« Poprzednie hasło: PRZYLEPIAĆ | Następne hasło: PRZYLEPIĆ SIĘ » |
PRZYLEPIĆ (5) vb pf
e jasne.
inf | przylepić |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | przylepił |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
con | by przylepi(o)no | |||||
participia | ||||||
part praet act | przylepiwszy |
inf przylepić (2). ◊ praet 3 sg m przylepił (3). ◊ [impers con by przylepi(o)no. ◊ part praet act przylepiwszy.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.
- 1. Przymocować, przykleić (3)
- 2. Przyprawić, przydać (2)
przylepić ku czemu (1): Widzę niektorego Cżárnokſiężniká w domu moim/ ktory obraz woſkowy ná podobieńſtwo me przylepił ku śćienie [in pariete fixit]. HistRzym 55.
przylepić czym (1): RejZwierc 71v cf W porównaniu.
przylepić na czym (1): Tedy on cżárnokſiężnik vcżynił z woſku obraz/ ktory wezwał imieniem onego rycerzá/ á przylepił ij ná śćienie przed ocżymá ſwemá. HistRzym 54v; [y [św. Hieronim z Pragi] przylepiwszy kartkę na drzwiach v Koſcioła S. Szcżepaná/ ná ktorey za Huſſem mowił/ potaiemnie też zaſię z Conſtanciey wyſzedł HerbOdpow Xx5v; BielKron 1597 798].
W porównaniu (1): A tákże y ine przypadki od ſwiátá niepotrzebne/ vmiárkowawſzy wſzytko rozumem á cnotą w ſobie/ [człowiek poćciwy] wſzytko to s ſiebie otrząſnie iáko plewy idąc z gumná kiedy owies wieią. A niedbálcowi wſzytko tho będzye iáko mocno woſkiem przylepił/ áni on nigdy o tym myſlić będzie. RejZwierc 71v.
przylepić co ku czemu (1): Affingere ollis auriculas, Przipráwić/ Przilepić vſzy ku gárncóm. Mącz 127c.
[przylepić co: ponieważ ták iáſną prawdę w Ewányeliiey opiſaną/ chcą inſzémi ſłowy z ſtárégo zakonu wźiętimi/ któré do tego nie należą/ ládá iáko ie przylepiwſzy/ zaćmić. WujBib 883b.]
Synonimy: 2. przyczynić, przydać, przyprawić.
Formacje współrdzenne cf LEPIĆ.
Cf PRZYLEPIENIE, [PRZYLEPIONY]
LW