[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBAWIAĆ (2) vb impf

W inf oba a jasne; w pozostałych formach -ba- (1) GliczKsiąż, -bå- (1) SarnStat.

Fleksja
inf przybawiać
indicativus
praes
sg pl
1 przybawiåmy
3 przybawiå

[inf przybawiać.] ◊ praes 3 sg przybawiå (1). ◊ [1 pl przybawiåmy.] ◊ part praes act przybawiając (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Dodawać, powiększać ilościowo (2):

przybawiać czego (1): gdi cżás wſſytkyego przyſparza y przybáwya/ yedno wżdam ku nyemu trzebá ſtałosći á przetrwánya. GliczKsiąż Nv.

[przybawiać k czemu: nic do piſma nie przycżyniamy áni kniemu przybáwiamy BudArt F.]

Szeregi: [»przyczyniać ani przybawiać«: BudArt F cf przybawiać k czemu.]

»przysparzać i przybawiać« (1): GliczKsiąż Nv cf przybawiać czego.

a. [O wartościach materialnych:przybawiać czego: Iáłmużná wſzelákich dobr obfićie przybáwia. ProtJałm A3v (Linde). Cf »pożytkow przybawiać«.
Zwroty: »pożytkow, pożytki przybawiać« [w tym: komu]: LorichKosz 58 (Linde); Kto chce v kogo mieć łáſkę/ muśi [...] coraz onemu pożytkow przybáwiáć. PlutBBud P3v (Linde).

»[czym] do siebie przybawiać«: był [dobry rolnik] v wſſyćkich w zazdrośći/ iákoby cżárámi pożitki do ſyebie przybáwiáć miał LorichKosz 58 (Linde).]

b. O ludziach [kogo] (1):
Zwroty: »przybawiać sobie« (1): który [arcyksiążę] przybawiáiąc ſobie codźień więcéy ludźi y woyſká/ zamki/ miáſtá/ y municiȩ R⟨zeczy⟩ P⟨ospolitej⟩ pośiadał SarnStat 1051.

»przybawiać więcej« (1): SarnStat 1051 cf »przybawiać sobie«.

Synonimy: dodawać, przyczyniać, przydawać, przyłączać.

Formacje współrdzenne cf BAWIĆ.

ALKa