« Poprzednie hasło: [KMIECZY] | Następne hasło: KMIEĆNICA (?) » |
KMIEĆ (665) sb m
e jasne (w tym 3 r. błędne znakowanie).
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | kmieć | kmiecie, kmieciowie | kmiecia |
G | kmiecia | kmieci, kmieci(o)w | kmieciu |
D | kmieciowi, kmieciewi | kmiecióm, kmieci(e)m | |
A | kmiecia | kmiecie, kmieci, kmi(o)ty | kmieciu |
I | kmieciem | kmiećmi | |
L | kmieciu | kmieciach, kmieci(o)ch, kmieci(e)ch | |
V | kmieciu | kmiecie | |
inne | pl G a. A - kmieci |
sg N kmieć (174). ◊ G kmiecia (86). ◊ D kmieciowi (31), kmieciewi (13); -owi BierEz, UstPraw (5), ModrzBaz (5), GostGosp (3), SarnStat (7), PowodPr; -(e)wi LibMal (8); -owi : -(e)wi ZapWar (9 : 5). ◊ A kmiecia (65). ◊ I kmieciem (11); -em (1), -(e)m (10). ◊ L kmieciu (8). ◊ V kmieciu (2). ◊ pl N kmiecie (81), kmieciowie (1); -e : -owie SarnStat (43 : 1). ◊ G kmieci (80), kmieci(o)w (4); -(o)w StryjKron, PowodPr; -i : -(o)w ZapWar (8 : 1), BudNT (1 : 1). ◊ D kmiecióm (15), kmieci(e)m (3); -óm : -(e)m ZapWar (2 : 3); ~ -óm (7), -(o)m (8). ◊ A kmiecie (52), kmieci (1), kmi(o)ty (1); -e : -i : -y ZapWar (4 : – : 1), GostGosp (1 : 1 : –). ◊ G a. A kmieci (3). ◊ I kmiećmi (9). ◊ L kmieciach (18), kmieci(o)ch (1) SienLek, kmieci(e)ch (1); -ach : -(e)ch ComCrac (1 : 1); ~ -ach (10), -åch (5), -(a)ch (3); -åch UstPraw; -ach : -åch SarnStat (10 : 4). ◊ V kmiecie (1). ◊ du N (cum nm) kmiecia (1) SarnStat 658. ◊ G (cum nm) kmieciu (2) ZapWar [1505] nr 2023, 1523 nr 2309. ◊ A (cum nm) kmieciu (1) ZapKościer 1580/13.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
kmieć czyj [w tym: G sb i pron (63), pron poss (44), ai poss (18); dodatkowo z imieniem własnym (42)] (125): Iakom ya nye yal dvo [!] kmyeczv yego Svyczolkow tho yest robothnych yana szochi micolaya kanthnego ZapWar [1505] nr 2023; yakom yą nyezayąl trzech dzyesząth y yeney swyerzepyk [!] szpolya sdbykowskyego kmyeczyem xyadza byskupyem szewszy sdbykową ZapWar 1512 nr 2106; yako mnye y kmyeczye moye zmychrowa yan (obolv) oborvlsky vmnyeyszyl wbydle ZapWar 1527 nr 2362; yakom ya nyeprzehorala myedze przesz kmyothy moye ZapWar 1535 nr 2487, [1503] nr 2022, 1504 nr 1920, 1505 nr 1968 [2 r.], 2005, 2012 (68); A toſie niema rozvmiecz [...] Takiez też o dvchownych kmiecziech ComCrac 20v, 20v [4 r.]; ConPiotr 31v; Diar 62, 79; UstPraw F2v, G2; BielKron 376; BielSat L4; ModrzBaz 47, 47v, 89, 102v, 124, 124v; BielSjem 27; GostGosp 150; SarnStat 64, 65, 157 [2 r.], 186, 214 [2 r.] (35); GrabPospR L; SkarKaz 39b.
W połączeniu z imieniem i (lub) nazwiskiem [imię i (lub) nazwisko + kmieć (16), kmieć + imię i (lub) nazwisko (11)] (27): yako my sczepan [...] wszyal vrotha v dworv mykolaya Czmyeczya y deszky gnoyovi. ZapWar 1505 nr 1960, 1505 nr 2000, 1507 nr 1990, 1511 nr 2067, 1513 nr 2128, 2134 (12); Withek kmiecz Zrichwala tho zeznanie przed vrządem ieſth vczinil LibMal 1543/72, 1543/73, 73v, 74v, 75v, 76 (15).
W połączeniach szeregowych (25): MiechGlab 51; RejRozpr G; Diar 63, 77; UstPraw D4v, F3; OrzRozm V2, V2v [2 r.], V3; Ale cżárt [...] winſzował też s ſwoiey ſtrony narodowi ludzkiemu w ty ſłowá. Ty Kſięże cudzołoż. Rycerzu drapież. Kmieciu wierz w cżáry á bądź báłwochwálcá. BielKron 6; Mącz 362b; Ták ſtárzy iáko y młodźi/ Kmiećie/ Mieſzczánie/ Ziemiánie/ Pánowie/ Król/ y Koronator iego Kápłan. Niechcą inéy Wiáry mimo tę/ która raz do Polſki przyiętá ieſt OrzQuin D; OrzJan 123; SarnStat 157, 520 [2 r.], 522, 652, 664 (11).
