[zaloguj się]
[pdf]

FANTAZMA (3) sb

fantazma n (1); fantazma f a. fantazm m (2); n CzechEp; f a. m KrowObr, BielKron.

Wszystkie a jasne.

Fleksja
sg pl
N fantazma
A fantazmy
V fantazmy

sg N fantazma (1). ◊ pl A fantazmy (1). ◊ V fantazmy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Urojenie, przywidzenie, wytwór fantazji; zjawa, mara [phantasma - duch, pokusa, fałszywe mniemanie, ukazanie albo widzenie tak na jawie jako i we śnie Mącz 297a; – strach Calep; widok fałszywy, mara, obłuda ‒ phantasma Cn] (3): Záklinam ćie nanietzyſtſzy Duchu/ y wſzyſtká naiázdo Szátáńſka/ y wſzyſtki fántáſmy/ w imię Oycá y Syná y Duchá Swiętego/ ábyśćie odeſſli od tego Oleiu KrowObr 81.
Wyrażenie: »fantazmy nocne« (1): Pothym gdy [Azenagi] vyrzeli ludźi przy nich [okrętach] białe ſobie nie rowne/ mnimáli być iákie fántázmy nocne/ tho ieſt obłudy BielKron 450.
Szereg: »fantazma abo (to jest) obłuda« (2): BielKron 450; Co wſzytko y piſmu świętemu [...] y prawdźiwemu pocżęćiu y rodzeniu cżłowieká prawdźiwego Iezuſá Chriſtuſá ieſt ná odpor. Bo ſię to tymi baykámi wygładza: á fántázmá ſię iákieś ábo obłudá miáſto niego wprowádza CzechEp 149.

Synonimy: duch, mara, obłuda, pokusa, strach.

TZ