Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [RUFIJANKA]

Następne hasło: RUFIJAŃSTWO »

RUFIJAŃSKI (2) ai

a pochylone.

Fleksja

sg
m	N	rufijåński	f	N	rufijåńskå
	A	rufijåński		A

sg m [N rufijåński.] ◊ A rufijåński (1). ◊ f N rufijåńskå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. (z Cn).

Znaczenia

Rozpustny, nierządny; lenonius Mącz, Cn; lupanaris Cn (2): fides lenonia, Wiárá Rufiańſka. Mącz 188d; [Volck Yyy2].

Wyrażenie: »rufijański żywot« (1): Lenocinor, S pániámi duſzkámi ſie obchodzę/ Rufianski żiwot wiodę/ też gábam. Mącz 188d.