[zaloguj się]
[pdf]

COKOLWIEK (1041) pron

-kolwiek (1035), -kołwiek (6).

W pisowni rozłącznej (213) [w tym z morfemami rozdzielonymi innym wyrazem lub cząstką wyrazową (114)]. ◊ Rozdzielone innym wyrazem lub cząstką wyrazową (163) (tylko w funkcji względnej z jednym wyjątkiem): jednym (142), dwoma (21) [w tym: się (57), by (53), końcówka osobowa (30), zaimek osobowy (28), inne (12)].

Stosunek użyć wymienionych wyżej wyrazów i cząstek wyrazowych w pozycji między morfemami „co” i „kolwiek” oraz poza nimi: się (57 : 59) [w tym: w funkcji względnej (56 : 50)], by (53 : 28), końcówka osobowa (30 : 12) [w tym: w funkcji względnej (30 : 11)], zaimek osobowy (28 : 64) [w tym: w funkcji względnej (28 : 63)].

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja

N cokolwiek (267). ◊ G czegokolwiek (45). ◊ D czemukolwiek (3). ◊ A cokolwiek (515), -czkolwiek (49); ~ oczkolwiek (47), o cokolwiek (22); ocz- RejPs (3), SeklWyzn, HistAl, RejWiz (2), RejZwierz, BibRadz (3), GrzegRóżn, RejZwierc (2), BudNT; o co- LibLeg, GliczKsiąż, GroicPorz, KrowObr (2), Leop (3), BielKron (3), Mącz, RejPosWiecz2, WujJud, BiałKaz, LatHar; ocz-: o co- RejPos (24 : 2), KochPs (1 : 1), WujNT (8 : 3); ~ naczkolwiek (1) RejZwierc, na cokolwiek (8); ~ zaczkolwiek (1) BielŻyw, za cokolwiek (3) NiemObr, ReszPrz, JanNKarKoch. ◊ N a. A cokolwiek (3). ◊ I czymkolwiek (34), czemkolwiek (5); czemkolwiek LibLeg; czymkolwiek : czemkolwiek FalZioł (9 : 4). ◊ L czymkolwiek (23), czemkolwiek (3); czemkolwiek ZapWar, BudNT; czymkolwiek : czemkolwiek BibRadz (2 : 1). ◊ indecl cokolwiek (94).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia
I. Zaimek rzeczowny (949):
A. Zastępuje rzeczownik nieosobowy (939):
1. Względny; często z odcieniem uogólniającym: wszystko, co tylko; quaecumque, quicquid, quidquid, quodcunque Mącz; też: quae Vulg, PolAnt, Modrz, JanStat; quod Vulg, PolAnt (836):

W nawiązaniu do czasownika bez odpowiednika w zdaniu nadrzędnym; domyślny odpowiednik w formie „to” (115): tedy ſama na ſię powie czokolwiek vcżyniła. FalZioł IV 24b, IV 2d; RejPs 75, 118v, 182; HistAl M; KromRozm I C4; MurzHist T4; KromRozm II gv, i4v, ſ2, v2; KromRozm III N8; GliczKsiąż B3v; KrowObr 2, 6, 42v, 65, 74v (13); RejWiz 164v; Leop Num 32/17, Deut 12/11, 17/14, 1.Reg 25/8, 2.Reg 19/37 (8); BibRadz I 88c marg, Deut 18/18, 1.Esdr 7/23, Iob 41/2, I 313c (8); Od tego cżáſu thy kráiny od Polſki odpádły/ Moráwá máło nie wſzytká/ y cokolwiek leży ná tę ſtronę rzeki Labi BielKron 346v, 4v, 76, 262, 298v, 355, 387; Mącz 499a; GórnDworz M2; HistRzym 61; gdy obacżyſz/ co tu kolwiek maſz/ á od kogo maſz/ [...] mogłbyś nie wznośić tey márney myſli ſwoiey. RejPos 201, 129, 270v; KuczbKat 380, 405 [2 r.]; RejZwierc 97; miejcie na dobrym baczeniu Cokolwiek sie mianuje przy tym stanowieniu KochMon 29; WujJud 189; WujJudConf 197v; RejPosRozpr c2v; RejPosWstaw [1433]; BudBib Gen 32/23, Lev 11/10; BiałKaz C4; CzechRozm 12; ModrzBaz 22v, 32, 143; SkarJedn 117; KochPs 29, 94, 212; CzechEp 118, 135; ReszPrz 33; ReszHoz 121; PudłFr 8, 16; PaprUp D4; ZawJeft 35; Calep 827b; ábyś racżył mnie grzeſznemu wiłośćiwie [!] odpuśćić/ cżymemkolwiek dniá dźiśieyſzego/ [...] wyſtąpił. LatHar 70, 25, 642; A nie tylko ſłowá iego ſą Ewángelią/ ále czegokolwiek Apoſtołowie ſłowem ábo piſmem vczyli. WujNT 155; y oznaymili im cokolwiek do nich Arcykápłani y ſtárſzy mowili [et annuntiaverunt eis, quanta ad eos principes sacerdotum et seniores dixissent]. WujNT Act 4/23, s. 28 marg, Matth 14/7, 17/12, s. 96, 97 (19); SarnStat 148, 712; PowodPr 28; cokolwiekeś miał/ ná Dworze Ceſarſkim/ Steráles PaxLiz E, C3; SzarzRyt A3v.

Domyślny odpowiednik w formie przypadkowej (z wyjątkiem A) lub w formie połączenia z przyimkiem (22): BierEz D2; o cżymkolwiek chcecie wiedzieć/ w ſercách ſwych rozmyſlayćie HistAl L2v; KromRozm I K; áni cokolwiek z gron wyćiſkáią [et quidquid de uva exprimitur]/ będą pijáli Leop Num 6/3, Ez 2/8; BibRadz 1.Ioann 5/15; Goski A3v; SienLek 127, 131v, 132; RejPos 320v; BudBib Deut 12/8, Esth 9/26 [2 r.]; StryjKron 492; CzechEp 134; ActReg 53; GostGosp 74; cokolwiekeś też ná inſze ktorekolwiek ludźie rozſzáfowáć racżył [...] ia [...] dźiękuię tobie iáko mogę. LatHar 567; KołakSzczęśl B2v; WujNT Ioann 15/7, 1.Ioann 5/15.

W nawiązaniu do rzeczownika (użycia pozwalające również na interpretację jako zaimek przymiotny: którykolwiek) [w tym: do rzeczownika „rzecz” (5); do rzeczownika z przydawką „wszy(s)tek, *wszen, wszel(a)ki” (14); zdanie nadrzędne w postpozycji (9)] (25): Viscus eris [...] Wſſytko myęſo co kolwyek pod ſkorąm ieſt. Murm 48; MiechGlab [89]; LibLeg 6/78v, 79; RejPs 218; Leop 2.Par 31/16; UstPraw C3v; cokolwiek ieſt wymyſlono ná ſwiecie około vbiorow ſłupow/ obrázow/ y inych modlarſtw/ wſzytki od nich przodek wzyęły. BielKron 9; Tegoż też roku Piotrkow wſzytek wygorzał/ cokolwiek było w murze. BielKron 417, 4v, 34v, 376, 384v, 387; RejAp BB, 5, 6; RejPos 276; RejZwierc 154v; Cokolwiek dzieli kopyto/ y dwoi ſtopę w kopyćie [...] tákowe bydlę ieść będziećie BudBib Lev 11/3, Lev 27/32; przećiw wſzelákiemu ſromoceniu [...] y wſzelákiemu oſzpeceniu cobykolwiek gwałt cżyiemu żywotowi przynośiło/ niech ná to będą ártykuły ſpiſáne. ModrzBaz 77v; KochPs 105; ActReg 169; SarnStat 692.

cum ai i ewentualnie av [w tym: cum G sg n (46), cum ai a. av na -o (5)] (51): OpecŻyw 84v; on wſſytko záſtąpi zá ćię co ſie kolwiek tobie miáło ſprzećiwnego przytrefić. RejPs 171, 83v, 87v, 118v, 122, 142; KromRozm III N8; DiarDop 119; Co ſie kolwiek ná ſwiát żywo rodzi/ Wſzytko przez ſmierć gdy cżás przyydzye ſchodzi. BielKom D4v; GroicPorz mm3v; KrowObr 70, 71v; Leop 2.Reg 19/37; cokolwiek tám nálazł Ceſárſkiego/ á Kárdynałá Auſzpurſkiego wſzytko pobrał BielKron 236v, 4v, 195v, 337, 369; GórnDworz E5, M2, Cc6v; RejPos 138, 319v; WujJud 29; RejPosWstaw 22; ModrzBaz 32, 59, 143; SkarJedn 117; cokolwiek Cymbrowie y Gotowie ſławnego czynili/ to też ſłuſznie ma być przypiſſano y Towárzyſzom ich Gepidom. StryjKron 31; GórnRozm A3; PaprUp D4; ActReg 55; rácż otrzeć z ſercá mego/ cokolwiek rozumieſz być cudzego/ á nieprzyſtoynego. LatHar 25, 56, 77, 578; KołakSzczęśl A4, B4v; cokolwiek ieſt prawdźiwego/ cokolwiek poczćiwego/ cokolwiek ſpráwiedliwego/ cokolwiek świętego/ cokolwiek przyięmnego/ cokolwiek dobrey ſławy; [...] to obmyślayćie. WujNT Philipp 4/8, s. 163, 439, Eph 6/8, s. 787; SarnStat 56; cokolwiek pierwſzego wynidźie z domu mego/ ábych to P. Bogu ofiárował y zábił. SkarKazSej 668b.

