[zaloguj się]

PRZYSIĘGAĆ (430) vb impf

a jasne.

Fleksja
inf przysięgać
indicativus
praes
sg pl
1 przysięgåm przysięgåmy
2 przysięgåsz przysięgåcie
3 przysięgå przysięgają
praet
sg pl
1 m -em, -m przysięgåł m pers -smy przysięgali
2 m -ś przysięgåł m pers
f -ś przysięgała m an
3 m przysięgåł, jest przysięgåł m pers przysięgali
n przysięgało subst przysięgali
fut
sg pl
1 m przysięgać będę m pers będziemy przysięgać
2 m będziesz przysięgåł m pers
3 m będzie przysięgåł m pers przysięgać będą, będą przysięgać
imperativus
sg pl
2 przysięg(a)j przysięgåjcie
3 niech przysięgają
conditionalis
sg pl
1 m bych przysięgåł m pers bysmy przysięgali
2 m m pers byście przysięgali
3 m by przysięgåł m pers by przysięgali
f by przysięgała m an

inf przysięgać (84).praes 1 sg przysięgåm (62).2 sg przysięgåsz (7).3 sg przysięgå (63).1 pl przysięgåmy (12).2 pl przysięgåcie (6).3 pl przysięgają (43).praet 1 sg m -em, -m przysięgåł (2).2 sg m -ś przysięgåł (2). f -ś przysięgała (1).3 sg m przysięgåł (29), jest przysięgåł (1); przysięgåł : jest przysięgåł ActReg (1:1). n przysięgało (2).1 pl m pers -smy przysięgali (3).3 pl m pers przysięgali (34). subst przysięgali (cum N pl: krainy) (1).fut 1 sg m przysięgać będę (1).2 sg m będziesz przysięgåł (7).3 sg m będzie przysięgåł (12).1 pl m pers będziemy przysięgać (1).3 pl m pers przysięgać będą (2) BielKron, SarnStat, będą przysięgać (1) GórnDworz.imp 2 sg przysięg(a)j (2).2 pl przysięgåjcie (9).3 pl niech przysięgają (2).con 1 sg m bych przysięgåł (12).3 sg m by przysięgåł (5). f by przysięgała (1) BielŻyw 60.1 pl m pers bysmy przysięgali (1).2 pl m pers byście przysięgali (4).3 pl m pers by przysięgali (9).part praes act przysięgając (9).

stp, Cn notuje, Linde XVIIXIX w.

1. Składać przysięgę, uroczyście zapewniać (często słowami ustalonymi zwyczajowo lub prawnie), odwołując się do Boga lub innych wartości najwyższych, że to, co się mówi, jest prawdą; iurare HistAl, Vulg, Mącz, PolAnt, Modrz, Calag, JanStat, Cn; deiurare Mącz, Calep, Cn; adiurare, exiurare Calep, Cn; concipere iusiurandum, dicere sacramentum, deierare, interponere iusiurandum, iureiurando affirmare Cn (426): Nigdy nie przyſięgay, o prawdę ſie nie gnieway, obchodzi ſie prawem BielŻyw 34; BibRadz Is 65/16; mayą tedj być napominani [młodzieńczykowie]/ [...] iżeby niełatwie dobrowolnie prziſięgali. KwiatKsiąż D3; Iuro, Prziſięgam. Mącz 178c, 178d [2 r.]; Przyśięgáć nic inſzego nie ieſt/ iedno Pánem Bogiem świádcżyć KuczbKat 285, 285 marg; Calag 433a; Adiuro – Prziſziegąm. Calep 24b, 298b, 389b, [834]a; WujNT Matth 5 arg, s. 22, 795; Przyśięgáć ábo do tego przjwodzić nie bárzo krześćiáńſka. PowodPr 48 marg; Lecz Pan náucza/ iż przyśięgáć nie mamy áż z wielkiey potrzeby. SkarKaz 311b.

przysięgać na kogo, na co [= powołując się jako na najwyższą wartość] (21): Kto tedy przyśięgá na ołtárz/ przyśięgáć náń i na wſzyſtko co nanięm ieſt MurzNT Matth 23/20, Matth 23/21 [2 r.], 22 [2 r.]; KuczbKat 285; BudBib Soph 1/5; A król/ nádźieię máiąc w ſwoim pánie/ Rádość odnieśie: káżdy czći doſtánie/ Kto nań przyśięga KochPs 90; Nie przyśięgayćie koniecżnie/ áni ná niebo/ ponieważ ſtolicá ieſt Boża: áni ná źiemię/ ponieważ ieſt podnożkiem nog iego [Matth 5/34] CzechEp 171, 280; Ani ná głowę twoię będźieſz przyśięgał/ ábowiem nie możeſz vczynić iednego włoſá białym ábo czarnym. WujNT Matth 5/37[36], Matth 5/35[34], 23/20 [2 r.], 21 [2 r.], 22 [2 r.], Iac 5/12. Cf »na Jehowę przysięgać«.

przysięgać przez kogo, przez co [= powołując się jako na najwyższą wartość] (12): Wſzyſtkiego cokolwiekem wam powiedział ſtrzeſzćie/ á przes imię cudzych Bogow nieprzyſięgayćie [Ios 23/7] KrowObr 41v; Leop Soph 1/5; BibRadz Ios 23/7; Hercle, mehercule adverbium est iurandi quasi dicas per Herculem, Przyſięgam przes Herkuleſa. Mącz 155a; Przydawáią tę Clauſulę poſpolićie w przyśiędze: Ták mi Pan Bog pomoż/ y wſzyſcy Swięći. Co nie ieſt przyśięgáć przez Swięte/ ále Bogá y Swięte świádkámi cżynić WujJud 61v, 61v, 62; WujJudConf 61v. Cf »przez (imię Pana) Boga przysięgać«.

przysięgać przed kim (1): Egipſcy krolowie/ gdy przed nimi ſędziowie przyſięgáli/ tedy tego záwżdy kazáli przed ſobą w przyſiędze dokłádáć/ iż by dobrze y krol co roſkazał przećiwko práwu/ tedy tego ſędzić nigdy nie mieli. RejZwierc 56.

