[zaloguj się]
[pdf]

PRZYOBLECZENIE (5) sb n

o oraz pierwsze i drugie e jasne; końcowe e z tekstów nieoznaczających é oraz -é.

Fleksja
sg
N przyobleczeni(e)
G przyobleczeniå
D przyobleczeniu
A przyobleczeni(e)
I przyobleczeni(e)m
L przyobleczeniu

sg N przyobleczeni(e) (2). ◊ G przyobleczeniå (1). ◊ D przyobleczeniu (1). ◊ A przyobleczeni(e) (1). ◊ [I przyobleczeni(e)m. ◊ L przyobleczeniu.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

I. Rzeczownik od „przyoblec” (4):
1. Ubranie kogoś; przen (1):
a) [Uczynienie jakimś [w co]: Godność dyjakonów: 1) zależy w dobrym sumnieniu; 2) w przyobleczeniu nad insze ludzie w święte cnoty AktaSynod IV 39.]
b) Fałszywe przypisanie (1):
Wyrażenie: »przyobleczenie [kogo] w kapturek« = posądzenie, postawienie zarzutów (1): Tákże y ty ſłowá/ gdyby były w piśmie ś. nam by więcey przećiw Papieżnikom/ á niż onym przećiw nam ſłużyły. Lecż iż ich niemáſz/ á iuż ſię też o nich mowiło/ przetoż by tu/ iákom rzekł/ mogły ſię były milcżeniem odpráwić. Lecż im ku podporze ich vżywa I.M. X⟨iądz⟩ K⟨anonik⟩ ſłow inſzych/ ku ſpotwarzeniu náſzemv/ y ku przyoblecżeniu nas w ten kápturek w ktorym I.M. ſam chodźi CzechEp 348.
2. Włożenie na siebie; przen: stanie się jakimś a. kimś (3): [św. Paweł] Wyráźił też nam tego przyoblecżenia [nowego człowieka] pożytek/ ták do Gálátow piſząc: Wſzyſcy ktorzyśćie ſie pokrzćili/ Pánáśćie Chriſtuſá przyoblekli. KarnNap B2v; [iże przez Krzeſt/ oſobliwe dáry Boże bywáią nam dáne; Odpuſzcżenie grzechow/ y Oblecżenie Pána Chriſtuſa: [...] zá ktorym Przyoblecżeniem/ iuż y Zbawienie, y dziedźictwo Kroleſtwa Niebieſkiego przychodźi. HerbOdpow Dd4, Q4v].

[przyobleczenie kogo: BudUrzęd 13v cf W przeciwstawieniu.]

[W przeciwstawieniu: »zewleczenie ... przyobleczenie«: Vrzędnicy [...] winni mieć [...] pokaiánie/ vmartwienie/ ſtárego Adamá zewlecżenie/ á nowego przyoblecżenie BudUrzęd 13v.]

Wyrażenie: »Chrystusa przyobleczenie« = stanie się chrześcijaninem (2): Azaſz też tego niewieſz/ iż nie cudá/ ábo iákie inſze známioná/ ſkutkámi ſą ſłużby przepowiedánia ſłowá Bożego: ále [...] pogárdzenie świátá y z iego wſzytkimi pompámi: záprzenie ſie ſámego ſiebie [...]. A miáſto tego Chriſtuſá/ z ćichośćią/ ćierpliwoscią/ dobrotliwośćią/ pokorą/ cżyſtośćią/ świętobliwośćią/ ſpráwiedliwośćią przyoblecżenie CzechRozm 187v, 259v; [OtwinPis 165].
II. Ubiór, strój (1): Habitus, Obyczay xſtałt poſtáwá/ álbo poſtáć też odzienie/ prziobleczenie forma. Mącz 151b.

Synonimy: odzienie; 1. okrycie, ubranie; 3. odziew, odzieża, okrycie, stroj, suknia, szata, ubior, ubranie.

Cf PRZYOBLEC

AĆ