[zaloguj się]
[pdf]

PRZEJEŹDZIĆ (3) impf i pf

impf (2) SarnStat 1236, 1237, pf HistAl i [znacz. 2.]

Oba e jasne.

Fleksja

inf przejeździć (2). ◊ con 3 pl m pers by przejeździli (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Przebyć jakąś drogę, jadąc lub płynąc czymś w jednym kierunku, kierując się do określonego celu (3):

przejeździć którędy (1): A gdyby Páńſtwá iego kupcy dotknęli/ áby tákże iém przez onę [lege: one] drógę poſtánowił y náznácżył którędyby mogli przeieźdźić [qua possent transire JanStat 1036]. SarnStat 1236.

Anakolut: W błędnym, choć nawiązującym do kontekstu przekładzie łac. transgredi ‘przekraczać, naruszać prawo’ (tu: zakaz) [co jak] (1): Iż nie boią ſie wiele ich zákazánia drógi do Sląſká rozmáitémi obyczáymi przeieźdźić [quia non verentur plurimi prohibitionem viae in Silesiam multiplicibus modis transgredi JanStat 1036]/ ná wzgárdę zákazánia y Mándatów náſzych/ zły przykład niepoſłuſzeńſtwá pokázuiąc SarnStat 1237.

a. Przedostać się na drugą stronę [co w czym (= w środku lokomocji)] (1): ktorą [trzcinę] widząc Alexander/ przykazał rycerzom áby ſniey czynili łodki/ á obłożywſzy ie skorámi/ áby w nich onę rzekę przeiezdzili [facerent naviculas ex ipsis arundinibus et conis appositis] HistAl M2v.
2. [Jeździć na koniu lub z koniem uwiązanym obok dla utrzymania go w sprawności lub sprawdzenia go [co (żywotne)]:
Zwrot: »konia przejeździć«: Goſpodarz go do nich [Fortunata do koni] hnet prowádźił: Kupiec mu ie dał przeieźdźić. HistFort D5; ále przed tym trzebá koniá trochę znienagłá przeieźdźić Cresc 1571 529.]

Synonimy: 1.a. przepławić, przepławić się, przepłynąć; 2. przeharcować.

Formacje współrdzenne cf JECHAĆ.

RS