[zaloguj się]
[pdf]

PRZYRODZENNO (2) av

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w przyrodzenie oraz w -o).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów) s.v. przyrodzony.

1. Tak samo pod względem pochodzenia (o Duchu Św. mającym naturę tożsamą z Bogiem Ojcem i Synem Bożym) (2):
Zwrot: »[z czego] przyrodzenno pochodzić« (1): Nie ieſt/ powiáda/ od ſynowſkiey iſtnośći Duch oddalony/ ále zniey przyrodzenno pochodzi. SkarJedn 280.
Szereg: »przyrodzenno i jednoistotno« (1): tak ćwierdzim/ wedle S. piſmá y oycow S. [...]: iſz Syn Boży ták iáko oćiec przyrodzenno y zoycem iednoiſtotno Duchá S. ma SkarJedn 276.
2. [Rzeczywiście, naprawdę, istotnie (o obecności Chrystusa w eucharystii): Ten [Jezus Chrystus] przyrodzenno w nas mieſzka/ ktory przyrodzenie ćiáłá náſzego/ nie rozdzielnie/ ſtawſzy ſię cżłowiekiem/ ná ſię przyiął SkarŻyw 49 (Linde s.v. przyrodzony).

W połączeniu szeregowym: O przenachwálebnieyſzym Sákrámenćie ták trzymał/ iſz w nim ieſt żywe y przyrodzone ćiáło Páná y Bogá náſzego Ieżuſa [!] Chryſtuſa: á pożywáiąc go/ prawie y przyrodzenno/ y rzecżywiśćie go pożywamy SkarŻyw 49 (Linde s.v. przyrodzony).]

Synonimy: istotnie, iście, niewątpliwie, pewnie, rzeczywiście, właśnie.

SBu