[zaloguj się]
[pdf]

COKOLI (11) pron

Pisownia rozłączna (2). ◊ Z końcówką czasownika: comkoli (2), cokolim (1) OpecŻyw (2 : 1).

Oba o jasne.

Fleksja

N cokoli (2). ◊ A cokoli (8), oczkoli (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Zaimek rzeczowny względny, z odcieniem uogólniającym: wszystko co (11): PowUrb +2; OpecŻyw 56v [2 r.]; tedy yem bęndzye wolno wroczycz pyęnądzyę Simkowy Kuligowy y wſzytkyę nagrody yego wyedluk ſzaczunku czokoli by przębudowal albo Kopal ZapKościer 1595/89.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »wszytko (to) (...) cokoli« (5): Y wyſſlo z onégo miaſta wielé ich tzo vwierzylo weń dlá ſlow oney niewiaſty dáwaiącé ſwiadetztwo onijm/ ijże powiedzial mi wſſytko tzomkoli vcżynila. OpecŻyw 50v; bo bez wąpieniá wſſytko to odzierżemy ocżkoli z dobrą wiarą a trwale boga milégo proſitz będziemy. OpecŻyw 62; ten wás naucży wſſytkiégo tzokolim wám przepowiedziál. OpecŻyw 96v, 50v; A wſzythko cokoli było złotho y ſrebro/ y ine rzecży pobráli. HistRzym 128v.

»cokoli ... to wszytko« (1): A dlá tego tzokoli będziecie proſitz nie wątpiątz/ wiérzcie ijże ſie wám to wſſytko ſtanie. OpecŻyw 74.

a. W objaśnieniu słownikowym bez polskiego rzeczownika nadrzędnego (1): Bellaria, ea quae in secunda mensa apponuntur. [...] Co koly ku ſerowy zá oſtátnyą potráwą bywa ná ſtoł poſtáwyono. Murm 162.

Cf CO, COKOLE, COKOLWIE, COKOLWIEK, COŻKOLE, COŻKOLI, COŻKOLWIE, COŻKOLWIEK, COŻKOLWIEK BĄDŹ

KW