| « Poprzednie hasło: PRZESTROGA | Następne hasło: (PRZESTROJNY) » |
PRZESTROIĆ (2) vb pf
e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w prze- i stroić).
| inf | przestroić |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | przestroił |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | by przestroili |
[inf przestroić.] ◊ fut 1 pl przestroj(e)my (1). ◊ [3 pl przestroją.] ◊ praet 3 sg m przestroił (1). ◊ [con 3 pl m pers by przestroili.]
Sł stp brak, Cn s.v. przemarnować, Linde XVII (z Cn błędnie: przestrajać) – XVIII w.
W połączeniach szeregowych (2): PowodPr 25; Wypráwiłem go [starszego syna] potym do Dworu: tám miáſto Wyſługi, com mu był dał, y com iedno kiedy Poſłał mu: przegrał, przepił, przeſtroił, przeflarzył, Zbytkámi, wſzeteczeńſtwem záwſze ſię paráiąc. CiekPotr 11; [RotRozm F3v].
»przetrawić i przestroić«: Bo choćia ſie niektorzy ludźie naydą ktorzy nieprzetrawią y nieprzeſtroią/ y dla tegoż nieco pieniędzy zbiorą: Przedſię to v nich márnotrawcy wyśledzą y wyłudzą PowodKorab 120.]
Synonimy: przełotrować, przemarnować, przepuścić, przetrawić, roztrwanić, strawić.
Formacje współrdzenne cf STROIĆ.
AĆ