[zaloguj się]
[pdf]

BRZYDZENIE (5) sb n

brzydzenie (4), brzedzenie (1); brzydzenie FalZioł (4); brzedzenie Calep.

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N brzydzeni(e)
G brzydzeni(a)
D brzydzeniu
A brzydzeni(e)

sg N brzydzeni(e) (2). ◊ G brzydzeni(a) (1). ◊ D brzydzeniu (1). ◊ A brzydzeni(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. brzydzić.

1. Odczuwanie wstrętu moralnego, gardzenie: detestatio Calep, Cn; aversatio Cn (1): Detestatio ‒ Brzedzenie, wirzekanię. Calep 314b.
2. Mdłości, nudności, wymioty (4): Naprzeciwko brzydzeniu/ y skłonnoſci ku wraczaniu. FalZioł V 42v, V 42v.
Szereg: »brzydzenie i wracanie; wracanie i brzydzenie« (1 : 1): A ktho gi pić będzie/ pobudza brzydzenie y wraczanie FalZioł IV 55b, I 8a.

Synonimy: 1. wyrzekanie; 2. czczenie, czczyca, rzyganie, wracanie.

Cf BRZYDZIĆ, BRZYDZIĆ SIĘ

ZZie