[zaloguj się]
[pdf]

CZŁOWIEK (10335) sb m

o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl du
N człowiek człowiekowie dwa człowieki
G człowieka człowiekow dwu człowieku
D człowiekowi, człowieku
A człowieka człowieki dwu człowieku
I człowiekiem człowiekami, dwiema człowieki dwiema człowiekoma
L człowieku, człowiecze, człowiece, człowiecze, człowiece, czło. na dwu człowiekoch po dwu człowieku
V człowiecze, człowiek

sg N człowiek (4499). ◊ G człowieka (1581) [cum nm (20): LibLeg 11/96v [2 r.], 97v [7 r.], 98 [2 r.], 100v, 140v; Leop Gen 46/18; BibRadz 2.Mach 12/4, RejPos 102, BudBib I 334 marg, ActReg 28 [2 r.], 156]. ◊ D człowiekowi (811), człowieku (246); -u LibLeg (2), BielŻywGlab, KłosAlg, WróbŻoltGlab, ComCrac, RejRozpr, RejZwierz (5), BielSat, BielSpr (2), HistHel, PaprPan (2), KochTr, MWilkHist, KlonŻal, BielSen, PudłFr, BielRozm, PaprUp, GostGosp, RybGęśli (2), WitosłLut, CiekPotr (2); -owi : -u MetrKor (2 : 4), LibMal (18 : 4), BierEz (1 : 6), OpecŻyw (9 : 2), FalZioł (44 : 5), BielŻyw (1 : 6), GlabGad (4 : 33), WróbŻołt (2 : 2), RejPs (15 : 7), RejJóz (2 : 6), RejKup (2 : 2), HistAl (4 : 2), BielKom (4 : 6), LubPs (10 : 17), KrowObr (14 : 8), RejWiz (9 : 17), BibRadz (34 : 5), BielKron (11 : 19), SienLek (5 : 8), HistRzym (17 : 2), RejPos (101 : 7), RejZwierc (56 : 8), WujJud (5 : 4), BudNT (5 : 1), KochPs (8 : 7), SkarŻyw (1 : 1), ArtKanc (3 : 6), GórnTroas (1 : 1), KochCn (1 : 1), GrabowSet (1 : 8), KochFrag (2 : 1), LatHar (8 : 3), WujNT (51 : 1), CzahTr (2 : 1), GosłCast (1 : 1), KlonFlis (1 : 1), KlonWor (4 : 2). ◊ A człowieka (1809). ◊ I człowiekiem (644); -em (66), -(e)m (578). ◊ L człowieku (229), człowiecze (130), człowiece (27), człowiecze a. człowiece (2), skrót czło. (1); -u MurzHist (3), MurzNT (4), KromRozm III, Diar, BielKom (3), KrowObr (10), RejWiz (4), KochSat (2), OrzQuin (5), SarnUzn, RejPosWiecz3, KuczbKat, RejZwierc (17), WujJudConf (6), RejPosWst, BudBib (3), CzechRozm (27), KarnNap, ModrzBaz (6), SkarJedn, SkarŻyw, CzechEp (32), KochEpit, KochWr, Calep (2), Phil (3), GórnTroas, SarnStat, SiebRozmyśl, PowodPr (3), SkarKaz, CzahTr, SkarKazSej; -e OpecŻyw (2), PatKaz III, GlabGad (19), KłosAlg (2), WróbŻołt (3), KromRozm II, RejPosWiecz2 (14), PaprPan (2), KochPs (2), KochWr, WerGośc, WysKaz (2); -u : -e FalZioł (1 : 30), RejJóz (1 : 1), GliczKsiąż (2 : 2), LubPs (1 : 1), Leop (2 : 7), BibRadz (7 : 2), BielKron (2 : 1), GrzegRóżn (3 : 1), Mącz (5 : 1), SienLek (2 : 22), GórnDworz (2 : 5), RejPos (21 : 6), BiałKat (1 : 1), GrzegŚm (5 : 3), WujJud (1 : 3), Oczko (2 : 1), NiemObr (5 : 2), ReszPrz (1 : 1), GrabowSet (1 : 1), OrzJan (1 : 3), LatHar (3 : 1), WujNT (11 : 12), GosłCast (1 : 1), KlonWor (1 : 1); -cze : -ce FalZioł (5 : 25), GlabGad (18 :1), WróbŻołt (1 : 1). ◊ V człowiecze (300), człowiek (1) PowUrb +v. ◊ pl N człowiekowie (1) HistAl H8v. ◊ G człowiekow (cum nm) (7) LibLeg 10/58v [2 r.], 11/89, 107, ZapWar 1548 nr 2668, RejZwierz 27v, WysKaz 20. ◊ A człowieki (cum nm) (4) LibLeg 9/52, 10/59, RejPos 45v, 275. ◊ I człowiekami (2) GliczKsiąż F5, GrzegRóżn [L2]; dwiema człowieki (2) UstPraw E2, RejPos 275v. ◊ L na dwu człowiekoch (1) RejPos 275v. ◊ du N dwa człowieki (8) MurzNT Luc 18/10, Goski A12, HistRzym 63v, 66, 85v, RejPos 199, 200v, ModrzBaz 70v. ◊ G dwu człowieku (5) LibMal 1545/94, MurzNT Ioann 8/17, HistRzym 52v [2 r.], SkarJedn 57. ◊ A dwu człowieku (5) MetrKor 40/812, 817, GlabGad A4v, BielKron 108v, 323. ◊ I dwiema człowiekoma (1) OpecŻyw 124. ◊ L po dwu człowieku (1) LibLeg 6/118.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia
1. Jednostka ludzka, także reprezentant ogółu ludzi w tekstach prawnych, lekarskich, religijnych i przysłowiach (10271):
a. Konkretny człowiek, zwykle mężczyzna; homo, vir Mącz (744): vźrzał niektorego człowieká ymieniem Márchołtá March1 A2; Lás ſwey ſzkodzie nie zrozumiał/ Cżłowiekowi [może zam. Człekowi, na co wskazuje struktura rytmiczna] toporzyſko dał BierEz Rv, D3v, F2v, I, I4, N3 (27); OpecŻyw 58v, 63, 74v, 137v, 154 (35); OpecŻywList C; OpecŻywSandR K2v; ForCnR A3, D3, E; HistJóz C4; BielŻyw 41, 46, 81, 151; March3 T7; WróbŻołt Cv [2 r.]; LibLeg 10/56, 11/93; ſuknya Rudawa czlowyekowi na boru gdi licziwo rabill vkradl LibMal 1543/75, 1543/67, 1547/130v, 1548/146, 1549/149v, 1551/165 (26); (did) Zephira przeklina Ioze.(‒) Ieſzczeſz nieſzcżęſny cżłowiecże Ta twa pſia gęba ſzcżebiecze RejJóz H7; RejKup b6, n7v, o3v, p5, cc3v (6); HistAl Bv, B2v, B4, D3v, G5v (8); KromRozm I Kv, O3; MurzHist B3, E3, Kv, N4v, Q4v (10); [Piotr] zaprzáł ſprzyśięgą rzeknąc Nieznámci człowieka [quia non novi hominem] MurzNT Matth 26/71, 9/9, Mar 15/39, Luc 8/27, 18/10, 23/14 (20); Krates yeden cżłowiek zwykł był ná nyekthore ludzi wołáć GliczKsiąż M2, B8v, F8, K4v, M3, Pv (19); LubPs K2v, M2, N5, Y; KrowObr 20v, 150v; RejWiz 46v, 49, 64v, 65, 125v (14); Kto by ſye dotknął człowieká tego [hominis huius] żony/ śmierćią zginie. Leop Gen 26/11, Ex 2/20, Iudic 19/27, Ruth 3/3, 16, Luc 22/58 (48); RejZwierz 1, 15, 27, 40, 107v; ieſli zákryie oblicze ſwoie ták od narodu iáko od człowieká [super gentem et super hominem pariter] BibRadz Iob 34/29, 1.Reg 22/8, 2.Par 18/33, Matth 27/57, Luc 10/30, Act 28/4 (28); Goski A9v, A10, A11v, A12; OrzRozm C, H4v, P3v, Q3v, R2 (6); ten cżłowiek co to nálazł [skarb]/ pierwey ſobie cżęść wźiął niżli powiedzyał BielKron 419, 37, 53, 71, 165, 319 (16); GrzegRóżn L3v; Inculpatior eſt eius uiri vita [...] Táki [!] cnoty yeſt tego człowieká żywot Mącz 230b, 254d, 265c, 341b, 382c, 455d (10); OrzQuin E, I3v; LeovPrzep D2; że then cżłowiek ktorego miłuiemy/ zda ſie nam ieden ſam ná ſwiecie GórnDworz C4, C5v, G4v, T4v, Y6v, Ee3v (13); O cżłowiecże przybliż ſie ku mnie HistRzym 11 v, 3v, 23, 28, 29, 36 (44); obacżył ony dwá cżłowieki á oni idą zá nim RejPos 275, 44v, 199, 242, 285, 325 (105); GrzegŚm 58; RejZwierc 55v, 84, 89, 101, 170 (9); KochMon 34; tá wáſzá wiárá od iednego cżłowieká Marćiná Lutrá/ ná pewnym mieścu w Wytemberku [...] náſtáłá WujJud 1v, 114, 121, 217v, 235, 262v; RejPosRozpr b3v; BudBib Tob 5/2, 11/5, Sap 14/15, 1.Mach 7/14, 2.Mach 4/37 (10); BudNT Matth 21/28, Mar 14/21, Luc 4/33, 8/33, 22/60 (20); CzechRozm 30v, 32v, 180v, 206, 232; PaprPan C4v; ModrzBaz 4v, 26v, 29v, 43v, 74 (9); SkarŻyw 41, 147, 167, 241, 593 (9); StryjKron 350; CzechEp 53, 246, 308, 320, 359; NiemObr 47, 118, 134, 135, 162 [2 r.]; KlonŻal Dv; KochWz 140; ReszPrz 26, 61; ReszHoz 133; KochTarn 73, 75; GórnRozm F2v; ActReg 94, 109, 126; Phil F; OrzJan 36 [2 r.], 41; Podźiękowánie cżłowieká/ od błędow álbo grzechow iákich náwroconego/ S. Auguſtyná LatHar 567, 105, 330, 535, 648, 706 (31); WujNT Luc 8/35, 23/4, Ioann 4/50, Act 9/33, 25/5 (108); JanNKarGórn Hv; SiebRozmyśl H3v; SkarKaz 487a; CiekPotr 23, 67 [2 r.], 76, 77; GosłCast 74; SkarKazSej 669a; KlonWor 39.

W porównaniach (5): I z ſſedł ſie wſſyſthek lud Iſráhelſki do miáſthá/ iákoby ieden człowiek [quasi homo unus] iednoſtháyną myſlą y rádą Leop Iudic 20/11, 20/1, 8, Iudith 6/3; wygłádziemy ie [naród jerozolimski] iáko iednego cżłowieká [velut hominem unum] BudBib Iudith 6/3.

W charakterystycznych połączeniach: człowiek jakiś, jakiści, jeden (65), niejaki (2), niektory (49), on (122), on-to (3), onże (1), ow (1), tamten (1), ten (176), tenci-to (12), ten-to (9), tenże (2).

Przysłowie: [mówił Demokrytus] ieden cżłowiek ieſt mi zawſzitek lud, á wſzitek lud za iednego. BielŻyw 65.
Wyrażenie: »moj miły (święty) człowiecze, miły człowiecze« [w dialogu, także w odniesieniu do czytelnika] [szyk 48 : 3] (47 : 4): Pocżął śię [koń] cżłowieká rádzić: Poradz mi miły cżłowiecże BierEz Ov; OpecŻyw 99, 141; Paweł yuſz wſzedł do Kupcza [...] Pomoz Bog Człowiecze miły RejKup p7; RejWiz 96, 166, 186; Vcż ſie ty odemnie moy miły cżłowiecże pokory RejPos 289, 79v, 100, 107, 113v, 127 (38); RejZwierc 38v, 116, 136v, 161v; WysKaz 26 [2 r.].
α. Dorosły mężczyzna, także młodzieniec; dziecko płci męskiej; homo Mącz, filius PołAnt (83): w ſobotę cżlowieka obrzezuiecie OpecŻyw 66v, 66v; opuſzczy czlouyek matką y oczcza a przyſtanye ku zenye ſwey [bibl. Mar 10/7] PatKaz III 99; Dobrzeć Kato mowi [...] áby ſie kożdy cżłowyek chronił y ſtrzegł nyerządnych byałych głow. GliczKsiąż P, B6v, B8, P2, P4; KrowObr 220v [2 r.], 221; Ieſliżeby człowiek miał ſpráwę zbiałą głową [Homo si dormierit cum muliere] Leop Lev 19/20, Deut 25/9, Mar 10/7, 1.Cor 7/26; BibRadz Gen 2/24, Lev 19/21, 3.Esdr 4/20, 25, Ioann 7/23 (9); BielKron 1v [2 r.], 44v, 261; Virginali uerecundia homo, Wſtydliwy człowiek by pánná Mącz 499a; ktho thego nie bacży/ iż bez białychgłow ná ſwieczie nie vżywie cżłowiek nicz dobrego? GórnDworz Bb6, Xv, Bb5, Dd4, Hh4, Mm4v (14); RejPos 42, 149v; BiałKat 58v; Luter nápiſał: Ze iáko bez pićia y iedzenia/ ták y bez niewiáſty cżłowiek żyć niemoże. WujJud 209v; Od cżłowieká dwudzieſtu lat [A filio viginti annorum] y wyſzſſey: wſzech zgodnych ku bitwie w Izráelu/ policżćie ie BudBib Num 1/3, Lev 22/5, Num 1/18, 3.Reg 20/40 [39]; w ſobotę obrzezuiećie cżłowieká [circumciditis hominem] BudNT Ioann 7/22, 23, Mar 7/11; WerKaz 282, 285, 286, 293; KochPieś 43; OrzJan 135; Dobrzeć ieſt człowiekowi nie tykáć ſię niewiáſty wſzákże dla porubſtwá niech káżdy ma ſwoię żonę/ á káżda niech ma ſwego mężá [Bonum est homini mulierem non tangere ... unaquaeque suum virum habeat] WujNT 1.Cor 7/1, Matth 10/35, 19/3, 10, Mar 10/7, 1.Cor 7/26 (9); SarnStat 599.

W przeciwstawieniach: »człowiek ... niewiasta« (1): człowieká iednego ſtyſiącá ználazłem/ lecz niewiáſty (dobrey) miedzy wſzytkiemi temi nie ználazłem. BudBib Eccle 7/28.

»człowiek a nie słup« (1): [gamratka] rzekła, iaciem ſie założyła żem cżłowieka á nie ſłup przemoc miała BielŻyw 99.

Fraza: »człowiek (z)niewieścieje« (2): roſkoſzy wgardź [!]/ bo ſtąd cżłowiek niewieśćieie BielKom 258; GórnDworz Ee2v.
Wyrażenie: »człowiek pi(e)rworodny« (2): BielKron 36; cżłowieká pierworodnego [primogenitum hominis] okupem okupiſz BudBib Num 18/15.
Szeregi: »człowiek albo młodzieniec« (1): oglądáy cżlowieka albo mlodzieńtza nádobnégo [...] od glowy do podeſſwy zranionégo. OpecŻyw 131.

»człowiek ani żona« (1): żadny z nią pocżćiwy cżłowiek áni poczćwia [!] żoná żadnego ſpołku [...] nie miewáli. RejZwierc 33v.

»człowiek i mąż« (1): Y nákłonił ſie cżłowiek [homo] y vniżył ſie mąż [vir] Leop Is 2/9.

»panna i człowiek« (1): czarne oczy gdzye czarne wloſy teſz y to chądozy panny y czlouyeka PatKaz III 120.

αα. Zestawienie: »połczłowieka« = kastrat (1): Semiuir ‒ Poł człowieka, omniſzoni. Calep 966a.
β. Kobieta (12): [Wenus] Kotcżą iey twarz przemięniłá/ Slicżną pánną vcżyniłá [...] niechce być cżłowiek z kotki BierEz I3v; BielKom G3v; kazał ſie vcżynić chorą oney dziewce/ y puśćił głos yż vmárłá [...] pochowano obraz rythy miáſto cżłowieká BielKron 222, 336; ſkoro mu ſie doſtánie s thym cżłowiekiem kogo miłuie mowić [...] będzie wyciągał białągłowę na ták niepodobne rzecży GórnDworz Cc6, Mm2v; HistRzym 16; [Niepodobnać rzecz była] Iewę potym wzyąwſzy kość z boku Adámá onego z niey vcżynić tákież cżłowieká RejPos 270v, 100v; Ieſt to práwa białá głowá [...] wnet oná obłudna poſtáwá z niey ſpádłá: iſz iuſz ią każdy [...] cżłowiekiem być widział. SkarŻyw 35.

W porównaniu (1): roſkwitnęłá ſie iey [krolewny] twarz/ ták iże byłá podobnieyſza ku Anyołu niżli ku cżłowieku. HistRzym 8.

Wyrażenie: »samica człowiek« (1): ſámicá człowiek/ przyrodzenie tákie ma SienLek 108.
ββ. O matce Chrystusowej (27): chczyal [syn boży] myecz matką czlouyeka PatKaz II 45v; s tzłowieká Boginią Pogáńſką tzynićie KrowObr 154; Synem cżłowiecżym ſtháwſzy ſię/ národźił ſię prawdźiwym cżłowiekiem z cżłowieká GrzegRóżn E4, B2, B2v, C2, G4, L (8); RejPos 272, 272v, 273; BiałKat 226 [4 r.]; to cżyni (zowiąc Chriſtuſá ſynem cżłowieká: to ieſt/ Máriey) z niewiádomośći ięzyká Hebreyſkiego/ ktory wołu zowie ſynem wołowym CzechEp 307, 307, 307 ‒ 308, 308 [2 r.]; NiemObr 136; ReszPrz 76.

W przeciwstawieniach: »nie człowiek, ale anjoł« (1): [kacerzstwo] mouylo yzby ona byla nyeczlouyek ale anyol PatKaz III 135v.

»nie człowiek, ale Bog« (1): heretykow [...] ktorzy pánnę Márią nie zá człowieká/ ále zá Bogá mieli WujNT 310.

