« Poprzednie hasło: RUFA | Następne hasło: RUFIJANEK » |
RUFIJAN (7) sb m
-f- (6), -ff- (1).
W N sg a pochylone, w pozostałych formach jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | rufijån | rufijanowie, rofijani |
G | rufijana | |
L | rofijani(e)ch |
sg N rufijån (3). ◊ G rufijana (1). ◊ pl N rufijanowie (3), [rofijani]. ◊ [L rofijani(e)ch.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
W połączeniach szeregowych (3): Głupi młodźieniaſzkowie/ rufiánowie/ nierządne niewiáſty/ ludźie áni Rzecżypoſpolitey/ áni ktorey pewney oſobie zásłużeni/ chodzą świecąc ſię od złotá ModrzBaz 142, 51; Wſzetecżnicá/ rufian/ błazen ſzáchowány/ Smiechotworcá: ći płużą miedzy tymi Pány [tj. marnotrawnymi ludźmi]. KlonWor 57.
Złośl. i pogard. [jako obelga] (1): komornik iachał doSambora więzować Pana Radomskiego. O Iesus coć ta rzecz turbatyi vczynieła razem excanduit iuż prawi postaremu Rufianowie będą panowali anieprawda będzie rządziłą [!]. ActReg 100.
Synonimy: kurewnik, kurwiarz, kurwogospodarz, zamtuźnik.
Cf RUSYJAN
LW