Z przytoczeniem (1): y nie chodźćie też do Bethawen/ áni przyſięgayćie/ mowiąc/ Zywie Pan. BibRadz Os 4/15.

Zwroty: »przez (imię Pana) Boga, Panu Bogu, na Jehowę, w Bodze, w Panie przysięgać« = iurare per nomen [Dei] Vulg, Modrz; iurare in Deo a. in Domino Vulg [szyk zmienny] (4:1:1:1:1): KrowObr 41v; Páná Bogá twego będzieſz ſie bał/ á iemu ſámemu będzieſz służył/ przez imię iego będzieſz przyſięgał. Leop Deut 6/13 [przekład tego samego tekstu: KrowObr, ModrzBaz], Is 65/16, Soph 1/5; Peierat per sancte, [...] Przyśięga bárzo pánu Bogu. Mącz 366d; WujJud 62; [mówi Pan: i wytracę tych] ktorzy ſię też kłániáią y przyśięgáią ná Iehowę [qui iurant per Dominum]/ lecż (też) przyśięgáią ná krolá ſwego. Y ktorzy ſię cofnęli od Iehowy BudBib Soph 1/5; ModrzBaz 87.

»krzywo przysięgać« (1): Słyſzeliśćie záſię iż powiedźiano ſtárym; Nie będźieſz krzywo przyśięgał [Non periurabis]: ále oddaſz Pánu przyśięgi twoie. WujNT Matth 5/34[33].

»przysięgać przysięgą« (1): A naprzod bráćia moi/ nie przyſięgayćie/ áni ná niebo/ áni ná źiemię/ áni żadną inną przyśięgą [nolite iurare ... neque aliud quodcumque iuramentum]. WujNT Iac 5/12.

»sprawiedliwie przysięgać« (1): Nárzekał cżáſu ſwego Chryzoſtom ś. ná ſwoie krześćiány/ iż (choć ſpráwiedliwie) ábo ſámi przyśięgáli/ ábo drugich do przyśięgi dopuſzcżáli. PowodPr 48.

a. Zeznawać, twierdzić coś pod przysięgą (151): Ieslyby sią traphilo na yakiego czlovyeka na kthorego by zadne szwiadeſthwo albo vyadomoscz nyebila o zlodzyeyſthwo przeththem, Thedy thakyemv mayą dopuſczicz cztherzy raſzy przyſzyangacz LibLeg 6/116, 6/115, 115v [2 r.], 116; BielŻyw 98; SeklKat Fv [2 r.], F2v; MurzNT 20v; [u Węgrów] ten ktory miał przyſyęgáć/ muśiał roſpalone żelázo/ wyięte s pośrzod węgla goráiącego w ręce bráć/ y ták ſye przed Sędźiem/ y przed ſtroną żáłuiącą vkázáć. [...] A v nas gdy ktho przyſyęgáć ma/ nic innego niemáſz/ iedno Prokurator ſpyta/ może klęknąć? może. Może dwá pálcá położyć? może. GroicPorz z4; ZYd káżdy ma przyſyęgáć ſámowtor. Then ktory będźie przyſyęgał/ ma ſtáć boſſymi nogámi/ tylko w koſzuli/ ná świniey ſkorze nowo odártey. GroicPorz aav, z, z2v, z4, aav, ll4v; Leop Eccli 27/15, Is 65/16; UstPraw E2v; RejZwierz 101; KwiatKsiąż D3; Conceptis verbis iurare, Prziſięgáć/ Mówic za kiém. Mącz 35d, 178c; KuczbKat 290 marg, 340; Bo poſpolićie puſzcżáią do przyśięgi ony/ ktorzi żadney wiádomośći niemáią o tem o co tám idźie: ktorzi máią ſię zá niewinne/ gdy widzą áno ten ktorego ſię ſpráwá tocży pirwey przyśięga. ModrzBaz 85v; Wſzytkie owe okázowánia nie dla nas/ ále dla tego o kogo idźie/ cżynimy. Bo żaden ſam dla śiebie nieprzyśięga/ ále dla drugiego. ModrzBaz 86v, 61v, 85v, 86, 86v, 140v; StryjKron 482 marg; CzechEp 86; W Iſzpániey tego/ kto ſię raz vpije/ nie tylko do prżyśięgi/ do świádectwá nie prżypuſczáią/ ále máią go zá nápoł czći odſądzonego/ á v was y pijáno prżyśięgáią ludźie. GórnRozm G2, G3v; ActReg 142; Nowokrzczeńcy/ [...] tu ſię litery trzymáią [...] twirdząc/ że ſię Chrześćijáninowi żadnym obyczáiem/ áni v ſądu/ áni v práwá przyśięgáć nie godzi. WujNT 22, 22; mali vbogi człék záraz odpowiádáć, woli nie przyśięgáć, á záraz imparatus odpowiádáć. SarnStat [1281], 255, 263, 579; PowodPr 48.

przysięgać komu (8): Ale iż ku zbáwieniu nie ieſt rzecz beſpieczna przyſyęgáć komu o rzeczách niewiádomych/ dla tego opiſány ieſt kſtałt przyſyęgi GroicPorz ſ; SarnStat 264, 465. Cf »przysięgać na Bog żywy, (Panu) Bogu«, »przysięgać na zdradzie«.