W charakterystycznych połączeniach: cokolwiek najbezpieczniejszego, cesarskiego, cudzego, dobrego (10), dotkliwego, drzewianego, godnego, (na)lepszego (2), ochędożnego, pierwszego, pobożnego (2), poczciwego, potrzebnego (5), potrzebno (2), niepożytecznego, pożyteczno, prawdziwego, (s)przeciwnego (2), przeciwno (2), przyjemnego, sławnego, słusznego, sprawiedliwego (2), subtelnego, swowolnego, szkodliwego, świętego (2), trafnego, wstydliwego, zacnego (nazacniejszego) (2), złego (5), żywego, żywo.

cum part [w tym: part praes act (1); cum N sg n na -o (20), cum G sg n (3), cum N sg n na -e (1)] (24): á cokolwiek ieſt żywiącego náziemi ieſt porzucono możnoſći moiey. RejPs 75; KromRozm II i4v; KrowObr 205; RejWiz 164v; Leop Ex 31/4, 2.Par 31/12; á to imię znácży cokolwiek o dobrodźieyſtwach Kryſtuſowych może być rzecżono. BibRadz II 135c marg; Cokolwiek Polſká dźiś ma murowánego/ więtſza połowicá z iego ieſt przycżyny. BielKron 376, 2v, 9; KwiatKsiąż B3; RejAp 116; RejPos 66, 157; KuczbKat 405; CzechRozm 208, 225v; Iż cokolwiek nie ieſt przez Apoſztoły podano/ pełno ieſt niezbożnośći. CzechEp 135, 35; Phil B2; Niech ćię Pánie chwali/ wſzytko to/ cokolwiek z dáru twego żywotem y bytnośćią ieſt opátrzone. LatHar 564; WujNT 306, Act 14/14; PowodPr 28.

Połączenia: »cokolwiek ... a« (1): o cokolwiek będzyecie chcieć/ prośić Oycá moiego/ á z ſtánie ſie wam wſzytko. RejPosWiecz2 93.

»cokolwiek je(d)no« (18): A ſnádnie on miał ználeſć wſſytko coś ty kolwiek iedno obiecał iemu RejPs 132v, 87v; DiarDop 119; Leop Ex 31/4; BibRadz Deut 12/32; BielKron 369; RejPos 103, 138; RejPosRozpr c2v; CzechRozm 224v, 225v, 228; ReszPrz 33; Ziémy cokolwiek ieno dla nas náſtroićie. PudłFr 8; ActReg 55, 169; OrzJan 120; WujNT 155.

»cokolwiek ... tedy« (5): BibRadz I 111a marg; á cokolwiek dla nas cżyni/ tedy iſcie nie dla godnośći náſzey/ ále dla imieniá ſwoiego ſwięthego. RejPos 199, 157, 304v, 353.

»cokolwiek to« (1): Obáczyć mamy iż cokolwiek tho o tym domu powiedźiano że ſię to ſtoſuie ná Kryſtuſá. BibRadz I 238c marg.

»cokolwiek więc« (1): Złoto/ śrébro [...] Maſz/ y cokolwiek ſye więc vradza ná ſádźie. PudłFr 16.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »co cokolwiek« (1): Ani dopuſſczamy/ áby co/ cokolwyek ku poſtánowyenyu koſcyołow należy [...] nye było oznaymyono wáſſey ſwyątoſci KromRozm III O6.

»cokolwiek ... nic« (6): bo czokolwiek pochodźi z vſt moich nicz prożno nie będzie. WróbŻołt 88/35; RejPs 29v, 122; KromRozm III H3v; RejPos 161; RejPosWstaw [1434].

»nic ... cokolwiek« (1): ni czego nie vczy/ áni pochwala/ cokolwiek ieſt zdrowey wierze y pobożnemu żyćiu przećiwno. WujNT 163.

»ono cokolwiek« (1): Acz ono/ Cokolwyek zakon mowi. rć. nye o Moizeſſowym tylko/ ále o wſſelákim zakonye [...] mogło by być rozumyano KromRozm II n.

»cokolwiek ... ono« (1): A gdźieby ináczéy cżynił/ tedy [...] cokolwiek vczyni álbo oſądźi/ ono żadnéy mocy bydź nie ma. SarnStat 232.

»to (...) cokolwiek« (64): OpecŻyw 84v; RejPs 49, 87v, 116; RejJóz I3v; ZapWar 1548 nr 2667; DiarDop 119; KrowObr 2, 34v, 167, 188; á niechay będzie przełożony [...] wſzytkiey ziemi/ y temu cokolwiek żywie á ruſza ſie ná niey [universaeque terrae, omnique reptili quod movetur in terra]. Leop Gen 1/26; BibRadz 1.Mach 11/53; OrzQuin E4; RejAp 4, 11v; GórnDworz Fv, G7v, H5; RejPos 41, 129 [2 r.], 138, 143v, 158, 304v; RejPosWiecz3 96v; Przetoż to co ſie kolwiek tu iuż nápiſáło/ Wolno będzye iák ſie zda ſzácowáć káżdemu HistLan F6; KuczbKat 10 [2 r.]; RejZwierc 168v; WujJud A2v; RejPosWstaw [212]; BudBib 1.Mach 11/5; CzechRozm A7v, 1v, 65v, 83, 101 (9); ModrzBaz 106v, 140; SkarJedn 314; CzechEp 35, 205; NiemObr 107; KochFr 4 [2 r.]; bo to wſzytko twoie/ Cokolwiek ná tym świećie człowiek mieni ſwoie KochPieś 71; ArtKanc P14; GrabowSet T4; LatHar 489, 564; WujNT Mar 10/35, s. 726 [2 r.], 787, Apoc 1/2; SarnStat 360, 417; KlonWor 78.

»cokolwiek ... to« (90): BielŻyw 52, 118; LibLeg 10/62v, 93, 113, 11/88, 108v; RejPs 25, 53v, 112, 142; a czoby sobie kolwiek bral na pomocz thym thraczi. ZapWar 1549 nr 2662, 1550 nr 2676; HistAl C3, K5v; RejWiz 36, 136v, 186; Bo coſmy kolwiek poſtánowili ſwámi [Quaecumque enim constituimus]/ to pewno á iſto bądź. Leop 1.Mach 13/38, Gen 41/55, Ruth 3/11, 3.Reg 22/19, Esth 2/15; BibRadz I *4v, Num 22/17, Deut 12/32, I 208c marg, 238c; BielKron 2v, 195v, 337; KwiatKsiąż B3, I2v; Quodcunque dixerim, egerim, audierim, commemoro vesperi, Comkolwiek mówił/ czinił/ słyſzał przes czáły dzień/ to ſobie wieczór prziwodzę ná pámięć. Mącz 215c, 333a; HistRzym 80; RejPos 32, 41v, 43v, 343, 345; KuczbKat 60, 65; A cokolwiek ktoremu winſzował/ to wſzytko Pan Bog y zdzierżeć y potwirdzić racżył. RejZwierc 125v, 128, 151, 158v, 206, 214v, 240v, 257v; WujJud 7v, 140, 152v; WujJudConf 114; RejPosWstaw 22 marg; HistHel B; BiałKaz ktv; CzechRozm 88, 119v; A cokolwiek ludźi gubi/ To ſamo twé vcho lubi. KochPs 78; SkarŻyw 335; StryjKron 31; NiemObr 74; BielSjem 16; GórnRozm A3; GostGosp 34; OrzJan 120; LatHar 56, 77, 570, 578; KołakSzczęśl B4v; WujNT 135, 304, 306, Ioann 2/5, 11/22 (13); SarnStat 1225; KlonKr B3; PowodPr 84; SkarKazSej 668b.