W przeciwstawieniach: »kmieć ... pan (6), mieszczanin (2), ślachcic« (9): kmiećiowi zá vderzenie wiárdunek/ á onemu ſláchćicowi co woyny nieſłuży/ ma mu być dano zá tákie vderzenie grzywnę. UstPraw D4, D3v, G; BielKron 405; Dźiś pánem będźieſz/ iutro śiáday z kmiećmi. KochFrag 30; Z miáſteczek mieſczánie, piętnaśćie iednégo wypráwuią. A kmiećie dwudźieſtégo wypráwuią. SarnStat 431, 474, 677, 682.
W charakterystycznych połączeniach: kmieć aresztowany (3), bogaty (2), ciążan(y) (3), cudzy, dłużny, dobry, dozorny, duchowny (osob duchownych, wołości duchownych) (5), głupi, godny, krolewski (3), książęcy (książąt) (3), księdza biskupi (opatowy) (2), lichy (2), niepłodny, obywatelow (4), pański, pojman, prełacki, prosty (2), przekonany, przyciśniony, (przy)wrocon (wracany) (5), ranion, rycerstwa, stary, szlachecki (5), świecki (osob świeckich) (2), ubogi (4), wieśny, wzięty, zabity (2), ziemiański (3), złupiony; arestowanie kmiecia (3), obłupienie, oddawanie, uderzenie; kmieć daje pobory (czynsz, dziesięcinę itp.) (5), mieszka (mieszkający) (6), orze, płaci (3), pobierze (weźmie) (2), pokradnie (2), siedzi (5), uciecze (ucieka, uchodzi) (12), upomina się, wysługuje się; kmiecia bronić, ciążać (3), ćwiczyć, dochodzić (dochodzenie) (3), dojźrzeć (2), kwitować (2), łotrzyć, mieć, (na)jąć (przyjąć, przyjmować) (5), nasłać, naznaczyć, postawić, poz(y)wać (6), prosić, puszczać (puścić, puszczenie, (s)puszczanie) (8), ranić (rana, ranienie) (6), ręczyć (ręczenie, rękojemstwo) (6), rządzić, stawić, tracić, trapić, upominać się (4), używać, wrocić ((przy)wrocenie) (8), wydać, wywodzić, wyzwalać (wybawić z niewoli, wyswobadzać, wyswobodzony) (6), wziąć (brać) (5), (ubić, zamordować, zabicie) (15), zachow(yw)ać (5), zapowiadać (4), zastać, zatrzymawać (zatrzymanie) (4), zbić (22), zbierać, zegnać (z roboty, zganiać) (2), (z)naleźć (znajdować) (3); u kmiecia plewami się karmić, nie pożyczać, pokraść (ukraść) (6), położyć pozew (pozwan) (3), wyb(ie)rać (3), wziąć (2), zastawić, żąć; od kmiecia kupować, pozywać (2), przyjąć wymowkę, wybrać długi, wyciągać, wziąć ((po)brać) (9); z kmiecia łupić, pobor (2); na kmiecia podatek wkładać (ustawiać) (3), wołać; kmiećiowi dać wolą (3), dać rolą, odjąć rolą, odejmować wolność, oznajmić (2), uczynić krzywdę, ukraść (4), konia uwieść, wziąć ((po)brać, wzięcie) (12), zabić wieprza, ranę zadać, zająć (2), zapłacić, (za)przedać (3), zastawić, dziewkę zgwałcić (2), zostawić (zostawować) (5).
»kmiecia osadzić (a. osadzać); kmieciem zasadzić; kmieć osadzony« = collocare rusticum Mącz [szyk zmienny] (4; 2; 1): ZapWar 1529 nr 2536; á gdzyeby role kupne były/ ztákowey też niemoże kmieć wſtáć áliżby záſádził dobrym kmiećiem UstPraw Fv, F2v; Mącz 196d; GostGosp 30; SarnStat 657 [2 r.].
»przystawić kmiecia« = sprzedać kmiecia, może wioskę z kmieciami (2): A cżáſem by więc ná to y przyſtáwić kmieciá/ Muśi káżda potráwá iuż być ſámotrzeciá. RejWiz 15; RejZwierc 244.
»puł kmiecia« = uboższy kmieć (2): Semipaganus, Pułkmieciá/ ogrodnik. Mącz 273a; Calep 965b.
»kmieć (z)biegły, uciekający« = kmeto fugiens JanStat [szyk 48 : 24] (71 : 1): Iakom ya slachathnegonego [!] pawla segzowa nyeothbyla gwalthem oth kmyecza yego sbyeglego ZapWar 1510 nr 2074; ComCrac 16, 17; UstPraw Fv, F2 [5 r.], F2v, F3 [2 r.]; O áreſtowániu kmieći zbiegłych. SarnStat 514, 520, 523 [2 r.], 523 żp, 656 [2 r.], 657 [2 r.] (60).
