« Poprzednie hasło: DOBYTKOWY | Następne hasło: DOBYWACZ » |
DOBYTY (43) part praet pass pf
dobyty (18), dobyt (5), dobyty a. dobyt (20); dobyty Leop, BibRadz (3), Mącz (3), BibBud, PaprPan, SkarŻyw, StryjKron, Calep (3); dobyty : dobyt BielKron (4:5).
o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | dobyty, dobyt, dobyty, dobyty, dobyt | f | N | dobytå, dobyta | n | N | dobyt(e) |
G | dobyt(e)go | G | dobyt(e)j | G | ||||
A | dobyty | A | dobytą | A | ||||
I | dobytym, dobyt(e)m | I | dobytą | I | dobytém |
pl | ||
---|---|---|
G | dobytych | |
A | subst | dobyt(e) |
inne formy | ||
pl I m i f - dobyt(e)mi |
sg m N dobyty (9), dobyt (3); (attrib) dobyty (2) BudBib, PaprPan; (praed) dobyty (1) BibRadz, dobyt BielKron (3). ◊ G dobyt(e)go (1). ◊ A dobyty (3). ◊ I dobytym (4) BielKron (2), GórnDworz, Phil, dobyt(e)m (1) ZapWar ◊ f N (praed) dobytå (2) BielKron, StryjKron, dobyta (2) BielKron. ◊ G dobyt(e)j (3). ◊ A dobytą (1). ◊ I dobytą (2). ◊ n N dobyt(e) (4). ◊ I dobytém (1). ◊ pl G dobytych (3). ◊ A subst dobyt(e) (2). ◊ I m i f dobyt(e)mi (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. dobyć.
»miecz (jest) dobyty« = gladius strictus Mącz, Cn; districtus a. nudatus a. nudus ensis Cn [szyk 11 : 6] (17): a nym gonyl pod danych Crolia iego mylosczi sbronya ostra zmyeczem dobythem mayącz wrąkv ZapWar 1531 nr 2434; LeszczRzecz A4v; Przytym ſtaczánie hárcow z tarcżami y wielką moc drzewiec/ miecżow dobytych [gladiis districtis Vulg]/ nátymże powietrzu było widáć. BibRadz 2.Mach 5/3, Num 22/23, 31, Ez 21/28; Rzućili ſie Argonánte do kościołá z dobytemi miecżmi BielKron 54v, 47, 214v, 345v, 425; gladius strictus, Dobyty goły miecz Mącz 421b; GórnDworz Z2v; BudBib Ios 6/1 [5/13]; PaprPan B3v; ZawJeft 13; Phil P3.
»dobyta szabla« (2): A wydrzy dobytą ſſáblę z ręki ſrogyey yego LubPs D4; CiekPotr 78.
»żelazo dobyte« (1): A huffy ſye pozornie przybráné świéćiły/ Zelázem iuż dobytém/ ſzyſzaki/ y zbroią ZawJeft 12.
Synonimy: 1. wyciągniony, wyjęty, wyłożony; 2. podbity, pokonany, zwyciężony.
SB