[zaloguj się]
[pdf]

PORONIONY (3) part praet pass pf

poroniony (2), poronion (1).

Wszystkie o jasne.

Fleksja
sg
mNporonion
Gporonion(e)go
Dporonion(e)mu

sg m N (praed) poronion (1). ◊ G poronion(e)go (1). ◊ D poronion(e)mu (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. poronić.

Urodzony przed czasem (o martwym płodzie); abortivus PolAnt, Vulg, Cn; eiecticius Cn (3):
Wyrażenie: »(jakoby) poroniony płod; płod jest poronion« = tamquam abortivo PolAnt, Vulg [szyk zmienny] (2;1): podałem wam [...] że Kryſthus vmárł zá grzechy náſze/ [...] że ieſt pogrzebion/ że theż wzbudzon ieſt trzećiego dniá według piſmá. Pothym ieſt widźian od Iákubá/ potym od wſzytkich Apoſtołow. Ná oſtátek po wſzythkich/ vkazał ſię theż y mnie iákoby poronionemu płodowi. Bomći ia ieſt namnieyſzy z Apoſtołow BibRadz 1.Cor 15/8; Płód by nie był poronion. SienLek S[ss]4; WujNT 1.Cor 15/8; [Glosy II nr 89/62].

Synonimy: niedonoszony, niedoszły, porzucony.

Cf [PORONIĆ]

MN