»wszy(s)tko (a. wsze) (...) cokolwiek« (119): Mądryć śię wſzego nádziewa/ Cokolwiek kto iny miewa BierEz I3; OpecŻyw 84v; BielŻyw 156; LibLeg 7/33, 11/132v; RejPs 16v, 83v, 85v, 132v, 139v, 171, 201v; Przeciwko mnie/ wſzyſtko śię co kolwiek wniebie abo pod niebem ieſt/ ſpiknęło MurzHist L3; KromRozm II t3v; GroicPorz gg3, mm3v; KrowObr 40, 41v, 43, 64, 70 (10); Leop Gen 7/5, 31/12, Ex 31/4, Ios 1/9; BibRadz I 1b marg, Gen 31/18, 2.Reg 3/36, 1.Esdr 7/21, Ioann 4/29; BielKron 77, 369; KwiatKsiąż C3; GórnDworz G7v; RejPos 20v, 29v, 41, 66, 103 (11); BiałKat c; KuczbKat 10, 60; Wſzytko brzuchem precż wynioſą/ Co tu kolwiek przez rok wnioſą. RejZwierc 237v, 168v, 236 [2 r.], 257v; WujJud 25, 29; RejPosRozpr cv; RejPosWstaw [212]; BudBib Lev 11/12; BudNT Matth 17/12, 18/25, Ioann 4/29; CzechRozm A7v, 1v, 83, 208, 225v, 226v, 228; ModrzBaz 59, 72v, 100v, 141; KochPs 133; StryjKron 345, 512; CzechEp 35, 120, 205; NiemObr 107; KochFr 4 [2 r.], 63, 115; KochPieś 19, 71; ArtKanc E6, P14; ActReg 55; GostGosp 148; Phil B2; LatHar 489, 564; KołakSzczęśl A4, B2; RybGęśli D; oglądayćie człowieká ktory mi powiedźiał wſzytko comkolwiek czyniłá [omnia quaecumque feci]. WujNT Ioann 4/29, Matth 23/3, Ioann 10/41, 14/26, s. 364 marg, Ioann 16/15 (13); WysKaz 47; SarnStat 56, 360, 417, 571, 761.

»cokolwiek ... wszy(s)tko« (48): BierEz D2; Czokolwiek ziemia rodzi to wſzitko ku vżywaniu ludzſkiemu ieſt. BielŻyw 118; LibLeg 10/62v, 113, 11/88, 108v; RejPs 48 [2 r.], 53v [2 r.], 142; BielKom D4v; RejWiz 136v, 186; BibRadz I 208c, Eccle 1 arg, Iudith 8/18; BielKron 108, 236v, 337; KwiatKsiąż B3, I2v; GórnDworz Cc6v, L16; HistRzym 80; RejPos 32, 43v, 131v, 132v, 158, 336v, 353; RejZwierc 10v, 62, 125v, 128, 151; RejPosWstaw 22 marg; CzechRozm 119v; Cokolwiek mówią/ wſzyſtko vſzczypliwie KochPs 50, 33; SkarŻyw 335; NiemObr 74; KochFrag 54 [2 r.]; LatHar 570; SarnStat 1225; KlonKr B3.

Połączenia z dwoma odpowiednikami w różnych pozycjach (9): BibRadz I 111a, 2.Reg 9/9; GórnDworz E5; á to cokolwiek nád námi vcżynił/ iż to wſzytko s ſzcżyrey dobroći [...] cżynić racży RejPos 171v, 234, 345; RejZwierc 1; ArtKanc M6v; Gdyż wſzyſtko cokolwiek ieſt/ nám to k woli płodzą. PaxLiz Cv.

Połączenie z odpowiednikiem wykazującym wykolejenie gramatyczno-składniowe (1): tho cokolwiek było poſtánowiono od wiekow przez Duchá ſwiętego [...] iż [...] y Anyoł z niebá by ocżywiſcie sſtąpił/ á co inſzego nam nád to poſtánowienie ſwięte powiedał/ nie kazano nam wierzyć RejAp 116.

Frazy: »cokolwiek być może« (1): Troſcze mię wſzyſtko cokolwiek być może KochPieś 19.

»cokolwiek się dotycze« [z odpowiednikiem] (3): ábyśćie tym ſnádniey/ to wſzytko/ co ſie kolwiek onego pierwſzego poimánia y zniewolenia wáſzego dotycże/ poznać y wyrozumieć mogli CzechRozm A7v; áby Prokurator [...] mógł v ſądów ſtáwáć: y wſzyſtko czynić y ſpráwowáć/ cokolwiek [quae JanStat 520] iego Principałá [...] ſpraw ſie dotycze. SarnStat 571 [idem] 761.

»cokolwiek się dzieje« (w tym: z odpowiednikami (7)] (9): iż wſſytko ieſt wmożnoſći boſkiey co ſie kolwiek dzieie ná ziemi. RejPs 85v, 87v; RejWiz 36; RejPos 20v, 32, 43v, 276, 336v; ZawJeft 35.

»cokolwiek mam itp.« [w tym: z odpowiednikami (8)] (12): BielŻyw 52; Leop Num 32/17; BibRadz 2.Reg 9/9; Mącz 499a; RejPos 199v; KuczbKat 65; RejZwierc 151, 168v; RejPosWstaw [1434]; BudBib Gen 32/23; BudNT Matth 18/25; COkolwiek mam przy ſobie chętliwie dáruię PaxLiz C3.

»cokolwiek mogę (a. możemy)« (2): myſmy ye winni ſpomágáć modlitwámi/ poſty/ yáłmużnámi/ y czymkolwyek możemy. KromRozm I K; LatHar 570.

»cokolwiek się nagodzi« (1): tedi Baran łbem zatrzęſie/ á czo kolwiek mu ſie nagodzi: tłucże. FalZioł IV 2d.

»cokolwiek najdzie itp.« (6): Leop 1.Reg 25/8; popalili y pobráli cokolwiek w onym oboźie náleźli BielKron 355, 236v, 262, 298v, 387.

»cokolwiek poczniesz« (1): A ſkąd co kolwiek pocżnieſz gdzie co indziey ſłychaſz/ Tego ſie ſnádnie domá w ſwey Polſzcże dopytaſz. RejZwierc 240v.

»cokolwiek się podoba« [w tym: z odpowiednikiem (2)] (4): KrowObr 118; Leop 2.Reg 19/37; Lecż owá wolność/ w ktorey ſię zámyka zápálcżywa chęć wſzytko cżynić cokolwiek ſię podoba [omnia, quae velis]/ ledwie w ktorem nagrubſzem narodźie mieyſce ma ModrzBaz 72v, 32.

»cokolwiek (a. czegokolwiek) potrzeba, jest potrzebnego, potrzebował, jest potrzebno« [z odpowiednikami] (5 : 4 : 3 : 2): OpecŻyw 84v; czego kolwiek potrzebował ninaczem ſie nieomylił. RejPs 29v, 16v, 49; KrowObr 70, 71v; HistRzym 80; RejPos 161; WujJud A2v, 29; CzechEp 118; NiemObr 74; WujNT 787; SarnStat 56.

»o cokolwiek prosić będziecie itp.« [w tym: z odpowiednikami (7)] (16): powiedział im że im chciał wſzitko vcżinić zacż kolwiek będą proſić. BielŻyw 156; Leop 1.Ioann 3/22; BielKron 76; ocżbyś ty kolwiek prośił Bogá/ tedyćby dał wſzytko Bog. RejPos 353, 131v, 132v; RejPosWiecz2 93; RejZwierc 10v, 154v; WujJud 189; BiałKaz C4; KochPs 29; WujNT Mar 6/23, 10/35, Ioann 11/22, 1.Ioann 3/22.

»cokolwiek (przy)należy« [w tym: z odpowiednikami (2)] (8): KromRozm III O6; RejPos 136v; RejPosRozpr [c2]v; StryjKron 492; ReszHoz 121; ActReg 169; Te rzeczy dobre, ſąć łáská y dáry duchowne wſzytkie; y cokoluiek zbáwieniu duſznemu należy. WujNT 28 marg; KlonKr B3.

»cokolwiek przysłusza« (1): ze Crol yego m. pan moy wſisthko vczinyl naządanye V. C. M. czo kolwyek kv spravyedlyvoſczi przyſlvszalo LibLeg 7/33.

