[zaloguj się]
[pdf]

PRZETCHLINA (2) sb f

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
pl
N przetchliny
G przetchlin
A przetchliny

pl N przetchliny (1). ◊ G przetchlin (1). ◊ [A przetchliny.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. [Przepaść, otchłań, głębia:
Wyrażenie: »przetchliny morskie«: A ze wſſytkich przetchlin Morſkich [ex omnibus abyssis maris]/ nápełniłeś ſobie potok ieden Leop 4.Esdr 5/25 (Linde).]
2. Wyobrażenie upustów niebieskich, którymi wylewały się na ziemię deszcz i łaski Boże; przen; cataracta Vulg (2): [Przepaść drugiey przepaſci wzywa ná głos przetchlin twoich/ wſzytki powodźi y nawałnoſći thwoie przyſzły ná mię. BibRadz Ps 41/8 (Linde).]
Wyrażenia: »przetchliny niebieskie« (1): (Vyzrzyćie) ieſliże wam nie otworzę przetchlin niebieskich [cataractas caeli]/ á nie wyleięli wam błogoſláwieńſthwá áż do hoyności Leop Mal 3/10; [Leop 4.Reg 7/2 (Linde)].

»jak przetchliny wod« (1): Głębokość myſli moich głębokośći wzywa/ Bo duſſá ma głęboko prze grzech w ſtráchu pływa/ Yák przetchliny hucżnych wod ták on gniew twoy możny/ yeſt groźny LubPs L4.

[Szereg: »przetchlina abo upust«: Przepáść przepáśći wzywa/ w hucżeniu przedchłyn [!] (ábo vpuſtow) twoich [in voce cataractarum Tuarum]. Leop Ps 41/8.]

Synonimy: 1. głąb, głębia, odchlisko, otchłań, przepaść; 2. odchlina, okno, spust, upust, wypust.

JR