przysięgać przeciwko komu (1): Thedy ma posthawycz cztherech dobrych lvdzy a godnych vyary s kthorych ma dwv vybracz then przeczywko kthoremv ma obvynyony szamotrzecz przyszyagacz na krzyſſ, Thv przed pany thvſſ v sandv. LibLeg 6/115v.

przysięgać na kogo, na co [= odwołując się jako do najwyższej wartości] (12): LibLeg 6/115v; LibMal 1543/69; VStáwiamy/ áby żaden Zyd nie przyśięgał ná Rodał ich/ iedno o wielkié ſpráwy/ któré ſie śćiągáią áż ná pięćdźieśiąt grzywien SarnStat 255 [idem] 263, 264. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym, »przysięgać na imię«.

przysięgać na co [= w sprawie czego] (3): A Ieſli pozwány ná przypowieſczonym Roku ſtánie/ y zechce ſłucháć powodá/ gdy będźie przyśięgał ná ſzkody: tedy [...] SarnStat 827 [idem 799], 463, 799.

przysięgać o kogo, o co (11): Item kthory bandzie czlowyek prziszyągal o ſzlodzyeysthwo a bandzie vyadomy zlodzyey [...] Thedy on czo mv Vyną daye o zlodzyeyſthwo ma ſzam poprzyſzyancz a mago dacz obyeſzycz LibLeg 6/115, 6/116v; MetrKor 34/134, 40/814; Nie wſpominam tych/ ktorży vmyślnie ſwoim poddanym vćiekáć do wśi cnotliwych/ á możnych Szláchćicow roſkazuią/ iżby záśię o one poddáne prżyśięgáli/ ábo co iednániem wytárgowáli GórnRozm G4v; á o mnieyſzé ſpráwy ma przyśięgáć [Żyd] przed ſzkołą v drzwi przerzeczonéy ſzkoły. SarnStat 255 [idem 264] 255, 263, 264 [2 r.]; SkarKaz 311b. Cf »przysięgać na imię [Boga]«.

przysięgać przez kogo, przez co [= odwołując się jako do najwyższej wartości] (10): Przyſyęgam przes pięćiory kſyęgi Moyzeſzowe/ [...] iże ia tey máięthnoſći niemam GroicPorz aav; Ieſt też y to Przyśięgá/ kiedy ku potwierdzeniu Wiary przez ſtworzone rzeczy przyśięgamy KuczbKat 285, 285 [2 r.]; WujJud 62. Cf »przysięgać przez Pana Boga«.

przysięgać za kogo [= w zastępstwie kogo] (1): Wáttáman z ſtároſtą przyśięga zá páná w niebytnośći iego. SarnStat 646.

przysięgać za kogo, za co [= w sprawie kogo, czego] (2): BielŻyw 60; [sąsiedzi przysięgali, że wśród nich nie ma chrześcijanina] á Sabbá S. powſtał iáwnie mowiąc: zá mię nie przyśięgayćie/ bom ia ieſt Chrześćiánin. SkarŻyw 328.

przysięgać za kim [= w sprawie kogo] (3): Item kthory czlowyek bandzye przyſzyagal trzy krocz za zlodzeymy a po czwarthe by chczyal Tedymv nye mayą dopuſczycz LibLeg 6/115; MetrKor 40/814; Dla tego ći ſpołem przyſyęgáiący máią być tákowi/ ktorzyby dobrze ználi tego zá ktorym przyſyęgáią GroicPorz y4v.

przysięgać o czym (2): GroicPorz ſ; Y niewſtydliwie prży oczach Sędźiow biorą pieniądze [przekupieni świadkowie]/ żeby o tákich rżeczách prżyśięgáli/ o ktorych iáko żywi nic niewiedzą. GórnRozm G3v.

przysięgać przy kim [= w sprawie kogo] (1): Bo ći ktore przywodzą ná świádectwo [...] Máią zá to/ że onę rzecż nie źle odpráwuią/ gdy widzą/ że on przy kim przyśięgáią pirwey przyśięga. ModrzBaz 86.

przysięgać w czym [= w sprawie czego] (3): [zaginą ci] Ktorzy przyſięgáią w wyſthępku Sámáriey [qui iurant in delicto Samariae]/ á mowią: Zywie Bog twoy Dan/ [...]. A powálą ſie/ y nie powſtáną więcey. Leop Am 8/14; A zaſz nie podobniey było vrżędnikowi prżyśięgłemu nie w ſwey/ ále w cudzey rżeczy wierżyć/ niż tym zbrodniom kázáć w ſwey rżeczy prżyśięgáć? GórnRozm G2v. Cf »krzywo przysięgać«.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikami: to (2), na to (1), na tem (1); , że (28), jakoże’ (3), zaimek względny (3)] (34): ya sthanyslav lelewsky s guschina przischiagam yako rzeka visla począwschi oth granycze pothgorskiey ydaczi wodą nadol vedlie brzega poticzkiego [...] yeſth hy byla zawsdi wsiczka dziedzistwa Gusinskiego ZapWar 1536 nr 2493; LibMal 1543/69; SeklWyzn Av [2 r.], a2, a2v, a3, a3v [2 r.], a4, C; MurzNT Matth 26/74; GroicPorz aav [2 r.]; Więc ſie biorą ná kwity/ áno ich nie máią/ A drudzy iż zgorzáły/ znowu przyſięgáią. RejZwierz 101; BibRadz Ier 42 arg; pocżął ono wino dziwnie chwalić/ przyſięgáiąc iż iáko żyw nie pił lepſzego GórnDworz Nv; Y pocżął Teophilus przyſięgáć że o tym nigdy nic nie myſlił. HistRzym 19, 62v, 88; KuczbKat 290 [3 r.]; BudBib b3; Przetoż to przyſięgáli/ ſnadź wſzytki kráiny/ Ze o tobie nie może/ mieć pewney nowiny. HistHel B4v; Ow też obycżay/ że świádkowie przyśięgáią o cżem niewiedzą/ [...] ma być odrzuczon. ModrzBaz 85v; SkarŻyw 328, 389; Nuż iákie trudnośći bywáią/ o zbiegłe poddáne/ iedni ſię ich nieſłuſznie vpomináią/ á drudzy nieſłuſznie poddáne cudze dźierżą/ y iáko ich nie máią/ áni mieli prżyśięgáią. GórnRozm G4v, Hv; ActReg 143; LatHar 696; WujNT Matth 26/74; SkarKaz 315a.

Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym do dopełnienia dalszego w zdaniu nadrzędnym (1): á gdyż to prawo ſkazało aby za te pieniądze [które niewiasta wzięła na przechowanie od dwóch gości] przyſięgała iako iemu [jednemu z nich] wrociła. BielŻyw 60.

Z przytoczeniem [w tym z zapowiednikiem: to (2)] (4): Y będzieſz przyſięgał/ żywie Pan/ w prawdzie/ y w rozſądku/ y w ſpráwiedliwośći Leop Ier 4/2; [błazen panu but zanieczyścił] A cżyżyk po komnácie też latał ſpiewáiąc/ A błazen ſie klnie o bot/ nie ia przyſięgáiąc. RejFig Aa8v; GórnDworz S7; WerGośc 248.

Z połączeniem przytoczenia ze zdaniem dopełnieniowym [] (4): Gdi kram otworzys wykladai. A yſz wyborne powiaday Iż moy pan (będzies przyſzyegal) Niedawno ſtem zwloch przijechal. RejKup e2; BudNT Mar 14/71; LatHar 710; WujNT Mar 14/71.

W połączeniu tautologicznym: przysięgając potwierdzać (a. twierdzić) (2): A nietylko ten fáłſzywie przyśięga/ ktory przyśięgáiąc twierdźi/ iż to rzecż ieſt prawdźiwa ktorą wie byc fáłſzywą KuczbKat 290, 290.

Zwroty: »przysięgać na imię [Boga], na Boga, [komu] na Bog żywy, przez Pana Boga, przez imię (imiona) (Pańskie a. święte), (Panu) Bogu« [w tym: o co (1)] = iurare per nomen Domini a. in nomine [Dei] PolAnt [szyk zmienny] (3:1:2:1:4:2): Kucharz mięſá gdy nie naydzie/ Pyta onych/ á mięſo gdzie? [...] Ieden mowił/ ia go niemam/ Y oto Bogu przyśięgam BierEz I4v; SeklKat E4, F3v; Bo żydowie maiąc to przykázanie [...] aby ieſliby przyśięgać mielj/ na jmię ſamégo pana ſłuſznie przyśięgalj [..] wymyſlili rozmaité przyśięgi MurzNT 20v; Przyſyęgam pánu Bogu/ [...] Przyſyęgam przes wſzytki Imioná iego święte/ ktore nápiſał Moyzeſz ſłużebnik iego. [...] iże ia tey máięthnoſći niemam GroicPorz aav, pp3v; SLuchayćie tego [...] ktorzy przyſięgaćie przez imię Pánſkie á przypominaćie Boga Izráelſkiego BibRadz Is 48/1, Lev 19/12; GórnDworz S7; KuczbKat 285 [2 r.]; bo ia ná Bog ći to żywy przyśięgam/ niewiem áni pomnię/ abym co namniey przećiwko komu wyſtąpił. WerGośc 248.

»jawnie przysięgać« (2): Przymvſąno mię teſz/ abych iawnie przyſięgał/ yſz w odpvſciech ktore naſwietſzi Papieſz przedawa [...] mamy wſziſtkę nadzieią pokladać ſbawienia naſzego. SeklWyzn a2, a3v.

»fałszywie przysięgać« = iurare mendaciter PolAnt; iurare falso Calag; peierare Calep [szyk zmienny] (5): Nie przyſięgáyćie fáłſzywie przez imię moie/ á nie lżyćie imieniá Bogá wáſzego BibRadz Lev 19/12; KuczbKat 290 [2 r.]; Calag 186a; Calep 769a.

»krzywo (a. krzywie) przysięgać« [w tym: w czym (1)] = peierare Modrz, Calep; periurare Calep (10): BielŻyw 100; A złego ſumnienia dłużnikowi/ nic niełatwiey iedno zápłátę mienić/ [...] A [...] dwu chłopu [...] ſobie ziednáć y przenáiąć/ kthorzy áni ná Bogá áni ná ſwe ſumnienie niebácząc/ tylko propter mammona iniquitatis s nim krzywoprzyſyęgáią. GroicPorz y, aa2, pp3v; KwiatKsiąż D3; kto kłamliwie ſwiádſzy? męſzcżyzná: kto krzywo przyſięga? męſzcżyzná: kto fáłſzuie zapiſy? męſzcżyzná. GórnDworz Bb; Záprawdę ći co ſię ták ſpráwuią [oszukują tych, z którymi sprawę mają]/ niemoże być áby dla ledá przycżynki niemieli krzywo przyſięgáć ModrzBaz 60; ludźie źli krżywo prżyśięgáią/ á prżećię prżyśięgá musi bydź końcem práwá. GórnRozm H2v, G3v; Calep 783b.

