[zaloguj się]
[pdf]

PRZYRZĄDZENIE (6) sb n

Pierwsze e jasne; tekst nie oznacza -é.

Fleksja
sg
N przyrządzeni(e)
G przyrządzeniå
I przyrządzeni(e)m

sg N przyrządzeni(e) (4). ◊ G przyrządzeniå (1). ◊ I przyrządzeni(e)m (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przyrządzić.

I. Rzeczownik od „przyrządzić” (4):
1. Przygotowanie; apparatio, praeparatio Mącz; apparatus, instructio Cn (3): Praeparatio, Nágotowánie/ przirządzenie przed tym. Mącz 280c, 280a.

przyrządzenie ku czemu (1): Mangonium, Nauká roſtuchárska álbo wyſmuknienia á ku skupnośći przirządzona [lege: przyrządzenia] [tj. upiększenia tego, co przeznaczone jest na sprzedaż]. Mącz 207d.

2. Postanowienie, jak i co należy wykonać, rozrządzenie (1):
Szereg: »rozprawa i przyrządzenie« (1): Designatio atque apparatus, Roſpráwá y przirządzenie. Mącz 392d.
II. Okazałość, wystawność (2): Magnificus apparatus, Páńskie przirządzenie/ koſztowne. Mącz 204c.
Wyrażenie przyimkowe: »z pysznym przyrządzeniem« (1): Scena minore pro minore apparatu dixit Suetonius, Nie s ták piſznym przirządzeniem. Mącz 371b.

Synonimy: I. nagotowanie, przygotowanie, przyprawienie, sprawienie; 2. rozprawa; II. okazałość, okazanie, spaniałość.

Cf PRZYRZĄDZIĆ

MP