[zaloguj się]
[pdf]

2. PRZYGANIAĆ (4) vb impf

-gå- (3) BielKron, KochPieś, StryjKron, -ga- (1) KochOdpr.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 przygåniåm
3 przygåniå przygåniają
praet
sg pl
3 m przygåniåł m pers przygåniali
conditionalis
sg
2 f byś przygåniała

praes [1 sg przygåniåm.] ◊ 3 sg przygåniå (1). ◊ [3 pl przygåniają.] ◊ praet 3 sg m przygåniåł (1). ◊ 3 pl m pers przygåniali (1). ◊ con 2 sg f byś przygåniała (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Zmuszać do czegoś; adigere, appellere, cogere, detrudere Cn (2): [Przyganiam/ Cogo, apello, compello. Volck Vvv2v.]
a. Do ruchu ku określonemu celowi; przypędzać (1):

przyganiać co komu dokąd skąd (1): Cżech Záic w Wieluńſkiey źiemi wielkie ſzkody cżynił/ plony y ine rzecży do Rákus krolowey Elżbiećie s Polſki przyganiał. BielKron 390.

[Przen [pod co]: Witołd ich ſam pod Iárzmo Niemieckie mieczem przyganiał StryjKron 515.]
b. Do działania (1):

przyganiać kogo do czego (1): Ale Krol z Witołtem częścią dárámi/ częścią grożą/ y karánim/ przyganiáli ich do vznánia práwego Bogá/ y Chrztu ſwiętego. StryjKron 542; [PamJancz 201].

przyganiać do czego (1): StryjKron 542; [[księża] Do ſpowiedzi przyganiaią/ Nieprzyidzieſzli wymieniaią. SeklStudent d6]. Cf przyganiać kogo do czego.

2. Naśladować, współzawodniczyć, chcieć dorównać [komu, czemu] (2): trzy ſą chory/ á trzeći iákoby Graeckim chorom przygánia: bo oni iuż oſobny chárákterem do thego máią: niewiem iáko tho w Polſkim ięzyku brzmieć będzie. KochOdpr A2; Ani wiém czemuś mi ſye nievdáłá: Proſto iákobyś młodym przyganiáłá. KochPieś 22.

Synonimy: 1. pędzić; 2. dopierać, dostawać, dościgać, dościgować, naśladować, przenaśladować, ścigać.

Formacje współrdzenne cf GNAĆ.

PP