[zaloguj się]
[pdf]

PROBOWANIE (5) sb n

Oba o oraz a jasne; teksty nie oznaczają -é.

Fleksja
sg
N probowani(e)
G probowaniå

sg N probowani(e) (4). ◊ G probowaniå (1).

Sł stp brak, Cn s.v. proba czego, Linde także XVIII w. (s.v. próbować).

Sprawdzanie, poddawanie próbie, doświadczanie, badanie; spectatio Mącz, Cn; exploratio, periclitatio, probatio, praetentamentum, praetentatus, tentatio Cn (5): WujJud 177; Gdy mowi [Pan] wſzytkiego probuyćie/ nie dáieć wolnośći tego probowánia zgołá wſzytkim ludziom/ ktorzy ſą w kośćiele: ále tylko tym ktorym doświadczáć należy WujNT 711.

probowanie czego (2): Duchow [tj. natchnienia bożego] probowánie komu należy. WujNT 825 marg [idem] Yyyyy2v.

[probowanie czyje w czym: Cożto ieſt Pokuſá? [...] Pokuſa, ieſt probowánie i doſwiadczánie Boże w Wierze náſzey/ y w pełnieniu woley iego. HerbNauka e7 (Linde s.v. próbować).]

[Szereg: »probowanie i doświadczanie«: HerbNauka e7 (Linde s.v. próbować) cf probowanie czyje w czym.]
a. [Badanie czystości metali szlachetnych [czego]: 2 naczynia mosiądzewe do prolowania [s] srebra InwMieszcz 1547 nr 18.]
b. Sprawdzanie autentyczności pieniądza [czego] (1): Spectatio, Pátrzánie/ oglądánie. Spectatio pecuniae, Probowánie pieniędzy. Mącz 405a.

Synonimy: doświadczanie, doznawanie, kosztowanie, uważanie, ważenie, wywiadowanie.

Cf PROBA, PROBOWAĆ

ALKa