[zaloguj się]
[pdf]

POJĄTRZYĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
praet
sg pl
3 m pojątrzył m pers pojątrzyli
plusq
pl
3 subst były pojątrzyły

praet 3 sg m pojątrzył (1). ◊ 3 pl m pers pojątrzyli (1). ◊ plusq 3 pl subst były pojątrzyły (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Wrogo nastawić wielu, wzbudzić w nich gniew; skłócić ze sobą [kogo, co (pl)] (3):

pojątrzyć przeciw(ko) [komu] (2): Lecz Zydowie ktorzy niewierni byli/ pobudźili (marg) y poiątrzyli.G. (–) y ku gniewowi wzruſzyli ſercá Pogáńſkie [suscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium] przećiw bráćiey. WujNT Act 14/2. Cf pojątrzyć przeciwko komu czym.

pojątrzyć przeciwko komu czym (1): GórnDworz Y2v cf W przeciwstawieniu.

W przeciwstawieniu: »pojątrzyć ... przejednać« (1): ile Alexánder/ przez długi cżás przećiwko ſobie/ y pothomkom ſwym/ rozlicżnymi krzywdámi ludzi poiątrzył/ tyle ich oná [żona Aleksandrowa] zá iednę godzinę ſynom ſwym przeiednáłá. GórnDworz Y2v.

Szereg: »poruszyć i pojątrzyć« (1): Ná pocżątku o ten Sákráment [...] były ſrogie ſpory y roznice/ ktore obiedwie ſtronie bárzo były poruſzyły y poiątrzyły. WujJudConf 248v.
W przen (1):
Zwrot: »pojątrzyć serca« (1): WujNT 454 marg; [pojątrzyli jako mogąc serca ludzkie, niesłusznie przeciwko nam to czyniąc, żeby nasze sprawy pierwy potępiono niż wiedziano. AktaSejmikPozn 1590/136].

Synonimy: pobudzić, poruszyć, rozgniewać, skłocić, wzruszyć, zwaśnić.

Formacje współrdzenne cf JĄTRZYĆ.

Cf [POJĄTRZONY]

ZCh