»człowiek (a. ludzie), (a, i) kmieć« = colonus et homo a. plebeius Modrz [szyk 4 : 2] (6): Ludzie a Cmieczie slachczie z ich wsi do miasth bierzą ZapWar 1545 nr 2646, 1505 nr 2000, 1545 nr 2646; BielKron 262; ModrzBaz 89, 102v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»kmieć, (a, i) księża (a. ksiądz, a. pleban)« [szyk 2 : 2] (4): RejRozpr F3, F4v; Diar 80; Z Xiężey á z kmiećiow pobory ták dawne co w Polſzce ſpráwiły? PowodPr 24 marg. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.].
»lud i kmiecie« = populus et kmetones JanPrzyw (5): WSzytki Przełożoné/ Pány/ Szláchtę/ Mieſczány/ Miáſteczká/ Wśi/ Dźierżáwy ich/ lud y kmiećie w ich wolnośćiach obiecuiemy y obowięzuiemy ſie záchowywáć SarnStat 53 [idem 885], 64, 65, 884, 885.
»mieszczanin i kmieć« = colonus et oppidanus Modrz [szyk 3 : 2] (5): ConPiotr 33; UstPraw Fv; ModrzBaz 121; GostGosp 36; Wſzákże nam będźie wolno dáwáć gléyty między Stároſtámi y Dźierżawcámi/ á między Mieſczány y Kmiećmi náſzémi królewſkiémi. SarnStat 243. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.; w przeciwstawieniach 2 r.].
»kmieć i niewolnik« = servus, colonus Modrz [szyk 1 : 1] (2): ModrzBaz 76; podley niżli naliżſzy kmieć y niewolnik/ vrodźićieś ſię raczył. SkarKaz 161a.
»kmieć, (albo) oracz« = kmeto seu colonus JanStat [szyk 2 : 1] (3): Mącz 144c; A niemowięć ia tu o onych ktorzy ſą grubego przyrodzenia/ o Kmiecioch/ oraczoch SienLek 3v; SarnStat 666. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»(tak) pan, (jako) kmieć« [szyk 4 : 1] (5): Proſić Bogá zá ſwiecki ſtan W ktorym zależy kmieć y pan RejRozpr G; SkarŻyw 31; GostGosp 34; SarnStat 1270; KlonFlis C4. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.; w przeciwstawieniach 6 r.].
»kmieć, (i, a, a(l)bo) poddany; kmieć z poddanym« = colonus et subditus Modrz; kmeto et subditus a. terrigena, rusticus vel colonus JanStat [szyk 16 : 2] (17; 1): ComCrac 20v [4 r.]; ModrzBaz 89; Któré tákié zapiſy/ kmieći y poddánych Ziemiáńſkich/ nie máią Duchowni dopuſczáć v śiebie SarnStat 214, 157, 214, 215 [2 r.], 656, 682 (12); SkarKaz 351b. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
»kmieć a(l)bo rzemieśnik« [szyk 1 : 1] (2): BielKron 119v; A ten co teráz woiewodą y ſláchćicem/ być może/ iſz z rodzaiu teſz/ tákiego rzemieśnika ábo kmiećiá pochodzi. SkarŻyw 241.
»kmieć, (i, ani) sługa« [szyk 4 : 1] (5): ZapWar 1549 nr 2660 [2 r.]; GostGosp 42; Dla tego vſtáwiamy: iż ieſli którégo Rycérzkiégo człowieká/ Prȩłatá/ Mieſczániná/ álbo którégokolwiek człowieká ſługi kmiećiá [familiaris ... kmetonum JanStat 617]/ álbo którychkolwiek zbożá w nocy kto pobrał/ będźie wolno pánu onégo zboża/ álbo iego ſługom/ álbo przyiaćiołóm onégo brónić SarnStat 678, 1280. [Ponadto w połączeniach szeregowych 7 r.].
»(tak) szlachta (a. szlachcic), (jako, i, albo, także) kmieć« = nobilis aut (etiam) kmeto JanStat (5): a k temu aby księża takież po sztyry gr dali z dziesięcin i płatow, ktore mają tak z szlachty, jako z kmieci ich. Diar 62; UstPraw D3v [2 r.]; SarnStat 617, 929. [Ponadto w połączeniach szeregowych 4 r.; w przeciwstawieniu 1 r.].
kmieć czyj [w tym: pron poss (2), G pron (1)] (3): Podzmy co rychley dobywaymy ſkárbow/ á pokłon cżyniąc ofiáruymj iemu duſzę/ ćiáło y máiętność náſzę [...]/ kmiećieś my y ſtworzenie iego SkarŻyw 27; SkarKaz 160b, 161a.
W przeciwstawieniu: »kmieć ... baba« (2): [W rozdziale o szlachciankach] Gdy ná weſele iádą/ Kmieć wieźie tłumoki/ Twarz bába vwáłkuie BielSat D2 [idem] BielRozm 26.
Synonimy: 1. chłop, człowiek, gbur, oracz, poddany, rolnik, siodłak, wieśniak, willan; a. niewolnik, poddany.
Cf [KMIOTKOWIC]
MM