»niesprawiedliwie [= fałszywie] (a. ani sprawiedliwie) przysięgać« (7): y mſci ſię ſrogo [pan Bóg] nad takowemi ludzmy y karze ie cięſko/ ktorzi niepotrzebnie áni ſpráwiedliwie prziſięgaią naimię iego SeklKat F3v; á mnie [Pan Bóg] nieſpráwiedliwie przyſyęgáć zákazał: iże ia tey máięthnoſći niemam GroicPorz aav; Ieſliże nieſpráwiedliwie przyſyęgaſz/ day Pan Bog áby twoie dźieći/ y przyiaćiele twoi/ [...] nieprzyſzli między dźiedźictwo Abráhámowe. GroicPorz aa2v, h3, aa2, aa2v; Kto nieſpráwiedliwie przyśięga [Qui calumniam iurat]/ á coż inſzego świádcży/ iedno iż nie prze zdrádę/ ábo fortyl iáki wygránia ábo oſzukánia/ wdawa ſię w práwo z drugim ModrzBaz 86v.

»w żywe oczy przysięgać« (1): ano tez Piotr wzywe oczy przysięgał ze Pana nieznał ActReg 143.

»prozno [= fałszywie] przysięgać« (1): Rzekł im [kucharz dwóm, którzy ukradli mu mięso] prozno przyśięgaćie/ Wy obá to mięſo maćie BierEz I4v.

»przysięgać na zdradzie [= zdradliwie] [komu]« (1): Ten też co nye przyſięga ná zdrádzye bliźniemu [...] Tenći błogoſławieńſtwo od Páná będzye brał LubPs F4.

Szereg: »kląć (a. przeklinać) się i przysięgać« = anathematizare a. detestari et iurare Vulg, PolAnt (6): Tedy on [Piotr] począł śię przeklinać i przyśięgać/ iſz niezna człowieka MurzNT Matth 26/74; BudNT Mar 14/71; LatHar 696, 710; WujNT Matth 26/74, Mar 14/71 [zawsze przekład tego samego tekstu].
b. Składać uroczystą obietnicę, przyrzekać pod przysięgą (213): A hoſpodar naſch Ilyaſch Voyewoda thakyeſch chcze prziſſyancz Waſchey Kro.mczi yako rodzyczyel yego nyeboſczik Pyotr Voyewoda prziſſyegal pod Choczymyem. LibLeg 11/183v; Thak nathen czaſz Puſkarze Krolya yego mylosczy przyszyągaly podnyowszy dwa palcza wſgdzą [lege: wzgorę], wedlye obyczayu MetrKor 37/4, 37/4v [2 r.]; ComCrac 13v; SeklKat F2; HistAl G4v; Ráyce przyſyęgáią ná káżdy rok/ gdy znowu bywáią obieráni GroicPorz b4v; KrowObr 41v, 148; OrzRozm F; BielKron 46v, 232, 232v, 373v, 466v; KuczbKat 290; Y przyſięgli Iehowie głoſem wielkim/ [...] A weſelił ſię wſzytek lud Iudſki z oney przyſięgi bo ze wſzytkim ſercem ſwym przyſięgáli BudBib 2.Par 15/15; ActReg 9; Vrzędnicy ſądowni niech będą ná Powiátowych Seymikach obiéráni y niech przyśięgáią. SarnStat 555, 25, 41, 124, 172, 365 marg (11).

przysięgać co (5): Abowiem kiedybyśćie prawdziwi Biſkupi byli/ [...] tedybyśćie [...] pánu Papieżowi ták rzeknącemu Wikáryiemu wiáry/ poddánośći/ y poſluſzeńſtwá nieprzyſięgáli. KrowObr 129, 41; BielKron 329v. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym, »w ślubie przysięgać«.

przysięgać komu, czemu (83): LibLeg 6/77v, 158v, 7/42 [2 r.], 10/98, 98v, 11/183v; MetrKor 37/4, 40/174, 61/35; SeklWyzn g4; HistAl B2, G, H3v; IA: N: przyſyęgam Bogu wſzechmogącemu/ Pánom Ráycom/ y wſzytkiemu poſpolſtwu miáſtá tego/ w Vrzędźie moim Piſárſkim ná kthory ieſtem wybran/ wiernym być GroicPorz d4, b4v, c2, d2, e3, g (11); Papieżowi Ceſarz przyſięga. KrowObr 32, 32v [2 r.], 33 żp, 41v, 128v, 129 (11); Nád to ieſzcze Ionátás iął przyſięgáć Dawidowi/ przeto że go miłował Leop 1.Reg 20/17; [księża] Naprzod záwieśili Iurisdictią ſwą do przyſzłego Seymu: A potym Krolowi Polſkiemu Przyśięgáli. OrzRozm I3, B4 [2 r.], F, I4v [7 r.], K [2 r.], M2; Ktorzy [mieszczanie] odpowiedzieli: Iż nie ſłuſzno nam thego vcżynić gdy ieſzcże Leſtko żyw ktoremuſmy przyſięgáli BielKron 365, 47v, 66v, 104v, 229v, 232, 329v, 404; GórnDworz O7v; RejPos 74v; BiałKat d2; BudBib Ez 21/28[23]; ModrzBaz 86v; Dwá byli słudzy v Páná iednego/ ieden rzekł: Pánie wiernie służyć tobie mám wolą/ ále przyſięgáćći nie będę SkarŻyw 337, 338 [3 r.]; StryjKron 712; NiemObr 172; GórnRozm Av; SarnStat 25, 277, 458, 482, 493, 1094 marg, 1218. Cf »przysięgać przez (Pana) Boga«, »prawdziwie przysięgać«, »pod przysięgą przysięgać«.

