« Poprzednie hasło: POŚMIEWAN | Następne hasło: [POŚMIEWANY] » |
POŚMIEWANIE (13) sb n
o oraz a jasne, oba e pochylone.
sg | |
---|---|
N | pośmiéwanié |
G | pośmiéwaniå |
A | pośmiéwani(e) |
I | pośmiéwaniem, pośmiéwanim |
sg N pośmiéwanié (2). ◊ G pośmiéwaniå (3); -å (2), -(a) (1). ◊ A pośmiéwani(e) (5). ◊ I pośmiéwaniem (2) TarDuch, KochMRot, pośmiéwanim (1) OpecŻyw; -em (1), -(e)m (1).
Składnia przydawki dopełniającej równoznacznej z dopełnieniem sprawcy: pośmiewanie od kogo (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
pośmiewanie kogo [= z kogo] (2): Iezuſa miłégo na krzyżu poſmiéwanijé. OpecŻyw 142 [idem] OpecŻywSandR nlb 5.
W połączeniu szeregowym (1): Cierpiał PAN wielkie vdręcżenie/ ſpráwuiąc náſze zbáwienie/ gorącość, głod, y też prágnienie/ od wſzech Zydow pośmiewánie. ArtKanc C16v.
»pośmiewanie albo urąganie« (1): a nieprzeſtáwáy od vcżynkow dobrych dlá poſmiéwaniá albo vrąganiá ludſkiégo OpecŻyw 52.
Personifikacja (1): Chełpliwość z poſmiéwániem pátrzą ſobie w oczy. KochMRot Cv.
Synonimy: nagrawanie, natrząsanie, oszczerzanie.
Cf NAŚMIEWANIE, POŚMIECH, POŚMIECHOWISKO, POŚMIEWAĆ
MP