| « Poprzednie hasło: PROWIDOWANY | Następne hasło: [PROWINCYJALNY] » |
PROWINCYJA (64) sb f
-ow- (55), -ou- (9); -cy- (24), -ci- (24), -cii- (15).
o jasne, a pochylone.
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | prowincyjå | prowincyje |
| G | prowincyjéj | prowincyj, prowinc(e)j |
| D | prowincyj(e)j | prowincyjóm |
| A | prowincyją | prowincyj(e) |
| I | prowincyją | prowincyj(a)mi |
| L | prowincyjéj | prowincyjach |
sg N prowincyjå (4). ◊ G prowincyjéj (14); -éj (8), -(e)j (6). ◊ D prowincyj(e)j (1). ◊ A prowincyją (3). ◊ I prowincyją (2). ◊ L prowincyjéj (11); -éj (7), -(e)j (4). ◊ pl N prowincyje (3) [w tym zapis: -ae (1)]; -e (1), -(e) (2). ◊ G prowincyj (15) [w tym zapisy: -iy (9), -yi (6)], prowinc(e)j (1) GórnRozm. ◊ D prowincyjóm (1). ◊ A prowincyj(e) (6) [w tym zapisy: -ae (1), -ę (1)]. ◊ I prowincyj(a)mi (1). ◊ L prowincyjach (2); -ach (1), -(a)ch (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
- 1. Duży obszar ziemi, terytorium, kraj
(63)
- a. Duży okręg administracyjny
(58)
- α. Jednostka podziału administracyjnego państwa; dzielnica, kraina (49)
- β. Jednostka podziału terytorialnego w administracji kościelnej, obejmująca kilka diecezji, znajdujących się pod jednym zarządem duchownym; arcybiskupstwo, metropolia (6)
- γ. W starożytności: terytorium podbite i włączone do imperium (3)
- a. Duży okręg administracyjny
(58)
- 2. [Przydzielony zakres spraw, zadanie, obowiązek]
- 3. n-loc Prowansja (1)
prowincyja czyja (2): Céſarz Turecki chce Królem bydź [...]: Przetóż wymatawſzy ná was do czáſu przymiérze/ ták was tylko báwi. Wołoſką potym źiemię/ prowincią wáſzę/ iákoby zamek iáki przećiw wam dobrze opátrzył OrzJan 8; GrabPospR N3.
prowincyja czyja, czego [= wchodząca w skład, należąca do jakiejś krainy] [w tym: G sb i pron (2), ai (1)] (3): ActReg 41; KSIĘSTWA MAZOWECKIEGO PRZYWILEIE Y PRAWA: A tákże niektorych Prowinciy y Miaſt iego. SarnStat 1143; Do zgromadzánia y ſzáfowánia tego ſkárbu Rzeczypoſp⟨olitej⟩ rzekłbym żeby z káżdey prowincyey Korony Polſkiey był ieden náznáczony VotSzl D4v.
W połączeniu z nazwą miejscową lub przymiotnikiem od niej [w tym: ai (2), N sb (1); prowincyja + określenie (2), określenie + prowincyja (1)] (3): Bądź to wiádomo Krolowi żeſmy byli ſſli do żydowſkiey Prowincyey [tj. Judei]/ do domu Bogá wielkiego/ ktory buduią z kámieniá nie ćioſánego Leop l.Esdr 5/8; Gállia Celtiká/ to dziś ſą Lugduńſka y Narbońſka źiemie/ Delfinatus/ Sábándia/ Prowincia Langendoken y Burgundia BielKron 280v; A Iż prowincia Inflántſka [tj. Inflanty] do tego czáſu práwá ſwégo nie miáłá/ y nie ma/ tedy tym czáſem vżywáć ma práwá Máydeburſkiégo/ álbo Sáſkiégo SarnStat 1204.