przysięgać na co [= w sprawie czego] (11): zawſzdi pyerwey Voyewodowye na przimyerze prziſzyegaly y lyſthi ſwe dawaly thoſch dopyro poſli ſwe [...] silaly. LibLeg 11/185v, 7/42, 11/158; GroicPorz aa4; BielKron [842]v, 401; SkarŻyw 338; Król Duńſki z królem Polſkim/ máiąc podéyrzáné Sąśiady/ przyśięgáią ná ſpiſki [= spisane porozumienie] podáné. KochProp 10; SarnStat 365. Cf »przysięgać przez (Pana) Boga«, »prawdziwie przysięgać«.

przysięgać na co [= odwołując się jako do najwyższej wartości] (7): Inſze bluznierſtwá/ [...] opuſztzam/ kthore mniſzy mocnie trzymáią/ ná nie przyſięgáią KrowObr 145v; OrzRozm M2v; [posłowie od carza Tatarskiego] wzyęli wiecżne przyiaćielſtwo s krolem Olbrachtem [...] pod przyſięgámi/ przyſyęgáli też y Tátárowie ſwoim obycżáiem ná ſzáble BielKron 400v, 112v; StryjKron 682; ActReg 17; WujNT Hebr 6/16.

przysięgać przez kogo, przez co [= odwołując się jako do najwyższej wartości] (17): Mikołaiu iżes wzgárdził máłoſć moię/ przyſięgam thobie przez łáskę oycowską y przez żywot mátki mey [...] iże mnię vyrzyſz w oycżyznie thwey boiuiącego HistAl B2; wielki Ceſarzu izalis przez namocnieyſze Bogi nie przyſięgał/ y przez zdrowie mátki twoiey/ iżeſmy nie mieli nic przećiwnego ćirpieć [?]. HistAl G5, B2, G, G4v, H3v; KrowObr 32v, 41v; BielSpr 11v; Ow też obycżay/ ktorego poſpolićie żołnierze vżywáią/ prziśięgáć przez słońce ábo gwiazdy/ zgánion ieſt głoſem Bożym ModrzBaz 87; Zadnéy rzeczy nie było áni ná niebie/ áni ná źiemi/ przez którą w ten czás/ gdy tego miáſtá doſtawał [Turek]/ przyśięgáć nie miał/ że ná tym przeſtáwáć miał OrzJan 103. Cf »przysięgać przez (Pana) Boga«.

przysięgać za kogo [= w sprawie kogo] (1): y tham ſą Kozaczi ktorzi woyvyą ale nyewmoyey moczi ſą. [...] y ya za thich Cozakow wam nyeprziſzyegam. LibLeg 10/98.

przysięgać za co [= co] (3): Mieſzcżánie przyſięgáli Ceſarzowi zá wierność BielKron 229v, 378, 404.

przysięgać przed kim (8): Item aby wſzyſzczy porucznyczy yeznych y wſzyſzczy Rothmyſtrze pyeſzy [...] przyſzyągaly przed panem hethmanem MetrKor 38/286; Y znowu ſobie przyſięgáli [Jonatan i Dawid] być w ſpolnej przyiáźni prawdziwey przed Gad Prorokiem á Abiátár kápłanem. BielKron 66v; ActReg 4; Piſárze wybráni, przed Woiewodą ábo Kaſztelanem niech przyśięgáią. SarnStat 561, 222, 555. Cf »przysięgać przed Bogiem«, »prawdziwie przysięgać«.

przysięgać o czym (1): A bych przyſięgał opoſciech/ y mſzach tak trzymać iako oni trzymaią. SeklWyzn a3v.

cum inf (32): LibLeg 10/97v; Ia Waſsil panu bogu prziſyągam wiernye a sprawiedlywie powiedziecz a vkazacz granicze myedzi Nathkowiczamy Krolieſtwem a myedzi Troicziczamy MetrKor 61/35; SeklWyzn A, a3v, a4v; SeklKat Fv, F2; IA A.B.C.D. przyſyęgam Pánu Bogu wſzechmogącemu/ y Naiáſnieyſzemu Pánu náſzemu/ Krolowi Polſkiemu/ [...] być wiernym/ y ſpráwiedliwoſć [...] czynić y mnożyć GroicPorz b4v, d4, x3, aa4; To maſz Koncylium nawálne Bázyleyſkie/ y wiárę iego/ ktorey Pápieſz przyſięga bronić y chowáć KrowObr 42, 131; Brutus s towárzyſzem ſwoim przyſięgáli rádzye y poſpolſtwu być wierni/ y nie wrácáć Tárquiniuſow do miáſtá BielKron 104v; ći wſzyſcy cżterzey przyſięgáli ſobie pomágać przećiw Turkom. BielKron 400, 66v, 180v, 207, 209v, 227v (12); KuczbKat 290; BielSpr 11v; SkarŻyw 338; StryjKron 662; themuſz Krolowi Woloſki Hoſpodar choragiew podnogi kladl/ Hold dawal y ſluzel na kazde rozkazanie y prziſiegal podmoca iego bic ſpotumki ſwemi nawieki. PaprUp C2v; Sędźiowie przyśięgáią ſądźić piérwéy wedle ſpráwiedliwośći, dopiéro wedle práwá: á potym wedle controwerſiy. SarnStat 1287; tákże Chryſtuſowi ſię ſłużyć/ y kośćiołowi iego obroną być przyśięgáią [królowie polscy]. SkarKazSej 681b.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikami: to (1), na tym (1); , że (52), aby (4), jako (1), bez wskaźnika nawiązania (1)] (58): LibLeg 3/33v, 6/77v, 158v, 7/42, 10/123v, 11/48; Ia a.b. przyszyągąm Nayaſznyeyſzemu Xyazączv a panu panu sigmunthowi, sbozey myloſczy krolyowy Polſkyemu [...] ysz yego Krolyewſkyey myloſczy wyernye sluzycz bądą MetrKor 37/4, 38/286, 40/174, 46/65, 65v; BielŻyw 153, 154, 158; SeklWyzn a2v; przyſięgam przez zdrowie oicá mego/ ieſli ná cię namniey plunę vmrzeſz HistAl B2, B2, G, G4v, G5, H3v; (nagł) Przyſyęgá Przyſyężnikow. (–) IA: N: przyſyęgam Pánu Bogu wſzechmogącemu/ iż w Sądźie ná kthory ieſtem wyſádzon/ Sędźiemu Miáſtá thego [...] chcę práwy á ſpráwiedliwy Ortel náydowáć GroicPorz d2, c2, e3, g, gv, g2v, g3, g3v; poniewaſz przyſięgaćie Papieżowi/ iż go maćie każdego roku náwiedzáć/ tzemuſz tedy tey przyſięgi niepełnićie? KrowObr 132, 32v; Przyſięgáli też áby wſzyſcy dzyerżeli práwá przerzecżone wiecżnie BielKron 108v; y przyſięgáć będą [kardynałowie] áby ná tákiego głoſy ſwe dawáli/ coby był godny/ rzecży poſpolitey pożytecżny/ práwá y vſtawy trzymał BielKron 234v, 46v, 112v; GórnDworz N6v, O7v; ActReg 17; OrzJan 103; WujNT Apoc 10 arg; (nagł) Przyśięgá Senatorów Koronnych. (–) IA N. Przyśięgam: iż Naiáſnieyſzemu Kśiążęćiu/ Pánu á Pánu N. Krolowi Polſkiemu/ będę wierny SarnStat 35, 41, 346, 365 [2 r.], 444, 458 (18).