Przysłowie: od máło bácznych ludźi oboiey płci vſłyſzyſz: Cóż byłá Márya: ták człowiek/ iáko y ia. BiałKat 226.
γ. W odniesieniu do siebie samego, także bezosobowo ‘się’ (127): A yeſly tha ſzmyya czo naſtoy hoſpodarv moyemv na gardlo ſzye nyewida [...] tho ponyewoly czlowyek y ſzmyercz mvſzy prziczyerpyecz LibLeg 11/168v; RejKup r4; Od myſlenia áż mi w vſzu piſzcży/ Snad tym zdrowie cżłowiek ſobie zniſzcży BielKom G, E4, Fv, F8; Y wyele inſſych hiſtoriy mogłby cżłowyek przywyesć [...] y wiele mowyę mogłbych przyłożyć GliczKsiąż E6; BielKron 115v, 281, 285, 286v, 335v; KochSat C2; Mącz 70a; gdyś w. m. thák wiele wylicżał/ czo w męſzcżyznach [...] rzadko ſie kiedy náydowáło/ ledwe tego cżłowiek ſłucháć mogł GórnDworz X5v, E7v, F7, G3, Xv, Ii4 (33); RejPos 213v; BiałKat 233v; [w długiej szacie] przedſię mi wiátr około goleni nie ták hárcuie [...] [w krótkiej] lżeyſzy cżłowiek y pieſzo y ná koniu RejZwierc 58; KochMon 19; MycPrz II B; WierKróc A3; BiałKaz D2v; CzechRozm 231; KochOdpr Bv, B2; BOże czemuś mię/ czemuś mię/ móy wiecżny Boże opuśćił [...] Niema ſye czego człowiek iąć ſtroſkány. KochPs 30, 37, 39, 48, 62, 80 (15); żyć ſię teraz [...] niechcę [!] [...] palenim báłwochwálſkich ofiar/ wſzytko zárázili. iſz cżłowiek y dobrego powietrzá mieć nie może. SkarŻyw 130; czyłi [!] pátrząc ná ludzkié przygody/ skromniéy człowiek vważa y ſwé właſne ſzkody? KochTr 14, 9, 24, 25; MWilkHist Gv; CzechEp 77, 120, [385], [409], KochEpit A2; [By] mógł człowiek ſwym zdrowiem cudzé odkupowáć [...] Dáłá bych byłá wſzytko/ mężu móy/ dla ćiebie. KochFr 70, 65, 90, 96, 102, 118 (8); KochSz B2v, B4v; ReszPrz 66, 71; WisznTr 9; Ma to twarz twoiá Pánno [...] Zę [!] człowiek rad y nierad muśi ſłużyć tobie. KochPieś 5, 7, 39, 49, 52; KochSob 65; KochTarn 76; PudłFr 72; ZawJeft 37; ActReg 167, 174; dla tego Formularze ſą/ áby cżłowiek wſzyſtkiego w głowie nie nosił GostGosp 1, 124; GórnTroas 10, 16, 51; KochPij C4; GrabowSet R4; KochFrag 17, 52; OrzJan 35; To w zyſku/ co człowiek koſzt y ſzkodę odnieśie. WyprPl A2v; WitosłLut A2; nim ſię człowiek obaczy y do śiebie przyidźie/z prędká ná nas iáko dźiki niedźwiedź [gniew] wpádnie SkarKaz 314a; CiekPotr 38; GosłCast 34, 52; gdy mię wſtecż powietrze porwie/ Znowu ſię cżłowiek tu do miáſtá dorwie KlonFlis G2, C2v, G2.
Przysłowie: dla tego/ co miło/ cżyni cżłowiek/ to czo nieprzyſtoi GórnDworz Ii5v.
b. Ze stanowiska przynależności społeczno-prawnej do określonego stanu, klasy; także reprezentant ogółu ludzi, podlegających określonym przepisom prawnym; homo, vir Mącz, Modrz (852): yeſtliby ktory czlowyek, ktorego kolwyek stanv. zaſtalby [...] rzecz, ktorą ſwoyą, kradzyonv, v Walaſchina MetrKor 40/820, 34/134, 135, 37/3v, 38/321, 40/820 (17); BierEz I2v; OpecŻyw 76, 118, 124; PatKaz III 131v; BielŻyw nlb 3; LibLeg 6/115, 116, 118, 159, 10/57v (9); March3 V7; WróbŻołt 34/10; ComCrac 15v; LibMal 1543/73; SeklWyzn d2v [2 r.], d4v; Vyrzelichmy człowieka wielkiey wielmoznoſći RejJóz N4v, I4; vſtawyły/ aby wolno człowiekowy człowieka zabyć y zaplacić go SeklKat I4, G3, I3, I3v, Z2v [2 r.]; RejKup z7; HistAl F5, G4; pán Chriſtus vbozuczkięm i wzgardzonem v świata człowiekiem będąc MurzNT 78v, Ioann 8/17; KromRozm II k4; [kościół] ktorego páſtyrz y głowá człowyek rybitw/ á nye zacnego rodzáyu/ zwyćyężył by KromRozm III Nv, M3; DiarDop 109 [2 r.]; BielKom A3; áby cżłowyek ten ktory rzemyęſlá pátrzy/ myał co yesć y pić GliczKsiąż G7v, G8, H3v, M8v, N3v, N4v (10); Sędźia ták ſye [...] przećiw człowiekowi ma ſtáwić/ áby ſye więcey widźiał być łáſkáwym Sędźiem/ niż okrutnikiem GroicPorz hh4v, av, k4v, m4, n, aa3 (25); [biskup krakowski] ieſt tzłowiek zacnego narodu ſlácheckiego KrowObr B3, 117, 166; przypodobane ieſt kroleſtwo niebieſkie cżłowiekowi Krolowi [homini regi] ktory chćiał licżbę kłáść z ſlugámi ſwemi. Leop Matth 18/23, Lev 1/2, 14/8, 24/17, 21, Ruth 4/7 (16); OrzList b4v, gv; Káżdemu człowiekowi wolno mieć ſwego Prokuratorá. UstPraw C3v, A4, Bv, B3v, E2, F; Ofiárá zá grzech [...] Ták Kſiążęcy [...] iák téż człowieká iednego z ludu poſpolitego. BibRadz Lev 4 arg, Num 15 arg, Prov 21/17, Matth 13/45, 52, I 183d (8); Był Wacław Krol Czeſki/ wielkiego y Zacnego rodu Człowiek OrzRozm C2, B4 [2 r.], B4v, Vv [3 r.], V2; gdy by cżłowiek po złym vcżynku vciekł do kościołá/ nie wydáwáć go. BielKron 165v, 33v, 39, 44v, 81, 168 (11); LeovPrzep 12; Homo nouus, Człowiek ktory z niskiego ſtánu y rodzáyu yeſt/ ále przes ſwą właſną cnotę [...] doſtoynośćy yákiey doſtał Mącz 157 b [cf »nowy człowiek«], 55d, 116a, 196c, 260d, 268a (11); przećiwko Kśięſtwom: których kożdy dobrégo vrodzenia człowiek lękáć ſye ſpráwnie może OrzQuin Q2, D, E, I4, I4v, L2v (13); GórnDworz H3, I2v, Gg [2 r.], Ggv, Gg2v; ia ieſtem cżłowiek vbogi HistRzym 67; tyſiącmi á tyſiącmi ieſt ſámołowek záſádzono ná cżłowieká bogátego RejPos 264, 45v, 237v, 246, 280, 284 (14); KuczbKat 310; nie narod/ nie mieyſcze ſláchći cżłowieká/ iedno cnotá á obycżáie. RejZwierc 52v, 6, 28d, 48, 70, 149 (8); [kozacy] powinni dáć dźieſięćinę z łupu trzećiego cżłowieká Ceſárzowi BielSpr 53, 68; WujJud 124, 126 [3 r.], Ll8 rej; WujJudConf 126; BudBib Lev 27/32, Tob 4/7, Bar 5/36, 1.Mach 7/7; HistHel A; BudNT Matth 18/22 [23]; PaprPan Sv; dwá cżłowieki/ ieden proſtego ſtanu/ á drugi ślácheckiego/ obá bogáći [...] zránili iednego cżłowieká [...] śláchćicá. [duo homines, alter plebeii, alter equestris ordinis ... vulneribus affecerunt hominem] ModrzBaz 70v, 47v, 73v, 76, 117v, 140v (31); KochOdpr B4v; SkarŻyw 76, 135; CzechEp 243 [3 r.], 244 [2 r.]; NiemObr 8, 26, 62; WerGośc 266; KochPieś 2, 44; PudłFr 40; ArtKanc O3; [ozwali się] Trebellius polnego woyſká człowiek/ á Sex. Digitus woyſká Morſkiego żołnierż GórnRozm G4, Bv, C, C2, D3, E4v (13); Krol [...] Slachcicowi/ y inſzego także Stanu Czlowieku aby ſrog niebel PaprUp D4; ActReg 24, 42, 96, 136; GostGosp 34, 42; GostGospSieb +2v, + 3v; Phil 12; wolność/ rzecz która właſnie człowiekowi ſłuży OrzJan 38; Boćiem y ia ieſt człowiek pod władzą poſtáwiony [ego homo sum sub potestate constitutus] máiący pod ſobą żołnierze WujNT Matth 8/9, 13/45, 52, 18/23, 20/1, 22/2 (12); JanNKar B; zdrády/ wymyſły [...] żadnému człowiekowi/ którégobykolwiek záwołánia/ ſtanu/ płći/ álbo doſtoieńſtwá był [nulli hominum cuiuscunque conditionis, status, sexus vel praeeminentiae JanStat 87] [...] niechcemy być pomocné SarnStat 52; Gdy kto świécę zágáśi, a wtym będzie ránion człowiek. SarnStat 623, 50, 270, 347, 378, 406 (33); PowodPr 68 [2 r.]; SkarKaz 514a; SkarKazSej 669b, 678a; KlonWor ded 3v, 70.
Przysłowie: Człowiekowi bogátemu á mocnemu /á wodźie nawálney nieprzećiw ſie March1 A3v [idem] March3 V2v.
Wyrażenia: »bezecny człowiek« [szyk 4 : 2] (6): MurzNT 111; áby thákowy kożdy [kacerz] z potomſtwem ſwoim/ ná wieczne czáſy bezecnym człowiekiem był OrzRozm M4v; Deterrimus homo, Zły/ bezecny człowiek. Mącz 451a; GórnDworz Y6v; WujJud 233v; KochOdpr C3v.

»bojowy człowiek« (2): ábychmy ſobie po tych burzkach [...] odpocżynęli. Iákoż tego y káżdy boiowy cżłowiek vżywa. RejZwierc 115v, 176v.

»chudy człowiek« (1): chudego cżłowieka napirwey przełożył ná zwirzchni vrząd/ Ráymundá z rodu krolow Ierozolimſkich BielKron 186v.

»dobry (a. najlepszy) człowiek« [szyk 21 : 11] (32): Oznaymvye tobye yz [...] dobri czlowiek wielky piſarz. Ianvſch. od cziebie poſlem poſlani przyyechaL MetrKor 46/46v, 175; gdy tak nie mogł być pocieſzon/ przyniosł ieden dobry człowiek kśięgi MurzHist G; GliczKsiąż I; ten Philozoph [Sokrates] vċżył [...] o goſpodárſtwie á powinnośći dobrego cżłowieká RejWiz 45v; BudBib I Bv; ReszHoz 126; oſtrſzey kaźni ná te trzebá grżechy/ ktore popełnić złoczyńcy łátwiey/ á dobremu człowiekowi vſtrzedz ſię ſzkody trudniey GórnRozm B4v, B3v, F2v, F3v, H, Iv (10); ActReg 69, 169; Calep 229b; OrzJan 43, 44, 117; LatHar 726; Ieſliś dobrym człowiekiem, záwiniłem: ieſli Lotrem, potka ćię to coś dopiero ſam mowił. CiekPotr 80, 69, 80; GosłCast 72; KlonWor **2, 8.

»człowiek duchowny« [szyk 1 : 1] (2): gdyby człowiek duchowny niechćiał bráć pięniędzy drobnych zá dzyeſięćinę UstPraw E3; RejPos 345v.

»dworski człowiek« [szyk 4 : 1] (5): iáko tho foremny ſpoſob zátrefnowánia/ á práwie przyſthoyny dworſkiemu cżłowiekowi GórnDworz O5v, E3v, Q2, Q2v, Q3.

»godny człowiek« [szyk 10 : 8] (18): GliczKsiąż K5; Ieſliby ſam Káſztellan chorował/ thedy mieyſce ſwoie może człowiekiem godnym oſádzić. UstPraw D2v, C3; RejZwierz 89v; dźielność godnego w Rzeczypoſpolitey Człowieká czyni/ á nie rod/ áni okopćiáłe náſze Herby OrzRozm P3, O4, P2v, P3v; GórnDworz M6, Dd8; RejZwierc 89; MycPrz I A2v; cżłowiekowi godnemu [digno viro]/ á rozmáitemi godnośćiámi do ſpráwowánia rzecży ośláchconemu [urząd] będźie dan ModrzBaz 44; KochWr 27; Calep 463a; TVRCYKI Stánſłáwá Orzechowſkiégo/ człowieká przed láty w Polſcze godnégo OrzJan 3; SarnStat 207; GosłCast 33.

»kupiecki człowiek« [szyk 2 : 1] (3): RejZwierc 5v; Spráwiedliwość w mieśćiéch ſkłádowych [...] z káżdégo kupieckiégo człowieká iákiégożkolwiek ſtanu/ ma bydź czyniona SarnStat 1234; Iedźie ná dźiki Ocean Niemiecki Cżłowiek kupiecki KlonFlis D.

»luźny człowiek« = bezdomny, włóczęga (2): Nie luźny to iest człowiek, bo ná dom wſpámiętał. CiekPotr 77; kto nie vśi[adł] w ktoreykolwiek łodzi z tych [na roli, w kupiectwie i w rzemiośle] ten od Grekow názwan ieſt Atechnos: to ieſt/ iners, ignauus et ignarus. Náſzy Polacy zową go Luźnym cżłowiekiem/ ábo ieſzcże márniey/ hultáiem. KlonFlis A4v.

»człowiek mały« [szyk 2 : 1] (3):jest w[ese]lszy W swym pokoju człowiek mniejszy BierRozm 14; HistAl C5v; Duchowni y ſwiecki [...] takze ſtanu kazdego czlowiek namnieiſzi/ abi powinnoſc ſvoie wcale mial. PaprUp D4.

»mocny człowiek« = pełnomocnik (4): áby ſtánął przes ſye álbo przes ſwego mocnego człowieká przed Sądem náſzym GroicPorz p2, n2, o2, p3v.

»możny człowiek« [szyk 5 :3] (8): RejPs 112, 173; gdy kto przydzye [...] od iákiego krolá álbo od iákiego człowieká możnego RejPos 298, 57v, 120v, 215v; sſtánie ſię vbogiemu Szláchćicowi lekkość iáka znáczna od człowieká możnego GórnRozm H4; KlonWor 74.

»najniższy człowiek« (1): GórnDworz Ii2v cf »człowiek wysokiego stanu«.

»nędzny człowiek« (6) : Nędzny człowiek chlebá niemiał/ wſſak że ſobye pſá nábywał. March1 A4v [idem] March3 V5v; RejPs 131v; BielKron 352v; z nędznego/ á vpádłego cżłowieká [...] kiedy kto ſzydzi/ nikt ſie temu nie roſmieie GórnDworz O3; żadnego cżłowieká/ też y nanędznieyſzego [nullius hominis vel miserrimi] żywot niema być nikomu poddány ModrzBaz 143.

»człowiek nieosiadły« = impossessionatus JanStat [szyk 4 : 1] (5): LibLeg 6/117v; Człowiek nie ośiádły winien o káżdą rzecz w grodzye odpowiedáć UstPraw H3v; SarnStat 98, 524 [2 r.].

»nierządny człowiek« (2): [Arystotelesowi] przymawiał iż nierządnemu cżłowieku iałmużny dawał BielŻyw 89; GliczKsiąż E2.

»człowiek niewinny« [szyk 17 : 15] (32): OpecŻyw 129v; BielŻyw 55; WróbŻołt C5; raczyſz [...] nas nigdy nieprzepuſcic przed ſąd nieſprawiedliwy w ktorem by był vciſnion człowiek niewinny RejPs 123v, 163V; GroicPorz nv; gdyby ćiążáli człowieká niewinnego/ tákowemu ma być ćiąż wrocon UstPraw G, G; Mącz 477d; RejAp 30v, 179v; HistRzym 86v; RejPos 24, 127, 127v, 164, 188 (6); RejZwierc 10v, 43v, 81v, 114, 201 (9); PaprPan Gg2; nigdy ſpráwiedliwą rzecżą niebędzie/ cżłowieká niewinnego [hominem innocentem] zámordowáć ModrzBaz 1v, 79v; GórnRozm I3v; wydawſzy krew ſpráwiedliwą (marg) niewinną. G. [= w tekście greckim] to ieſt człowieká niewinnego. (‒) WujNT Matth 27/4,

»niewolny człowiek« [szyk 1 : 1] (2): MetrKor 40/822; Komornikiem bywa/ nie wolnym cżlowiekiem/ pilgrzymem FalZioł V 51v.

»nowy człowiek« [szyk 2 : 1] (3): [Cicero] nowem Człowiekiem/ to ieſt chudego Ziemiániná ſynem będąc OrzRozm Q2; RejPos 12v; hárdſzi y nádętſzi bywáią ći/ ktorzi widzą/ że im nád inſze więcey ſzcżęśćie służy cżegoſmy ſámi zá náſzych cżáſow wniektorem cżłowieku nowem [in novo quodam homine] doználi. ModrzBaz 45

»osiadły człowiek« = possessionatus JanStat [szyk 4 : 3] (7): LibLeg 6/117v [2 r.]; Ośiádłemu człowiekowi pieniądze niemáią być záhámowáne [...] wyiąwſzy iżby mnieyſzą miał oſiádłoſć niż to o co go pozywáią UstPraw E3; on ośiádły powinien w tegodniu onégo nieośiádłégo człowieká przed Stároſtą ſtáwić [ille possessionatus tenetur in una septimana illum impossessionatum coram capitaneo statuere JanStat 583] SarnStat 524, 98, 524, 686, 1161.

»osierocony, osierociały człowiek« (2 : 1): gdyby Sędźia [...] vczynił ſkazánié przećiwko ośiéroconému człowiekowi [contra aliquem clientulum JanStat 643] SarnStat 795, 806, 1275.

»osobny człowiek« (1): áby mu [Aleksandrowi] kroleſtwo puśćił [Daryjus]/ á ſam oſobnym cżłowiekiem był. BielKron 125.

»pieniężny człowiek« (1): pieniężny człowiek [pecuniosus homo] nieboi ſię żadney winy/ ktorą pieniądzmi odkupić może. ModrzBaz 79v.

»poczciwy, stanu poczciwego człowiek« [szyk 15 : 9] (22 : 2): ſławá pocżćiwego/ á Ricerſkiego záwołánia cżłowieká/ ieſli namniey w cżym náſzcżerbiona będzie/ iuż ſie nigdi nie popráwi GórnDworz D5v, S; RejPos 243v; Iáko iuż poććiwy cżłowiek poſtánowiwſzy około ſiebie y goſpodárſtwo y ine ſpráwy ſwoie ma ſpokoynego ſtaniku ſwego vżywáć. RejZwierc 112, 23v, 30, 50v, 94, 106 (18); PaprPan Aa2v, F4v; CzahTr A2v.

»podły człowiek« (2): Pullatus aliquando ſignificat, Podły człowiek/ proſta oſobá Mącz 331a; RejPos 175.

»porządny człowiek« (1): potrzeby ſwey poććiwey porządny człowiek záwżdy z roſkoſzą użyć ſobie może RejZwierc 110.

»prosty, prostego stanu, (na)rodu, rządu człowiek« = plebeus Modrz [szyk 38 : 17] (39 : 12 : 3 : 1): proſty cżłowiek wſzytkiego bacżyć nie może [...] Ma żądać pomocy doctorowſkiey FalZioł V 27a, III 34b; Aieſliby też kto proſtego rządu abo ſtanu czloviek [...] przecziwko Commiſſarzom ſie rzuciel ſlovy [...] taki ma bycz viezą [...] karąn ComCrac 17v, 18; Iako wierzi Cżłowiek proſty RejKup o7v, m7v, n4, R; MurzNT 28v marg, 126; MurzOrt Bv; Diar 46; GliczKsiąż H3v; GroicPorzRej C3v; KrowObr 116v, 159v; [Amos] był człowiek proſty y ſtanu wioſkiego. BibRadz I 461; ieden proſtego narodu cżłowiek [...] vbierał ſie w iego [książecia Neklana] zbroię BielKron 321v, 86, 149, 184v, 239v; Municipalis homo, Proſty/ Niebiegły/ niećwiczony człowiek. Mącz 237d, 124a, 240c, 451b; OrzQuin Aa2; RejPos 206v, 284, 285, 347; Przecz proſthy człowiek dłużey żyw. RejZwierc 157v marg, 205v, Bbbv; ták vmiera Krol/ iáko y proſty cżłowiek. BiałKaz Hv; CzechRozm 18v; ázabyś [...] miedzy poſpolſtwem/ proſtym cżłowiekiem/ bez zazdrośći żył [inter privatos ignobilis] ModrzBaz 40; wydworne ſzáty [...] nietylko należą do rozeznawánia śláchćicá od proſtego cżłowieká [nobilium a plebeiis] ModrzBaz 50v, 31, 50v, 59v, 70v, 71 (8); StryjKron 385; CzechEp 332; GórnRozm K; Gdy téż ráni proſtégo ſtanu człowiek Szláchćicá [Vulnerans vero plebeius nobilem JanStat 603] SarnStat 618, 618 [2 r.], 619 [2 r.], 649, 1240; KlonWor 70.

»człowiek prywatny, privatus« [szyk 1 : 1] (2): każdy magistratus, każdy człowiek privatus sprawuje się każdemu, w czym kto słusznie winuje. DiarDop 99; Phil M4.

»człowiek robotny« (1): slachathny sczepan [...] szbyl gwalthem czlovyeka ymyenyem mykolaya robothnego. ZapWar 1505 nr 1959.

»rycerski, nierycerski, rycerskiego stanu, rycerskiego zawołania człowiek« = miles Modrz [szyk 45 : 11] (52 : 1 : 2 : 1): HistAl kt; LubPs Z4; gdy rycerſkiemu człowiekowi/ zá woienną ſłużbę bywa dáne iákie imienie GroicPorz a3, t2; RejZwierz 3; BibRadz Eccli 26/33; będąc rycerſkim cżłowiekiem/ miewał pod ſwą mocą [św. Florian] kilko tyſięcy ludzi ku potrzebie woienney BielKron 357, 255, 351v, 352v, 460v; Eques [...] Sláchćyc/ Ricerski człowiek. Mącz 107b; GórnDworz D5v, E3v, Z8; ieſli cżłowiek Rycerſki [...] ſłuſznie Ryczerzem bywa zwan RejPos A4; rozumieſz/ co Ricerſki á poććiwy cżłowiek widzieć á rozumieć ma RejZwierc 28b, 26, 26v, 27v, 98v, 99v (15); BielSpr 11v, 36v, 47; MycPrz II D2; ModrzBaz 109v; powinien ieſt kożdy Rycérzki człowiek [quilibet miles JanStat 698] [...] Rzeczypoſpolitéy z pewną liczbą zbroynych ludźi ſłużyć SarnStat 126, 617, 618, 619, 656, 678 (11); notatus iáko imbellis/ to ieſt/ iáko nie rycerſki cżłowiek GrabPospR K3v, K3; VotSzl B3v, C; [Patria] byłá záwſze wdźięcżna kożdego narodu cżłowieká poććiwego Rycerſkiego CzahTr A2v, A2v, A4, B, G3, K3v.

