Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEDOKONAŁY]

Następne hasło: [NIEDOKOŃCZENIE] »

NIEDOKONANY (4) part praet pass pf

e, oba o oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N	niedokonany	f	N
	G			G	niedokonan(e)j
	I			I	niedokonaną

pl
N	m pers	niedokonani

sg m N niedokonany (1). ◊ f G niedokonan(e)j (1). ◊ I niedokonaną (1). ◊ pl N m pers niedokonani (1).

Sł stp s.v. dokonać, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. dokonać.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej (3)
- 1. Nie ukończony, nie doprowadzony do końca (2)
  - a. Który nie umarł, żyjący (1)
- 2. Nie zrobiony, nie uczyniony (1)
II. W funkcji przymiotnika: Nieogarniony, nieskończenie wielki (1)

I. W funkcji właściwej (3):

1. Nie ukończony, nie doprowadzony do końca (2): śmierć niechcąc iemu dłużey folgować/ wźięłá go od tey niedokonáney roboty [tj. od pisania ksiąg] SienLek 44v.
a. Który nie umarł, żyjący (1): Miłośierdzia to Iehowy/ żeſmy nie dokonáni [quod non sumus consumpti]/ bo nie vſtáły litośći iego. BudBib Thren 3/22.

2. Nie zrobiony, nie uczyniony (1): Infectus, Nievczyniony. Niedokonany. Mącz 115c.

II. W funkcji przymiotnika: Nieogarniony, nieskończenie wielki (1):
Szereg: »wielki a niedokonany« (1): wſzytczy yey nabozny tego ſzwyata ſludzy ſz wyelką a nyedokonaną ſlodkoſzczyą yey na yey oblycze patrzącz mouyą PatKaz III 124v.

Synonimy: I.1. niedokończony, niedoprawny, niedorobiony; 2. nieuczyniony; II. nieogarniony.

Cf DOKONANY

AŻ