[zaloguj się]

PRZEBIEŻENIE (6) sb n

Pierwsze, drugie i trzecie e jasne, końcowe pochylone.

Fleksja
sg
N przebieżenié
A przebieżeni(e)
I przebieżenim

sg N przebieżenié (4); -é (2), -(e) (2).A przebieżeni(e) (1).I przebieżenim (1).

stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Pokonanie jakiegoś dystansu; percursio, transcursus Calep, Cn (3): Transcursus – Przebiezenię. Calep 1078b, 776b.
Wyrażenia: »drogi przebieżenie« (1): ná ktorym [wygnaniu] wiele złego ten Chryſtuſow wyznáwcá [św. Nicetas] vćierpiał/ od zimná/ głodu/ od żołnierzow/ ktorzy go prowádzili y prętkim drog dálekich przebieżenim trudzili. SkarŻyw 300.

»prędkie przebieżenie« (1): SkarŻyw 300 cf »drogi przebieżenie«.

2. Przemyślenie, przeanalizowanie [czego] (2):
Wyrażenie: »przebieżenie myślą« (1): PIęć rzecży w ſobie záwiera Dźienne z ſwym ſumnieniem obráchowánie. Naprzod [...] Potym [...] Potrzećie przebieżenie myślą krotkie wſzytkich godźin dźiennych/ vważáiąc iáko ſię ſtrawiły. LatHar 69.
Szereg: »przebieżenie i poznanie« (1): Encyclopaedia – [...] Der zirckel aller guten Knſten, da eine an der andern hangt. [...] Przebiezenię ij poznanie nauk wſziſtkich, tak izbis iedneż [lege: jednę z] drugą trzimął. Calep 362b.
3. Przygrywka przed rozpoczęciem właściwej melodii (1):
Szereg: »przegranie albo przebieżenie« (1): Praeludium, Pierwſze przegránie álbo przebieżenie przed práwym grániem. Mącz 199a.

Synonimy: 1. przebycie, przeście; 3. przebierek, przegranie, rycwerk.

Cf PRZEBIEŻEĆ

MN