»świebodny (a wolno urodzony) człowiek« [szyk 1 : 1] (1 : 1): Homo mancipi, Człowiek ſwiebodny Mącz 206b, 302c.

»świecki, świeckiego stanu człowiek« [szyk 3 : 2] (4 : 1): Swiecki człoẃiek niema być pozywan do ſądu Duchownego o rzeczy ziemſkie UstPraw B, B [2 r.]; máło w nich [piśmiech] cżytáiąc/ iáko świeckiego ſtanu cżłowiek BibRadz I 2; OrzQuin G3v.

»uczciwy człowiek« [szyk 3 : 2] (5): GórnDworz Sv; wybiwſzy z poſſéſſiey człowieká vczćiwego/ á gdy go o wybićie pozową/ on [...] powie v ſądu iáko nigdy nie wybijał GórnRozm H2, H4v; KlonFlis A4v, B.

»upadły człowiek« [szyk 5 : 2] (7): yakom ya teras vpadli czlowiek nie mam ſkad wzyacz abich sye oplaczyl od Thurkow LibLeg 11/45v; GórnDworz O3; RejPos 210v; RejZwierc 140v; człowiek vpádły/ człowiek niewinny Láſkę pozna: ty śirót, bróniſz KochPs 16, 14, 169.

»wielki (miedzy kim, w krolestwie) człowiek« [w strukturze »wielki miedzy kim« = największy] [szyk 3 : 1] (4): Arbá był cżłowiekiem wielkim [homo magnus] miedzy Enácity BibRadz Ios 14/15, l.Mach 7/8; RejPos 215v; BudBib 1.Mach 7/8.

»winny człowiek« [szyk 2 : 1] (3): Gdy winnego cżłowieka/ ktoremu o gardło idzie/ przywiodą przed Sędziego SeklWyzn b2y, b3; CzechRozm 218.

»wolny człowiek« [szyk 12 : 3] (15): Nie był zadnym vrzędnikiem był wolnym człowiekiem RejJóz M3v; SeklKat I4v; ZOwiemy [...] wolne nauki/ ktore ſą wolnego człowieka godne KwiatKsiąż E2, H3, I3, I4v; OrzQuin R4v [2 r.]; gdyż ſie bacząc być wolnym człowiekiem Rycerſkim MycPrz II D2; rzecż pochwalenia ábo wolnego cżłowieká [libero homine] godną vcżynić mogą ModrzBaz 40; KochPam 87; GórnRozm B; Phil H; OrzJan 7, 68.

»człowiek wysokiego stanu, stanem wysoki; najwyszszy« [szyk 2 : 2] (2 : 1; 1): OrzRozm G2v; żeby káżdy cżłowiek/ y naywyſzſzy/ y nayniſzſzy/ miał go w wielkiey cżći/ y powádze. GórnDworz Ii2v; BudBibKaw A2; Nic nie máſz pięknieyſzego/ iáko gdy ſię wyſokiego ſtanu człowiek poniża/ y v podłych zá podleyſzego ſię podáie SkarKaz 515b.

»człowiek z ziemie wywołany« (1): Lukaſchewy [...] kthorego wyedzial bicz czlowyekiem z zyemye wiwolanym LibMal 1546/110.

»człowiek (światu) wzięt(y)« [szyk 7 : 1] (8): MurzHist B4; do [...] podánia rzecży ludziom/ trzebá cżłowieká wziętego/ iżby to czo powie/ ſzło w poſłuch. GórnDworz C, L2, M6, M7; każdy cżlowiek [!] świáthu wźięth poddány/ kthory dla bogactw y dla ćći/ podnoſi ſie w pychę HistRzym 47; RejZwierc 175v; KochPs 92.

»zacny, zacnego domu, familijej, rodu, stanu człowiek« [szyk 10 : 11] (17 : 1 : 1 : 1 : 1): MurzHist B4; Leop Luc 19/12; BibRadz I 201a; KwiatKsiąż I3; GórnDworz Y5v; człowiek ieden zacny y bogáty [...] iedno iż był żywotá niepobożnego á ſwowolnego RejPos 347, 157v, 254, 285v, 343; HistLan A3; czo ma być milſzego człowiekowi ſtanu zacnego/ iedno ſławá á poććiwość RejZwierc 45, 64v, 85; BudBib 1.Mach 3/32; KochDryas A2; Młodzieńcá vczynił Rycerzem ſławnym/ y Oycá iego człowiekiem zacnym. StryjKron [136]; ReszList 171; ActReg 75; Człowiek niektory rodu zacnego [Homo quidam nobilis] iáchał [...] wźiąć ſobie kroleſtwo WujNT Luc 19/12, s. 271.

»zbiegły człowiek« (1): [obyczaj pozywania] przes przylepienie liſtownego Mándatu/ ná drzwiách zbiegłego człowieká [...] Kthory pozew [...] bywa poſpolićie ná Perſonę zbiegłą GroicPorz n3v.

»zbrojny, żołnierski człowiek« [szyk 2 : 1] (2 : 1): Militaris homo, Zołnierski człowiek. Mącz 221b; RejZwierc 163v; KochMon 25.

Zestawienia: »pospolity człowiek« [w tym orzeczenie w pl 8 r. ] = plebs, populus, vulgus Mącz; popularis PolAnt; popularis homo Vulg [szyk 134 : 18] (152): any go slaly raycze [miasta Ostrowiej] any pospolythy czlowyeth [!] do krolya ZapWar 1534 nr 2371; laciną wipiſane á ku poſpolitego cżłowieka pożythku na polſką rzecż wyłożone. MiechGlab 1; WróbŻołtGlab A4v, A5v; LibLeg 11/89; RejKup d4; KromRozm I D2; KromRozm II g3, i; wyele złych y grzeſſnych/ nye tylko myędzy poſpolitym człowyekyem/ ále y przełożonymi thák duchownymi/ yáko ſwyeckimi. KromRozm III D6, I2, I8v, K, K6; Diar 72, 82; GroicPorz e2, i3, kv; poſpolity cżłowiek [popularis homo ] ćierpiał takież iáko y Krol. Leop Sap 18/11, B2; BibRadz II 93 marg; OrzRozm H2v, N2; Poſpolitemu cżłowieku dał [Romulus] też trzy rzecży mieć w ſwey mocy/ rádę wybieráć práwá ſie wywiádáć/ á woynę ſkázowáć gdy krol każe (marg) Dáry Plebeſow (‒) BielKron 99v; STephan oſmy/ Papież/ rodem z Niemiec/ przeto poſpolity cżłowiek rzućili ſie nań y vſiekli go BielKron 174; Chodzi v nich [Turkow] kiedy trzebá poſpolity cżłowiek ku potrzebie woienney/ ták oracż/ niewolnik/ iáko y rzemieſnik BielKron 260; ktorych praw [magdeburskich] ieſzcże y dziś v nas poſpolity cżłowiek vżywa thák mieyſki iáko y ná wśi. BielKron 290v, 26, 28, 86, 224v, 384 (49); Democratia, id est, principatus populi, Pánowánie poſpolitego człowieká/ ſtan á regiment rzeczy poſpolitey przes poſpolſtwo Mącz 81c; Ab auribus vulgi abhorret, Nie rad tego poſpolity człowiek słiſzy Mącz 158c, 34d, 53d, 178a, 378a, 463d (28); OrzQuin H4, Y2, Aa3v; GórnDworz Hh6; Poſpolity cżłowiek [...] chcieli Dánielá krolowi wydrzeć RejZwierz 202v, 34 [2 r.], 55v; BielSpr 31, 49, 57, 60v; WujJud 182v; WujJudConf 146; BudBib Sap 18/11; CzechRozm 15; V nas poſpolity cżlowiek [plebs] niewolſtwem nád miárę ieſt vciążon: á śláchtá záſię názbyt zwielkiey wolności buia. ModrzBaz 72, 3v, 25, 29, 29v, 56v (10); CzechEp 250; NiemObr 24, 90; WerGośc 264; BielSjem 33; KochWr 28; Laicus – Poſpoliti człowiek, y nie poſwieczioni. Calep 579a; Plebeius ‒ To czo ieſt człowieka poſpolitegob [!] Calep 813a, 36a, 304a, 347b, 421a, 813a (9);LatHar [+12]v, 129; gdy Apoſtoł każe áby w kośćiele [...] exáminowano proroctwá [...] tedy niechce/ áby ſię to działo od ſzewcow/ y kráwcow/ y od poſpolitego człowieká: ále od Biſkupow WujNT 825, 56, 324, 440, 789, Act 16/22; SarnStat 49, 237, 387; VotSzl D2.
Szeregi: »mały człowiek a łotrzyk« (1): [Aleksander W. do Dariusza:] nic nie othrzymaſz ieſli mię zwyciężyſz/ ábowiem máłego cżłowieká á łotrzyká odzierzyſz HistAl C5v.

»łotr wielki a nierządny człowiek« (1): [Kaim] łotrem wyelkim á nyerządnym cżłowyekyem był GliczKsiąż E2.

»poczciwy pan albo poczciwy człowiek« (1): pocżćiwy pan álbo pocżćiwy cżłowiek [...] nie vmie nicz mowić [...] iedno co ſławie á pocżćiwośći należy. RejZwierc 50v.

»człowiek i obywatel« (1): Tyś [Fryczu] záiſte temu/ co dobremu przyſtoi y cżłowiekowi y obywátelowi/ doſyć vcżynił ModrzBazBud ¶ 5v.

»człowiek prosty a nieuk« (1): cżłowyek proſty á nyeuk yákoby nye był cżłowyekyem GliczKsiąż H3v.

»rycerski człowiek albo szlachcic« (1): vſtáwiamy [...] iż ktory Rycerſki człowiek/ álbo ſzláchćic [miles vel alius vir nobilis JanStat 620] [...] był oſkárżon: niech mu będźie wolno [...] oczyśćić ſie SarnStat 701.

Iron (1): on dobry cżłowiek zápomniawſzy dziádow: Hárdy z cudzego chlebá KlonWor 56.

α. Poddany, chłop, sługa, także coll. czeladź, służba; anima Vulg (37): walaſkiey ziemy piotr woyewoda do naſ czlowiekiem liſt poſlal. MetrKor 46/117v, 34/134, 40/812, 813, 817 [2 r.];[Piłat] niechciál ſędzitz iego [króla Heroda] cżlowieka OpecŻyw 121; ktoribil czlowyek przischedl do panſtwa naschego z Adziemſkiej stroni [...] a potim ten poddani nasch poſchedl bil ſkvpyą do panstwa waſchego LibLeg 11/93, 6/157, 10/63v, 10/69, 10/98, 11/170 (9); gdzie by kmiecz [...] czo tam syedzy na they roly w ktorey by sią czassczy nalassl tedj themu sia ma dosstacz ten to czloviek ZapWar 1548 nr 2668, 2668 [3 r.]; Wziąl thedy Ezau żony ſwoie y ſyny y corki/ y wſzelkiego człowieká domu ſwego [omnem animam domus suae] Leop Gen 36/6; [Aaron] każe go [kozła ofiarnego] potym precż wywieść [...] cżłowiekowi ná puſte mieyſcá. BielKron 38v, 108v; GórnDworz Ee3v.

W charakterystycznych połączeniach: moj, nasz (2), swoj człowiek (2).

Wyrażenia: »człowiek dobry, dobrze wierny« [szyk 4 : 4] (7 : 1): ten dobry cżłowiek dworzanin waſzey miłoſći/ ktoregoſcie nowo przijęli [...] W. M. dźiękuie ForCnR C; MetrKor 38/321; obrawſchi od dworv swego czlowieka ktorego dobrego LibLeg 10/61; od dworv Vaſchego kthorego dobrze wyernego czlowyeka poſlyeczye LibLeg 11/142, 10/61v, 11/20v, 84v, 91v [2 r.]. Cf Szeregi.
Szeregi: »człowiek kmieć« (1): Iakosz thy nam czlovyekya [!] Cmyeczya ymyenyem marczyna vardąsznya szoyczyszny naszey [...] wszyal wszwoya cząscz ZapWar 1505 nr 1999.

»człowiek albo (i) poddany« (2): kyedy by kthori czlovyek albo poddany pana szwego zabyl LibLeg 6/116; RejPos 3.

»człowiek niewolny abo sługa« (1): yeſlibi ktory czlowyek Nyewolny abo ſluga spodolya [...] do Moldawſkyei zyemye [...] vczieklby MetrKor 40/822.

»człowiek dobry a służebnik« (1): poſlalem ten wipis v. k. m. przes czlowieka dobrego a ſluzebnyka mego LibLeg 11/19.

αα. W opisach bitew, listach strat [cum nm; w tym G sg 19 r., G pl 4 r.] (25): [Szkody od Tatarów] livdzy pobraly. 30. czlowyeka [...] w timze zorawnye livdzy wziely. 120. czlowieka, wolow. 30 LibLeg 11/97v; v thego zyemianyna wzyetho ſyedmnaſczie czlowiekow wniewolią [...] ſewſzy yego [drugiego ziemianina] wzietho dziewieczdzieſiąth duſch lyvdv LibLeg 10/58v; doſthawaly zamkv y zabyly do Smyerczy pyancz czlowyeka. LibLeg 11/140v, 9/52, 10/58v, 11/89, 96v, 98 (18); miał Iakob ſzeznáśćie cżłowieká [sedecim animas]. Leop Gen 46/18; Rotmiſtrz ieden rzecże [...] Od was dzyeſięć cżłowiekow RejZwierz 27v; potopili ich/ nie mniey iedno dwie śćie cżłowieká. [non minus ducentis] BibRadz 2.Mach 12/4; bądz iedno ten tysiąc człowieka co tu snadz iest bądz by im tez wiecey przybeło ActReg 28, 28, 156; żeby żaden Rotmiſtrz nie miał więtſzey płacey/ iedno ná ſto człowieká VotSzl E3v.
c. Ze stanowiska przynależności etnicznej do określonego plemienia, narodu, miasta ‘mieszkaniec, obywatel’; civis, homo Vulg [w tym z przydawką przyimkową: z cum G 27 r.] (93): gdzies ſie vrodzil? tzos ieſt za cżlowiek? OpecŻyw 130, 129v, 130v; yeſlibi ktory kolwyek czlowyek spodolſkyey abo shaliczkyey zyem [...] yąnt byl MetrKor 40/824, 40/811, 818; Brabantus [...] Ein brabander Cżłowyek zbrabánſkyey źyemye. Murm 32; W thym Pieniu [psalmie 76] z perſony wſzelkiego cżłowieka ludu ſtarego zakonu proſi prorok o przyſzcie na ſwiat ſyna bożego WróbŻołt aa2v; traffil czlowieka zwarſchewi ktori troynik wioſl do Poſnania LibMal 1543/67, 1543/67 [2 r.], 75v, 1544/81, 1547/134v, 1553/175, 177; LibLeg 6/156v, 11/47; MurzNT 28v; LubPs dd6; Nie będzieſz mogł z inego Narodu cżłowieká [alterius gentis hominem] vcżynić ſobie krolem/ ktoryby niebył brát twoy. Leop Deut 17/15, Lev 20/2, Luc 23/6; Starał ſie Herberſtyn [...] áby mogł cżłowieká doſtáć z Iuhry/ chcąc ſie wywiedźieć ieſli ieſzcże v nich [...] mowá iednáka z Węgry BielKron 434, 5, 53, 465v; Arabs, Człowiek z tey Ziemie/ Arábczik Mącz 13d, 12b; człowiek z Kśięſtwá żaden człowiekowi w Króleſtwie będącemu/ ni w czym równy nie ieſt OrzQuin Q3v, P2v, P4v, Q3v [4 r.], R4v, T2 (9); GórnDworz N7v; RejPos 205v, 285, 300; BudBib 3.Reg 8/38, 2.Par 6/29; ten Prorok obiecány: cżłowiek miał być z narodu Izráelſkiego CzechRozm 106v, 87v, 152; OrzJan 102, 104; LatHar 702; Brátem też piſmo zowie człowieká tegoż narodu. WujNT Xxxxx3v, Matth 27/57.

cum nm (4): zoſtháwił [...] ośmioro cżłowieká z onego narodu RejPos 102.

W połączeniu z nazwą lub z przydawką od nazwy plemiennej (5): kyedy by sią kthory czlowyek, thak polski yako i voloſki trzy krocz o zlodzieysthwo spravowal LibLeg 6/156v; zeſſnal iſch iednego czlowieka nyemcza na boru Sleſzinſkim obral LibMal 1543/67; Ieſtemći ia cżłowiek Zydowin z Tárſu/ obywátel miáſtá záwołánego Cylicyey [homo sum quidem Judaeus a Tarso Ciliciae] Leop Act 21/39; BudNT Act 21/39; Iaćiem ieſt człowiek Zyd Tárſeńczyk/ mieſzczánin nie z podleyſzego miáſtá Cylicyey. WujNT Act 21/39.

W połączeniu z przydawką od nazwy miejscowości (2): kylka czloviekow Nohaczewskich [...] poslacz do Drohobyczy [...] aby [...] kupily y tam do Nohaczowa odviessly ZapWar 1548 nr 2668; Izali ſię wam godźi człowieká Rzymiániná [hominem romanum] [...] biczowáć? Co vſłyſzawſzy Rotmiſtrz [...] opowiedźiał [...] ten człowiek ieſt Rzymſki mieſzczánin [civis romanus]. WujNT Act 22/25.

W połączeniu z przydawką od nazwy krainy (10): pocżął pytatz bylliby Iezus cżlowiek Galileyſki OpecŻyw 120v, 76; yeſthlibi Walaſchin spodolya, abo ſhaliczki zyemye [...] gwalthem wzyąl dzyewką, then podolſkyemv abo haliczkyemv czlowyekv, szeſczdzieſzyąnth zlothich walaſkich za vyne przepadnye. MetrKor 40/820; Thuringus [...] Ein thurin Thurynſky człowyek. Murm 33; potrafili człowieka (marg) Cyrenáiſkiégo (‒) s Cyręny imięnięm Simona MurzNT Matth 27/32; Doech Idumeiſki cżłowiek powiedzyał Saulowi RejPos 266v; BudNT Matth 27/32; LatHar 699, 722; náleźli człowieká Cireneyczyká [hominem cyrenaeum]/ imieniem Symoná WujNT Matth 27/32.

Przysłowie (1): Nie miey cżłowieká cudzego/ Zá przyiaćielá pewnego. BierEz Q2.
Wyrażenia: »domowy człowiek« (1): Są w inſzych páńſtwách ná to wyſádzeni wymyſłkowie [...] v nas ledwie oto Pan oćiec W. M. [...] iednák kto żołnierſką [...] condycyą nieboſzcżykowę wſpomni/ przyimie od domowego cżłowieká bárzo zá wdźięcżno. GostGospSieb +4v.

»człowiek nieznajomy« [szyk 2 : 1] (3): yakom ya nyechowal Czlowyeka nyesnayomego szczudzey szyemye wszwoyem domu ZapWar 1508 nr 2053; Nie zwierzay ſię táiemnie człowiekowi nieznáiomemu [Coram extraneo] BibRadz Eccli 8/21; OrzQuin E3v.

»człowiek obcy, obcego języka« [szyk 5 : 6] (10 :1): áni żadna ſirotá/ áni opcy człowiek przyſzli zdálekiey ſtrony żadney lutoſći nienaydzie RejPs 139; LibLeg 11/160; GroicPorz b3v; Alienum hominem [...] Zádnego opcego człowieká niechay nie wpuſzcza Mącz 226e; GórnDworz Ii2v; RejPos 210; RejZwierc 184v, 256v; ZAlécał ſye Gość ieden ćicho goſpodyniéy [...] Odpowiedźiáłá [...] trudno bych ia ćiebie Miłowáć miáłá [...] człowieká obcégo PudłFr 28; Ieſlibych tedy niewiedźiał co znáczy głos/ będę v tego ktoremu mowię obcego ięzyká człowiekiem [barbarus]: a ten co mowi/ będzie tez v mnie zá obcego WujNT 1.Cor 14/11, Col 3/11; iżby [...] nie przedawał iéy [miedzi] żadnému człowiekowi opcému/ tylko mieſczánom Krákowſkim SarnStat 959.

»postronny człowiek« [szyk 3 : 2] (5): obcy cżłowiek/ poſtronny/ cudzozyemiec/ Sámárithan/ vźrzawſzy go/ zmiłował ſie nád nim RejPos 210, 39; RejZwierc 189v; [Króla] obierzćie [...] z wáſzey krwie: bo ſię wam niegodźi przekłádáć nád ſobą cżłowieká poſtronnego á cudzoźiemcá [hominem ... extraneum et alienigenam] ModrzBaz 75; żadnégo poſtronnégo człowieká [nullum extraneum JanStat 797] [...] ná Stároſtwo źiemie Bełzkiéy nie będźiemy przekłádáć: iedno obywátelá téyże źiemie ośiádłego. SarnStat 1054.

