[zaloguj się]

PRZYLEPIĆ (5) vb pf

e jasne.

Fleksja
inf przylepić
praet
sg
3 m przylepił
impersonalis
con by przylepi(o)no
participia
part praet act przylepiwszy

inf przylepić (2).praet 3 sg m przylepił (3).[impers con by przylepi(o)no.part praet act przylepiwszy.]

stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Przymocować, przykleić [w tym: co (2)] (3): [Hac voce commota iuventus, dopiero mowić, kląć, łajać, do krola skarżyć, teraz pisać, na drzwiach u wszech kościołow przybijać co dyjabeł każe, iż nię masz tego święta kiedyby czego nie przylepiono ListyPol II 1549/317; Glosy II 74/69.]

przylepić ku czemu (1): Widzę niektorego Cżárnokſiężniká w domu moim/ ktory obraz woſkowy ná podobieńſtwo me przylepił ku śćienie [in pariete fixit]. HistRzym 55.

przylepić czym (1): RejZwierc 71v cf W porównaniu.

przylepić na czym (1): Tedy on cżárnokſiężnik vcżynił z woſku obraz/ ktory wezwał imieniem onego rycerzá/ á przylepił ij ná śćienie przed ocżymá ſwemá. HistRzym 54v; [y [św. Hieronim z Pragi] przylepiwszy kartkę na drzwiach v Koſcioła S. Szcżepaná/ ná ktorey za Huſſem mowił/ potaiemnie też zaſię z Conſtanciey wyſzedł HerbOdpow Xx5v; BielKron 1597 798].

W porównaniu (1): A tákże y ine przypadki od ſwiátá niepotrzebne/ vmiárkowawſzy wſzytko rozumem á cnotą w ſobie/ [człowiek poćciwy] wſzytko to s ſiebie otrząſnie iáko plewy idąc z gumná kiedy owies wieią. A niedbálcowi wſzytko tho będzye iáko mocno woſkiem przylepił/ áni on nigdy o tym myſlić będzie. RejZwierc 71v.

2. Przyprawić, przydać; affingere Mącz (2):

przylepić co ku czemu (1): Affingere ollis auriculas, Przipráwić/ Przilepić vſzy ku gárncóm. Mącz 127c.

Przen: O tekście: dodać obce elementy (1): Affingo, Priczinić [!] wymysłów/ przixtałtowáć/ Przilepić. Mącz 127c.

[przylepić co: ponieważ ták iáſną prawdę w Ewányeliiey opiſaną/ chcą inſzémi ſłowy z ſtárégo zakonu wźiętimi/ któré do tego nie należą/ ládá iáko ie przylepiwſzy/ zaćmić. WujBib 883b.]

Synonimy: 2. przyczynić, przydać, przyprawić.

Formacje współrdzenne cf LEPIĆ.

Cf PRZYLEPIENIE, [PRZYLEPIONY]

LW