[zaloguj się]
[pdf]

KŁOPOTAĆ SIĘ (9) vb impf

sie (5), się (4).

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
inf kłopotać się
indicativus
praes
sg
1 kłopocę się
2 kłopocesz, kłopoczesz się
3 kłopoce się
praet
pl
3 m pers kłopotali się

inf kłopotać się (1). ◊ praes 1 sg kłopocę się (1). ◊ 2 sg kłopocesz a. kłopoczesz się (2). ◊ 3 sg kłopoce się (2). ◊ [praet 3 pl m pers kłopotali się.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Martwić się, troskać się; smucić się; esse sollicitum Mącz, Cn; aestuare, cura affici, afflictare se, affligi, agitari, angere se animi, angi (animo a. curis), comedere se, confici curis a. maerore, cruciari, differri, distrahi, esse aegrum ab ánimo a. anxium a. exercitum a. miserum ex animo a. sat animo, esse magna solicitudine a. animo anxio a. solicito, exanimari, excrueiare se animi, exedi a. urgeri solicitudine, fatigari curis, ferre anxie, macerare se, macerari, pati a. sustinere solicitudinem, perturbari, pulsari cura, stimulari, versare animum, versari Cn (8): RejZwierz 120v; Niechćiey ſię kłopotáć więcey Tey to wielkiey nocy świętey. Ogląday Syná ſwoiego Z weſelim zmartwychwſtáłego. MWilkHist G2v, E4v.

kłopotać się o co (3): RejJóz C5v; RejKup I; Misere sum solicitus, quidnam de provinciis decernatur, O toć mi dopieka ſtáránie coli zá poſtánowienie o ſtároſtwách vczinią/ o to ſie bárzo kłopocę/ etć. Mącz 399c.

Ze zdaniem dopełnieniowym (2): Kłopoce się widzę ze tak wiele dłuzęń ActReg 132; Więc ſie kłopoce [syn]/ co tám [w mieście] oycá trzyma/ Mniémáiąc/ że ón inſzéy ſpráwy niéma/ Ieno pás kupić KochFrag 28.

2. Kłócić się, spierać się (1): Cżterzy cżęśći vdziáłáli/ Aby o nie los miotáli: Komu śię co miáło doſtáć/ By śię nie trzebá kłopotáć. BierEz M2v.

[kłopotać się z kim: y przetoſz znim vſtáwicżnie ſie kłopotáli / y do Krolá go oſkarżáli BielKron 1597/497 (Linde).]

Synonimy: 1., 2. gryźć się; 1. boleć, cierpieć, dręczyć się, frasować się, smęcić się, trapić się, troskać się.

Formacje współrdzenne cf KŁOPOTAĆ.

Cf KŁOPOTANIE

MM