« Poprzednie hasło: PRZENAŚLADOWCA | Następne hasło: [PRZENAŚLADOWSTWO] » |
PRZENAŚLADOWNIK (23) sb m
przenaśladownik (20), przenaszladownik SarnStat (3).
e, oba a oraz o jasne (w tym w drugim a 1 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | przenaśladownik | przenaśladownicy |
G | przenaśladownika | przenaśladownik(o)w |
A | przenaśladownika | przenaśladowniki |
I | przenaśladowniki(e)m | przenaśladownik(a)mi |
sg N przenaśladownik (2). ◊ G przenaśladownika (5). ◊ A przenaśladownika (1). ◊ I przenaśladowniki(e)m (4). ◊ pl N przenaśladownicy (4). ◊ G przenaśladownik(o)w (5). ◊ A przenaśladowniki (2). ◊ [I przenaśladownik(a)mi.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
- 1. Gnębiciel, dręczyciel, prześladowca
(22)
- Przen (3)
- a. Na tle religijnym (17)
- 2. Przeciwnik, zwalczający czyjeś poglądy religijne (1)
przenaśladownik kogo (1): Kárynus Dyakon iego przenáśládownik. SkarŻyw 454 marg.
przenaśladownik czyj [w tym: G sb (4), ai poss (3), pron poss (2)] (9): Leop Esth 9/16; Bo Chrześćiáninowi by dobrze namężnieyſzemu/ nie tylo ſię o ſwoie zbáwienie ſtáráć potrzebá: ale teſz y o duſzách przenáſládownikow ſwoich rádzić im przyſtoi SkarŻyw 273. Cf Wyrażenia.
W przeciwstawieniach: »przenaśladownik ... Chrystusowy kaznodzieja, męczennik« (1:1): O iákie zákryte á táiemne ſą rády Bogá náſzego/ ktory z przenáſládowniká/ męcżenniká: z bluznierce/ wyznawcę: z Pháryzeuſzá/ Apoſtołá: z błędniká/ Doktorá: z wilká/ owcę vcżynić dziś racżył. SkarŻyw 79; ktory [św. Paweł] wcżorá był przenáſládownikiem/ á dziś ſię ſtał Chryſtuſowym káznodzieią. SkarŻyw 208.
W połączeniach szeregowych (2): ták iſz ſam [św. Paweł] to śmie o ſobie mowić: byłem/ powiáda bluzniercą/ przenáſládownikiem/ y Hánbićielem: álem doſtąpił miłośierdzia/ przeto żem niewiádomie cżynił/ w niedowiárſtwie. SkarŻyw 80, 79.
»przenaśladownik Kościoła, kościelny« [szyk 2:2] (2:2): mam przed ſobą wiele przykłádow grzeſzących/ ktorych Pan Bog [...] pokutę przyiął [...]. mam Páwłá przenáſládowniká kośćielnego/ ktory ſię ſtał nacżynim wybránym SkarŻyw 172, 81, 370, 371.
»przenaśladownik wiary« (1): pogáńſtwo bowiem przenáśládownicy wiáry/ ná więtſzą zelżywość y zgubę imieniá Chryſtuſowego: mieyſce ono grobu Bożego zámiotáli SkarŻyw 396.
»nieprzyjaciel i przenaśladownik« (1): Tákże y po wſzyćkich źiemicách/ ktore byli pod mocą krolewſką/ opárli á záſtáwili ſie żydowie o duſſe ſwe/ wybiwſzy nieprzyiaćiołj y przenáſládowniki ſwoie [interfectis hostibus ac persecutoribus suis] Leop Esth 9/16.
Synonimy: 1. nieprzyjaciel, prześladowca, prześladownik; 2. przeciwnik.
RS