[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPRAWIAĆ SIĘ (10) vb impf

Zawsze sie.

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); oba a jasne.

Fleksja
inf przeprawiać sie
indicativus
praes
sg
2 przeprawiåsz sie
praet
sg pl
3 m przeprawiåł sie m pers przeprawiali sie

inf przeprawiać sie (1). ◊ praes 2 sg przeprawiåsz sie (1). ◊ praet 3 sg m przeprawiåł sie (1). ◊ 3 pl m pers przeprawiali sie (6). ◊ part praes act przeprawiając sie (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez lokalizacji s.v. przeprawić (prawdopodobnie z Cn).

Przedostawać się na drugi brzeg (10): wſzákże niemogło być bez ſzkody/ áby ich tám niemiało co poginąc [...]/ zwłaſzcżá ránni/ chorzy/ ktorzy ſie ná oſtátku przepráwiáli byli pobići. BielKron 315.

przeprawiać się przez co (8): Leop Deut 30/18; [Stefan wojewoda] ná Turki vderzył gdy ſie przepráwiáli przez Dunay BielKron 396, 374v, 401v, 407v. Cf »przeprawiać się przez rzekę«.

Zwroty: »przeprawiać się przez rzekę« [szyk zmienny] (3): bo im [Tatarom] od źimná wiele ludźi pozdycháło tákież dobytká/ zwłaſzcżá gdy ſie przez Horynią rzekę przepráwiáli. BielKron 423, 125; BielSpr 44.

»przeprawiać się na drugą stronę« [szyk zmienny] (2): Dáryus przyciągnął nád rzekę/ przepráwiał ſie przez nię ná drugą ſtronę BielKron 125; wſzákże niemogło być bez ſzkody/ áby ich [Węgrów i Polaków] tám niemiało co poginąc gdy ſie ná drugą ſtronę Dunáiá przepráwiáli BielKron 315.

Synonimy: przebywać, przechadzać, przejeżdżać, przeprowadzać się.

Formacje współrdzenne cf PRAWIĆ.

LWil