»cokolwiek (roz)każe(sz) itp.« [w tym: w nawiązaniu do czasownika „(u)czynić” (25); z odpowiednikami (18)] (36): RejPs 48; Wy przyiaćiele moi ieſteśćie/ ieſli będziećie tzynić cokolwiek ia wam roſkazuię. KrowObr 2, 2, 6, 34v, 40, 42v (18); Leop Gen 7/5, 41/55, Deut 17/14; Co kolwiek roſkazał Bog niebieſki [Omne quod est ex decreto Dei caeli] áby prętko było w domu iego BibRadz 1.Esdr 7/23, Num 22/17, Deut 12/32, 18/18; RejPos 41v; WujJud 7v, 140, 152; CzechRozm 208, 225v; ModrzBaz 100v; WujNT Matth 23/3, s. 97, 467.

»cokolwiek się stało« [w tym: z odpowiednikami (3)] (5): MurzHist T4; GroicPorz mm3v; Hoc putant quicquid factum est ex te esse ortum, Zá to máyą cokolwiek ſie ſtáło to ſie z ciebie wſzczęło. Mącz 333a; RejPos 138, 304v.

»cokolwiek umiem« (1): cokolwiek mogę/ vmiem [...] to wſzytko od ćiebie mam LatHar 570.

»cokolwiek się zabaży« (1): cokolwiek ſye im [kapłanom] zábáży/ zá ſlowo boże myeć mamy? KromRozm II ſ2.

»cokolwiek się zda« [w tym: z odpowiednikami (2)] (4): á co kolwiek ſie iemu zdáć będzie wſſytko ſie nieochybnie ſtáć muſi. RejPs 48; BudBib Deut 12/8; ModrzBaz 143; SarnStat 56.

»cokolwiek (ze)chce(sz) itp.« [w tym: z odpowiednikami (2)] (13): BierEz D2; GliczKsiąż B3v; Leop Esth 2/15; BibRadz Matth 17/12; Goski A3v; SienLek 131v, 132; RejPos 320v; BudNT Matth 17/12; áby oná naywyżſza władnośći iego możność/ niepodawáłá mu przeſtroney drogi przewodźić/ á ná wet y broić cobykolwiek chćiał [ne summa rerum virumque potestas amplam ei suppeditet ac perrigat occasionem quodvis perpetrandi]. ModrzBaz 22v; KołakSzczęśl B2v; WujNT Matth 17/12, Ioann 15/7.

»(o) cokolwiek (a. czegokolwiek) będzie(sz) żądać itp.« [w tym: z odpowiednikami (6)] (12): RejPs 122; LibLeg 11/88; obiecáli mu dáć ocżby kolwiek ich żądał. HistAl M, C3; BibRadz 1.Esdr 7/21, I 313c marg, 1.Ioann 5/15; BielKron 77; HistRzym 61; BiałKaz ktv; WujNT Matth 14/7, 1.Ioann 5/15.

α. W objaśnieniach słownikowych bez polskiego rzeczownika nadrzędnego (13):

Bez nawiązania (9): Quaecunque in disceptationem cadere possunt, O czymkolwiek może ſporá być. Mącz 29a, 18d, 33d, 64b, 69d; Aerius ‒ Powietrnij, albo, czokol wiek ziie na powietrzu. Calep 35b, 36a, 236a, 304b.

cum ai i ewentualnie av [w tym: cum G sg n (3), cum ai a. av na -o (1)] (4): Cokolwiek kończiſtego á podługowátego yeſt/ conus vocatur. Mącz 64b; Crux etiam dicitur quicquid nos cruciat, Cokołwiek nas męczy/ álbo nam cięſzko á przikro yeſt. Mącz 69d, 18d, 267c.

cum part praet pass [w tym: cum N sg n na -o (4), cum G sg n (1)] (5): Mącz 88d, 512c; Aeramentum ‒ Czokolwieki z miedij ieſt vcziniono. Calep 36a; Condititius ‒ Czokolwiek ieſt z chowanego. Calep 236a, 304b.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »to cokolwiek« (1): Lychnuchus ‒ Lichtarz albo to czokolwiek ſwiecze trzima. Calep 622a.

»wszystko to cokolwiek« (3): Xylinum, Báwełna/ y wſzyſtko to cokolwiek z báwełny bywá czyniono Mącz 512c, 88d, 267c.

Odpowiedniki po stronie łacińskiej: sb (7), ai m (3), ai n (1), vb (1), quidquid (2), quaecumque (1).

β. W strukturze powtórzeniowej: w zdaniu nadrzędnym i podrzędnym ten sam czasownik w tej samej formie (z jednym wyjątkiem), przy czym w zdaniu nadrzędnym występują określenia dalsze; zdanie nadrzędne może być zastąpione słowem „wszystko” [w tym: zdanie podrzędne w postpozycji (8); w obu zdaniach praes (32), praet (23), fut (2), w zdaniu podrzędnym praet, w nadrzędnym con (1); 1 sg (2), 2 sg (2), 1 pl (1)] (59): BierRaj 23 [2 r.]; tzoſmy kolwiek vcżinili: vćiniliſmy broniątz ſie gwáłtowi ForCnR Ev; KromRozm II i4, kv, n; A wiemy tho iż cokolwiek zakon mowi/ mowi tym ktorzy w zakonie [Scimus autem, quoniam quaecumque lex loquitur, iis qui in lege sunt, loquitur] Leop Rom 3/19, YY4v; BibRadz Rom 3/20[19]; Cokolwiek maſz/ ſkąd inąd maſz iedno z łáſki Páná ſwego. RejPos 74v, 206v, 232v; BiałKat 63v; RejZwierc A6v; RejPosRozpr b4v; Bo cokolwiek nápiſano ieſt/ [...] ku náſzey náuce nápiſano być wiemy. CzechRozm 96; SkarJedn 278; SkarŻyw 393; CzechEp 32, 88 marg, 89, 126, 359; NiemObr 79; KochFr 110; Panu Kanclerzowi vczyniono na przeszłe y na przyszłerzeczy coby kolwiek od niego nateywoinie czynionobyło. ActReg 61; cokolwiek ſie woyną doſtánie/ turczynowi ſie doſtánie OrzJan 43; WujNT Rom 3/19.

Połączenia: »cokolwiek jedno« (3): RejPos 183; cżyni to przećiw nam I. M. cokolwiek iedno cżyni CzechEp 15, 270.

»cokolwiek ... tedy« (3): iż co ſie kolwiek złego y dobrego ná ſwiecie dzieie/ tedy ſie nigdy inácżey nád wiernemi iego nie dzieie/ iedno wſzytko ku wielkiey pocieſze RejPos 51; CzechRozm, 64v, 220v.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »nic ... cokolwiek« (3): á okrom niego nic śię nieſtáło/ co śię kolwiek ſtáło. BiałKaz E4; LatHar 105, 687.

»to ... cokolwiek« (2): áni tego ſzcżerze cżyni cokolwiek cżyni CzechEp 139, 15.

»cokolwiek ... to« (7): KrowObr 240v; RejPos 34; RejZwierc 70v; WujJud 59; CzechRozm 220v; ModrzBaz 129v; Abowiem cokolwiek nápiſano/ to ku náſzey náuce nápiſano [Quaecumque enim scripta sunt, ad nostram doctrinam scripta sunt] WujNT Rom 15/4.

»wszytko ... cokolwiek« (2): Wſzytko co ſie kolwiek dzyeie náde mną moy Pánie/ dla tego ſie dzieie/ áby ſie okázowáło we mnie imię s. twoie. RejPos 50v; CzechEp 270.

»cokolwiek ... wszy(s)tko« (18): KrowObr 240v; Quidquid agit praecipitanter agit, Cokolwiek czini wſziſtko płocho yákoby wiátr czini. Mącz 317a; RejPos 34, 42v, 87, 128, 201v, 279v, 317v; RejZwierc 70v [2 r.], 81v, 115, 200; WujJud 59; CzechRozm 220v; ModrzBaz 129v; CzechEp 241.

