[zaloguj się]
[pdf]

POMDLIĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
inf pomdlić

inf pomdlić (1). ◊ fut 3 sg pomdli (1). ◊ part praet act pomdliwszy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pomdleć.

Osłabić, spowodować utratę sił; debilitare, infirmare Calag [w tym: kogo, co (2)] (2): S tych ſłów popędźi ſie młodźienietz na Przygodę. Ale Nieſzćżęſcie vprzedźiwſzy policek mu dá/ aż inij powſtaną a k niemu ſie rzutzą: tu go więtz Niemoc [postać utworu] pomdli ForCnR Dv; Calag 430a.

W połączeniu szeregowym (1): á wſzákoż iuż then oſtátecżny Prorok á Pan náſz Iezus Kriſtus/ [...] iuż ſam ocżywiſcye sſtąpiwſzy/ á ſam ſie napirwey potkawſzy s thymi ſprzećiwniki náſzymi/ ſam pomdliwſzy/ poniſzcżywſzy/ á pokáźiwſzy ich moc/ ták iż ſie nam prawie iedno iuż leżąc bronią/ y náukę wſzythkę y obronę nam zoſtáwić racżył/ iáko ich iuż práwie iedno dobiyáć mamy RejPos A4v.

Synonimy: nadwątlić, nawątlić, osłabić, posłabić.

Formacje współrdzenne cf MDLEĆ.

MN