»człowiek przedmieszczanin« (1): potká ſie z iednym cżłowiekiem Przedmieſzcżaninem ForCnR E2.

»człowiek przychodzień« (1): abi ony zadnego czlowieka przichodnia any Walaſchina ani Tvrczina [...] przechowiwacz [...] nieſmiely LibLeg 10/64v.

α. Członek ugrupowania kulturowego, szkoły filozoficznej (3): nárzekał [Chrystus] ná iudaſſá ktorego zwał człowiekiem towárzyſtwá ſwego RejPs 81; Exydrakowie [...] ludzie ſą/ w ktorych vmyſle żadna pychá nie pánuie/ á zową ie Gimnozophiſthe [...] Smiertelni Gimnozophiſte cżłowiekowie/ Alexandrowi piſzemy. HistAl H8v; ktorego [Katyliny] ſprzyśiężenia/ on cżłowiek z Akádemiey [homo ille Academicus]/ będąc Konſulem Rzymſkim/ doſzedł ModrzBaz 129v.
d. Ze stanowiska religijnego, także reprezentant ogółu ludzi, nosiciel grzesznej natury ludzkiej; caro Vulg; homo Mącz; vir Vulg (2978): ktory koly czlowyek ſzliſchy cziſcz thy modlitwi. then nyemoſze ſzgynącz PowUrb +4, +v, +2, +3, +4 [2 r.], +4v [2 r.]; March1 A4v; Bog niechce [...] Iżby przezeń cżłowiek kłámał BierEz G3; ſmętki/ klopoty/ przychodzą na cżlowieka dlá grzechow OpecŻyw 43v, 19v, 37, 63, 99v, 145 (43); OpecŻywPrzedm C3; OpecŻywSandR 6; PatKaz I 5v; kozdy czlouyek poſzmyerczy ſchly do othchlany PatKaz II 33, 32v, 33v, 34, 45v, 49v (14); obzarſtwo nycz nyedopuſcza nyebyeſkyego czlouyekouy myſzlycz PatKaz III 146v, 91, 111v, 125, 136v, 147v (14); TarDuch B5, D7; Powiedał też [Archites] że nic richley cżłowieka od Boga nieodłącży iedno żądza cieleſna. BielŻyw 39, 3, 39 [2 r.], 100, 114, 171; GlabGad A2v; [Juno, Pallas i Wenus] káżdego tzłowieká/ ná ſwiát wypráwuią. KlerWes A2; March3 V5, V7; ad te omnis caro veniet [...] do ciebie [Panie Boże] wſzelki cżłowiek przydzie. WróbŻołt 64/3, 88/49, 118/9, 145/5, H4, K6 (42); WróbŻołtGlab A4v; RejPs 34, 49v, 93v, 134, 221v (68); RejRozpr B3; SeklWyzn b2v, C, D, d3v, g2 (6); RejJóz E, F, Q marg; zadna yna rzec niema rozumu aby wierzila w boga w troyci iedinego krom człowieka SeklKat V2, Ev, Gv, M2, T4v, V3v (21); Zawzdy wazy [czart] na czlowieka RejKup g5, k7v, Lv, Q, Aa, Dd (19); RejKupSekl a3, a8v; HistAl G2, I8v; kto [...] koſćyołá nyeſlucha/ każe go myeć zá celniká/ to yeſt przezduſſnego człowyeká/ y zá pogániná. KromRozm I O2, C4, D3, D4v, H2, O3v (10); Ktoráſz ochłoda człowieka potępionego potkać może? MurzHist S3, N2, P2v [2 r.], Q, S3v; MurzNT Luc 4/4, 9/25, k. 78v, 103v, 176 (20); przywoita człowyekowi zá pirworodnym grzechem nyeumyeyętnoſć/ nyeopátrznoſć/ błąd KromRozm II a4v, f2v, h, k2, m, q3v (8); KromRozm III A7v, B, D6, E3, M4 (8); Diar 34, 46; MrowPieś A4v [2 r.]; Ieſteś cżłowiek potępyony/ Od bogá ſwiętych wzgárdzony BielKom D, nlb 3; nye ná roſkoſz pan Bog cżłowyeká chcyał mieć/ ále ná cnotę GliczKsiąż E6, A2, B, G8, Hv, H3 (16); Anieli ſłudzy cżłowieká LubPs X5v marg, B4, E marg, Fv, L, aa3 (58); SeklPieś 31, 32; A widziſz tu iuſz? zápámiętáły tzłowietze duſze twoiey/ y bluznierzu Syná Bożego?KrowObr 187, 45v, 55v, 70v, 121, 126v (98); RejWiz 109v, 111v, 114v, 116v, 119v (7); Powiáda Pan [...] kthory ſthwarza duchá cżłowiecżego w cżłowiecże [fingens spiritum hominis in eo]. Leop Zach 12/1, Lev 14/11, 24/15, Deut 5/24, Iob 9/1, Ps 38/12 (32); Sędźiego niemieć iedno człowieká ſekty ſwey OrzList h4v, g, h4; LeszczRzecz A2v; Izali cżłowiek [homo] może ſobie vcżynić bogi/ ktorzy nie ſą bogowie? BibRadz Ier 16/20, 1.Reg 8/46, 4.Esdr 8/58, Ps 25/12, Philipp 3/15, k. 1d (45); Goski A9v; OrzRozm B4v, O3, Q4v; záſzedł mu drogę Hieu gromiąc go/ iż cżłowieku báłwochwálſkiemu przepuśćił BielKron [852], 32v, 79v, 118, 127v, 152v (33); BielKronCies Mmmm3; GrzegRóżn B3, I3v, L; gdyſz cżłowiek z duſze y ś ćiáłá poſtanowion yeſt KwiatKsiąż A4v; Mącz 12d, 19a, 144a; OrzQuin L2v [2 r.], M3, N4, P4v; SarnUzn B6, B8, B8v, E2, E7 (6); LeovPrzep Fv, F4, G4v, H; RejAp 1v, 11v, 29, 38, Ee3 (7); BielSat D4v [idem BielRozm 32]; pan bog ſwobodę dał cżłowiekowi zá naiwiętſzy dar ná ſwiecie GórnDworz Ggv, Bb4v, Ff, Hh6v; ſioſtrę/ to ieſt duſzę porucża [król Jezus] brátu/ to ieſt cżłowiekowi HistRzym [39]v, 40v, 60v, 75v, 83v, 122 (49); Nie żáłuyże też tedy kęſá chlebá cżłowiekowi iego/ ktory w opiece iego [Boga] ieſt RejPos 68, 9, 106, 124 marg, 141 marg, 285v (171); RejPosWiecz2 91, 95; RejPosWiecz3 96, 96v, 98v [7 r.], 99; Spráwiedliwość y miłość w człowiecze ſą z iſnośći Bożéy BiałKat c3, 23v, 28v, 48v, 263v, 376 (18); ieſlićby ćiáło żywe ſámo zábijáne bywáło [...] thedyby pewnie dwie duſzy muśiał mieć cżłowiek/ iednę w ćiele śmiertelną/ á drugą iákąś nieśmiertelną. GrzegŚm 21, 18, 24, 27, 29, 56 (35);KuczbKat 60, 195, 225, 370, 420 (30); RejZwierc A6v, 40v, 48, 139, 259 (8); gdy iuż cżłowiek pokutuie/ y ſpowiádá ſie grzechow ſwoich WujJud 86v, 97, 110, 163, 167v, 218 (40); WujJudConf 53, 65, 76v, 81, 96v (16);RejPosRospr c2v; RejPosWstaw [1102]; Mocą ſwą káżdego cżłowieká [omnes homines] zámyka [Bóg] áby niewiedział każdy mąż [omnes homines] o ſpráwie ſwey BudBib Iob 37/7, Deut 21/22, Ps 58/11, Is 2/9, 20, Mal 3/8 (36); HistHel ktv; BiałKaz Cv, K, K2v, M4; BudNT Mar 7/15, Luc 9/25, 1.Cor 7/26, Iac 1/7, 2/24 (12); [pismo św.] wierzących [...] iednym cżłowiekiem w Chriſtuſie názywa. CzechRozm 78; BOg nie dopiero cżłowieká miłowáć pocżyna/ gdyby ſie vrodźił [...] ále [...] przed záłożonymi fundámenty świátá. CzechRozm 259, 2v, 77v, 211v, 213, 214 (63); KarnNap Bv, Cv, D, E4, E4v (6); ModrzBaz 9, 80, 124v; SkarJedn 57; Oczko 1v; Tyś piérwſzą bryłę ćiáłá/ początki máłé/ Y linije człowieká nie doſkonáłe Widźiał KochPs 203, 19, 32, 116, 127, 171 (17); SkarŻyw 114, 120, 167, 172, 442 (20); MWilkHist G2v; ZapKościer 1583/54 [2 r.]; StryjKron 6 [2 r.]; [Platyna] będąc Papieskiey religiey cżłowiek CzechEp [407], 31, 108, 155, 202, 346 (24); NiemObr 15, 87 [4 r.], 88, 118, 157; Człowiek bozé igrzyſko. KochFr 128, 112, 128 [2 r.]; ReszPrz 12, 32, 48, 69, 76 (6); ReszList 152, 154; WerGośc 226, 263; WerKaz 282, 294, 298, 300; [Bóg] śmieie ſye zniebá/ Kiedy ſye człowiek troſcze więcéy niżli trzebá KochPieś 10, 3; KochTarn 75, 77, 78; OCiec niebieſki [...] dał [Syna] ná śmierć dla cżłowieká. Bárzo zgrzeſzyło/ wſzyſtko ludzkie pokolenie ArtKanc E8v, B18, B20, J11, M4, T17v (44); nie náyduiąc Prometheus rády iney żadney/ iákoby człowiekowi pomoc mógł dáć GórnRozm N2, Kv, M2v, Nv, N2v, N3 (14); KmitaPsal A3; ZawJeft 16, 18, 19, 21; GostGosp 1, 6, 146; Phil H4 [2 r.]; KochCzJan A 2v; GrabowSet D, D3v, H3, T3v, V (17); OrzJan 38, 101; LatHar 83, 206, 382, 444, 527 (36); niebieſkie mieſzkánie/ Gdźie ſię cżłowiek po śmierći zapewne doſtánie KołakSzczęśl A3, A2v, A3v, B3v, C4, D; KołakCath B4v, C4v, C5v; ćiáło y kreẃ nie obiáwiłá tobie/ ále Oćiec moy ktory ieſt w niebieśiech (marg) Ciáło y krew, miáſto cżłowieká. Hebráiſm. (‒) WujNT Matth 16/17; Szábátći vczynion ieſt dla człowieká [propter hominem]: á nie człowiek [homo] dla ſzábátu. WujNT Mar 2/27, Luc 11/24, 2.Cor 12/2, s. 329 marg, 534, 738 (164); WysKaz 15, 17, 18-19, 24, 25 (11); SiebRozmyśl F2v, H4, Kv; PowodPr 13, 25, 51 [2 r.], 71; Sſtał ſię Syn Boży ſynem ludzkim/ áby człowiek sſtał ſię ſynem Bozkim. SkarKaz 488b, 208a, 278b, 315a, 347b, 352b (31); CzahTr C2v, [Dv]; SkarKazSej 662b, 686a, 698b, 699a; Heretykiem zową: Swieżey wiárki cżłowiekiem KlonWor 47, ded **3; SzarzRyt B2.

W zaklęciach (2): wzyącz ſzyerp y mKwycz. Sthari mązv [...] ſpadz ze themv krzczonemu czlowyekowy Byelmo zoka LibMal 1544/89, 1544/84.

W przeciwstawieniach: »człowiek ... anjoł« (18): bozy ſyn nyedla anyola ſthąpyl naſzwyath ale dla czlouyeka PatKaz II 34, 33, 34 [3 r.]; PatKaz III 128; myędzy roznym przyrodzenim (yáko myędzy Anyołem á człowyekyem) KromRozm II rv; LeovPrzep F2; RejAp 67, 116v, 149v; CzechRozm 56; SkarJedn 191; CzechEp 202; ReszPrz 10, 18; WujNT 543, 796.

»człowiek ... (Pan) Bóg (a. Jehowa a. Pan)« (88): ſama laſka pokoy cżynnij miedzy bogiem ij cżłowiekiem OpecŻyw 46v; WróbŻołt Sv, tt, 8v; SeklWyzn Av, c3, f4; RejJóz E6 marg; SeklKat I; krolu Filipie/ nie od cżłowieká ále od bogá żoná twoiá pocżęłá HistAl A5, A4v; MurzNT 76; KromRozm II bv, f; KromRozm III H6; GliczKsiąż C4, F5; KrowObr 8, 12, 110v; RejWiz 179; Co tedy Bog złącżył/ cżłowiek niecháy nierozłącża [Quod ergo Dominus coniunxit homo non separet]. Leop Mar 10/9, 1.Reg 16/7, 2.Par 14/11, Mal 3/8, Rom 9/20, k. PP4a (7); BibRadz Prov 20/24, Os 11/9, Iudith 8/11; BielKron 19, 81, 117, 201v, 218v, 460v; RejAp 196v; RejPos 151, 189, 298; BiałKat 76, 183v; WujJud 81v, 83v [2 r.], 94v, Nn3v; RejPosRozpr b3v, b4; Lepiey nádziewác ſię ná Iehowę/ niż vfáć w cżłowieku [sperare in Domino ... in homine]. BudBib Ps 118/8; CzechRozm 3, 57v, 106; SkarJedn 46; KochPs 176, 177, 191; CzechEp 204, 294, 302; KochDz 109; KochMRot B4v; WerKaz 284; GostGosp 6; Widzę ćię Bogiem być/ á cżłowiekiem śiebie GrabowSet C; KochFrag 52, 54; OrzJan 9, 23; KołakSzczęśl Cv; WujNT 1.Thess 4/8, Hebr 8/2, s. 56 marg, 200 marg, 710 (14); SiebRozmyśl E4, F3v; SkarKaz 346b, 611a.

»człowiek ... (Pan) Jezus Krystus; cżłowiek ... objawienie Jezusa Krystusa (a. Pana Chrystusowe)« (10 : 4): KromRozm II t2v [2 r.]; KrowObr 12; Leop Gal 1/1; RejAp 194v [2 r.]; BiałKat 321; Gdyż ſię iey [ewanjelijej] ſam Páweł nie od człowieká/ ále przez obiáwienie P. Chriſtuſowe náuczył. WujNT 650, Gal 1, 12, s. 487, 650 marg, 651; Konfederácia cżłowieká broniąc Kryſtuſá vgadza. PowodPr 44.

»człowiek ... chrześcijanin« (1): zakon ku wypełnieniu/ ácżći ieſt cżłowiekowi nie podobny/ ále Chrześćiáninowi podobny. WujJud 80v.

»człowiek ... (diabeł abo) czart« (3): walká miedzy cżártem á miedzy cżłowiekiem nigdy vſtáć nie może RejPos 329v, 329v marg; CzechEp 374.

»człowiek ... duch (święty)« (3): MurzNT 126; rozność potrzebá obacżyć miedzy ſpráwą Duchá ſ. á ſpráwą cżłowieká ábo ſługi. RejPosRozpr b4v; duch tylko duchom ſłużyć może/ á cżłowiek też záſię ludźiom. CzechRozm 158.

W porównaniach (9) : gdy cżłowyek ná to by namnyey nye bacżył [...] wnet ſie záſię by bydlę zinácżył LubPs N2, N2 marg; Cżłowiek/ kthory tu przed nim [Bogiem] by robacżek gmerze. RejWiz 110v; SienLek 28; RejPos 42v; Człowiek ku Anyołowi podobyeń. RejZwierc 36 marg, Aaa3b; piſmo cżłowieká [...] y iego też ſpráwy [...] ćiáłem názywa. CzechRozm 39, 52.

Przysłowia: Potrzebá niegdy przypędza tzłowieká ku grzeſſeniu. March3 V8.

[Ludzié] kiedy widzą tzłowieká/ á ono ſię mu wſzytko ſſtzeſliwie powodzi/ tedy mowią poſpolićie/ toć na tego tzłowieká Bog łáſkaw KrowObr 53.

Frazy: »człowiek (nie) (z)grzeszy(ł); upadnie w grzech» [szyk 6 : 3] (8 : 1): w cżym a iako cżlowiek zgrzeſſyl/ na tym ciężey będzie kárán. OpecŻyw 191v; aczkoly czlouyek upadnye wgrzech ſzmyerczy PatKaz II 32v; BielKron 463 [2 r.]; HistRzym 51v, 120; RejPos 144v; BudBib 1.Red 2/25 [2 r.].
Zwroty: »człowieka (s)tworzyć, stworzenie; człowiek jest storzon« [szyk zmienny] (10 : 1; 7) rzekl [Pan Bóg] Zalmi ijżem ſtworzil cżłowieka OpecŻyw 1v; ſam pan Bog [...] tenći płod dáye/ ten cżłowyeká tworzy GliczKsiąż C4, N8; LubPs bb2v; KrowObr 116; BielKron 5v; KochSat B4; máło tych ieſt [...] áby [...] nie wiedzieli/ iáko ieſt cżłowiek ſtworzon RejAp 1, 1 marg, Dd4; RejPos 83v; CzechRozm 122v; Mógł ći Bog tákiego cżłowieká ſtworzyć/ żeby bez iedłá [...] mógł być żyw ModrzBaz 52v; KochPs 135; StryjKron 6; WysKaz 11; SkarKaz 207b [2 r.].

»odkupić, odkupienie, (z mąk) wykupić człowieka« [szyk zmienny1 (6 : 1 : 2): anij chcę [Jezus] ijnacżéy odkupitz cżlowieka/ iedno iako prorocy prorokowali OpecŻyw [80v], [80v]; ſyn bozy chcze czlouyeka uykupycz PatKaz II 30, 30, 34, 45v, 51; PatKaz III 142; RejAp 1v.

»zbawić, wybawić, wybawienie, zbawienie człowieka« [szyk zmienny] (6 : 5 : 1 : 1): PatKaz II 45v; gdy cżłowieka z grechow [Pan Bóg] wybawił y z potępienia. WróbŻołt mm4; RejPs 225v [2 r.]; GliczKsiąż G8; LubPs B5, O, cc2; vcżynki [...] nie mogą zbáwić cżłowieká żadnego RejAp 173; CzechRozm 122; WujNT 519, 747, 747 marg.

Wyrażenia: »człowiek (barzo, hojny a) bogobojny, bogobojniejszy« [szyk 7 : 3] (10): Homo religiosus, Bogoboyny człowiek. Mącz 351c; WujJudConf 13v; RejPosWstaw [413]v; Cżłowiek Bogoboyny [Qui colit] będzie przyięt z dobrą wolą BudBib Eccli 35/17, 19/20; ReszHoz 126; GórnRozm G2; od żebraká inſzey nagrody cżłowiek hoyny á bogoboyny nie ma/ iedno że mu rzecże: Bóg zápłáć GrabowSet A2; KochFrag 42; WujNT Luc 2/25.

»człowiek boży« = homo Dei, vir Dei Vulg (14): KromRozm II i4v; niepobożnie ſromoćiſz Doktorá Lutrá/ tzłowieká Bożego KrowObr 207; według onego iáko mowił mąż Boży [prorok Elizeusz] [...] Y ſtáło ſie według mowy człowieká Bożego [secundum sermonem viri Dei] Leop 4.Reg 7/18; BibRadz I 3c; BielKron [842]v [2 r.]; HistRzym 124; vmieyże też nań [żonę dobrą] tákie bacżenie mieć iáko ná dar boży á ná cżłowieká Bożego RejZwierc 34v; BudNT 1.Tim 6/11; CzechEp 120; NiemObr 73 — 74, 74; áby człowiek Boży [homo Dei] był doſkonáły WujNT 2.Tim 3/17, 1.Tim 6/11.

»człowiek cielesny (i nieodrodzony)« [szyk 6 : 2] (8): oglądaſz cżego cżłowiek cieleſny nigdy nie ogląda/ y vſlyſzyſz to cżego nigdy cżłowiek ziemſki nie vſlyſzy. HistAl L2, M7; KrowObr 58v; RejPos 135v; v Páwłá ćiáło známionuie cáłego cżłowieká ćieleſnego GrzegŚm 33; RejPosWstaw [413]; człowiek ćieleſny [Animalis ... homo] nie poymuie tych rzeczy ktore ſą Duchá Bożego [...] Lecz duchowny rozſądza wſzytko WujNT 1.Cor 2/14, s. 582.

»duchowny człowiek« [szyk 4 : 1] (5): BudNT 1.Cor 2/14; ku iey [sprawy duchownej i niebieskiej] wyrozumieniu trzebá cżłowieká nowego duchownego CzechRozm 266v; WujNT 1.Cor 2/14, s. 582 [2 r.].