Połączenie z dwoma odpowiednikami w różnych pozycjach (2): RejPos 39v; Gdyż wſzythko cokolwiek maſz wſzytko maſz od niego. RejZwierc 196.

a. W zdaniach z odcieniem warunku, przyczyny i skutku, wzajemnego powiązania faktów, stałego następstwa lub równoległości w czasie: jeżeli, kiedy, skoro cośkolwiek (248):

W nawiązaniu do czasownika bez odpowiednika w zdaniu nadrzędnym; domyślny odpowiednik w formie „to” (73): FalZioł IV 22a; RejPs 72, 182; RejRozpr G4; SeklWyzn e4v; SeklKat S; KromRozm I I3; KromRozm II f4v; KromRozm III F4v [2 r.], M3v [2 r.]; GroicPorz b4, d3v; KrowObr 5v, 32v, 36, 123v, 124 [2 r.]; Leop Ez 3/1, 1.Mach 8/30; BibRadz Mar 11/24; A cokolwiek nie ieſt z wiáry/ grzech ieſt [Omne autem quod non ex fide, peccatum est]. BibRadz Rom 14/23, Iob 20/26, 3.Esdr 4/24; BielKron 98; GrzegRóżn B4v; Mącz 311d, 419b; cośkolwiek vcżynił myſlą/ kochánim/ przyzwalánim/ omyj ſpowiedzią á grzech będzie zgłádzon. HistRzym 57; RejPos 75v, 132, 132v, 294v, 299v [2 r.], 341v; BiałKat 141; RejZwierc 15, 27v, 148; WujJud 160; RejPosRozpr b4 [2 r.]; BudBib Lev 25/26; HistHel C2; BudNT Matth 21/22, Luc 12/3; SkarJedn 67; CzechEp 132; NiemObr 27; Czego ſye kolwiek dotknę/ niechay będźie złoto. KochDz 107; WisznTr 9; Cokolwiek raz przeminęło/ Niewrócony koniec wźięło KochPieś 47; KochFrag 17; LatHar 50; A cokolwiek zwiążeſz ná źiemi/ będźie związano y w niebieśiech WujNT Matth 16/19, Matth 16/19, s. 69 [3 r.], Matth 18/18, s. 76, Ioann 15/16 (12); JanNKar C3v; SarnStat 417, 442, 887.

Domyślny odpowiednik w formie przypadkowej (z wyjątkiem A) lub w formie połączenia z przyimkiem (10): RejPs 48, 136v; RejWiz 165v; Bo ocż go kolwiek ſpytaſz/ wnet Moſkwićin z niego RejZwierz 80v; cokolwiek cżynię/ mam pátrzać dokonánia HistRzym 58v; RejPos 109v, 143; RejZwierc 256v; KochOdpr A4; WujNT 1.Ioann 5/14.

W nawiązaniu do rzeczownika (cf I. A. 1.) [w tym: do rzeczownika „rzecz” (2); zdanie nadrzędne w postpozycji (4)] (6): KrowObr 73v; Cokolwiek Syn przegra [...] tákowych długow oćiec niewinien zá ſyná płáćić. UstPraw B3v; GórnDworz O6v, L15v; iż ocżkolwiek s thákim pokornym á vniżonym ſercem záwołamy do Bogá [...] iż nigdy nie ma być dármo záwołánie náſze. RejPos 202; SarnStat 312.

cum ai G sg n (12): LibLeg 11/[322]; KrowObr 123v; cokolwiek ieſt dobrego/ á vżytecżnego/ to káżda rzecż tá/ ma y piękność w ſobie. GórnDworz L15v, Gg5; RejZwierc 15v; WujJud 85v; HistHel C2; żem to ſobie dla pámięći w iedné Kśiążki ſpiſował/ cokolwiekem godnégo [...] obáczywał Strum A2v; CzechRozm 213; KochFr 91; LatHar 30; WujNT 625.

W charakterystycznych połączeniach: cokolwiek ciężkiego, dobrego (7), godnego, przeciwnego, słusznego, smacznego, wielkiego, złego.

cum part praet pass na -o (14): czobi kolwiek bilo wſyetho zebi ym to bilo powraczono LibLeg 11/107; GroicPorz b4; KrowObr 36, 90; RejPos 277; RejZwierc 48v, 81; ModrzBaz 98v; SkarJedn 184; SarnStat 12, 355, 538, 887, 931.

Połączenia: »cokolwiek jedno« (2): cokolwiek iedno czynił wſzytko Pan fortunił [quod ipse faciebat, Dominus secundabat]. BibRadz Gen 39/23; CzechRozm 213.

»cokolwiek ... tedy« (7): RejPs 175v; na czemby się kolwiek omyliło w pisanyv w cirographie thym thedy to nyma skodzicz themu tho przerzeczonymu Stanislavovi Czosnowskiemu ZapWar 1549 nr 2657; BudBib Eccli 35/9; Bo cokolwiek ieſt z łáſki/ tedy to iuż nie może być z vcżynkow CzechRozm 208v, 213; CzechEp 240; SarnStat 257.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »cokolwiek ... nic« (3): iż ocżkolwiek záwołaſz do niego w imię moie/ nic tobie nigdy odmowiono nie będzye. RejPos 174v, 20v, 142.

»to (...) cokolwiek« (19): KromRozm I F; pokornie prosiemy [...] aby WKM to, cokolwiek by się tu mogło naprawić z tego, cośmy powiedzieli, aby naprawić raczył. Diar 74, 62; RejWiz 128; BibRadz Num 30/13; RejAp 42; RejPos 119v, 132; RejZwierc 48v; WujJud 104v; Strum A2v; SkarJedn 184; NiemObr 4; wſzák to nie nowiná wáſzéy kró: M. Pánu ták mądrému/ tym niegárdźić/ cokolwiek ſie mówi od tych którym idźie o gárdło OrzJan 78, 119; WujNT 365, 547, 787; SarnStat 12.

»cokolwiek ... to« (85): czo kolwyek bych szobye kv pomoczy bral tho thczy y wyerze mey ma wadzycz MetrKor 34/265; BierEz R2; BielŻyw 15, 84; LibLeg 10/70v, 11/71, [322], 84v, 87, 107; ZapWar 1549 nr 2657; KromRozm II t4v; GroicPorz kk3; KrowObr A2v, 46v, 90, 125 [2 r.], 125v [2 r.], 143; A cokolwiek ſwąwolą á złą myſlą cuchnie/ Wnet ocży podśinieią/ wnet s tego brzuch puchnie. RejWiz 48v; Leop Num 26/56, 1.Reg 20/4, Matth 18/18 [2 r.]; BibRadz Gen 21/12, 31/39, Lev 15/4; BielKron 325; RejAp 11v; GórnDworz Gg5; RejPos 277, 291v; RejZwierc 15v, 16, 58v, 75, 81, 100v; WujJud 85v, 201; BudBib Eccli 35/9, 1.Mach 15/8; CzechRozm 96, 96v, 208v, 213; cokolwiek w rękę wezmą/ to w oręże odmieniáią [quicquid in manum sumunt, vertunt in felum]. ModrzBaz 80v, 86v, 98v; SkarŻyw 98, 261, 285, 428; CzechEp 143, 214, 240, 282 marg; Abowiém od dawnych wieków iuż ſye temu ludźie przypátrzyli [...]/ że ná cokolwiek iednoſtáynie wſzyſcy ſye zezwaláią/ to trudno chybić ma KochWr 19; Phil P2, S4; LatHar 30, 135; WujNT 102, 133, Ioann 16/13, s. 459 marg, 570 (11); SarnStat 40, 146, 286, 355, 441 (10).

»cokolwiek ... toż« (2): Czymkolwiek martwy rodzay wywabić możeſz/ tymże też y żarnow wywabiſz SienLek 115; KochOdpr B3v.

»wszy(s)tko (...) cokolwiek« (14): Diar 62; KrowObr 63v; RejAp 42; RejPos 176; cżłowiek pocżćiwy ma wſzytko ſkromnie znośić czokolwiek od Páná przypádnie RejZwierc 57; WujJud 104v; Wſzytko przeto cokolwiekbyśćie chćieli áby wam cżynili ludzie/ ták y wy cżyńćie im. BudNT Matth 7/12; KarnNap G2; KochPs 52; NiemObr 4; OrzJan 119; WujNT Mar 11/24, s. 365, 787.

»cokolwiek ... wszy(s)tko« (32): BierEz R2; BielŻyw 84; LibLeg 10/70v, 11/26v; RejPs 66, 75; cokolwięk mowię/ słyſzę/ widzę koſztuię/ abo czuię/ wſzyſtko mi śię w przeklęctwo obrácá. MurzHist S3; KrowObr A2v, 46v, 90; Leop 1.Reg 20/4; BibRadz Gen 39/23; BielKron 234; RejPos 32, 45v, 134, 137 [2 r.], 144v (11); RejZwierc 81; BudBib 1.Mach 15/8; CzechRozm 96, 213; ModrzBaz 86v; SkarŻyw 98; KochFr 91; LatHar 156.

