« Poprzednie hasło: 2. POMIERZYĆ | Następne hasło: POMIESZAĆ » |
POMIERZYĆ SIĘ (1) vb pf
pomierzyć się, [pomirzyć się].
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz 2. mierzyć).
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | pomirzyli się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bysmy się pomierzyli | |
3 | m | by się pomierzył | m pers | by się pomierzyli |
[fut 3 sg pomierzy się. ◊ praet 3 pl m pers pomirzyli się.] ◊ con 3 sg m by się pomierzył. ◊ [1 pl m pers bysmy się pomierzyli. ◊ 3 pl m pers by się pomierzyli.]
Sł stp brak, Cn s.v. pomierzam, Linde XVI w. s.v. pomierzyć.
pomierzyć się z kim: Leop 2.Mach 8/29, [7/33 (Linde s.v. pomierzyć); Jużby nakoniec [odrzuceni przez ciotkę bratankowie] w kapturach chodzili, By się jedno z nią [tj. ciotką] kiedy pomierzyli Otwin(?)Erot 75; Synod Krakowſki na ktorem ſie rzkomo Sáſowie Waldeńſcy/ Szwáycerowie/ y Stárkarianowie pomirzyli. BudArt *2v marg].
»na wieki pomierzyć się«: BarlBaz 527 cf »miedzy sobą pomierzyć się«.
»wespołek się pomierzyć«: A iżebyſmy ſie weſpołek pomierzyli/ ábyſcie wy ſłużyli krolowi Rzymskiemu/ á záchowáli gárdłá wáſſe FlawHist 26.]
Synonimy: pogodzić się, pojednać się, porownać się.
Formacje współrdzenne cf 2. MIERZYĆ.
MN