»duszny człowiek« = animalis homo PolAnt (1): Duſzny lepak cżłowiek nie przyimuie co (ieſt) duchá Bożego [...] Lecż duchowny rozſądza iednák wſzytko BudNT 1.Cor 2/14.

»grzeszny, grzeszący, jawnogrzeszny człowiek« [szyk 85 : 49] (132 : 1 : 1): O Iezu [...] ienżes dla mnie/ cżlowieku grzéſſnégo na krzyżu rácżyl vmrzétz OpecŻyw 157, 15, 23, 63v, 141, 143v (15); PatKaz III 92; Nie wydaway mie [...] w ręce grzeſznego cżłowieka To ieſt, żyda, poganina Anthichriſta. WróbŻołt ss7, C6, V7v, Y2v; áby pan bog raczył grzeſznego człowieká wybáwić od ſprzećiwnikow RejPs 225v, 112, 129v, 148, 170v, 191v (14); SeklWyzn Fv; SeklKat V4v; MurzNT Ioann 9/16; LubPs N3v, N6v, X3v marg, bb3; KrowObr 12v, 48, 156, 189 marg, 213 (6); máięthność grzeſſnego cżłowieká [substantia peccatoris] bywa záchowaná ſpráwiedliwemu. Leop Prov 13/22, Ioann 9/16, Luc 19/7, k. BBb5; BibRadz I *3, Luc 5/8; RejAp Ee3v; HistRzym 40v, 47v, 56v, 69, 71v (14); ma ſie grzeſzny cżłowiek sſtáć práwie ſwiętym cżłowiekiem RejPos 32; do cżłowieká iáwnogrzeſznego obroćić ſie racżył. RejPos 348, 19v, 103v, 177, 184v, 350v (17); BiałKat 376 [ 2 r.]; GrzegŚm 53 [2 r.]; KuczbKat 415; WujJud 97v; WujJudConf 96, 108v; gdyſz mu [Bogu] nie potrzebá cżłowieká grzeſzącego [viri peccatoris]. BudBib Eccli 15/12; BiałKaz B4; BudNT Ioann 9/16; CzechRozm 174v, 206v; KarnNap C4, C4v; SkarŻyw 119; CzechEp 338, 374; ArtKanc A15, E6v, L8, M14, Q9v (8); GrabowSet B2; Ia grzeſzny cżłowiek/ ſpowiádam ſię Pánu Bogu wſzechmogącemu LatHar 136 marg, 133, 207, 396, 582, 646 (16); WujNT Luc 5/8, 19/7, Ioann 9/16, s. 132, 259; WysKaz 22; SiebRozmyśl 12; SkarKaz 514b.

»człowiek katolicki« (1): iáko cżłowiek Kátolicki/ w tym łáſkę y miłośierdźie Páná ſwego być [...] wyznawa WysKaz 14.

»człowiek (na wszem) krewki« (4): choć ſie mu theż przydawáło iáko cżłowiekowi krewkiemu/ vpadáć w rozlicżne grzechy LubPs A5v, aa3v; RejWiz 129; RejPos 207v.

»krześcijański (a. chrystyjański), krześcijańskiego stanu a zawołania człowiek« [szyk 141 : 63] (203 : 1): Wſſelki tedy cżlowiek krzeſciańſki miál by [...] na każdy dźień nawiedzatz [...] ſwégo odkupiciela OpecŻyw 37; RejPs 94v, 146, 222v, 224v; SeklWyzn ktv, 2, 4, F; SeklKat M4v [2 r.], P4v; RejKupSekl a7; KromRozm I Av, Hv, M2, [P2], [P2] marg; MurzHist 13, Mv, P3v; KromRozm II kt, a2, a3, m2; KromRozm III A2v; DiarDop 101; LubPs A3, A3v‒A5v żp, Z2; KrowObr 10v, 15v, 54v, 129, 132; OrzList d2; ták każdy Krześćiáńſkiego ſtanu á záwołania cżłowiek powinien wierzyć BibRadz I *2; Irzyk Deſpot cżłowiek máło Krześćiáńſki/ ktory Turkowi dziewkę ſwą dał zá małżonkę BielKron 274v, 261v, 425; LeovPrzep a2v, b2v, F4v, G4v, K (6); HistRzym 53v; Coż tedy chceſz vcżynić moy miły krz(eśćiáńſki cżłowiecże RejPos 107, 62, 87, 115v, 128, 137 (104); BiałKat 41, 65, 140, 213v, 376 (7); RejZwierc [28]v, 181, 184, 184v–185 żp, 206v (6); WujJud 190v, 192, 206v; RejPosWstaw [212]v; BiałKaz B2, B3v, Cv, G3v, M3v; CzechRozm 231; KarnNap E3v; Vżywánie Wenuſá cżłowiekowi Krześćijáńſkiemu [homini Christiano] okrom małżeńſtwá [...] zákazáno ieſt. ModrzBaz 53, 55v, 62v, 66 [2 r.], 102, 135v; SkarŻyw 461; MWilkHist C3v; CzechEp 15; Chriſtyáńſkiemu cżłowiekowi nie przyſtoi NiemObr 151, 157; WerGośc 236; OrzJan 104; LatHar +5, +11v, 108, 657, 661 (6); WujNT 25, 186, 298, 369, 550 (6); SarnStat 1273; KlonWor ded ++3v.

»miłosierny człowiek« [szyk 4 : 4] (8): tu proroctwo mowi iż cżłowiek miłoſierny vydzie wiele złego, WróbŻołt N8, N8; RejPs 221v; LubPs Z5 marg; BielKron 167; RejPos 266; RejZwierc 140; JanNKar H3v.

»nędzny, mizerny, ubogi, biedny człowiek« [szyk 262 : 129] (360 : 23 : 7 : 1): O Iezu [...] ienżes dlá mnie cżlowieka mizernégo/ krzyż [...] nofitz rácżyles OpecŻyw 138v, 101; RejPs 150v, 218v; [Bóg] chcże aby mu duffał Cżłowiek nędzný RejKup r6v; Co ty Rok ſpjſeſs w Kominie To on odpuſtzi w Godzinie Aby yeno nedzny Cżłowiek [może zam. Człeczek, na co wskazuje struktura rymowa] Niéſſukał yndze vczieczek RejKup dd6, g8v, p4v, r6, S, Dd; Chowayże mye [...] cżłowieká nędznego Po tey nędzy wprowadź myę do kroleftwá twego. LubPs E3v, B5, K4, O, R2, cc2 (23); KrowObr 30v, 189, 203; w tey marney ſtodole ſwiátá mizernego/ Racżył [Bóg] [...] zoſtáwić cżłowieká nędznego. RejWiz 153, 46v, 53, 107, 116, 169 (10); RejAp 1v, 21v, 27v, 78v, 191v (14); HistRzym 6, 88; nędzny á vbogi cżłowiecże/ vciecż ſie [...] s pilnoſcią do zakonu/ do Moiżeſá RejPos 117; O nędzny á mizerny cżłowiecże/ niechay cie tu oſądzi właſne ſumnienie twoie RejPos 223, 106, 244v, 293, 326v, 357 (272); Thy świádectwá [...] chćiałem przywieść tobie vbogi cżłowiecże [...] ábyś poznał wymyſł Antykryſtow GrzegRóżn 16; RejZwierc 1v, 3, 4v, 57, 156v (7); KarnNap A4; biédnemu człowieku Co dźień záwżdy lat vćiéraſz KochPs 136; SkarŻyw 172; NiemObr 44; ArtKanc C6, D8v, P3, P6v, T19; GrabowSet Dv; LatHar 206, 207, 241, 559, 582 (7); WysKaz 5, 10, 11; CzahTr B3, L4v.

»nieczysty człowiek« (1): byłá dwoia niecżyſtość/ iedná duſzna przez grzech/ druga przez ciáło niezdrowe (marg) Niecżyſty cżłowiek (‒) BielKron 36v marg.

»człowiek niepobożny, niezbożny, bezbożny, przezbożny« [szyk 7 : 6] (5 : 4 : 2 : 2): Tenći ieſt dźiał człowieká niepobożnego [hominis impii] BibRadz Iob 20/29; Ieſliby cżłowiek przezbożny zá wſzyſtki grzechy ſwoie cżynił pokutę KuczbKat 205, 205 [2 r.]; RejZwierc 98 [2 r.]; Nie fáłſzuy niezbożny cżłowiecże ſłowá Páńſkiego WujJud 259, 258; Seruetus Hiſzpan/ cżłowiek nád wſzelákie podobieńſtwo bezbożny ReszPrz 79, 75, 106; KochFrag 16; KołakSzczęśl kt.

»odrzucony człowiek« (2): kto nyeſlucha [kościoła] ma być myan zá pogániná y odrzuconego człowyeká [si autem ecclesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et publicanus Vulg Matth 18/17; poganin i celnik WujNT] KromRozm II t2; KromRozm III F4.

»od (J)Adama aż do ostatniego człowieka« (2): SkarŻyw 121; moc Chryſtuſowá [...] obudźi [na sąd] wſzytkie ćiáłá/ od Iádámá áż do oſtátniego człowieká SkarKaz 6a.

»człowiek pobożny, nabożny, zbożny« [szyk 14 : 7] (16 : 4 : 1): Rozmyſl tu tobie nábożny cżłowiecże/ iako Iezus [...] ſſedl OpecŻyw 33v; WróbŻołt G3; LubPs marg X2, N5, O6v; RejZwierz 113; Powieść człowieká pobożnego [Narratio pii] ieſt vſtáwiczná mądrość BibRadz Eccli 27/11; BielKron 166v; RejZwierz 167v, 175v; BiałKaz C4v; CzechRozm A3v, 243v; KochPs 8, 45; Národził ſię nas dla ſyn Boży/ w to wierzy cżłowiecże zbożny SkarKaz [Bogurodzica] 357; StryjKron 787; CzechEp 104, 234, [415]; KołakSzczęśl C2v; WysKaz 6 marg.

»człowiek pogański, poganin« [szyk 10 : 3] (12 : 1): Iego ſin był Iokuham cżłowiek poganſki á bałwochwalca MiechGlab 29; SeklKat Vv; HistAl G8; Ty słowá człowieká pogániná [setmka rzymskiego] doſyć ważne ſą BibRadz II 19d marg, 74d marg; BielKron 32, 132; RejPos 206, 334; Pátrzże iáka tho byłá ſpráwiedliwość v cżłowieká pogáńſkiego [Zelenchusa, króla lakońskiego] RejZwierc 55v; RejPosWstaw [412]; PaprPan F4v; Phil M.

»człowiek sprawiedliwy« [szyk 23 : 20] (43): cżłowiek ſprawiedliwy nawyſſzą odpłatę wezmie od boga. WróbŻołt ff4v, 91/13, k. Bv, ff4v, nn7v, oo6v; RejPs 60, 190, 211; LubPs K2v marg; A ſpráwiedliwy cżłowiek [Iustus]/ będzieli od ſmierći záchwycon/ w ochłodzeniu [...] będzie Leop Sap 4/7, Sap 4/16, Ps 30/arg, k. AAA4v, BBB3; BibRadz Eccle 7/16; BielKron 81; Eufámian był cżłowiek ſprawiedliwy á w Przykazániu Bożem pilnie chodzący HistRzym 123, 88; RejPos 72v, 248, 281; RejZwierc 51v; WujJud 64v, 109, 218; RejPosWstaw [212]v; BudBib 2.Reg 4/11, Eccle 7/20; BiałKaz C4v; GórnRozm G2; KołakSzczęśl B3v [2 r.], B4 [2 r.], Cv; pobudki ćieleſne w człowiecze ſpráwiedliwym/ nie mogą [...] ſplugáwić vczynkow duchá iego WujNT 547; Symeon: á ten był człowiek ſpráwiedliwy y bogoboyny [iustus et timoratus] WujNT Luc 2/25, s. 526, 570, k. Cccccc; WysKaz 6, 16.

»człowiek świata tego, świecki« [szyk 9 : 1] (6 : 4); Epicurus pro uoluptario. Miáſto tego ſwiátá człowiek Mącz 106c; RejAp 191; káżdy cżłowiek świecki ktory zawżdy woli świátu służyć/ niżli ſwemu ſtworzyćielowy HistRzym 121v, [118], 122; RejPos 39v, 317, 317v; vyrzy S. Bázylego [...] iáko Biſkupá vbránego y vcżcżonego: y zdał mu ſię cżłowiekiem świeckim á pompę miłuiącym SkarŻyw 118; SkarKaz 3a.

»święty (a. prześwięty), świętego (a. świętobliwego) żywota (a. życia) człowiek« [szyk 51 : 49] (94 : 6): OpecŻyw 5v, 48; PatKaz II 26; ma bycz czlouyek ſzwyąty nyetelko w ſyebye ale teſz ku blyſznym ſwym rządny PatKaz III 148v; LibLeg 11/84v; RejKup n5; KromRozm III Iv; LubPs hh6; KrowObr A2v; OrzList e2; Cżłowiek ſwięty [Homo sanctus] w mądrośći trwa iáko ſlońce Leop Eccli 27/12, 13/22; BibRadz Iob arg; Był Káznodźieiá w Przeworſku [...] dobry Zakonnik/ y świętobliwego życiá Człowiek OrzRozm G2v; ten cżłowiek świętego żywotá ieſt/ bo znáki cżyni BielKron 323v, 164, 282, 300, 419, 459; Mącz 366d; OrzQuin G3v, T2; SarnUzn B6v; RejAp 23v; HistRzym 39 [2 r.], 125; ták iáko ſie to [...] okázuie ná tych dwu cżłowiekoch ſwiętych [św. Piotrze i św. Andrzeju]/ iż pewnie naydziemy Páná ſwego RejPos 275v, 11, 32, 285, 297v, 330v (44); RejZwierc 125v, 175, 175v, 199, 200 (15); WujJud A5 przedm, 252v; WujJudConf 50v; HistHel B3; BiałKaz C4v; Sokrátes Atheniánin cżłowiek święty [vir divinus] [...] niepowiedźiał ſię z Athen ále z świátá ModrzBaz 143; SkarŻyw 108; NiemObr 157; WisznTr 25; ArtKanc Q3; LatHar 212; WujNT 129; KlonKr C3v; [sąd najpewniejszy] ten ktory od człowieká przeświętego z ſumnienia niepokalánego pochodźi. SkarKazSej 700v.

»upadły człowiek« [szyk 42 : 4] (46): czyerpyalo yego [Syna Bożego] czlouyeczenſthwo za upadlego czlouyeka PatKaz II 32; Prorok w oſobie vpádłego á grzeſſnego człowieká wola ku páńu [!] bogu RejPs 196v, 76, 164v, 221; RejKup r5; LubPs K3, bb2v marg; RejAp D3v; iáko tho ieſt rzecż ſtráſzliwa grzech w ſumnieniu cżłowieká vpádłego RejPos 177, 106v, 167, 183v, 246, 339 (36); KarnNap A3v.

»człowiek wierny« [szyk 70 : 55] (125): zły Duch niema moczy nad wiernem wſſelkem Cżłowiekem RejKupSekl a8; MurzHist S3v; proźby á modlitwy cżłowyeká wiernego/ áby go Pan Bog przy ſłowie ſwym ſwięthym záchowáć racżył LubPs aa4v, B, E3, I, ff4v, ii (31); KrowObr 13v, 64v, 107, 110, 129 (6); BibRadz Neh 7/2, 351a marg; RejAp 11, 189; HistRzym 88v; w iákiey powadze [...] ieſth v Páná tego ſerce cżłowieká wiernego RejPos 309, 57v, 162, 192, 228, 347v (63); BiałKat 71; RejZwierc 197v, 206v; WujJud 238, Nn7; WujJudConf 48v, 102v, 104, 104v, 113 (6); BudBib 2.Esdr 7/2, CzechRozm 98v, 213; KochPs 47; CzechEp 234; RybGęśli C2; WujNT 425.

»człowiek zakonny« (1): obacz thrzeſzuoſzcz [...] panny maryey matuchny naſzey kozdy czlouyecze zakonny PatKaz III 147v.

»człowiek ziemski« [szyk 6 : 6] (12): oglądaſz cżego cżłowiek cieleſny nigdy nie ogląda/ y vſlyſzyſz to cżego nigdy cżłowiek ziemski nie vflyfzy HistAl L2; RejAp 126; opuśćiwſzy wolą cżłowieká ziemſkiego (ktorego iednák káżdy z nas ma) áby práwie náſládował ſzcżyrey woley Páná tego. RejPos 39, 43v, 138v, 168, 231, 319; CzechRozm 155v, 163v; WisznTr 23; WujNT 14.

Zestawienia: »duchowny człowiek« = wnętrze duchowe człowieká [szyk 8 : 4] (12): duſzá álbo Duch známienuie cżłowieká duchownego: ktory ma żywot wiecżny [...] ktorego zátráćić potępienim nikt nie może iedno Bog (marg) Duſzá duchowny cżłowiek [corpus spiritale Vulg 1.Cor 15/44] GrzegŚm 18, 19, 31, 33, 53, 63 (11); nie o duchownym iákim y niewidomym cżłowieku to powiedáiąc WujJud 252v.

»człowiek nowy« [= zjednoczony z Bogiem] [szyk 10 : 16] (26): przyoblekli nowego cżłowieká [novum hominem]/ ktory wedle Bogá ſtworzon ieſt ku ſpráwiedliwości/ y świętobliwości BibRadz Eph 4/24; RejPosWiecz2 94; káżdy ochrzczóny nowym ſye człowiekiem ſtawa/ á to vmieráiąc [...] świátu á żywiąc Pánu Bogu BiałKat 261; GrzegŚm 33; RejPosWstaw [1103]v [4 r.]; CzechRozm 92, 95v, 227, 242v, 266v; KarnNap B2v, C; ArtKanc F10v, N16; GrabowSet Fv; LatHar +2v; człowiek nápráwiony w Chriſtuśie y przez Chriſtuſá; nowym człowiekiem bywa názwány. WujNT 543, Eph 4/24, s. 543 marg, 674, 700, Yyyyy2 (6).

»serdeczny człowiek« = wnętrze duchowe człowieka [szyk 1 : 1] (2): o to śie niech ſtáráią [niewiasty] áby ten cżłowiek ſerdecżny [...] ktory ieſt przed oblicżnością Bożą/ był bogátym. KuczbKat 260; Ktorych [żon] ochędoſtwo niech będźie nie ono zwierzchowne [...] ále ſkryty on (marg) wewnętrzny (‒) ſerdeczny człowiek [cordis homo] WujNT 1.Petr 3/4.

»stary (nasz) człowiek« = skażona natura ludzka [szyk 31 : 4] (35): Dáymi przez nagié grzéchow mych wyſpowiedanijé/ ſtarégo cżłowieka [...] zewletz [Vulg Eph 4/22] OpecŻyw 126; Chrzeſt znamionuie yż ſtary człowiek to ieſt zkazona natura [...] bywa [...] zgladzon. SeklKat T4v; KrowObr 61v, 64v; ábyſćie złożyli z ſiebie co ſię dotycże pirwſzego poſtępowánia ſtárego onego cżłowieká/ ktory [...] pożądliwośćiámi bywa zepſowan [Deponere vos ... veterem hominem corruptum] BibRadz Eph 4/22; RejPosWiecz2 93v, 94; BiałKat 261 [2 r.]; GrzegŚm 20, 33; RejPosWstaw [1102], [1103]v [4 r.], [1112]; BudNT Rom 6/6; CzechRozm 90, 220v, 227, 242v; KarnNap B2v; ArtKanc N16; LatHar +2v; ſtáry on náſz człowiek [vetus homo noster] poſpołu ieſt z nim [Chrystusem] vkrzyżowan/ áby ćiáło grzechu było zniſzczone WujNT 1.Rom 6/6, Eph 4/22, Col 3/9, s. 543, 674, 700 (9); SkarKaz 84b.

»wnętrzny, wewnętrzny człowiek« = wnętrze duchowe człowieka [szyk 18 : 5] (17 : 6) : choć theż náſz zwierzchni cżłowiek zepſowan bywa/ przedſię wnętrzny cżłowiek odnáwia ſię [ille extra noster homo corrumpatur, sed ille intus renovatur] BibRadz 2.Cor 4/16; ábyście [...] vmocnieni byli [...] á to ná wnętrznym cżłowiecże/ to ieſt/ ná duſzy wáſzey RejPosWiecz2 92v, 93; ktorego też cżłowieká [odrodzonego] zowie piſmo duchem z duchá národzonym. Cżłowiekiem wewnętrznym/ Adámem nowym/ cżłowiekiem duchownym/ Duſzą która od cżłowieká zábitá być nie może. GrzegŚm 31, 32, 33, 56, 63; Ciáło Páná Chriſtuſowe cżłowieká wnętrznego duchownie [...] pośila WujJud 257v; BudNT Rom 7/22; będąc [...] vtwierdzony przez duchá BOżego ná wnętrznym cżłowieku vmyſłu moiego CzechRozm 204v, 88, 89v [2 r.], 90, 224; NiemObr 10, 87; kocham ſię w zakonie Bożym według wnętrznego człowieká [secundum interiorem hominem]. Lecz widzę inſzy zakon w członkách moich WujNT 1.Rom 7/22; choćia ſię náſz zewnętrzny człowiek pſuie: iednák ſię wnętrzny [qui intus est] odnawia dźień ode dniá. WujNT 2.Cor 4/16, Eph 3/16 [2 r.], 1.Petr 3/4, s. 582.