Połączenia z dwoma odpowiednikami w różnych pozycjach (4): MetrKor 34/268; ZapWar 1549 nr 2662, 1550 nr 2676; iż to cokolwiek ſię w tákie y owákie oſoby odmienia [...] y co tákim y owákim przypadkom podlega/ żadną miárą tho wiecżnie trwáć nie może CzechEp 214.

Frazy: »cokolwiek się dzieje« [z odpowiednikami] (2): ModrzBaz 86v; co ſie bowiem kolwiek dzieie mocą/ gwałtem/ tho trwáło y beſpiecżno być nie może Phil P2.

»cokolwiek mogę« (1): cżymkolwiek mogą/ y iáko mogą tymby ſie rádzi dobrowolnie káżdemu przyſłużyli. RejZwierc 100v.

»cokolwiek należy« (1): cokolwiek Ziemſkim ſpráwom ſądowym należy [...] to w źiemſkié kśięgi wpiſano bydź ma SarnStat 146.

»o cokolwiek (a. czegokolwiek) będziesz prosić itp.« [w tym: z odpowiednikami (14)] (29): SeklWyzn e4v; czego kolwiek będziecie proſſyc oycza wymię moie da wam SeklKat S; KrowObr 5v, 46v; RejWiz 165v; BibRadz Mar 11/24; BielKron 98, 234; GrzegRóżn B4v; RejPos 45v, 75v, 132, 132v 134 (12); BudNT Matth 21/22; Ieſli o co (marg) iż oczkolwiek. G. (–) prośić będźiećie Oycá w imię moie/ da wam. WujNT Ioann 16/23, Mar 11/24, Ioann 14/13, s. 365, Ioann 15/16, s. 787, 1.Ioann 5/14.

»cokolwiek się stanie« (1): iż czokolwiek ſie sſtánie z námi nád wolą iego/ że ze wſzytkim zginąć y w niwecż ſie obroćić muśimy. RejZwierc 256v.

»cokolwiek się zda« (1): co ſię kolwiek Wam wſzytkim będzie zdáło/ toż y ia pochwalę. KochOdpr B3v.

α. W strukturze powtórzeniowej: w obu zdaniach ten sam czasownik w tej samej osobie i liczbie, przy czym w zdaniu nadrzędnym występuje imp oraz określenia dalsze (5): Cokolwiek może ręká twa dzyáłáć znienagłá/ dzyáłay ná ſwą cżęść męſką BielKron 81v; WujNT Col 3/17, 23.
Przysłowie: Cokolwiek cżyniſz/ roſtropnie cżyń/ á pátrz koncá RejWiz kt; HistRzym 58.
β. W zdaniu zawierającym podkreślenie tożsamości składników w paralelnych członach (nieeliptycznych) [w tym: elementami różnicującymi są podmioty (10), dopełnienia dalsze (4); porównanie podkreślone jest wyrazem „i” (8), „też, także, tymże sposobem” (8)] (14):

Bez odpowiednika w zdaniu nadrzędnym (7): w czymby kolwiek kto chćiał być śmiały [...] y ia theż śmiałym będę. BibRadz 2.Cor 11/21; RejPos 144, 193v; Cokolwiek ogułem o Bodze mówimy/ o wſzyſtkich Perſonách rázem mówimy BiałKat c marg; BudNT 2.Cor 11/21; iż cokolwiek mu piſmo święte przyznawa: to też y ia ſzcżyrze przyznawam iemu. CzechRozm 12; WujNT 2.Cor 11/21.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »cokolwiek ... to« (5): Iż cokolwiek vcżynićie tym z namnieyſzych moich/ iákobyſcie to mnie ſámemu vcżynili. RejPos 68; BiałKaz F; NiemObr 105; iż cokolwiek ćierpi ktory członek/ to iákoby też głowá ćierpiáłá. WujNT 625, Ioann 5/19.

»cokolwiek ... toż« (2): Cokolwiek Bóg Oćiec czyni/ tóż też y Syn tákże równie czyni. BiałKat b2v; NiemObr 105.

b. Wprowadza zdanie okolicznikowe przyzwolenia: bez względu na to co, w każdym wypadku (67): FalZioł III 19b; á przeto nieboię ſie czokolwiek mi cżłowiek vcżyni. WróbŻołt S; RejPs 44v, 206; Bo iednák czymkolwiek płáći Drugą połowicę tráći RejRozpr H4, E2v; RejJóz H8v; RejWiz 120; Leop Esth 9/3; RejZwierz 139; BibRadz Eccli 2/4; Occultissime agit, quicquid agit, Wielmi ćicho á skricie tobie poczina cokolwiek czini. Mącz 258b; theż ktemu dobry tárty burſztyn/ w czym go kolwiek wypije SienLek 99, 102, 151v; RejPos 212v, 302; Lucri bonus eſt odor ex re Qualibet. To ieſt/ Zyſku z cżegobykolwiek był/ dobry zapách ieſt. ModrzBaz 54; SkarJedn 319; KochPs 33; Rádnym był áſz ku podziwieniu/ wcżym ſię kolwiek kto iego dołożył. SkarŻyw 332; NiemObr 122, 166; Choćia ſtoi/ choć śiedźi/ y cokolwiek czyni/ Wdźięczność przy niéy/ iákoby ſkarb zámkniony w ſkrzyni. PudłFr 71; ZawJeft 21; KochCzJan A2v; KochFrag 51; LatHar 738; Weſoł lęże y wſtánie w Bogu vfáiący/ A dobrze ſobie tuſzy cokolwiek cżyniący. KołakSzczęśl C2; WujNT 104; SapEpit A4v.

cum ai [w tym: cum G sg n (1), cum N sg n (1)] (2): wſzytko mu záiedno czo mu kolwiek od ſzcżęſcia przypádnie/ thák złego iáko dobrego. RejZwierc 144; Otóż cokolwiek ieſt/ bądź pochwały/ bądź gáńby godné/ [...] Oyczyznie ſwéy dáruię JanNKar A4.

Przysłowie: COkolwiek cżyniſz rozmyſlay ſie záwżdy/ A końcá pátrzay RejZwiercTrzec Aaa2v.

Połączenia: »cokolwiek jedno« (4): Przetoż cokolwiek iedno miedzy námi było/ Iáko mię to ná on cżás namniey nie ruſzyło/ Ták y teraz wiedz pewnie przebacżam wſzytkiego HistLan D2v; ReszPrz 10; WerKaz 299; ArtKanc P15v.

»cokolwiek ... tedy« (2): Abowiem ſzukáiąc fortuny/ cżymkolwiek ſie kto może ozdobić/ tedy mu tho nic nie wádzi. RejZwierc 21v, 146v.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia (użycia pośrednie między zdaniem dopełnieniowym i okolicznikowym): »cokolwiek ... ono« (1): cokolwiek pocżnie/ ludzie zá ná wybor chwálne ono rozumieć będą. GórnDworz G7.

»cokolwiek ... to« (10): co kolwiek kto/ by námędrzyi/ ku iego pocieſze przywodźi/ to on na ſwé złé [...] obrácá MurzHist K2, Tv [2 r.]; Ale cokolwiek ieſt pánu Bogu bądź s tego chwałá ná wieki BielKron 412, 225; GórnDworz Cc; RejPos 63; RejZwierc 21v; ReszPrz 9, 10.

»cokolwiek (...) wszy(s)tko« (13): March3 X; RejPs 132; RejKup bb7; Mącz 326b; A nacż ſie kolwiek oborzy/ Dziwno mu ſie wſzytko ſporzy. RejZwierc 231v; BudBib Tob 4/15; KochPs 174; WerKaz 299; NA cżymkolwiek wzrok ludzki może ſie zábáwić/ Cokolwiek przed ocży ſwe cżłowiek chce wyſtáwić [...] Vyrzy że wſzytko pędem bieży z tego świátá WisznTr 22; GórnRozm I2v; GrabowSet E4, T4v.

Frazy: »cokolwiek się dzieje« (1): Bo co się kolwiek dzieje albo i co by się działo potym nie możemy żadną miarą [...] winni być nalezieni Diar 46.

»cokolwiek pocznie (a. poczynać będzie) itp.« (13): RejPs 132; GórnDworz E5, G7, V7v; RejZwierc 146v; BudBib Tob 4/15; Cokolwiek pocznieſz/ bądź to dom ćię zábáwi/ Bądź ćię z niego potrzebá dálſza wypráwi: Wſzędy nád ſobą doznaſz páńſkiéy opieki KochPs 187; WerKaz 299; ArtKanc P15v, P20; GrabowSet E4, N, T4v.

