[zaloguj się]
[pdf]

BEDŁKA (5) sb f

bedłka (4), bedka (1); bedłka Mącz (4); bedka Calep.

e jasne.

Fleksja
pl
N bedłki
G bedłek
A bedłki

pl N bedłki (2). ◊ G bedłek (1). ◊ A bedłki (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. bot. Fungi generaliter (Rost); dem. od „bdła”, nazwa licznych gatunków grzybów blaszkowych trujących i gorszych jadalnych; pezicae Calep, Cn; fungus, tuber Cn (3): Theż wino w ktorym wrzało tego ziela korzenie ſpiołynkiem/ ieſt dobre tym ktorzi miewaią bolenie w żołądku/á nawięczey ſpokarmow złych/ iako z bedłek. FalZioł I 41d; kto częſto grzyby albo inſze bedłki iada/ taki w kolikę y w dichawicę wpada/ ale wino korzenne ponich pithe: odeymuie gim złoſć iadowitą FalZioł I 56c; Pezitae ‒ Bedki. Calep 796b.
2. bot. Polyporus officinalis Fr. (Rost); grzyb pasożytujący na drzewach, huba; fungus Mącz (2): Fungi arborum, Bedłki ná drzewie roſtące Mącz 140c; bedłki ktore ná bzowym drzewie roſtą/ ze śmietáną rozwierć/ á ná guz przyłóż. SienLek 129.

Synonim: grzyb; 2. »biała goryczka«; gębka.

KN