»(nasz) zwierzchni (a. zwierzchny), zwierzchowny, zewnętrzny człowiek« [szyk 9 : 2] (6 : 4 : 1): BibRadz 2.Cor 4/16; duchá ktho ma/ żywot wiecżny ma/ choćiay ćiáło/ tho ieſt/ then zwierzchowny cżłowiek/ żywy/ cáły ieſt vmárły GrzegŚm 52, 33 [2 r.], 53, 63; BudNT 2.Cor 4/16; Moyżeſz [...] zwierzchniego tylko cżłowieká vcżył CzechRozm 95, 89v [2 r.]; choćia ſię náſz zewnętrzny człowiek [qui foris est noster homo] pſuie: iednák ſię wnętrzny odnawia WujNT 2.Cor 4/16.

Szeregi: »ciało abo człowiek« (1): piſmo iáſnie vkázuie żywot wiecżny/ y potępienie wiecżne ćiáłá abo cżłowieká: á nie duſze oſobney. GrzegŚm 18.

»człowiek i obraz boży« (1): ácż ćieleſną nierządnośćią vwiedziony/ wſzákże iednák cżłowiek y obraz Boży ieſt SkarŻyw 68.

»krześcijański człowiek i (a) brat (w Panu Krystusie)« (2): LubPs A3; tu będzie przemowá krotka do káżdego Krześciáńſkiego cżłowieká y brátá RejZwierc 184.

Wyrażenie przyimkowe: »według, wedle człowieka« (7 : 5): KrowObr 138v; tá Ewángelia [...] nie ieſtći według cżłowieká [secundum hominem]/ bom iey też ia od cżłowieká nie wźiął Leop Gal 1/11, 1.Cor 15/32; BibRadz Rom 3/6, 1.Cor 15/32; gdzie miedzy wámi zawiść [...] izali nie ćieleſniśćie? y wedle cżłowieká [secundum hominem] chodzićie? BudNT 1.Cor 3/3; Azaż nieſpráwiedliwy ieſt Bog ktory gniew przywodźi? (mowię wedle człowieká [secundum hominem dico]) WujNT 1.Rom 3/5, 1.Cor 3/3, 9/9, 15/32, Gal 1/11, 3/15.
α. W odniesieniu do biblijnego Adama lub obojga „pierwszych rodziców”; homo Vulg; Adam PolAnt (238): PatKaz II 33, 72 [2 r.]; waſch [lege: wąż] yeſth czlowyeka namowyel ze zdrzewa onego wzyal owocz LibMal 1554/190v, 191; [Bóg] vcżynił z iednego cżłowieká/ wſzyſtek rodzay ludzki [ex uno omne genus hominum] Leop Act 17/26, Gen 1/26, 1.Cor 15/21; Ták mężczyznę iáko y niewiáſtę ſtworzył ie [...] á wezwał imię ich człowiek [vocavit nomen eorum Adam] BibRadz Gen 5/2, Gen 1/26, 2/16, 18, 3/24, Iob 20/4 (13); BielKron 1v, A5v; GrzegRóżn L2; RejAp 1, 1v, 188; gdj Pan Bog [...] wypędzić racżył onego nędznego cżłowieká z Ráiu RejPos 149v, 14v, 42, 101, 102, 149v (8); BiałKat b2v, 108v [2 r.]; GrzegŚm 21, 23 [2 r.]; KuczbKat 20; Przecż cżárt zwiodł cżłowieká. RejZwierc 2, A5, 2 [3 r.], Bbb5; WujJud 95v; WujJudConf B5, 62v; BudBib 1.Gen 6/6; BudNT Rom 5/19; CzechRozm 16, 59, 80, 90v, 96v (18); SkarŻyw 259, 260; CzechEp 180, 203, 221, 275, 295 (8); WerKaz 282; ArtKanc B15v, D17v, I3, N17, V2v (6); GórnRozm N; GrabowSet B4v; WujNT 1.Rom 5/12, 19, 1.Cor 15/21, s. 342, 530 (7); SkarKaz 208a.
Zwroty: »(s)tworzyć, (s)tworzenie człowieka; człowiek (jest) stworzon(y)« [szyk zmienny] (71 : 14; 12): OpecŻyw 1; PatKaz I 12; pan wſzechmoczny ſtworzył czlouyeka y poſtauyl ye wroſkoſzy rayſkyey PatKaz II 33, 23v, 29v, 32v [2 r.], 72; GlabGad L8; LibMal 1554/190v [2 r.]; RejJóz F7; RejKup k2v, y8v; KromRozm II r2; MrowPieś A3; GliczKsiąż C6; RejWiz 36v, 86, 111, 119, 133; Leop Gen 1/27; LeszczRzecz A2; TY pirwſze Kſięgi zámykáią w ſobie początek [...] rzeczy wſzyſtkich: A oſobliwie ſtworzenie człowieká BibRadz I 1, Gen 1/27, 2/7, 8, Sap 2/23, I k. 6v (10); BielKron 3v, 4v; Prot B2; SarnUzn C6v [2 r.]; SienLek 1v; RejAp 102, 157v; HistRzym 127v; RejPos 42, 49, 49v, 86 [2 r.], 149v [2 r.] (8); Gdy iuż był ſtworzón człowiek/ piſmo w ty ſłowá mówi: Stworzył pan Bóg człowieká z źiemie. BiałKat 108v, 108v [2 r.]; GrzegŚm 23; KuczbKat 20; RejZwierc A5 [2 r.], I, 1v [2 r.], 3v; WujJud 165v; WujJudConf 67v; Bog ſtworzył cżłowieká [Deus creavit hominem] ku nieśmiertelnośći BudBib Sap 2/23, 1.Gen 6/7, Deut 4/32, Eccli 15/14; CzechRozm 9v, 106 [2 r.]; KarnNap F3v; ModrzBaz 37; Ná nagrodę vpadku Anielſkiego ſtworzony cżłowiek SkarŻyw 258, 259 [2 r.]; StryjKron A; [Bog] miał iáko inſze rzecży ták y cżłowieká tworzyć. CzechEp 275, 87, 180, 183, 199, 231 (10); KochDz 106; ReszPrz 97; WerKaz 282 [2 r.]; ArtKanc B19, N11, N17, V2v; WujNT Yyyyy2; SarnStat 1272; SkarKazSej 690a.
Wyrażenia: »(naj)pi(e)rw(sz)y (ziemski) człowiek, pierw(sz)y (stary) człowiek (a przodek nasz) Adam« [szyk zmienny] (32 : 20): czlowyeka pyerwego Adama wrayu na ſwe ſwyαte podobyenſtwo yeſtes vczinyl BierRaj 18v; OpecŻyw 1, 1v; PatKaz I 12; PatKaz II 71v, 72; Rozmyſlaiącz wielkoſc grzechu pirwego cżłowieka WróbŻołt aa3; MrowPieś A3, A3v; Iádámá pierwſzego tzłowieká z Dijabelſkiey mocy wyrwał [Jezus] KrowObr 67v; RejWiz 86, 119, 133, 194; LeszczRzecz A2; ſtworzył theż [Bog] Adámá naypierwſzego cżłowieká BibRadz I *6v; BielKron 1v, 3v, 81, 127v, 466; SarnUzn C5; RejAp 157v; RejPos 49, 49v, 76v, 100v, 138 (6); WujJud 165v; CzechRozm 59, 60v, 155v; SkarŻyw 357; StryjKron A; CzechEp 206, 294, 295, 306, 314; ArtKanc D19, N9, N11 [2 r.], T4, V2v; Stał ſię pierwſzy człowiek Adam w duſzę żywiącą [Factus est primus homo Adam in animam viventem]; á pośledni Adam [Chrystus] w duchá ożywiáiącego WujNT 1.Cor 15/45, 47, s. 14, 380, Bbbbbb4v; WysKaz 24.

»człowiek pirworodny« (1): chcąc [Bóg] cżártowſki przywiley ſkáźić ktory ná cżłowieká pirworodnego grzeſzniká miał BielKron 155v.

Szereg: »Adam, (to jest) człowiek« (2 : 1): GliczKsiąż B7; Pierwſzy oćiec náſz rzecżon ieſt Adam/ tho ieſt cżłowiek GrzegRóżn Lv, Lv.
β. Człowiek jako „pan stworzenia”; homo PolAnt (55): Iezu ktorys poddał cżłowiekowi wſzitko TarDuch B5; Stworzył [Bóg] [...] żboża rozmáite nápożytek człowieku RejPs 152v; RejJóz E2 marg; RejKup ſ4; HistAl K4v; MurzNT 103v; GliczKsiąż E3v; LubPs H4v marg, X6; Káżda rzecż cżyńſz dawa cżłowiekowi RejWiz Cc6v, 10v, 50 [3 r.], 52v, 120, 152 (19); Leop Gen 1 arg; iż ſtworzył źiemię y co ná niey ieſt/ tedy tho vczynił dla człowieká BibRadz I 323d marg, Gen 9 arg, 4.Esdr 6/46, I 2b, 5d, II 88a (9); BielKron 80, 115v, 295v; RejPos 336v; Zwirzątko też záſię nie ma iedno kęs ſkorki koſmátey [...] á kęs niektore roſzkow [...] A ten Pan cżłowiek nie máſz tego źwirzątká [...] ktoregoby nie złupił RejZwierc 156, 156, 183; mądrośćią twoią ſpráwiłeś cżłowieká áby pánował [constituisti hominem, ut dominaretur] wſzythkim rzecżam od ćiebie ſtworzonym. BudBib Sap 9/2; CzechRozm 51, 115; Człowiek rzeczam w náturze po Bodze Pánem Oczko [41v], 4v; KochPs 44; SkarŻyw 76; roſy y lody Hoyne oddáią cżłowieku dochody GrabowSet V4v; człowiek świátu temu widomemu ieſt pánem y goſpodarzem SkarKaz 5a, 5a.
γ. W odniesieniu do Chrystusa (772): OpecŻyw 17, 24v, 33, 91, 109 (13); OpecŻywList C; przebyual bog {w ney} yako wnyebye a czloyuek yako wmatcze ſwey PatKaz II 31, 35v, 47, 66v [2 r.], 68v, 73; TarDuch A5, C3v, D3, D4; WróbŻołt cc, gg5, ll7, tt3; SeklKat O3; pan Kryſtus będąc Bogyem dla nas ſye człowyekyem zſtał KromRozm I K3v, K4; KromRozm III K7v; KrowObr 176v; RejWiz 113v; przez cżłowieká ſmierć/ y przez cżłowieká powſtánie vmárłych [per hominem mors, et per hominem resurrectio mortuorum] Leop 1.Cor 15/21, Ioann 19/5, AAa6, *2v; BibRadz Ioann 18/14; 1.Cor 15/21; BielKron 135, 138, 165; GrzegRóżn B2, B2v, B3v, C2v, D2v (21); LeovPrzep Hv; SarnUzn F3v‒F4; RejAp 126; RejPos 14v, 80, 83v, 91v, 272v (11); Pan Kryſtus/ ile cżłowiekiem ieſt/ mieſzka w nas RejPosWiecz2 91v, 91 [2 r.], 91v [8 r.], 94, 94v, 95 [4 r.]; [Syn Boży] zſtąpił z niebów [...] y sſtał ſye człowiekiem BiałKat C [Credo], 173, 276, 328v [2 r.]; Bogá zowie Kryſtus Duchem/ á śiebie cżłowiekiem GrzegŚm 54, 21, Av; KuczbKat 30 [2 r.], 35, 55; Trideitá. Cżłowiekiem go tylko znamy/ Bo piſmo po ſobie mamy RejZwierc 235b; WujJud 25—25v [Credo], 45v, 86v; WujJudConf 23v [6 r.]; RejPosWstaw [213]v, 41v; BiałKaz C4v [2 r.]; BudNT Mar 14/71, Ioann 9/16, 11/47, Luc 23/47, N2v (6); Cżłowiek mowi wſzędy nie mieſzániec iáki/ z ániołá y cżłowieká. ábo z Boſtwá y cżłowieczeńſtwá CzechRozm 59, 23, 24, 48v, 158 (65); KarnNap D4v; SkarJedn 391; SkarŻyw 27, 383, 484; CzechEp 71, 188, 250, 315, 346 (64); NiemObr 118, 119 [3 r.], 120, 144, 162 [2 r.] (23); ReszPrz 79, 85; ArtKanc A4, A11v, A12v, A15, N17; GrabowSet K, Kv; LatHar 44, 318, 355, 584, 733 (8); Bog/ ktory sſtawſzy ſię człowiekiem/ kupił ſobie kośćioł właſną krwią WujNT 482, 1.Cor 15/21, s. 132, 212, 300, 306 (29); SiebRozmyśl I2; PowodPr 34; SkarKaz 44b, 207b, 242b, 514b, 515b (12); KlonWor ded †2v.

W przeciwstawieniach: »człowiek ... Bog« (44): [powiedzieli Żydowie] będątz cżlowiekiem/ cżyniſs ſie bogiem [Vulg Ioann 46/33] OpecŻyw 65v, 130, 131v; TarDuch B7; MurzNT Ioann 10/33; kácerzowye/ ktorzy páná Kryſtuſá tylko zá człowyeká [...] á nye zá Bogá myeli KromRozm II d2; KrowObr 154, 185v, 213v [2 r.], [250v]; páthrzay w Kriſtuſie Pánie náſzym dwie náturze rozne/ to Bog/ to cżłowiek SarnUzn E5; KuczbKat 40; BudNT Ioann 10/33; CzechRozm 22v [2 r.], 59v; Chriſtus ieſt Bogiem z cudow/ á cżłowiekiem z nátury CzechEp 150, 148, 218, 296, 298, 303 (17); NiemObr 103, 105, 117, 136, 138; LatHar 120; WujNT Ioann 10/33, s. 195; SiebRozmyśl G2; SkarKaz 548b.

»człowiek ... bostwo (i człowieczeństwo)« (2): Ian nie o boſtwie zmyślonym/ ále o cżłowieku [...] piſał CzechEp 307, 293.

»(prawy) człowiek ... duch (anjoł abo Syn)« (5): [Chrystus] ktory cżłowiekiem á nie duchem będąc/ ma kosći y ćiáło CzechRozm 264, 30v, 39, 55, 157v.

Wyrażenia: »człowiek (Pan) Jezus Chrystus; człowiek (Pan) Jezus; człowiek (Pan) Chrystus« [szyk 88 : 41] (89; 22; 18): Sluſalo aby tego czlouyeka criſtuſa począczye bylo ſtakyey matky PatKaz III 117; KrowObr 155, 165, 208, 210, 254 (6); ieden Bog/ ieden pośrzednik Boży y ludzi/ cżłowiek Chryſtus Iezus [homo Christus Iesus]/ ktory ſie dał ſámego odkupieniem Leop 1.Tim 2/5; GrzegRóżn B3v, B4 [3 r.], B4v, C3, C4; mieſzkamy w nim/ iáko ludzie w cżłowiecże Pánu Kryſtuſie RejPosWiecz2 91v, 91v; BiałKat 208v; GrzegŚm 55, 65; O tym [...] Iezuſie Chriſtuſie cżłowieku/ á nie o ktorym inſzym przed nim/ mowá tá byłá v Bogá CzechRozm 25, 27, 38v, 46v, 58v, 62 (47); CzechEp 158, 205, 218, 291, 304 (37); CzechEpPOrz **4; [przeciwnicy naszy] iákąś wtorą oſobę w Boſtwie/ z cżłowiekiem Iezuſem złącżoną/ wyznawáią NiemObr 119, 102, 116, 125, 136, 162 (17); ReszPrz 81, 82; WujNT 1.Rom 5/15, 1.Tim 2/5, s. 375, 405, 825; ſą prawdźiwymi Kryſtiány/ to ieſt chwalcy Kryſtuſá cżłowieká PowodPr 34.

»doskonały człowiek« [szyk 2 : 1] (3): KuczbKat 40; NiemObr 116; Doſkonałym Bogiem/ doſkonáłym ieſt cżłowiekiem: z duſze rozumney y ćiáłá ludzkiego ſpráwionym. LatHar 374.

»(obiecany) człowiek (święty) Mesyjasz« [szyk 8 : 4] (12): to rozumie o cżłowieku Meſyaſzu/ zdawná Oycom obiecánym CzechRozm 57v; Podźmyż iuż do końcá/ ktory [...] Prorocy/ o tymże obiecánym meſyaſzu cżłowieku/ pokázuią. CzechEp 298, 76, 284, 298, 304, 315 (9); NiemObr 163 [2 r.].

»człowiek (z nieba) niebieski« = homo de caelo caelestis Vulg (8): BudNT c4; CzechEp 295; Bogá nawyżſzego ſynem [...] y cżłowiekiem niebieſkim názwány ieſt. NiemObr 97, 118, 120; WujNT 1.Cor 15/47, s. 14, 15.

»nie tego świata człowiek« (1): przypátrzywſzy mu ſie [...] poználi iż tho nie tego ſwiátá cżłowiek RejPos 208v.

»nowy człowiek« [szyk 6 : 1] (7): zakon ſtárego przykazánia [...] wyniſzcżył/ áby dwoy lud zbudował w ſámym ſobie/ zá iednego nowego cżłowieká [in unum novum hominem] Leop Eph 2/15; BudNT Eph 2/15; CzechRozm 38, 163v, 210v; ktory [Chrystus] ze dwu vcżynił iednego nowego cżłowieká w ſámym ſobie. CzechEp 316; WujNT Eph 2/15.

»człowiek prawdziwy (Jezus Chrystus), prawy« [szyk zmienny] (71 : 29): Kyedi boze cyalo podnoſſα. Modlytwa [...] prawi czlowyecze prawe cyalo ſdzewyce narodzone BierRaj 20; OpecŻyw 81; iżbys ſie prawdziwym cżłowiekiem okazał łacżnącies chciał TarDuch B2; KromRozm III D7v; KrowObr 46v, 49, 214; GrzegRóżn B4, C3; RejAp 14; RejPosWiecz2 91v, 94v; BiałKat 226; KuczbKat 50; WujJud 43v; prawdźiwa iſtotá ćiáłá Páná Kryſtuſowego nie zginęłá po zmartwychwſtániú [...] lecż iáko w prawdźiwym cżłowieku zoſtáły właſnośći duſze y ćiáłá WujJudConf 70; RejPosWstaw 21 v; CzechRozm 21, 39, 55, 157v, 178v (9); SkarŻyw 1, 285; X. K. [Powodowski] nie przyznawa Chriſtuſowi tego: żeby on był prawdźiwym cżłowiekiem CzechEp 344, 149, 186, 291, 308, 342 (25); NiemObr 120, 138; ReszPrz 79, 80; ArtKanc M12v; LatHar 221, 273; WujNT 121, 314, 375, 687, 825 [2 r.]; SkarKaz 243a, 244a, 514a, 608a [2 r.].

»człowiek Syn Boży« (3): CzechRozm 43v, 54v; Srzodek stárego Testámentu cżłowieká ſyná Bożego opiſuie. CzechEp 296 marg.

»wtory człowiek (Adam niebieski)« [szyk 7 : 1] (8): BudNT c4 [2 r.]; CzechRozm 60v; CzechEp 348; Pierwſzy człowiek z źiemie/ źiemſki: wtory człowiek z niebá/ niebieſki [secundus homo de caelo caelestis] WujNT 1.Cor 15/47, s. 14 [2 r.], 619.

