[zaloguj się]
[pdf]

DOMYŚLENIE (7) sb n

o oraz pierwsze e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających -é.

Fleksja
sg
N domyślenie
D domyśleniu
A domyślenie

sg N domyślenie (4). ◊ D domyśleniu (1). ◊ A domyślenie (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: domyślenie się s.v. domyślnia.

Domyślenie się, domniemanie, przypuszczenie, domysł; przewidywanie, odgadywanie; wróżba; coniectatio, coniectura, praesensum, praesumpta opinio Mącz (7): Coniectatio, Domyślenie/ dorozumienie. Mącz 162a; Praesensum, et praesentio, Przeyźrenie/ przebaczenie/ domyślenie. Mącz 383c, 265d.

domyślenie czego (2): Sapiens ad coniecturam rerum futurarum Prętki yeſt ná domyślenie rzeczy przyſzłych. Mącz 368a. Cf Wyrażenie.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Praesumpta opinio, Przed tym obaczone/ oſięgnione rozumem mniemánie/ to yeſt domyślenie że ták miało być. Mącz 433a.

Zwrot: bibl. »brać domyślenie« = rozstrzygać przez wróżbę (1): Y ty ſynu cżłowiecży położ ſobie dwie drodze/ [...] á ręką będzie brał domyſlenie [et manu capiet coniecturam]/ ná pocżątku drogi mieyſckiey będzie ſie ważył. Leop Ez 21/19.
Wyrażenie: »domyślenie ostatka« (1): Latine Mens vel Sententia, Figura est apud Oratores quae sensum magis quam verba designat. Dorozumienie á domyślenie oſtátká. Mącz 84d.

Synonimy: dorozumienie, mniemanie, przebaczenie, przeźrzenie.

Cf DOMYSŁ, DOMYŚLIĆ SIĘ

BC