[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYNUCONY part praet pass pf

przynucony, przynuczony.

Teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
mNprzynucony
Gprzynucon(e)go
pl
N m pers przynuc(e)ni

sg m N przynucony. ◊ G przynucon(e)go. ◊ pl N m pers przynuc(e)ni.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów).

Przymuszony, skłoniony:

przynucony czym: To ná ten czás vczynił/ głodem przynuczony ErazmJęzyk Hh4v (Linde s.v. 2. przynucić); Konst 1562 8v (Linde s.v. 2. przynucić); że kto od kogo przychylnośćią vwiedźionego/ y vważániem [...] cnot przynuconego/ iákim niezwykłym imięnim [...] názwan będźie/ nie záráz zá tym iuż to nazwiſko zá właſny y poſpolity tytuł pocżytano być może. BronApokr 159.

Szeregi: »przynucony i przywiedziony«: Ktorych [posłów] prośbámi y powinnośćią náſzą zwyćiężeni/ też y potrzebą Rzecżypoſpolitey przynuceni y przywiedźieni exequcyą tę/ Praw y vſtaw Koronnych w Imię Páńſkie z tey cżęśći pocżątek wźiąć ſię nam zá potrzebne zdáło Konst 1562 8v (Linde s.v. 2. przynucić).

»przynuczony a z muszenia«: Ten ſwoim towárzyſſom rádźil/ ktore przy nim winiono/ áby nań wſſytko ſłożyli/ á powiedźieli że przynuczeni/ á zmuſſenia/ muſieli to czynić co on chćiał ErazmJęzyk H3 (Linde s.v. 2. przynucić).

Synonimy: przyciśniony, przymuszony, przyniewolony.

Cf PRZYNUCIĆ]

AĆ