« Poprzednie hasło: CHYLENIE SIĘ | Następne hasło: CHYLIĆ SIĘ » |
CHYLIĆ (7) vb impf
inf | chylić | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
2 | chylisz | ||
3 | chyli |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by chylił |
inf chylić (2). ◊ praes 2 sg chylisz (2). ◊ 3 sg chyli (2). ◊ con 3 sg m by chylił (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
- 1. Zniżać, opuszczać (1)
- 2. Kierować, sposobić, skłaniać (6)
chylić k(u) czemu (5): Niewim kczemu ſwą rzecz chylys RejKup Iv; Paweł pithá Kupcza kċzemu ſwą Nadzieje chýlij. RejKup r5, n2v, r5; iże cnoty záśiádły w chęći do obycżáiow ſkłonney/ gdy ią ku dobremu chylić máią [quem formare debeant] ModrzBaz 6v.
Synonim: 1. spuszczać.
Formacje pochodne: nachylić, odchylić, pochylić, przychylić, przychylić się, schylić, uchylić, wychylić; nachylać, ochylać, odchylać, pochylać, przychylać, przychylać się, schylać, uchylać.
KW