2. Nieokreślony: coś, obojętne co; aliquid Calep, Cn; quicquam, quicque, quicquid, quidpiam, quippiam Cn (102): WEzmi gwozdzikow tartych/ day dziecięciu z cżymkolwiek z ieſć. FalZioł V 42v, I ‡6f, 41a, 144a, 148c, 156b (15); LibLeg 7/98; RejPs 163; GliczKsiąż K7; IEſliby ktho Przyſyęgi ſobie o cokolwiek przed Sądem przyſądzoney ná roku náznáczonym nie oddał: táki [...] w winie Sędźiemu vpada GroicPorz z; RejWiz 88v; Theca, Puzdro do chowánia czegokołwiek. Mącz 454b, 106b, 191c, 340d, 354c, 423c, 439c; ktemuż ſłuży czoſnek wárzony w czym kolwiek. SienLek 96, 85v, 88v [2 r.], 94v, 101, 103v (10); nie żoẃ w. m. drobiozgiem żadney tey rzecży/ kthora páná w cżymkolwiek popráwić może GórnDworz Ii6v, A2v; RejPos 311v, 351v; KuczbKat 290; RejZwierc 75v, 257v; A ták ći wſzytcy mieliby przyzwycżáieni być do ſpráwowánia cżegokolwiek (ad res aliquas agendas] ModrzBaz 13, 7v, [16], 17v, 88; ModrzBazBud ¶6; SkarJedn 297; StryjKron 155; ReszList 172; ActReg 101, 102; Calep 52b; GrabowSet R4v; LatHar +2v, 129, 650, 663, 665; á oſtátek iedne ná deſkách/ á drugie ná czymkolwiek z okrętu [quosdam super ea, quae de navi erant] wynośili. WujNT Act 27/44, s. 837; WysKaz 40; O tych, którzy [...] cokolwiek w miáſteczkách, któré zá Komorámi y Gránicámi ſą, kupuią. SarnStat 1241, 416, 893, 1201; SiebRozmyśl A; VotSzl D2; CiekPotr 58; KlonWor ded **3v.

cokolwiek z czego (5): w teyże iuſze powarzyć cżego kolwiek ſtych rzecży FalZioł V 68; BibRadz Ez 18/10; ActReg 42; LatHar 356; SarnStat 950.

cum ai i pron [w tym: cum G sg n (8), w składni zgody (3)] (11): zakurz pod nimi kadzidłem/ albo cżimkolwiek dobrze wonnem FalZioł V 65, V 104v; MurzNT 76; SienLek 125; GórnDworz T8v; KuczbKat 405; miéy to ná dobréy pámięći/ kiédy będźieſz Staw álbo cokolwiek inſzégo ważył Strum Cv; ModrzBaz 8, 29v; KochPs 44; ktoryby niemiał zmázy álbo zmárſku/ álbo cokolwiek tákowego WerKaz 286.

W charakterystycznych połączeniach: cokolwiek dobrego, inszego (2), czymkolwiek inym (inszym) (2), cokolwiek lepszego, nieprzystojnego, takiego (takowego) (2), twardego, czymkolwiek wonnym.

cum part [w tym: part praes act (1); cum G sg n (4), cum N sg n na -o (2)] (6): Plegma, Wárkocz. Et alias, Co kolwiek plecionego Mącz 304b; CzechRozm 96; Przećiwko pijáńſtwu też cokolwiek niech będźie poſtánowiono ModrzBaz 82v; SkarŻyw 575; ActReg 42; SarnStat 416.

Frazy: »cokolwiek jest w tym« (1): Sub est causa, Ieſt pod tym yáka przicziná táyemna/ co kolwiek yeſt w tym. Mącz 431b.

»cokolwiek się stało« (1): Owa czo ſię kolwiek ſtalo Lezy kxiązę a niewſtalo. RejKup e4.

Wyrażenie: »... a(l)bo cokolwiek (takowego)« = i tym podobne (8): FalZioł V 65; LibLeg 6/118; SienLek 125; KuczbKat 405; Strum Cv; WerKaz 286; dz [...] drugié z kréſką/ iako wiedź/ to ieſt/ za rękę/ abo zacokolwiek JanNKarKoch E3; SkarKaz 381b.
a. Sygnalizuje typ składni w objaśnieniach słownikowych (3): Certo [...] wetuyę ſie s kim o cokolwiek. Mącz 49c, 17b; Calep 6b.
3. Może pytajny (1): Powiédz proſzę/ cokolwiek z mą córą ſye dźieie? ZawJeft 46.
B. Zastępuje rzeczownik osobowy: ktokolwiek (10):
1. Względny (9): Bo comkolwiek ieſt/ ieſtem z łáſki twoiéy. KochPs 34, 99.

cum ai G sg n (1): cokolwiek z ćiebie wynidźie świętégo/ Będźie názwáné ſynem Bogá nawysſzégo. SiebRozmyśl F3.

a. Z odcieniem uogólniającym: każdy kto (6): Co ſię kolwiek národźiło [...] muśi trudnośći znośić ArtKanc O4v.

Połączenie z odpowiednikiem zespolenia: »wszytko ... cokolwiek« (1): iż wſzytko ieſt ſkáżone co ſię kolwiek z czlowieká rodźi BibRadz I 9a marg.

α. W strukturze powtórzeniowej (cf I. A. 1. β.) (1):

Połączenie z odpowiednikiem zespolenia: »cokolwiek ... wszytko« (1): Gdyż cokołwiek ſie vrodziło wedle biegu przyrodzonego/ wſzytko ſie rodziło w gniewie RejPos 16v.

β. W zdaniu zawierającym podkreślenie tożsamości składników w paralelnych członach (nieeliptycznych) (1):

Połączenie: »cokolwiek ... to« (1): Abowiém cokolwiek ieſt Oćiec w Boſtwie/ że Bóg ieſt/ że Iſtotá ieſt/ że wieczność ieſt BiałKat 8.

γ. Wprowadza zdanie okolicznikowe przyzwolenia: bez względu na to kto (2): RejZwierc 9; zemia tez Bog zna nie winnie vcierpiał, od nich tam wszytkich cokolwiek ą [!] ActReg 109.
2. Nieokreślony: ktoś (1): ktory ſam tylko ſię zá cokolwiek/ inſzych wſzyſtkich práwie zá nic nie ma. ReszPrz 64.
II. Zaimek przymiotny: którykolwiek, który, każdy, kto (nieodmienny) (2):

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »on [onego] cokolwiek« (1): ogień [...] wypadſzy s piecá onego popalił ony cokolwiek ſtali bliſko piecá onego. RejZwierc 205.

»wszytek cokolwiek« (1): á gdy dom vpadł potłukł wſzytki cokolwiek byli ná nim BielKron 52.

III. Zaimek liczebny: ilekolwiek (77):
1. Względny; często z odcieniem uogólniającym: wszystko, cała (a. całą) ilość, ile tylko; quicquid Mącz; quodcunque Mącz, Cn; też: quidquid Vulg; quod JanStat (66): Leop Luc 10/35; BibRadz Luc 10/35; wyiąwſzy dwá śrzebrne groſzá/ dał goſpodarzowi/ y rzekł: Weźmi go ná ſwą opiekę: á cokolwiek nád to wydaſz [quodcumque supererogaveris]/ ia gdy ſię wrocę oddam tobie. WujNT Luc 10/35, s. 237.

cum G [w tym: sg (13), pl (23); „co ich jest” itp. (8)] (36): LibLeg 11/133v, 141; RejPs 71v; Wſzakciechmy wſzytko dzieći/ czo kolwiek ieſt tu nas RejJóz B3v, Q3; GliczKsiąż H7; Leop Ex 14/7; cokolwiek dżdżu ná thy gory pada [...] ſpływa álbo do Renu/ albo do Dunáiu BielKron 286, 8v, 108, 164, 265v, 267 (9); Mącz 380c; Wiedz iż cokolwiek w głowie niemocy bywa/ z zbytniego źimná á z gorącá ſye rodzą. SienLek 15v, 5, 122; GrzepGeom Bv; RejPos 277, 326; RejPosWstaw 22, [1432]; KochOdpr D3; KochPs 101; KochPieś 8, 43; ActReg 27, 79; GostGosp 158; GórnTroas 24, 55; WujNT 4; Kśiążąt/ Krolow/ Monárchow/ cokolwiek ich było Mędrcow z przymioty ſwemi/ w niczym nie vbyło. PaxLiz A3.

