| « Poprzednie hasło: POPAS | Następne hasło: [POPASAJĄC SIĘ] » |
POPASAĆ (4) vb impf
o oraz drugie a jasne; -pås-, [-pas-].
Fleksja
| inf | popåsać | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | popåsåm | |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 3 | niechåj popåså |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 2 | m | byś popåsåł |
inf popåsać (1). ◊ praes 1 sg popåsåm (1). ◊ imp 3 sg niechåj popåså (1). ◊ con 2 sg m byś popåsåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. popaść.
Znaczenia
1. Wpuszczać swoje zwierzęta gospodarskie na cudzą łąkę lub zasiewy i pozwalać im jeść rosnącą tam trawę, zboże itp.; compascere Mącz; curare, praebere, reficere Cn (2): Compasco, Popaſam/ karmię/ też weſpołek páſę. Mącz 282d; Colonus in agro surculario ne compascat capras, Niechay nie popaſa/ álbo niechay nie wygánia. Mącz 282d; [Popáſam/ Compasco, depascor. Volck Sss2].
2. Karmić; przen [czego czym] (1):
Szereg: »popasać a posilać« (1): nic ſie nie lękay ſwiátá tego/ áni możnośći iego. A ſzukay kędy możeſz/ á pytay ſie gdzie możeſz o wiernych onych páſtwiſkach ſwiętich ſłow Páná ſwego á náuki iego/ ábyś imi kędy możeſz popaſał á pośilał onej nędzney owiecżki ſwoiej/ to ieſt duſzycżki ſwoiey. RejPos 124v.
3. Przebywać, bywać; adesse frequens, celebrare, frequentare, habitare, revisitare, sepius esse, ventitare Cn [gdzie] (1): [alie szie jednak themu zabyezalo przez j.k.m. ze zaden długo w pansthwach k.j.m. popaszacz nie mozie [!] CorfusDocum 1567 nr 154.]
W przen (1): Pewna rzecż ieſt/ iż w ktore ſercze raz iſkierká miłośći wpádnie/ iuż tám ſproſna myſl/ boiaźń/ nikcżemność/ nie może popaſáć GórnDworz Bb6v.
Synonimy: 3. być, mieszkać, przebywać.
Formacje współrdzenne cf 3.PAŚĆ.
MN