« Poprzednie hasło: PROROKOWAN | Następne hasło: PROROKOWANY » |
PROROKOWANIE (22) sb n
Wszystkie o oraz a jasne, e pochylone.
sg | |
---|---|
N | prorokowanié |
G | prorokowaniå |
D | prorokowaniu |
A | prorokowani(e) |
I | prorokowanim |
L | prorokowaniu |
sg N prorokowanié (9); -é (4), -(e) (5). ◊ G prorokowaniå (9). ◊ D prorokowaniu (1). ◊ A prorokowani(e) (1). ◊ I prorokowanim (1). ◊ L prorokowaniu (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. proroctwo, Linde XVII w. s.v. prorokować.
- Przepowiadanie przyszłości darem nadprzyrodzonym
(22)
- a. W judaizmie i chrześcijaństwie
(10)
- α. Z woli bożej (9)
- β. Wbrew woli bożej (1)
- a. W judaizmie i chrześcijaństwie
(10)
prorokowanie z czego [= na podstawie czego] (3): Ignispicium – Prorokowanie z patrzanią na ogyen. Calep [502]a, 472b, [994]a.
prorokowanie na co [= o czym] (1): Omen, Augurium quod fit ore. Est enim futurae rei pronunciatio, ori hominis insidens, Sądzenie álbo prorokowánie ná fortunę álbo nieſzczęśćie które ſie ták z nienaczká yuż komu wyrwie. Mącz 263b.
prorokowanie czyje (2): Ci [dwaj świadkowie] máią władzę zámknąć niebo/ áby nie ſzedł deżdż we dni ich prorokowánia BudNT Apoc 11/6; CzechRozm 69v.
W połączeniach szeregowych (2): KromRozm III D4; Choć proroctwo wedle ſznuru wiáry [1.Rom 12/6].) To ieſt/ Ieſli kto ma dar prorokowánia/ lub przepowiádánia przyſzłych rzeczy/ lub wykłádánia piſmá: niechże go vżywa według práwidłá ábo ſznuru wiáry WujNT 566.
Synonimy: opowiedanie, praktykowanie, przepowiedanie, wieszczba, wieszczbiarstwo, wieszczbienie, wieszczenie, wrożba, wrożenie, wrożka, zapowiedanie.
Cf PROROCTWO, PROROKOWAĆ
AĆ