[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPURGOWANIE (3) sb n

Pierwsze e, o oraz a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N przepurgowanié
I przepurgowaniém

sg N przepurgowanié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ I przepurgowaniém (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

lek. Przeczyszczenie, spowodowanie wypróżnienia przez stosowanie lewatywy lub odpowiedniego lekarstwa (3): Co ieſli ſye zá iedném przepurgowániém nie vgáśi/ tedy dźiéń odpocząwſzy/ záś drugi raz przepurgowáć Oczko 31; kthóré to przepurgowánié/ ieſli rázem iednym ſye nie odpráwi/ niech do trzech rázów przezedni vżywie piłłułek/ co ie Aromaticas zowią Oczko 38; Deiectio – Zrzucenie. Przepurgowanie. Calep 299a.

Synonimy: przeczyścienie, przepuszczenie, purgacyja, purgowanie.

Cf PRZEPURGOWAĆ

SBu