Połączenie: »cokolwiek jedno« (1): A wziął ſześćſet wozow wybránych/ y co iedno kolwiek [quidquid] w Egyptćie wozow było Leop Ex 14/7.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »to cokolwiek« (1): z tego cokolwiekby śię ná dáry wyłożyło/ iáko y z inſzych nakłádow potrzebnych/ żeby Podſkárbi licżbę dawał. ModrzBaz 22.

»cokolwiek ... to« (9): LibLeg 11/133v, 141v; przeto cokolwiek ſie tám vrodzi żywnośći to z rzek wilkość ma BielKron 267; GrzepGeom Bv; RejPos 277, 326; KochPieś 43; GórnTroas 24; SarnStat 340.

»wszelkie cokolwiek« (1): ze zabaczeł on wszelkiego cokolwiek roznosci miedzy nami było ActReg 79.

»wszyscy (a. wszytek, a. *wszen) ... cokolwiek« (4): iuż y wſzytci ſludzy Czo kolwiek ich ieſt przy mnię muſzać ſluzyć drudzy RejJóz Q3; RejPosWstaw [1432]; KochPieś 8; iż rzecz niepodobna/ żeby ieden proſtak miał iednym rázem wſzytkie kśięgi Ewángeliey Máttheuſzá ś. co ich kolwiek było ná świećie [...] popſowáć. WujNT 4.

»cokolwiek ... wszyscy (a. wszytek)« (3): cokolwiek było ſkárbow v niego y w kościele/ wſzytki poſłał do Egiptu BielKron 164, 8v, 461.

»wszy(s)tko ... cokolwiek« (3): LibLeg 11/141v; BielKron 398; áby tám iuż Summáryuſz wſzyſtkiego á wſzyſtkiego ſpiſáć/ co ſie kolwiek ták zboża/ ták káżdey żywey rzecży rodźi. GostGosp 158.

»cokolwiek ... wszytko« (3): GrzepGeom Bv; RejPos 326; A co zebránia twégo kolwiek będźie/ To wſzytko przyſzły namiáſtek ośiędźie. KochPieś 43.

»cokolwiek ... żaden« (1): Bo cokolwiek pirwey było obietnic od was/ żadneieſcie nie wypełnili BielKron 108.

Fraza: »cokolwiek zbędzie« (6): Mącz 380c; A cokolwiek/ opátrzywſzy potrzeby poſpolité/ zbędźie [Quod [...] supererit JanStat 310]: ſkázuiemy/ áby wiernie w ſkárbie było chowano SarnStat 334, 340, 411, 419, 944.
α. W strukturze powtórzeniowej (cf I. A. 1. β.) [cum G sg] (1):

Połączenie: »cokolwiek ... to« (1): Quicquid sapit meo amore sapit, Cokolwiek mądrośći ma/ to z moyey mądrośći ma. Mącz 340d.

a. W zdaniach z odcieniem warunku (cf I. A. 1. a.): jeżeli trochę, pewna ilość [cum G; w tym: sg (6), pl (5)] (11): á cokolwiek zoſtánie mięſá y chlebá/ w ognu [!] ſpalićie. Leop Lev 8/32; KuczbKat 220, 225.

W konstrukcji anakolutowej (1): Okręthy gdy przychodzą nad onę gorę w ktorey ieſt then kamień Magnes/ thedy czokolwiek żelaza będzie miał w ſobie on okręt, zwłaſzcża gwozdzie żelazne: kthoremi okręth zbijaią: wyſkakuią z niego FalZioł IV 55c.

Połączenie: »cokolwiek ... tedy« (1): owſzem cobykolwiek mogł nam ieſzcże kto pokázáć Antychriſtowſkiego przędźiwa [...] tedyſmy y to gotowi odrzućić CzechEp 360.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »cokolwiek ... to« (4): Rzymiánie cokolwiek przyległey ziemie nieprzyiacielowi ktoremu odięli/ to ſwym álbo przedawáli/ álbo zá rowny cżyńſz naymowáli. Phil P4; Vſtáwiamy/ áby cokolwiek przyda ſie poſpolitych pieniędzy do ſkárbu włożyć/ to było w mocy y ná woli náſzéy [...] ták ſzáfowáć/ iáko pożytek y potrzebá króleſtwá potrzebowáć będźie SarnStat 334, 411, 943.

»cokolwiek ... to wszystko« (1): A coby ſie kolwiek rzeczy nálázło nád Inwentarz/ to wſzyſtko potomkowie z Stáróſtw wolno wywiéźć máią SarnStat 365.

α. W strukturze powtórzeniowej z formą imp w zdaniu nadrzędnym (cf I. A. 1. β.) [cum G pl] (1):
Szereg: »cokolwiek albo ilekolwiek« (1): Quodcunque militum contrahere poteris contrahe, Cokolwiek álbo ylekolwiek możeſz służebnych ludźi zebráć zbierz. Mącz 340c.
b. Wprowadza zdanie okolicznikowe przyzwolenia: bez względu na to ile [cum G; w tym: sg (1), pl (6)] (7): Aby kaſdy proporzecznyk czo ych kolwyek bandzye byl godny pacholek MetrKor 38/287; KromRozm I M; SarnStat 93, 445.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »wszyscy (a. wszystek) ... cokolwiek« (2): y wy wſzyſcy ludźie co was kolwiek ieſt/ bądźćie lepſzey myſli BibRadz Agg 2/5; á żeby Król wſzyſtkiéy władze ſwey/ co iéy kolwiek przy ſobie ma/ od Kápłaná [...] vżyczónéy ſobie nie miał. OrzQuin V2v.

»cokolwiek ... wszytek« (1): then kſięgi thákowe co ich kolwiek będzie miał/ ſtráći wſzytki GórnDworz kt.

2. Nieokreślony: trochę, pewną ilość; aliquid Modrz (11): Gdyby ſzlá głowá zá głowę/ to dźiatki vbogie nie miáłyby ſię czym poćieſzyć w żalu po Oycu/ nie wźięłyby nic/ á ták wżdy wezmą cokolwiek. GórnRozm E3; LatHar 118; CiekPotr 15.

cum G [w tym: sg (6), pl (2)] (8): BielKron 39; bo kiedyby było Szczubielic ták wielkich/ iáko łokietnice/ cokolwiek/ tedyć Piątniki do kęſá wyiedzą. Strum Q; bo tákowe ſpráwy ná vgodę przywodzą/ áby ſię możnemu cokolwiek pożytku doſtáło [ut ad potentem lucri aliquid perveniat] ModrzBaz 94v; SkarŻyw 274; StryjKron 26; KochCzJan A2; Miedzy ktorymi nálázłby też cokolwiek pracey moiey. PowodPr 46; CiekPotr 57.

IV. Zaimek przysłowny (13):
1. Stopnia (12):
a. Względny: w jakim stopniu, o ile (5): Takież też księża IchM cobykolwiek wykroczyli nad uchwałę przeszłego sejmu, ma być irritum et inane. Diar 50.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »cokolwiek ... to« (3): á co kolwiek mi ſie wczem poſſczęſći nikomu tego inemu przywłáſſczyć niemogę iedno dobrotliwoſći twoiey. RejPs 103v; KrowObr 81v; LatHar 658.

»cokolwiek ... wszystko to« (1): comkolwiek kiedy zgrzéſzył/ wſzyſtko to Bóg na pamięc ſobie przywiodł MurzHist L2.

b. Nieokreślony: w pewnym stopniu, nieco (7): każda Pſałterz vmieć y cokolwiek záwżdy z piſmá ſię náucżyć muśiáłá. SkarŻyw 141; KochPieś 17; Phil P4; Więc ieſli źielonym roſzcżkom z dawná nie folgowano: nie dźiw/ iż ſię cżáſem ſuchym cokolwiek doſtáie. LatHar 578; SkarKaz 484b; Potrzebá teſz cokolwiek pozwolić młodośći CiekPotr 28.

cum comp av (1): ábom cokolwiek iáśniey y znáczniey z Graeckiego niżli z Láćińſkiego przełożył WujNT przedm 21.

2. Miejsca; nieokreślony: w pewnej odległości (1): ZIemiá Sáſka cokolwiek ieſth od Heydory rzeki BielKron 290.

Cf CO, COKOLE, COKOLI, COKOLWIE, COLE, COŚ, COŻKOLE, COŻKOLI, COŻKOLWIE, COŻKOLWIEK, COŻKOLWIEK BĄDŹ

KW