[zaloguj się]
[pdf]

PRZYŁUDZIĆ (7) vb pf

Fleksja
inf przyłudzić
praet
sg
1 f przyłudziła
conditionalis
sg pl
1 m m pers bychmy przyłudzili
f bych przyłudziła m an
3 m by przyłudził m pers

inf przyłudzić (2). ◊ fut 1 sg przyłudzę (1). ◊ praet 1 sg f przyłudziła (1). ◊ con 1 sg f bych przyłudziła (1). ◊ 3 sg m by przyłudził (1). ◊ 1 pl m pers bychmy przyłudzili (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Znaczenia
Przywabić, zachęcić; allicere Mącz [w tym: kogo, co (6)] (7): permulcere atque allicere, Vgłáskáć y prziłudźić. Mącz 235c.

przyłudzić k(u) komu (3): A liſzká rzecże do niego [do lwa]/ Wiemći ia oſłá iednego: [...] A o tymći ſie potrudzę/ Za go tu ku tobie przyłudzę BierEz Q2. Cf Zwrot.

przyłudzić czym (1): Prze miły Bog pilnuymy/ bychmy tácy byli/ Abychmy ty co z niebá/ k ſobie przyłudzili. A cżymże ie przyłudzić/ to tu myſlić trzebá/ Gdyż nie biorą ni złotá/ ni mięſá/ ni chlebá. RejWiz 156v.

przyłudzić gdzie (1): Ale bych ſnadz w to trefiła Abych go tu przyłudzyła Abyſcie poſpolu byli A z ſobą wzdy cżo mowili RejJóz D6.

Zwrot: »k sobie, do siebie przyłudzić« (1:1): RejWiz 156v; Ledá żoná Thyndáruſowá ſpodobáłá ſie byłá Iowiſzowi trzeciemu/ á gdy trudny przyſtęp miał do niey/ przemienił ſie w Lábęciá/ pocżął ſpiewáć áby ią do ſiebie przyłudził BielKron 21v.
Przen (1):
Zwrot: »k sobie przyłudzić« (1): (nagł) Lutomirſki Káſztel. Ráwſki y z brácią. (–) Y Ty niezle náturá przedſię opátrzyłá/ Więc ſzcżęſcie ieſzcże ktemu/ k ſobie przyłudziłá. Ze ſie ták około nich/ nadobnie zgadzáią RejZwierz 56v.

Synonimy: przymilić, przynęcić, przywabić.

Formacje współrdzenne cf ŁUDZIĆ.

Cf PRZYŁUDZENIE, [PRZYŁUDZONY]

LW