Zestawienie: »syn człowieka« = Mesjasz (1): abyſcie wiedzieli żetz ſyn cżlowieka [filius hominis Vulg Matth 9/6; Syn człowieczy WujNT]/ má motz na ziemi odpuſſcżatz grzechy. OpecŻyw 43v.
Szeregi: »Bog, (a, i) człowiek« [szyk 112 : 8] (120): tys mie boga y cżlowieka twymi pierſiami panieńſkimi kármila OpecŻyw 185v, 1v, 9, [27v], 41v, 163 (7); PatKaz I 12, 12v; chczyal ſyą narodzycz dla czlowyeka, aby gy odkupyl bądącz czlowyekyem y bogyem PatKaz II 45v, 35, 36v, 57v, 61v, 74 (21); [dyjabeł] upadl w pychą nyechczącz bycz poddanym bogu czlouyekouy PatKaz III 98, 103 [2 r.]; RejPs 64; SeklWyzn b2v; MurzNT A4; KromRozm II b4v, d3, ſ; KromRozm III B3v; DiarDop 103; LubPs M2v marg, Z2, Z2v marg; KrowObr C3, 12, 185v, 214, 215v; BielKron 19, 155; GrzegRóżn J3v; Prot C2; RejAp 126, 161v; HistRzym 40; co ſpráwował/ iáko práwy Bog y iáko práwy cżłowiek RejPos 101v, 3v, 100, 272v [2 r.]; iáko w Bogu prawdziwym/ y w cżłowiecże prawdziwym w iedney perſonie/ ktorą zowiemyPánem Kriſtuſem RejPosWiecz2 91v, 91, 92, 94, 94v (7); BiałKat 101, 226, 231, 328v [2 r.]; GrzegŚm A3; WujJud 171v, 176, żp 69v—73; WujJudConf B5, 45, 69v, 93; CzechRozm 22v, 55v, 57; KarnNap D2v; on ieſt práwy Bog/ y práwy cżłowiek/ ktory dla nas vćierpiał na krzyżu SkarŻyw 173, 101, 203, 357; StryjKron 145; CzechEp 75, 147, 218, 293, 312 (9); NiemObr 111 [2 r.]; ReszPrz 76; WerGośc 208; ArtKanc D12, M10v; LatHar 206, 239, 304, 373, 519 (7); Skoro pánná zezwoliłá/ nátychmiaſt poczęłá zupełnego Bogá y zupełnego człowieká WujNT 195, 481, 576, 724 [2 r.], 752, Xxxxx4; SkarKaz 276b.

»ciało, (to jest, a(l)bo) (prawdziwy) człowiek« (6): RejZwierc 197; Sin Boży tedy/ ſłowo ono [...] które śię [...] ćiáłem/ álbo prawdźiwim cżłowiekiem ſtáło BiałKaz E2; BudNT cv; CzechRozm 54v; obietnicę Bożą [...] opiſał/ powiedźiawſzy iż ſię oná mowá ćiáłem/ to ieſt cżłowiekiem sſtáłá CzechEp 210, 261.

»człowiek abo człowieczeństwo (lub ciało)« (2): [Chrystus] ćierpieć przez ſámego ſiebie [...] nie mógł: ále przez kogo inſzego/ to ieſt wedle was/ przez cżłowieká ábo cżłowiecżeńſtwo CzechRozm 55, 54v.

»mąż, (abo) człowiek« (3): CzechRozm 11; powieda być tákiego ſyná [panny Maryjej]/ ktory był mężem/ ábo cżłowiekiem záraz [...] ieſzcże ſię nie vrodźiwſzy. CzechEp 262, 261.

»człowiek abo persona« (5): ſámego tylko cżłowieká ábo perſony kthora nie ieſt Bogiem/ tá kreẃ wypłynęłá GrzegRóżn C2v, B2v, C3v, C4 [2 r.].

»syn człowieczy to jest (a) człowiek (prawice Bożej)« [szyk 2 : 1] (3): ty [Boże] záchoway rękę ſwą ná człowieká práwice ſwoiey á ná ſyná człowieczego [super virum dexterae tuae et super filium hominis Ps 79/18] RejPs 120v; Chriſtuſá Iezuſá [...] ktory ſię wyznawał wſzędy być ſynem cżłowiecżym/ to ieſt cżłowiekiem. CzechEp 148; NiemObr 117.

e. Ze stanowiska medycyny i psychologii nosiciel określonych cech fizjologicznych i psychicznych; homo, vir Mącz, Modrz; anima, caro Vulg; animans Modrz; animus, persona Mącz (3872): Sczłowyekyem ſwádliwym nigdy niemiey towárzyſtwá March1 A3v, A4v [2 r.]; Nie záwżdyć gdzie śię vrodzi/ Tam śię cżłowieku [zamiast człeku] ſzcżeſno wodzi BierEz O2, B3, C3v, C4, D3v, Ev (14); OpecŻyw 5, 32v, 47v, 79v, 129v (9); PatKaz I 7v, 10, 12v; PatKaz II 65v; czemu bog y natura wloſy dala czlouyekouy PatKaz III 119v, 119 [2 r.], 119v [2 r.], 120; Crassus, qui habet corpus pingue [...] Myąſſy człowyek Murm 65, 65 [3 r.]; Mymer1 23v; BartBydg 70v; cżłowiek ktori ma ſuchoti Dobrze aby ſiedział w boru FalZioł I 116b, I 38a, III 12c, IV 5c, V 1v (304); Cżłowiek ieſt myſl proſta, praczuiąca duſza, na malucżki cżas trwaiąci ducha prziymacż. BielŻyw 135, 37, 47, 50, 106, 166 (30); BielŻywGlab nlb 14; Cżemu cżłowiek niema kopyt iako inſze bydło. GlabGad F3v, B7v, B8v, C7v, C8v, D3 (236); MiechGlab *4, 23, 65; W cżłowiecże też [jest] pięć ſmyſłow y pięć też ieſt rodzaiow rzecży żywiączych KłosAlg A3, A3v [3 r.], A4v; Liekarz obiecuye tzłowiekowi zdrowie gdy niema mocy March3 T8v, V3; non timebo quid faciat mihi caro [...] przetho ſie nie będę bał by mi czo złego człowiek nieucżinił. WróbŻołt 55/5, 61/4, K6v, Y2, aa4,vv (10); LibLeg 7/97v; RejPs 54, 75, 83, 137v, 148 (14); RejRozpr Av, A4v, K4; Bylmo Szoka [leg. z oka] czlowyeku vmye zegnacz thymi ſlowi LibMal 1544/88y, 1547/128, 1550/154; SeklWyzn 3v, Fv; O moy namileyſzy oycże/ pomni iżes cżłowiek RejJóz B4, C5v, E4, Fv, Iv, L7 (11); RejKup b2, p6v, S; rácż wáſzá łáskáwoſć vznáć/ że y wy ieſteſcie cżłowiek iáko y my z niewiáſty cieleſney národzony HistAl F5, Av, A4v, H7, K4v‒K5, M2 (13); KromRozm I B2v [4 r.]; MurzHist F4v, K3v, Rv, R2, S4 (7); MurzNT Matth 7/5, 12/12, Luc 7/25, k. 51, 103v (8); KromRozm II p4, q2, r2, r2v, ſ2v (15); by też dobrze Auguſtyn inácey to wykłádał/ człowyek też był KromRozm III N, B7, F5v, Lv, N, N2v (11); Diar 22; DiarDop 100; o nieprzeſpyecżnośći ſwiátá/ y affekciech przyrodzonych cżłowieku/ s ſtrony ciáłá y duſze. BielKom kt, A3, B3, B7, C2, C3v (27); nic milſſego cżłowyekowi náturá nye dáłá yáko kożdemu ſwe dzyatki GliczKsiąż Q3, D4, H3v, K5, N7, O2v (63); LubPs I2, K4v, L, N3, S6v (23); ZapWar 1558 nr 2686; GroicPorz a2, hh4v, 113 [3 r.], 114v, mm; Ieſli ſám męſztzyzná ieſt tzłowiek/ tzyli teſz y niewiáſtá ieſt tzłowiek? KrowObr 202v, 25v, 58v, 102, 202v, 227V (21); co ieſt zá cżłowiek/ myſląc głowá boli. RejWiz 41v, 30, 44v, 66, 93, 130v (49); doznałem nic nie być lepſſego iedno weſelić ſie cżłowiekowi w pracach ſwoich [laetari hominem in opere eius] Leop Eccle 3/22, Ps 38/6, Eccli 20/21, 27/28, 42/12, Gal 1/12 (55); OrzList e2v, f4v, g; UstPraw A4v; RejZwierz 8v, 114, 123v, 134, 143; pod ćieniem mądrości y pod ćieniem ſrebrá odpocżynie cżłowiek [requiescet homo] BibRadz Eccle 7/13, Gen 17/17, Iob 34/7, Prov 27/6, Eccle 1/3, Hab 2/5 (93); bo też ſye drugdy Krol ná ſądźie (iáko Człowiek) ſądząc nas omyla OrzRozm O2v, B4v, G2v, H2v, L4, M2v (7); Pámiętay Attilá żeś cżłowiek/ obácż ſie iż nie cżłowiecżeńſkie cżyniſz BielKron 298; w łáźni gorącey cżłowiek pręthko omdleie BielKron 335v, 35, 73v, 81v, 444v, 462v (128); GrzegRóżn B3, C2v, Lv, L2, L4 (10); w człowieku ſą mocarki dziwne [popędliwość, żądza, bojaźń, żałość, radość] KochSat B4v, B4; KwiatKsiąż B4, D2, E4, F4v, G4v; człowiek káżdy we dwu niedźieł [!] [...] po národzeniu ſwoim pilnie ſie przipatrza świátłowi LeovPrzep H4v, H4v [3 r.], I [2 r.], Iv; Przirodzenie przidáło człowiekowi chćywość wynálezienia prawdy. Mącz 145d, 11b, 143b, 266b, 325c, 341a (184); wolność w człowieku myśl mnoży OrzQuin R4v, B4v, Q2v, R4v, S, Vv (12); Prot A4; ięzyk mowiący w cżłowieku nie może ſie dzielić od cżłowieká mowiącego. SarnUzn D, E8v, F4v, [G2v], H2; Człowiek y wſzeláki żywiół ſádło maiący/ bes śiárki obfitośći nie trwa SienLek V3v, 11, 23, 36v, 122v, 139 (110); Strách á boiaźń to ieſt przyrodzona rzecż káżdemu cżłowiekowi RejAp 22v, 58v, 76, 77v, 78, 79v (12); nie pátrzmy ná przyrodzenie/ pátrzmy ná to/ co cżłowiek rozumem á ręką vrobi. GórnDworz L16, G3v, I2v, K5, L8v, Ff2v (125); GrzepGeom A4v; HistRzym 15, 22v, 23 [2 r.], 31v; RejPos 16v, 46v, 101v, 236v, 300v (63); RejPosWiecz2 91; RejPosWiecz3 96v; iż ſye naydźie niepożytheczny człowiek/ y iuż człowiekiem nie będźie? [...] ſam ich [ludzi] niepożytek ſtráćić ich bytnośći nie może. BiałKat 311, 268v, 311; GrzegŚm A3 [2 r.], 2, 20, 24, 31; HistLan F4; KuczbKat 295, 300, 335, 420, 430 (8); cżłowiekowi nic nie ieſt droſzſzego iáko cżás RejZwierc 62v, 61v, 73, 146v, 150v, 261 (173); BielSpr 45, 49; WujJud 131, 252v; RejPosWstaw 41v, [412], [1103] [2 r.], [1103]v; z niego [drzewa na śrzód ziemie] też bráło pokarm káżde ćiáło (marg) Miáſto káżdy cżłowiek (‒) BudBib Dan 4/12, Eccle 1/3, 8/1, Is 2/22, Sap 9/5, I 3d (26); HistHel C4v; WierKróc A4, B; BiałKaz B4 [2 r.], F3v [2 r.], I3; BudNT Matth 7/9, Ioann 5/34, Rom 7/24, Iac 5/17, b5v (6); obroná która z przyrodzenia/ nie tylko cżłowiekowi ſámemu/ ále y wſzemu ſtworzeniu źiemſkiemu [...] ieſt [...] wrodzona CzechRozm 242, 63, 89v, 163v, 231, 239v (42); PaprPan A4, I4v, S4v, T3, Z3 (7); KarnNap C4v; ma być przypomináne zwierzchnemu Pánu/ áby ſię znał być cżłowiekiem [ut cognoscat se hominem esse]: to ieſt źwierzęćiem poddánym błędom. ModrzBaz 101, 37, 40, 52, 75v, 143v (55); ModrzBazBud ¶6v; SkarJedn 22, 23, 26, 43, 44 (8); KochOdpr A3v; A choróby/ iż ſye ták w człowieku [...] nigdy nie trafią/ áby złączoné/ á z drugiémi ſpólné/ być niemiały Oczko 31v, 3v, 15, 18v, 23v, 33v (12); Calag 348a [2 r.]; KochPs 9, 24, 51, 63, 76 (24); ná onym 40 łokiet wyſokim ſłupie trzydzieśći lat wyćierpiawſzy/ Potym iáko cżłowiek vmarł [Symeon] SkarŻyw 31, 99, 118, 124, 213, 271 (12); Wſzytki ludzkié fráſunki vmiéſz wykorzenić [mądrości]/ A człowieká tylko nie w Anyołá odmięnić KochFr 9, 10, 14, 16, 23, 24; StryjKron 566; cżłowieká poſpolićie zowie [w języku hebrajskim] ſynem cżłowiecżym 1. Moi. 6. v. 2 CzechEp 307, 45, 155, 162, 183, 316 (17); NiemObr 6, 23, 136, 138, 166 (12); KochFr 39, 67, 68, 111, 124 (7); KlonŻal C2; KochDz 104, 105 [2 r.], 106; KochMarsz 153; KochPhaen 1; zowią [Lutra] Philauticum, to ieſt/ cżłowieká/ ktory o żadnym inſzym nic/ tylko ſam o ſobie wiele trzyma ReszPrz 63, 8, 53, 61, 80, 85 (7); WerGośc 228, 244, 254, 256, 260 (11); WerKaz 299, 301 [2 r.]; Cżłowiek mdła rzecż WisznTr 26, 9, 22, 28; BielSen 5; BielSjem 22; ſzkodá zwáć człowiékiem/ kto bydlęcé żyie KochPieś 51, 9, 26, 29, 48, 71 (11); Sam ze wſzytkiégo ſtworzenia/ Człowiek ma śmiéch z przyrodzenia KochSob 59; KochTarn 77; PudłFr 40, 43, 47, 51, 58 (7); ArtKanc L12v, O4v, Q11, S11; BielRozm 10, 32; vmyſł náſz od ktorego człowiek człowiekiem ieſt názwan GórnRozm A3, A3, A4v, B4, H3, Kv (30); KochProp 16; póki w ſwéy mierze trwa [temperatura corporis] [...] póty y człowiek obyczáiow zwykłych ſye trzyma KochWr 29, 29, 31 [2 r.], 32, 39; PaprUp Hv; ZawJeft 25, 27, 29 [2 r.], 35, 42 (9); ActReg 48, 173; Lactes ‒ Kiſzki mnieiſze wczłowieku. Calep 575b, 75b, 746a; GostGosp 2, 4; GostGospPon 169; wolę cżłowieká bez pieniędzy niż pieniądze bez cżłowieká. Phil F4, B, I, K, M, Q2 (21); GórnTroas 4 [3 r.], 22, 65; KochCn B3v [4 r.], B4, B4v [3 r.]; báczny człowiek nie to ma czynić/ co v drugiégo widźi/ ále to co mu przyſtoi. KochPij C3, C [2 r.], Cv [2 r.], C2, C2v [3 r.]; GrabowSet Ev, I4v, K3v, Mv, N2 (15); KochFrag 20, 23, 26, 38, 47 (10); OrzJan 18, 31, 72, 92 [2 r.], 120; LatHar [249], 298, 536, 581, 647 (16); KołakCath B4v; bez tego ſłońcá ſtworzonego/ cżłowiek/ y káżda rzecż żywiącą żyć niemoże KołakSzczęśl A2, C4; Coſz nád to więcey cżłowieku potrzebá/ Iedno kiedy ma z gębę chlebá RybGęśli C2, D, Dv; ieſli ſię godźi w ſzábáty dobrze czynić czyli zle? duſzę (marg) żywot ábo człowieká. Hebráiſm (‒) záchowáć czyli zátrácic? WujNT Luc 6/9; gdyby nie były ſkrocone one dni żadne ciáło (marg) żaden cżłowiek. Hebráiſm. (–) nie byłoby záchowáne WujNT Matth 24/22, Act 10/26, s. 173, 309, 581, 687 (39); WysKaz 40, 45 [2 r.]; JanNKar A3 [2 r.]; SarnStat [8], 131, 550; KlonKr C3, E3, E4v; y iedwab’ y płotno z pokrzywy/ Cżłowiek wynálazł KmitaSpit A4v, A3v [2 r.], C3; [opilstwo] cżłowieká iáko niemotę cżyni.PowodPr 71, 17, 27, 72, 79; Do miáſtá ludźie ſię kupią [...] áby ieden z drugiego miał pomoc: gdyż ſam człowiek ieſt z śiebie niedoſtáteczny SkarKaz 633a, 5a, 83b, 118a, 120b, 638a (21); CiekPotr B, C3, 36, 71, 83 (6); CzahTr B2, [Dv], F3, I, Kv (9); GosłCast 43, 55, 60, 66, 68 (10); PaxLiz B3; SkarKazSej 663b, 684b, 698b, 700a; iáko świát ma cżtery naprzednieyſze wiátry [...] ták też cżłowieká cżtery áffekty naprzednieyſze vnoſzą KlonFlis A4v, A4, B4, C, C2v, E (7); KlonWor 56, 71, 76, 79, 82 (13); SzarzRyt Av, Cv, C3 [2 r.].

cum nm (1): trzey cżłowiekow vmarło WysKaz 20.

W przeciwstawieniach: »anjoł ... człowiek« (2): Zaż Anyoł/ á nie cżłowiek/ wyſłowić to może? GrabowSet S4; KochFrag 25.

»człowiek ... bohatyr« (1): Dla tego śię cżłowiekiem znay/ Z bohátyrem śię nie wſpieray. BierEz G2.

»duch ... człowiek« (2): SarnUzn F7; to prawdá iż [jest] nie duchem/ ále cżłowiekiem CzechEp 100.

»kamień ... człowiek« (3): Człowiek nie kámień KochFr 16; KAmieniem/ nie cżłowiekiem/ pocżytałbym tego/ Ktoby ſie nie vżalił WisznTr 7; KochTarn 73.

»człowiek ... motyl« (1): bądź práwie cżłowiekiem á nie owym motylem co leći gdzie go wiátr ponieſie. RejZwierc 146v.

»nie człowiek, ale niedoperz« (1): z tákowym ſzálbierzem/ Co nie będźie cżłowiekiem: ále niedoperzem. KlonWor 73.

»robak (a. robaczek) ... człowiek« (4 : 3): A ia ciem ieſt robak á nie cżłowiek [Ego autem sum vermis et non homo Vulg Ps 21/7] TarDuch A2v; RejPs 31; Práwyem yuż yeſt nye cżłowyek lecż marny robacżek LubPs Fv; KochPs 30; GrabowSet F2v; JanNKarGórn G4; SkarKaz 82b.

»złe a nie człowiek« (1): Coż to złego á nie cżłowiek/ Vkaż ogon boś wilkołek. BierEz B4.

»(nieme) źwi(e)rzę, bestyja, bydlę (a. bydło), niema twarz ... człowiek« (4 : 3 : 3 : 1): BierEz Dv; BielŻyw 4; HistAl K8v; ſnádnie nieme źwirzę w ſwych ſpráwach zábłądżi/ A cżłowiek ſie bacżeniem [...] rządzi. RejWiz 29; choć cżłowiek choć bydlę będzie [sive iumentum fuerit sive homo]/ niezoſtánie żywo. Leop Ex 19/13; człowiek theż żołądek ma/ ná kthory częściey niż niema twarz choruie SienLek 95v; RejPos 247; RejZwierc 62 [2 r.], 64v; dobre dobrym oddawáć ieſt rzecż wrodzona: nietylko cżłowiekowi ále beſtyam bez rozumnym. PowodPr 17.

W porównaniach (18): cżłowiek yáko śyáno nye może długo trwáć [Homo, sicut faenum dies eius Ps 102/15] LubPs X4v; RejWiz 52v marg [2 r.], 87v marg, Cc4v [4 r.]; Truncus homo [...] Człowiek yáko pień gnuśny Mącz 467a; przy vrodzeniu cżłowiek ieſt iáko pijáná/ po vrodzeniu iáko báńká RejZwierz 47v; CzechRozm 218; Błąd ieſt człowiek KochPs 57; Márá człowiek KochPs 209, 58, 154; ArtKanc Q19v; GórnTroas 33; Proch w świećie cżłowiek RybGęśli D2.

Przysłowia: Ktory człowyek plewami ſyeie ſwoię rolą/ táki nędzę będźye żął March1 A3v; Abowiem cokolwiek będźie śiał człowiek/ to też będźie żął [Quae enim seminaverit homo, haec et metet] WujNT Gal 6/8.

Cżłowieká znáć po ſkorze. BierEz H4v.

v ſtarich ludzi było to w poſpolitey przypowieſci, Cżłowiek prawi, cżłowieku, albo Bog albo Diabeł GlabGad L8v‒M; Po Bogu człowiek człowiekowi naylepiey może vczinić Mącz 378a; Cżłowiek cżłowiekowi ieſt cżáſem miáſto Bogá/ Cżásem też miáſto wilká/ ábo złego wrogá. KlonWor 81 [ogółem 3 r.].

Miltzącego tzłowieká/ y też ćichey wody/ záwſſe ſie ſtrzeż March3 V7.

yáko on powyedzyał Terencius/ nád cżłowyeka nyeumyeyętnego nic nyemáſz nyeſpráwyedliwſſego GliczKsiąż L3v [idem] Mącz 254d.

twoyciem ya przychodzień [advena ego sum apud te Ps 39/13] (marg) Cżłowyek ieſt iáko gość ná ſwiecie (—) LubPs L marg.

