[zaloguj się]

DRAPIEŻYĆ (11) vb impf

a pochylone, e jasne.

Fleksja
inf dråpieżyć
indicativus
praes
pl
3 dråpieżą
praet
sg pl
3 m dråpieżył m pers dråpieżyli
imperativus
sg
2 dråpi(e)ż

inf dråpieżyć (3).praes 3 pl dråpieżą (2).praet 3 sg m dråpieżył (1).3 pl m pers dråpieżyli (3).imp 2 sg dråpi(e)ż (1).part praes act dråpieżąc (1).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

1. Grabić, plądrować, łupić, pustoszyć; praedari Calag (10): BierEz P; Ty Kſięże cudzołoż. [Ty] Rycerzu drapież. BielKron 6, 393v; Calag 387a.

drapieżyć kogo, co (4): Mordwá [...] chłopi cżuyni/ walecżni/ [...] Tátárom ſie bronią dobrze gdy ie drapieżą BielKron 430v; ArtKanc K15v; Kázimiérz trzeći vſtáwił w Opátowcu Státuty o tych, którzy drapiezą [de raptoribus et invasoribus JanStat 725] máiętnośći Kośćielné SarnStat 906. Cf drapieżyć co czym.

drapieżyć co czym (1): A Włádiſław Xiążę Opolſkie [...] Polſkie vkráinne wołośći vtarczkámi częſtymi drapieżył StryjKron 502.

[drapieżyć z kogo czym: GilPos 30 (Linde) cf DRAPIEŻYNA.]

Szeregi: »drapieżyć a gwałtem wydzierać« (1): wſſyſtko co cżynił Triffon/ cżynił drapieżąc á gwałthem wydzieráiąc [per direptionem fuerant gesti, przez łupieztwo czynioné były Wujek]. Leop 1.Mach 13/34.

»drapieżyć a zbijać« (1): Elżbietá [...] porucżyłá [...] zamki niekthorym Cżechom drápieżnym/ [...] ktorzy miáſtho obrony drapieżyli á zbiiáli [!] w źiemi Węgierſkiey BielKron 304.

2. Zabijać, mordować, pożerać [co] (1): A kiedy [wilki] pſy potráćili/ Wolno owce drapieżyli BierEz F2.

Synonimy: 1. grabić, łupić, niszczyć, plądrować, pustoszyć; 2. gryźć, kąsać, mordować, pożerać, zabijać.

Cf DRAPIEŻĄCY, [DRAPIEŻYNA]

KN