« Poprzednie hasło: JEDNOSTAJNI | Następne hasło: JEDNOSTAJNO » |
JEDNOSTAJNIE (150) av
jednostajnie (145), jednostajno (5); jednostajno Calep; jednostajnie : jednostajno FalZioł (1 : 1), BielŻyw (6 : 1), Mącz (5 : 1), SienLek (1 : 1).
Wszystkie samogłoski jasne.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII w.
- 1. Tak samo, jednakowo; niezmiennie, ustawicznie
(75)
- a. Z przymiotnikiem (6)
- 2. Zgodnie, jednomyślnie, wspólnie (72)
- 3. Jednolicie, bez luk (3)
jednostajnie między sobą (1): ábychmy [...] ſámi miedzy ſobą iednoſtáynie źiółá zwáli SienLek 195.
jednostajnie z kim (1): Vdałem ſye był ná to/ żem w Polſkim ięzyku chćiał ták wiele ziół miánowáć/ [...] y do kożdego imienia polſkiego właſne láćińſkie/ z Niemieckim przyłożyć/ [...] ábychmy/ z tymi dwiemá narodomá iednoſtáynie potrzebnych lékarſtw vżywáli SienLek 195.
Wprzeciwstawieniu: »jednostajnie ... rozmaitemi obyczajmi« (1): GDyż wſzytkim źiemióm/ [...] iáko iedno Kśiążę y Pan iednoſtáynie pánuiemy [velut unicus princeps et dominus, dominemur JanStat 136]: nie ieſt tedy ſłuſzna rzecz/ áby rozmáitemi obyczáymi ſądzenia [variis modis iudicandi JanStat 136] lud nam poddány/ [...] miał ſie rozmáitośćią ſądów dźielić. SarnStat 116.
W charakterystycznych połączeniach: jednostajnie dzierżeć (się) (4), mowić, myślić, (na)z(yw)ać (3), nauczać, powiadać, panować (2), pisać, pokazować, rozumieć, rządźić, tłumaczyć, trwać, trzymać, uczyć, ustawiać, używać (3), wykładać (3), wyznawać (6), zacho(wy)wać (5), zeznać (2), zostawi(a)ć (2); jednostajnie dzierżany, zachowan.
»jednostajnie a nieodmiennie« (1): duchowye oni błogoſláwyeni álbo ányeli w nyebye/ [...] yednoſtáynye á nyeodmyennye dźyerżą ſye porządku y práwá z początku im wlánego KromRozm III A8v.
»jednostajnie, (i) prosto« [szyk 1 : 1] (2): wſzyſcy Prorocy/ Kryſtus y Apoſtołowie/ iednoſtáynie y proſto záwſze y wſzędy pokázowáli y náucżáli iednego być Bogá GrzegRóżn H; Mącz 394b.
»nie jednym słowem ani jednostajnie« (1): ſłowo żydowſkie Harah [...] Greccy y Láćińſcy tłumácże/ nie iednym też ſłowem áni wſzyſcy iednoſtáynie tłumácżą CzechRozm 127v.
»jednostajnie a (i) statecznie« [szyk 1 : 1] (2): Dayże to Pánie Boże wſzechmogący/ áby o niey [o karności i ćwiczeniu] wſzyſcy iednoſtaynie á ſtátecżnie myſlili RejPosWstaw 42; NiemObr 112.
jednostajnie między sobą (2): By tho Krześćiánie [jako Turcy] w ſobie tháką ſpráwę mieli wſzytcy iednoſtáynie miedzy ſobą/ nie tylko źiemi ále y niebu mogliby roſkázowáć. BielKron 259v; SarnStat 129.
jednostajnie z kim (2): ábyſmy [...] z ányoły w nyebye yednoſtáynye bogá chwáląc/ wyeczney á doſkonáłey rádoſći vżyli. KromRozm III B2v; SkarJedn 268.
W charakterystycznych połączeniach: jednostajnie chwalić (5), oborzyć się, oznajmić, postanowić (2), (prze)by(wa)ć (2), przyjąć, przystać, spiknąć się (3), twierdzić, uczynić, (u)radzić (2), zezwalać, zmowić się (2), żądać; jednostajnie pożądany.
»jednostajnie zgodzić (a. zgadzać) się« (4): Gdy ſie pánowie Polſcy y ſláchtá ziecháła do Kruſzwice ná wybieranie páná/ nie mogli ſie iednoſtáynie zgodzić ná iednego wſzytcy BielKron 342v; StryjKron 180; ReszPrz 32; SarnStat 867.
»społem (a. wespołek), jednostajnie« [szyk 1 : 1] (2): Oto znaſz miły panie iżci oni myſlili ſpołem iednoſtáynie naprzećiwko tobie ſie ſpiknęli [Quoniam cogitaverunt unanimiter: simul adversum te testamentum disposuerunt] WróbŻołt 82/6; Mącz 408d.
»zgodnie (a. zgodliwie) i (a, to jest) jednostajnie« [szyk 6 : 2] (8): Iednoſtaynie, to ieſt zgodnie a w iedney woli. WróbŻołt V7; WujJud 140; CzechRozm 23, 152, 193; iż [Bog Ociec] ſam tylko przez ſię Bogiem ieſt iedynym y prawdźiwym/ [...] wſzytkie piſmá ſtárego y nowego przymierza wſzędy zgodnie y iednoſtáynie świádcżą. CzechEp 271, 298, 348.
»jednostajnie, jednymi usty« (1): Iednák przedśię dáleko przyſtoyniey ieſt y beſpiecżniey/ kiedy iednoſtáynie wſzyſcy iednymi vſty chwalą P. Bogá WujJud 185.
Synonimy: 1. jednako, nieodmiennie, rowno; 2. jednomyślnie, społem, wespołek, zgodliwie, zgodnie.
HJ, LW