[zaloguj się]
[pdf]

[POMIJAJĄCY part praes act

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz mijający).

Fleksja
pl
N m pers pomijający
A subst pomijając(e)

pl N m pers pomijający. ◊ A subst pomijając(e).

Sł stp s.v. pomijać, Cn, Linde brak.

1. Przechodzący obok; przen:
Wyrażenie: »pomijający po drodze nieprawdy«: Potim wlodiczi Pilatowi, porosdzielenyv odzienya, ssiedzacz, strzegli Iesu Crista, abi skriza nyeslosson. y stal iest lud, sdacz, aby vmarl. A nyktorzi pomyiaiaczi podrodze nyeprawdi, pokladaiacz [lege: poglądajac] nasmyewali mv ssye SprChęd 92.
2. Przemijający, nietrwały: A jeśliby kto albo wczasowi albo zdrowiu albo gospodarstwu folgując, spraw sobie przystojnych omieszkał, azażby się takiemu to rzec nie mogło, że on powinności swej ślacheckiej dosyć nie czyni, a prawo obierania króla [...] przez swą niebytność utraci? Nie mówię o tych, którzy nie mają oczym jechać, ale o tych, którzy sobie ty rzeczy pomijające więcej ważą, niż dobro Rzeczypospolitej. PismaPolit 288.

Synonimy: 1. przechodzący, przemijający; 2. nietrwały.

Cf POMIJAĆ]

DDJ