[zaloguj się]
[pdf]

PRZYKŁANIAĆ SIĘ (3) vb impf

Pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 przykłaniåm się
2 przykłaniåsz si
3 przykłaniå się

praes 1 sg przykłaniåm się (1). ◊ [2 sg przykłaniåsz się. ◊ 3 sg przykłaniå się.] ◊ part praes act przykłaniając się (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. przykłonić.

1. Kierować się czymś lub czyimiś zaleceniami (2):

przykłaniać się do czego (1): ktorzyby [nowi ewangelicy] z táką wolnośćią perſon duchownych w domach ſwych nie wytrwáli: przykłániáiąc ſie do ſporządzenia Boſkiego w ſtárym zakonie vcżynionego PowodPr 22.

przykłaniać się ku [komu], czemu (1): Ku ktoremu karániu Bożemu Ludźie náuczeni w Práwie przykłániáiąc ſye/ vſtáwili też cudzołożniki mieczem káráć GroicPorz kk3v; [Ten ſię przikłania ku Panu CHRISTVſowi/ ktori cnoti miłuie ErazmNow 42, 20v].

2. Być przychylnym, przekonanym do czegoś [do czego] (1): przykłaniamsię tedy dotey Sententiey iako wyżey piszę aby az inSeptembre Seim WKM. złozyć raczeł. ActReg 138.

Synonimy: przychylać się; 1. odwoływać się, stosować się; 2. aprobować, przystawać, uznawać, zgadzać się.

Formacje współrdzenne cf KŁANIAĆ SIĘ.

PP