Z przytoczeniem [w tym z zapowiednikiem: tak (4); przytoczenie poprzedzone słowami: tymi słowy mowiąc (2), tymi słowy (1), w ten sposob (1), tym sposobem (1)] (12): czy [puszkarze] kthorzy nyemyeczskye nyeumyely thak Polskye przyszyągaly Ia a.b. przyszyągąm [...] yſch yego krolyewſkyey myloſczy wyernye sluzycz bądą MetrKor 37/4; Stárſzy Miſtrzowie wſzelkiego Cechu w ten ſpoſob przyſyęgáią. [...] MY:N:N: przyſyęgamy Bogu wſzechmogącemu/ [...] iże Cech náſz wiernie á ſpráwiedliwie rzędźić chcemy GroicPorz f4v, e3; (nagł) Przyſięgá Mniska. (–) Naprzod tymi ſlowy kożdy Mnich przyſięga mowiąc. Obiecuię być poſluſzen Reguły/ y przełożonego klaſtornego tego ninieyſzego/ y przyſſlego. KrowObr 137v, 127; OrzRozm B4; przyſięgáli też Poſłowie Tátárſcy zwykłym obyczáiem ná Száble gołe/ leiąc ná nie wodę/ pili ią mowiąc tymi ſłowy/ Ktoby tę przyiaźń y to ſprzyſiężenie przyiacielſkie złamał/ [...] niechay od ſzáble ták zginie/ [...] iáko tá wodá. StryjKron 682; ActReg 19; SarnStat 121, 482, 1123; ZbylPrzyg A3v.

W połączeniach szeregowych (4): przisiągamy mylemu bogu y naczyſtſſei iego mathcze y wſchitkym swyathim y slyubuyem y dawamy y daliſmy then liſt naſch przisyazny [...] Nathim yz [...] mamy myecz wieczni a pewny y prawy myedzi sobą pokoi LibLeg 6/77v, 6/158v; KrowObr 148; [mężczyzna, w którego miłość niewiasta zwątpiła] znowu ſłużyć/ znowu zábiegáć/ znowu vlatáć/ [...] znowu rzewno płákáć/ znowu ſrodze ſiebie przeklináć/ znowu niezwycżáynie przyſięgáć/ y ine rzecży dziwne cżynić muśi GórnDworz Dd4.

Zwroty: »przysięgać przez (Pana) Boga, przez Ojca i Syna i Ducha Świętego, w imię pańskie, przed Bogiem« [w tym: komu (2), naprzeciwko czemu (1), na co (1)] [szyk zmienny] (5:1:1:1): LibLeg 3/33v; prziſięgam przez Boga żeć tego nieucżynię ocż ty mie proſić chceſz BielŻyw 154, 153, 158; (nagł) Przyſięgá Ceſárska. (–) Thobie Pánu Ianowi Papieżowi Ia Krol Otto obiecuię y przyſięgam/ przes Oyca y Syná/ y Duchá Swiętego/ y przes to Drzewo Zywego Krzyżá/ y przes ty Reliqwie Swiętych. Iſz ieſlibym [...] KrowObr 32v, 41v; BielKron 46v; BielSpr 11v.

»jawnie przysięgać« (1): Przymuſzano mię a bych iawnie przyſięgał tak trzimać iako koſcioł Rzimſki trzyma. SeklWyzn A.

»krzywo przysięgać« (1): Szedł Anioł powiedźiał Bogu iż [rabi Jeoszua] przyſiągł nie wynidź [z raju]: Pan Bog rzekł Aniołowi/ áby ſzukał w Kſięgach żywotá ieſli przed tym Ieoſua krzywo nie przyſięgał BielKron 466v.

»prawdziwie przysięgać [na co przed kim]« (1): prawdzywye na tho prziſzyegamy y prziſyeglyſmy przed ſtworziczyelem naschim y nyeba y zyemie, [...] wam brathv naſchemv, [...] braczka przyasn prawdzywye dzierzecz LibLeg 10/97v.

