« Poprzednie hasło: PRZEGRAMPLOWANIE | Następne hasło: [PRZEGRANIEC] » |
PRZEGRANIE (5) sb n
Pierwsze e oraz a jasne, końcowe e z tekstów nieoznaczających é oraz -é.
sg | |
---|---|
N | przegrani(e) |
G | przegraniå |
L | przegraniu |
sg N przegrani(e) (2). ◊ G przegraniå (1). ◊ L przegraniu (2).
Sł stp brak, Cn s.v. stawiam co we grze, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
W przeciwstawieniu: »zwycięstwo, [wygranie] ... przegranie« (1): w tákiey ſámey woynie/ y zwyćięſtwo złe/ y przegránie nie dobre. SkarKazSej 673b; [Rycerſtwo záś ſprácowáne: Obraca ſie z trudu ſwego/ Dáiąc chwałę Bogu z tego. Dźiękuiąc czáſem z wygránia/ A pod czás też więc z przegránia. CzahRzeczy L4v].
W przeciwstawieniu: »wygranie ... przegranie« (1): A thák mnie by ſie zdáło/ áby przy zgrái ácż [tj. przynajmniej w obecności świadków] nicz zániechał tego [pojedynkowania się z nieszlachcicem] ſláchćić: bo w tey mierze z wygránia cżeść máła/ á s przegránia śiłna ſromotá. GórnDworz I8v.
Synonimy: 1.b. klęska, porażka; 2. przebierek, przebieżenie, rycwerk.
Cf PRZEGRAĆ
MP