« Poprzednie hasło: DOZIERACZ | Następne hasło: [DOZIERCA] » |
DOZIERAĆ (13) vb impf
dozierać (4), dozirać (9); dozierać RejZwierz, OrzRozm (3); dozirać KromRozm III (9).
o jasne; e z tekstów nie oznaczających é; a jasne.
inf | dozierać | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
3 | dozierå |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | dozieråj |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by doziråł | m pers | by dozirali |
inf dozierać (4). ◊ praes 3 sg dozierå (5). ◊ imp 2 sg dozieråj (1). ◊ con 3 sg m by doziråł (1). ◊ 3 pl m pers by dozirali (1). ◊ part praes act dozirając (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: tego (3); aby (3)] (3): KromRozm I G2; iż ten vrząd Krolewſki ieſt/ doźieráć tego/ áby kożdy w Rzeczypoſpolitey vrzędu ſwego był pilen OrzRozm M, Mv.
»rządu dozirać« (3): Vrzędnicy rządu dozirać máyą. KromRozm III F7v marg, F8, I2.
Synonimy: baczyć, doględać, dopatrować, naglądać, pilnować, podstrzegać, przystrzegać, strzec.
Formacje pochodne cf ŹRZEĆ.
KN