« Poprzednie hasło: [PRZEWLECZON] | Następne hasło: PRZEWLEKŁY » |
PRZEWLECZONY (2) part praet pass pf
przewleczony (2), [przewleczon].
Oba e oraz o jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | przewleczony | n | N | przewleczon(e), przewleczono |
I | I | przewleczonym |
sg [m N przewleczony.] ◊ n N (attrib) przewleczon(e) (1), [(praed) przewleczono]. ◊ I przewleczonym (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. przewlec.
Znaczenia
1. Przeciągnięty na drugą stronę (o czymś wąskim) [przez co] (2): Kſięſtwá Wáłáſkiego [herb] głowá Báwola z żeláznym kołkiem przez nos przewlecżonym BielKron 425v; Y wnetże opádły powrozy y okowy z ręku iey [św. Juliany]/ y ono żelázo przez iey łyſty przewlecżone/ wyſzło SkarŻyw 152.
a. [Któremu coś przeciągnięto przez ciało [czym]: Wéſnie oto przed moie vkażé ſie oczy/ Héktor ſmutny [...]. Zwłóczony ſproſnie/ iáko przedtym był záwozém Przewleczony przez nogi zápuchłé powrozém [tj. ciągnięty za wozem za pomocą przewleczonych sznurów] [raptatus bigis, ut quondam, ... perque pedes traiectus lora tumentis II 272] VergKoch 43.]
2. [Przebrany [w co]: áby [ciało chorego] chustámi ćiepłémi przed ogniem możeli być, było otárté, y wysuszoné: y w koszulę suchą, biáłą y ćiepłą było przewleczono OczkoPrzymiot 32.]
Synonimy: 2. obleczony, odziany, ubrany.
Cf PRZEWLEC
EB