W połączeniach szeregowych (2): Bo iuż nie tylko w Prowincyách/ mieśćiech/ domách/ ále y v ſtołu/ y w łożu/ rożnie ſobie [innowiercy] vcżą y rozumieią ReszPrz 54; záwżdyſmy tákowé ſpráwy czynili: przez ktoré pokoiu pożądanégo cichość między Krześćiány (z których niezgody/ nietylko Ziem y Miaſt/ ále y Prowinciy y Króleſtw przydáią ſie ſpuſtoſzenia [...]) SarnStat 1067.
»prowincyje, (i) krolestwa« [szyk 1:1] (2): Nuż Arcykśiążę Iego M. Ferdinánd [...] zaż króleſtwu nieprzyłączył Czeſką źiemię/ Króleſtwo mężné? Moráwę y Sląſko? któré króleſtwá wſzyſtkié y prowincie ſą tákié/ że [...] łácno inſzé króleſtwá przechodzą. OrzJan 63, 131. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»państwa i prowincyje« (1): Bo zá tamtem ſtárem práwem y ſpoſobem warowánia waſzych przodkow/ Polſká rozprzeſtrzenioná byłá/ maiąc pod ſobą Sląſko/ Morawę/ Zgorzeleckie Pańſtwo [...]. Máiąc y inſzych śiłá Pańſtw y Prouincey po Sáſkie Xięſtwo/ y po Duńſkie Kroleſtwo. GórnRozm B2.
»prowincyja albo starostwo« (1): Cum Macedoniam obtineret neque ei successum esset, Zadny pod niem prowinciey/ álbo ſtároſtwá nie otrzimał. Mącz 45a.
»prowincyja i (albo) ziemia (a. ziemica)« [szyk 2:1] (3): KROL Daryuſz ſpráwił wielką wiecżerzą ná wſſyſthkie domowe ſłużebniki ſwoie [...]/ y ná wſſyſtkie ſlachćice/ y ſędzie/ y ráyce/ y ná przełożone pod ſobą/ od Indyey áż do Morzyńſkiey źiemie/ ſtho y ſiedm á dwádzieśćiá Prowinciy albo źiemie Leop Esdr 3/2; ActReg 16; SarnStat 1204. [Ponadto z połączeniu szeregowym 1 r.]
Jako ostatni człon we współrzędnych połączeniach dwu- lub wieloczłonowych: »i insze (a. inne), drugie prowincyje« (3): gdzie gdy się zkupią stany wszytkie zKorony, zWielkiego Xęstwa Litewskiego, zPrus y zinnych Prowincyi, iuz y tą distractia zniescsię będzie mogła y pokazę się ciało zupełne Rptey zewszytkiemi członkami ActReg 135; Kśiążętá Włoſkié [...] ták rozumieią/ że w wielkim ſą vſtáwnie niebeſpieczenſtwie. A widząc iż Neapolim y drugié nád morzem leżące prowinciae/ témi częſtémi wytarczkámi giną: życzą ſobie dniá tego żądnégo widźieć/ ábyś wáſzá kró: M. [...] ná tego ſpólnégo wſzech krześćiáńſkich ludźi nieprzyiaćiela vderzyć kiedy mogli. OrzJan 128; VotSzl C4.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy stolicy prowincji [w tym: prowincyja + przymiotnik (2), przymiotnik + prowincyja (2)] (4): Bonifácyus [pisze] do pátryárchy Alexándrynſkyego: Márcellus do biſkupow Antyocheńſkyey prowincyey/ ktora też ſwego pátryárchę myáłá KromRozm III O; SkarŻyw 463; BYłáby rzecz przemierzła wſzyſtek wykład Státutu prouinciiéy Gniéźnieńſkiéy tu wpiſowáć. SarnStat 216, 226.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy nadrzędnej jednostki terytorialnej (1): Bym był Arcybiſkupem/ roſkazał bym po wſzytkiey Prowincyey Polſkiey/ poſt y Letánie OrzRozm F2v.
Synonimy: 1. kraj, okręg, powiat, ziemia, ziemica; a.α. dzielnica, kraina, starostwo; β. arcybiskupstwo; 2. potrzeba.
MPi