ROZTACZAĆ (3) vb impf
o jasne; -tå- (2), [-ta-].
Fleksja
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
3 |
roztåczå |
roztåczają |
praet |
|
pl |
3 |
m an |
roztåczali |
praes 3 sg roztåczå (2). ◊ 3 pl roztåczają (1). ◊ [praet 3 pl m an roztåczali [cum N pl: wszy i robacy]]. ◊ [part praes act roztåczając.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
1.
Rozpościerać, rozkładać, rozwijać coś złożonego, zwiniętego;
expandere, explicare, pandere Cn [co] (2):
Wiedźćie mie wſkok do ślubu/ [...] niechay rozniécáią/ Vbiór złoty/ á rąbek żółty roztaczáią. GosłCast 25;
[tedy roziáchawſzy ſznura z połowice tedy maſz wśieść/ á pochyliwſzy ſie ná koniu obiezdzáć tym rychley/ ſznur roſtacżáiąc. CygMyśl E3].
Zwrot: »ogon roztaczać« = explicare alas a. pennas Cn (1): FalZioł IV 21d; [Chćiwość ku płodzeniu ſámiec [paw] pokázuie/ ilekroć około śiebie ogon roztacża á chrośći pierzym trząſáiąc. Cresc 1571 576].
[Przen:
W porównaniu: Wiemy obycżay przyrodzenia mizernego náſzego ktore to mizerne ſzcżęśćie tego świátá ták bárzo zbłaźnić może/ iż w nim práwie cżłowiek vlgnąwſzy beſpiecżnie łáſkáwe vpominánie Páná ſwego wzgárdza/ [...] á iáko paw roſtacżáiąc ogon mizerney pychy ſwey/ pychą ſię ſwą przećiwko Pánu ſwemu wynośi. GrzegŻarnPos 1597 421v (Linde).]
2. O rzece: płynąć; przen [co] (1): Pan morzowładny/ y w porthy zamożny Tám/ gdźie go morze pułnocne otacża/ Lub gdźie ſwe Narew odnogi roſtacża. GrochKal 21.
3.
[O robakach: niszczyć wygryzając, drążąc od środka:
Fraza: »robacy [kogo] roztaczali«: tamże ná maieſtaćie vderzył go [Heroda] Anyoł Boży/ iż ſpaść z niego muśiał/ y w niemoc w táką wpadł/ w ktorey go wſzy y robacy żywego roztáczáli y vmorzyli. SkarŻyw 712 (Linde).]
Synonimy: 1. rozcięgać, rozszerzać, rozwijać; 2. ciec, płynąć.
Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.
ALKa