[zaloguj się]
[pdf]

PRZYOBIECAĆ (11) vb pf

o, e oraz a jasne.

Fleksja
inf przyobiecać
praet
sg pl
3 m przyobiecåł m pers przyobiecali
plusq
sg
1 m -m był przyobiecåł
impersonalis
praet przyobiec(a)no

inf przyobiecać (5). ◊ praet 3 sg m przyobiecåł (3). ◊ 3 pl m pers przyobiecali (1). ◊ plusq 1 sg m -m był przyobiecåł (1). ◊ impers praet przyobiec(a)no (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia
Obiecać, przyrzec; iubere Mącz [w tym: komu (9)] (11): Iubere etiam Prziſądźić/ prziobiecáć/ przirzec/ przizwolić. Mącz [176]a.

przyobiecać co (3): Mącz [176]a; [król Władysław Jagiełło] wſzitkich wobec ſtanow proſil abi Sina iego poſmierci iego Panem naznatzeli: on Senat batzni porozumiawſzi ſie z Poſli Ziemſkiemi przi obiecali to Krolowi/ ale go tez proſili abi im niektore Artikuli i Condicije odnich podane po czwierdzil PaprUp C3; ActReg 156; iákoż więcey my pewni być mamy/ że Pan Chriſtus y Duch iego święty nigdy nie opuśći ſtolice Piotrá S. ktorego wiárá nigdy nie vſtánie (iáko mu to ſam Pan przyobiecáć raczył) choćby też czáſem oſoby/ ktore ná tey ſtolicy śiedzą/ nie nalepſze były. WujNT 354.

przyobiecać „tak” [= to] (1): łáſkę ſwą dáruie/ cżłowiekowi káżdemu/ ienż ſię grzechow wiáruie/ nie będźie w niwcżym przeſłyſzan/ ták przyobiecáć racżył/ ſwym wiernym náſz miły Pan. ArtKanc M14.

cum inf (2): DRugi ſie lepak zwaśnił ná ſąſiádá ſwego/ Spotwarzył go o błoto/ wzięto kopę z niego. Przyobiecał mu drugi z rády ią wypráwić/ Kazawſzy mu názáiutrz ná Ratuſz ſie ſtáwić. RejFig Ee3v; WerGośc 208.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): za thakyemy thwemy perſuaſiami Mozeſz przyobyeczacz, yſch my yako ſtrycz krolya Lodwyka chczemy radzy bycz poſrothkyem/ yednayącz pokoy a przyyąſzn myadzy Czeſzarzem a krolyem yego myloſczyą wangyerſkim MetrKor 38/502; [PaprGniazdo 1045].

Fraza: »jako przyobiecał (a. przyobiecać raczył)« [w tym: jako zdanie wtrącone (1)] (3): [Bóg do Abrahama:] nye zwoley ſye moyey pocżął Izmáel/ ále s cyebye ſámego/ żes mi nye vffał ábymći nyemyal potomká dáć/ thák yákomći był przyobyecał. GliczKsiąż B3v; WujNT 354, 844.
[Zwrot: »przyobiecać pewnie«: Przyſzedwſzy [rycerz] przyobiecał Hetmánowi pewnie/ Yże mu podług myſli chce poſłużyć wiernie PaprGniazdo 1045.]
Szereg: »przyrzec albo przyobiecać« (1): Postquam ei Numidiam provinciam, populus iussit, Iáko mu skoro lud Rzimski páńſtwo Numidieyskie przirzekł álbo prziobiecał. Mącz [176]a.

Synonimy: obowiązać się, przyrzec, przysiąc, ślubić, zapewnić, zaręczyć.

Formacje współrdzenne cf OBIECAĆ.

Cf PRZYOBIECANIE, PRZYOBIECANY

AĆ