[zaloguj się]
[pdf]

PONOWIENIE (10) sb n

Oba o oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N ponowieni(e)
G ponowieniå
D ponowieniu
A ponowieni(e)
L ponowieniu

sg N ponowieni(e) (1). ◊ G ponowieniå (2); -å (1), -(a) (1). ◊ D ponowieniu (1). ◊ A ponowieni(e) (3). ◊ L ponowieniu (3).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Przywrócenie, potwierdzenie lub przedłużenie ważności aktu prawnego [czego] (6): Czausz [...] roskazał do mnie prosząc imieniem [...] Czausza Musstaphy [...] abych się zanim przyczynił oponowienie Iurgieltu, ktory miał od niebosczyka KrolaStefana ActReg 69.
a. O granicach (5): pan Viernoss bendzie vinien [...] poczwierdzicz the vgode we wssythkym a zwlascza około ponovienya thych granycz vyssey mianovanych iako slussnye vczynionych ZapWar 1550 nr 2665, 1529 nr 2475; SarnStat 472, 473 żp, 1176.
2. Wznowienie, przywrócenie [czego] (3): Nápiſali do niego ná miedźiánych thablicach/ o ponowienie z nim ſprzyiáźnienia y ſtowárzyſzenia ktkore mieli z Iudaſzem y z Ionátánem bráćią iego poſtánowiono. BibRadz 1.Mach 14/18, 1.Mach 14/22; Wolę tu nie obrażáć ánimuſow chorych/ Do ponowienia dawney wiáry bárzo ſkorych. KlonWor 47.
3. Ogłoszenie, ujawnienie (1): Famigeratio apud Plautum pro Fama, Sławá/ Ponowienie. Mącz 117c.
4. [Przywrócenie do dobrego stanu, naprawienie: To miasto Ostrowia ma granice z rozlicznemi imiony, które w części są pokażone, poniszczały, potrzebują ponowienia. LustrMaz II 174.]
5. [Wprowadzenie czegoś nowego: ieſliby go [Krystusa] ſtárośćie wydáli/ iáko tego kthory rozruch cżynił/ y nowe vſtáwy wznośił miedzy poſpolſtwo/ bo wiedźieli iż ponowienie w rzecży poſpolitey gárdłem bywa karáne. FalcSpr 190.]

Synonimy: 2. powtorzenie; 4. naprawa, naprawienie, odnowienie.

Cf PONOWIĆ

LW