[zaloguj się]
[pdf]

POMIJAĆ (2) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 pomijåm
imperativus
sg
2 pomijåj

praes 1 sg pomijåm (1). ◊ imp 2 sg pomijåj (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Nie brać pod uwagę [co] (2):
a. W wypowiedzi: Nie wymieniać (1): Sczęśćieś do nas wprowádźił/ z doſtátkiem wſzech rzeczy/ Máiąc/ co przynależy/ wſzytko w mądréy pieczy. Pomiiam okwitość ról/ y zbóż oſtárzáłych GosłCast 17.
b. W postępowaniu: Odrzucać (1):

W przeciwstawieniu: »dzierżeć się ... pomijać« (1): Tu ſie iuż rozmyſi co cżynić maſz/ á rádzęć dzierz ſie tey ſwiátłośći/ o kthoreyći tu Pan powieda/ á pomijay ciemnośći/ plotki/ á wymyſły tego nikcżemnego ſwiátá. RejPos 147.

Synonimy: b. odrzucać, opuszczać.

Formacje współrdzenne cf MIJAĆ.

Cf POMIJAJĄCY

DDJ