»pod przysięgą przysięgać [komu]« (1): A kſztałt przyśięgi/ pod którą My Lodwik Miſtrz y potomkowie náſzy Miſtrzowie Naiáſnieyſzému Pánu Káźimiérzowi Krolowi/ y potomkom iego [...] będźiemy przyśięgáć [forma autem iuramenti, qua ... iurare tenebimur JanStat 874]/ ieſt tákowa SarnStat 1095.

»[co] w ślubie przysięgać« (1): Iádowita niewiáſto/ czemuś zápomniáłá Iákoś práwá małżeńſkie w ślubie przyśięgáłá? ZbylPrzyg A3v.

Szeregi: »czynić ołd i przysięgać« (1): [Stefan wojewoda wałaski] cżynił ołd y przyſięgał w Kołomij s ſwoimi boiáry Krolá Polſkiego być poſłuſzen. BielKron 397.

»(nie) obiecować i (ani) przysięgać« = promittere et iurare JanStat [szyk 3:2] (5): KrowObr 32v; A drugi sługá rzekł: Pánie wiernieć służyć chcę/ y ná toć przyſięgam/ y obiecuię tobie wierne poddáńſtwo záwżdy cżynić SkarŻyw 338, 338; Ia N. Biſkup Alſperſki/ obiecuię y przyśięgam: iż od tego czáſu y nápotym będę wierny Naiáſnieyſzemu Pánu memu Káźimierzowi Polſkiemu SarnStat 1124, 1126.

»przysięgać, siebie przeklinać« (1): Muſieli mu znowu przyſięgáć/ znowu ſiebie przeklináć/ iż ſie z nieprzyiacielem bić niemiał GórnDworz O7v.

»(nie) przysięgać, (i, nie) ślubować« [szyk 3:1] (4): LibLeg 6/78, 158v; Ia. S. ſlvbvyą y przyſzyangam yſz [...] Crolewy polſkyemv [...] bandą wyerzen, poddan, y poſlvſchen MetrKor 40/174; Bo pogánin nigdy nie przyſięgał ſwemu Pánu/ nigdy nic nie ſlubował iemu/ á też nigdy nie złámał żadney wiáry iemu. RejPos 74v.

»przysięgać i zmowę (u)czynić« (4): yz od dziſieyſchego dnya mamy myecz wieczni a pewni y prawy myedzi sobą pokoi wlaſcze y wdobrey przyazny pod thim obiczaiem iako przisyągal y zmową vczinil Wielmozny Ian grabia wtarnowye LibLeg 6/77v, 6/78v, 158v, 160.

W przen (1): Zywię ia/ mówi Iehowá Bóg/ mnie będźie koláno káżdé klękáło/ y káżdy ięzyk przyśięgał BiałKat d2.
α. O Bogu (4): A wſzákoż áby to rzecż pewna była/ iż to [królowanie z Bogiem w niebie] wiernych iego nie minie/ ſłyſzyſz iáko to tu mocnie poprzyſięgáć racży (marg) Cżemu pan przyſięgał (–) RejAp 86v, Dd2v; PRZYSIEGA nie zgołá zákazána. [...] Bog ſam przyśięgał. WujNT Bbbbbb3.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): [mówi Jahwe do Jerozolimy] thák przyſięgam iż ſię ná ćię więcey gniewáć nie będę BibRadz Is 54/9.

c. Dla podkreślenia prawdziwości własnych słów (z wyłączeniem elementu uroczystej przysięgi) [] (3):

przysięgać przez kogo, przez co (3): OpecŻyw 131; Przez duſzę oycá mego przyſięgam/ iż ták wiele złotá w Perſiey leży/ iżby zwyciężyło iáſnoſć Słonecżną HistAl C4. Cf »przysięgać przez bogi«.

przysięgać komu (1): [Mówił Poncjusz Piłat] przyſięgám wám przez Ceſarſkié zdrowié/ ijżci ni iedné winy w nijm náydz niemogę/ o ktorą by mial vmrzetz OpecŻyw 131; [I, psiegam [!] ci, tam była wielka ciżba Otwin(?)Erot 25].

Zwrot: »przysięgać przez bogi« (1): Ale przyſięgam przez nieſmiertelne bogi [per deos immortales iuro] moie/ iże gdybyſmy do was wnidz mogli/ [...] kazálibyſmy wás w zbroię ná koniech rycerskich przybráć. HistAl K5v.
2. Zaprzysięgać, odbierać przysięgę od kogoś [kogo] (1):

W połączeniu szeregowym (1): Potym wypiſzę/ iáko Biſkupy obieraćie/ ſtanowićie y przyſięgaćie KrowObr 119.

3. Sprzysięgać się, spiskować (3):

przysięgać na kogo (1): Nie będą ſię ſpodziewáć Iudowie żeby ná nie miał przyſięgáć Newuchadnecar/ ponieważ iym kilka kroć przyſiągł pokoy. BudBib I 419a marg.

przysięgać przez kogo (2): Nieprzyiaćiele moi vſtáwicznie mi lekkość wyrządzáią/ á ći co ſię záiątrzyli przećiw mnie/ ſprzyſięgáią ſię [adversum me iurabant] (marg) Abo przyſięgáią przez mię. (–). BibRadz Ps 101/9; KochPs 151.

Synonimy: 1.a. przyrzekać; b. obiecować, przyrzekać, ślubować.

Formacje wpółrdzenne cf PRZYSIĄC.

Cf PRZYSIĘGAJĄCY, PRZYSIĘGAN, PRZYSIĘGANIE

MN