Iáko mowią: Z bogáctwá álbo z doſtátku cżłowiek ku złośćiam przychodzi BielKron 346; bogáctwo poſpolićie roſpycha cżłowieká GórnDworz Hh8.

Omnium horarum homo [...] Człowiek y do rády y do zwády Mącz 158a.

Medicis licet impune hominem occidere, Lekárze mogą bes káźniey człowieká zábić. Mącz 332a.

Cżłowiek zá dzieſięć grzywien/ ſzkápá zá ſto złotych. BielSat D4v [idem] BielRozm 32.

Ieſth práwi cżłowiek źwirzę iedno/ ktore ſie ſmieie GórnDworz Ov.

to miſtrzowie powiedzieli [...] że w ſerce cżłowieká mądrego nie wnidzie nic ſmutnego HistRzym 23v.

to czyni y mówi człowiek/ co w ſercu ma [ex abundantia enim cordis os loquitur Vulg Matth 12/34] BiałKat 36.

Owa wſzytkochmy ludzie iednoż pleban cżłowiek. Y ktoż ieſt táki ktoryby [...] nigdy nic z niey [powinności swojej] nie wykrocżył? RejZwierc 78.

cżego cżłowiek nierozumie o to máło dba. KarnNap A2v.

zbłądźić iáko cżłowiek może WujJud 37.

iáko ieſt ſtára Euripidowá powieść/ ieden cżłowiek niemoże wſzytkiégo obácżyć [ut Euripidis uetus dictum fertur, unus uir non uideat omnia] ModrzBaz 131v.

Bárźiey do ſercá to/ co boli/ cżłowiek Przypuſzcża/ niżli co gmyſli ſie dzieie. KochOdpr Bv.

do złego cżłowiek ná koniu rącżym przyśpieſzá/ á ku dobremu ná wole ſię wlecże. SkarJedn 383; Rychley do złego cżłowiek ſię da przywieść. SkarŻyw 82 marg.

poſpolićie ludźie mowią/ varietas delectat; iákoby rzekł: Człowiek ſkłonny do nowośći rad ſię kocha w rozlicznośći LatHar +5v.

niewie cżłowiek kiedy co ma iáko to ſmákuie/ áż dopiero gdy to ſtráći/ toż to cukruie. GostGosp 5.

Frazy: »głupieje człowiek« (1): Głupieie [Brutescit PolAnt Montanus] káżdy cżłowiek od vmieiętnośći BudBib Ier 10/14.

»człowiek poczernieje« (1): Cżłowiek myſląc pocżernieie BielKom E8v.

»człowiek tępieje« (1): Hebescit [...] animus in ocio, W próżnowániu człowiek tępieye y lenieye. Mącz 259a.

»człowiek się wyszuma (wyszumieje)« (2): kapuſta iż ma moc rozpuſzcżaiączą przeto żołądek laxuie [...] á tak ſie cżłowiek richley wyſzuma gdy nic w zgorę nie wſchodzi czo by miało mozg [...] zarażać. GlabGad 13; Tak cżłowiek wyſzumieie Po wcżorayſzym. LudWieś B4v.

»zdycha człowiek« (1): zdycha cżłowiek [mortuus est homo]/ á gdzież ieſt? BudBib Iob 14/10.

»człowiek zgrzybieje« (1): w troſce człowiek zgrzybieie KochSob 58.

Wyrażenia: »cały, wszytek, zupełny człowiek« = totus homo PolAnt [szyk 21: 5] (15 : 10 : 1): Ma [kość z serca jeleniego] mocz ſercze poſilać y wſzythkiego cżłowieka FalZioł I 95d, V 4v, 62, 112; WZroſt czałego cżłowieka wiele o nim dawa znać. GlabGad M2v, A7, Mv, M2, M2v; KromRozm III Bv; BielKom C6; [Pan Bóg] chce mieć nie połowicę/ ále obiedwie tzęśći zupełnego tzłowieká/ y Duchá y ciáłá KrowObr 116; BibRadz I 1d, 306b, Ioann 7/23; SienLek 61v; RejPos 270v; GrzegŚm 2 marg, 19, 21 [2 r.]; BudNT Ioann 7/23; DVSZA z Zydowſkiego znácży niekiedy cáłego człowieká. Már: 3.4 [animam salvam facere] WujNT Yyyyy2v; duſzá ſámá bez ćiáłá/ nie ieſt człowiekiem cáłym SkarKaz 3b, 3b, 208b.

»chory, niemocny, niezdrow(y) człowiek« [szyk 13 : 6] (15 : 2 : 2): to niemocznemu dawać ieſć/ y tę iuchę pić [...] bo to cżłowieka niemocznego barzo poſila FalZioł V 68, I 54d, III 4d, V 75v, 84, 89v (10); Twarż blada vkazuie cżłowieka nie zdrowego GlabGad N2v, L, 02; BielKron 258v; SienLek 21v; RejPos 225v; KuczbKat 200; ieſli ſie chory cżłowiek wſtydźi rány ſwoiey Lekárzowi okázáć WujJud 89; Oczko 4.

»ciężki (a trudny) człowiek« (2): Mącz 98a; Wyrwi mię/ z okrućiéńſtwá cżłowieká ćięſzkiego. KochPs 103.

»człowiek cnotliwy, cny, wysokiej (a. dobrej, a. niepospolitej, a. wielkiej) cnoty, niecnotliwy« [szyk 33 : 30] (50 : 4 : 6 : 3): vſtawił Biſkupem cżłowieka wyſokiey cznoti imieniem Andrzeia Warzyło MiechGlab [88]; RejPs 147; MurzHist V2; GroicPorzRej C4; wiem tu cżłowieká nie dáleko cnego RejWiz 146v; Leop Esth 16/15; BibRadz Eccle 7/27, 2.Mach 8/32; OrzRozm I, M2v; BielKron 145, 228v, 357v; KwiatKsiąż Gv; Mącz 11c, 419c, 499b; RejAp 42v, 128; thego ia ſámego mam zá práwego Philozophá/ kthory chce być cnotliwym cżłowiekiem GórnDworz G3, G3, L2, Hhv; HistRzym 22v; RejPos 20, 41, 41v, 43, 56v (11); BiałKat 163v; RejZwierc 20, 37, 81v, 92v, 120v (10); BiałKaz I4; PaprPan Y3v, Z2; KochPs 10, 184, 205; KochFr 107; ReszHoz 133; KochPieś 43; GórnRozm B, Ev, G, G4v; ActReg 84, 118, 169; KochFrag 50.

»czysty (a ochędożny) człowiek« [szyk 4 : 3] (7): GliczKsiąż B5, B8; człowieká czyſtego [mundi viri] proſta ieſt ſpráwá. BibRadz Prov 21/7; BielKron 37; Mącz 149d; HistRzym 73; RejZwierc 108.

»(barzo, wielmi) dobry, dobrej wolej, dobrego żywota, serca dobrego człowiek« [szyk 66 : 35] (96 : 3 : 1 : 1): ten goſpodárz był cżłowiek dobri ForCnR A2v; PatKaz III 149; Andrzey z Kobylina wſzelkiemu cżłowieku dobrey woley BielŻywGlab nlb 8; GlabGad N8, O5v, P3v; BierRozm 16; WróbŻołtGlab A4 [2 r.]; RejKup m5; GliczKsiąż Ev, Nv; KrowObr 66 [3 r.], 246; OrzList e; ięzyk łáſkáwy w dobrym cżłowiecże [in bono homine] obfithuie. Leop Eccli 6/5; Tám Ioáchym mieſzkał/ cżłowiek dobrego żywotá KochZuz A2, A4v; RejZwierz 61v; BibRadz 2.Mach 15/12, Ioann 7/12; OrzRozm L4v; Cżłowiek był [Jagiełło] ſercá dobrego/ vrody średniey BielKron 387, 136, 137v, 154, 228v; Optinuit existimari bonus, Wſobił ſie w to że był mian zá dobrego człowieká Mącz 447c, 29a, 36c, 114a, 115c, 138a (15); SienLek 10v; RejAp 128; GórnDworz G3, L2, Q2v; HistRzym 29v, 88v; RejPos 201; RejZwierc 39v, 115, 126, 175, 177 (14); WujJud 53v; BudBib Prov 13/22, Eccli 29/17; WierKróc B2; BiałKaz C4v; BudNT Luc 6/45; PaprPan T3; ModrzBaz 27v, 43, 43v, 95v, 107 (7); KochOdpr B4v, C3; KochPs 16; CzechEp 3; KochFr 65; KochDz 104; ReszPrz 52; ReszHoz 133; gdy ludźie poſpołu mieſzkáć pocżęli/ obráli ſobie Krolá/ naylepſzego miedzy ſobą czlowieká [!] GórnRozm M4v, B; GostGospSieb +2v; Phil I3, M4; Człowiek dobry [Bonus homo] z dobrego ſkárbu ſercá ſwego wynośi dobre WujNT Luc 6/45, Matth 12/35, s. 748; SarnStat 335; VotSzl C; SkarKazSej 699a; KlonFlis B4; KlonWor 41.

»dzielny człowiek« [szyk 4 : 2] (6): [króla] witáli Poſłowie [...] przez Páná Mikołáiá Sienickiego/ Márſzáłká ſwégo/ dźielnégo człowieká. OrzQuin I4v, Z4; GórnDworz Kk4v; RejPos 25; RejZwierc 93, 113.

»głupi, niemądry człowiek« [szyk 9 : 9] (16 : 2): OpecŻyw 120v; Nozdrze ciaſne á grube [...] vkazuią cżłowieka głupiego GlabGad O; temu cżłowiek głupi [vir insipiens] nie porożumie [!] WróbŻołt Ps 91/7, 13/1, k. E; RejKup r6v; MurzNT 61 [2 r.]; DiarDop 99; W mieſzkániu ſpráwiedliwego ſkarb [...] á cżłowiek niemądry [imprudens homo]/ rozproſſy go. Leop Prov 21/20; OrzRozm Dv; LeovPrzep F2; GórnDworz Ee4v; RejZwierc 112 marg, Aaa3; ModrzBaz 58; KochPs 57; GórnRozm A2v.

»goły człowiek« (2): Gdybymći Iezuſá Chriſtuſá gołym cżłowiekiem/ iáko ktorego inſzego pokłádał CzechRozm 65v; CzechEp 340.

»jeden człowiek« = zwykły, taki, jak inni ludzie (2): rzekł [Samson] [...] zemdleię/ y będę iáko ieden cżłowiek [unus homo (marg) ex hominibus (–); innym ludziom podobny Wujek] BudBib Iudic 16/11, 16/7.

»człowiek krwie« (1): kto go [ubogiego] oſſukawa/ ieſt cżłowiek krwie [homo sanguinis]. Leop Eccli 34/25.

»człowiek lekki« [szyk 2 : 1] (3): palcze odſtawaiące od ſiebie znamionuią cżłowieka lekkiego GlabGad P2; GórnDworz M; GrabowSet B2.

»(dobrotliwy) ludzki, skłonny człowiek« [szyk 1 : 1] (2): Affabilis [...] Dobrotliwy/ Lucki/ Skłonny człowiek Mącz 119a, 115d.

»człowiek mądry (baczny, mierny itp.)« [szyk 45 : 38] (83): inych ludzi przygody [...] Cżynią cżłowieká mędrſzego BierEz K4, D3v; ForCnR C2v; PatKaz III 121, 135v; BielŻyw 97, 110; GlabGad O2, O4v, O6, P4v; MurzHist B3; MurzNT 61 [2 r.]; GliczKsiąż Nv; dáry záſlepiáią oczy mądrego człowieká GroicPorz bv; Leop Prov 21/22, 29/9, Eccli 21/20; BibRadz 1.Par 27/32, Iob 34/34, Prov 21/20, Eccle 7/6, 7/8 (9); CEleſtynus [...] będąc cżłowiekiem mądrym y vcżonym BielKron 183v, 25, 79v, 184v, 186, 262; KwiatKsiąż E2, P4v [2 r.]; Mącz 16a, 250d, 340c, 355b, 419b; OrzQuin O2v; GórnDworz S2; HistRzym 23 [2 r.], 68; RejPos 306; bácżny á mądry cżłowiek y lwá vkroći rozumem ſwoim RejZwierc 72, 78, 80v, 91v, 150v, 166v (18); BudBib Eccli 20/7; WierKróc Av; ModrzBaz 7v, 43v, 106v, 121v, 138; CzechEp 54; GórnRozm Ev, G, N3; Phil M3; WujNT Act 13/7; VotSzl C; CzahTr I3v.

»człowiek mężny (a cnotliwy, możny), serca mężnego« [szyk 4 : 3] (6 : 1): bądź mężnym cżłowiekiem [filius fortis]/ á ſpráwuy walki Páńſkie BibRadz 1.Reg 18/17; [Fredrusz] iż był cżłowiek ſercá mężnego chćiwy ku pothkániu BielKron 417v; RejAp 82; PaprPan Ccv; ModrzBaz 8; CzahTr I3, I3v.

»człowiek (śmiały) mocny« [szyk 12 : 3] (15): Chroń śię cżłowieká mocnego BierEz M2v; ForCnR C3; GlabGad M2v, M7v, O2v, O3, O3v (9); HistAl D3; BielKron 122; HistRzym 80v; SkarKazSej 689a.

»nędzny, mizerny, mały człowiek« [szyk 38 : 12] (34 : 9 : 7): ForCnR C4; [mądrość] z małego cżłowieka cżyni wielkiego BielŻyw 171; RejPs 188; HistAl F5; MurzHist C2v, E2v, F4v, H, N3 (6); BielKom D4v; nawięcey ſiedmdzieſiąt lat tego nędznego wieku/ Przedłuży ſie tu ná ſwiecie mizernemu cżłowieku LubPs T6v, X5v; RejWiz 14, 18, 52v, 116v; RejZwierz 125; Máły Człowiek Deſzpot/ niewiedźieć s kąd ſye wźiął OrzRozm C3; BielKron 315; Canalicula, Nędzny człowiek. Nędznik Mącz 33a, 130b, 256a; HistRzym 43, 45, 91v, 121v [2 r.], 125v; przyrodzenie cżłowieká nędznego rodzi ſie iáko goła tablicá/ zgothowána ku piſániu RejPos A6, 10v, 210v, 225v, 226v, 233v (18); RejZwierc 4v; Phil K3.

»nieludzki (a przykry) człowiek« (2): Austerus homo, Nielucki człowiek Mącz 22a, 18a.

»niemężny człowiek« (1): Megabizus [...] per Methap. accipitur Miáſto niemężnego człowieka [!]/ to yeſt máłpiego á niewieściego przirodzenia Mącz 213d.

»niepospolity człowiek« (2): GliczKsiąż B6v; incomparabilis uir, Niepoſpolity człowiek/ który ſobie równia nie ma Mącz 280b.

»nieprawdziwy człowiek« [szyk 1 : 1] (2): Fabulator, Łgars/ Nieprawdźiwy człowiek Mącz 113b; KochPs 17.

»człowiek niewinny, serca niewinnego« [szyk 6 : 3] (8 : 1): Przeſladuyąc thu cżłowyeká ſercá nyewinnego LubPs Zv; Leop Prov 14/15; RejPos 101, 205v, 285; RejZwierc 135v; wnet cżłowiek niewinny [vir sine querela] walcżył zá nie BudBib Sap 18/21; KochPs 16, 19.

»ni(k)czemny (niegodny) człowiek« [szyk 17 : 15] (32): RejPs 95v, 149v; yeſli go [dziecię] w roſkoſſy á w myękkim [...] chowániu będzyeſz myeć/ yádwabnikyem go potym á nicżemnym cżłowyekyem doſtányeſz GliczKsiąż E4v; BibRadz 2.Reg 3/33; BielKron 79v marg; Homo uilis, Szuyá, Niczemny człowiek Mącz 23a, 200d, 209c, 222d, 242b, 381a (11); GórnDworz D3; RejPos 37v, 39, 192, 202v, 319v (11); RejZwierc 112, Aaa3b; KochPs 57; Phil R.

»obłudny człowiek« [szyk 4 : 1] (5): BibRadz I 281a; RejZwierc 42; LatHar 136; JanNKar H4; W ten ſię cżás obłudnego cżłowieká nawięcey ſtrzeż/ kiedy naſmácżniey [...] mowi KlonWor ded ++2v.

»człowiek (fałszywie) omylny« [szyk 6 : 3] (9): RejPos 189; ia tobie nie Ieronimá [...] álbo ktorego inſzego omylnego tzłowieká vkażę ále Páwłá Swiętego KrowObr 223; RejAp E5v, 8, 179; RejPos 190, 206, 313, 345v.

»osobliwy człowiek« (1): Misantropos ... Latine osor hominum, Nietowárziski/ oſobliwy człowiek Mącz 223d.

»pewny człowiek« (2): KochSat C2; Recte dare literas. W pewne ręce/ álbo pewnemu człowiekowi Mącz 348d.

»poćciwy człowiek« [szyk 113 : 94] (207): Wizerunk, właſny żywotá cżłowyeká pocżćiwego RejWiz kt, A3v, A6v, 44v, 46v, 91v (7); RejZwierz aa2, 113; BibRadz 2.Mach 15/12; OrzQuin H [2 r.]; RejAp AA4, 128; GórnDworz E2v, Hv, L3v, N5; Zadny klaſztor Pánu wdzięcżnieiſzy nie ieſth/ iáko dom cżłowieká pocżćiwego RejPos 43 marg, 43, 116v, 134, 175v, 233 (9); HistLan A2v; Poććiwy cżłowiek co s cnotą ſlub bierze/ Więcey ſpolnego niżli ſwego ſtrzeże RejZwierc 223, B, 77, 82, 210, 274 (174); PaprPan E2v, Pv, X4v; rzadki kto ſię cżuie być pocżćiwym cżłowiekiem [qui de dignatione laboret]/ naydźie śię/ coby chćiał być miedzy świádki [...] policżon. ModrzBaz 140v; GórnRozm B3v.

»pokryty człowiek« = obłudnik [szyk 5 : 3] (8): Leop Isai 9/17; Pan odpowiedźiał mowiąc/ Pokrythy człowiecze [Hypocritae] BibRadz Luc 13/15, Iob 13/16, 20/5, 34/30, I 3a; RejPos 170; LatHar 136.

»człowiek poważny, wielkiej powagi« [szyk 14 : 6] (19 : 1): GroicPorz hhv; RejWiz 170; BielKron 186v; Adest uir summa authoritate [...] Mamy człowieká wielkiey powagi Mącz 126a, 111a, 149a, 149b, 204b (6); GórnDworz Kkv; Cżłowieká poważnego wſzyſcy ſie wſtydáią RejZwierc 135v, 22v, 135v, 146v, 164v, 165 (11).

»człowiek prawy, prawdziwy« [szyk 19 : 9] (19 : 9): RejRozpr E3; chczę vżyć wolney myſli iako cżłowiek prawy RejJóz F4v, H; RejKup r2; GliczKsiąż Fv; Zyẃ ſobie ták pocżćiwie iáko cżłowiek práwy. RejWiz 81, 4v, 10, 32, 49, 96 (7); mnie wiárę dáć/ iákoż to prawdźiwemu człowiekowi/ przyiaćielowi ſwemu OrzList d2; GrzegRóżn C3; OrzQuin P4v; RejAp AA6v; RejPos Bv; GrzegŚm 62; RejZwierc 50v, 120v, 158v; SkarŻyw 97; CzechEp 309, 316; KochTarn 73; duſzá bez ćiáłá prawdźiwym człowiekiem nie ieſt SkarKaz 208a, 208b [2 r.].

»prosty (niechytry) człowiek« [szyk 20 : 10] (30): Gdy panną [...] vzrzala dzyécię leżące iako proſty cżlowiek/ placżacé ſlyſſala OpecŻyw 15, 36‒36v, 91v; Ięzik momotliwy [...] proſtego cżłowieka vkazuie GlabGad O3, M7, M7v, N3v, O8v, P7v; KrowObr 213 [2 r.]; BielKron 460v; Encyclius uir [...] Proſty człowiek Gburowic Mącz 103c, 52d, 161d, 278d, 394b; RejPos 3, 78, 101v, 235, 235v; RejZwierc 197v; CzechRozm 25, 178v; CzechEp 340; ReszPrz 76 [2 r.]; Piotr ieſt opoką/ nie iáko proſty człowiek/ ábo ſzczegulna oſobá: ále iáko Biſkup naywyżſzy WujNT 68, 343.

»człowiek pyszny« [szyk 10 : 2] (12): OpecŻyw 91v, 134v; BielŻyw 152; Brwi wzgorę zklecżone [...] cżłowieka pyſznego vkazuią. GlabGad N4v; RejPs 226v; LubPs bb5; KrowObr 19; Leop Prov 29 arg; BibRadz Prov 21/24; BielKron 109; Phil F4, I2.

»człowiek (oprzątny a) roztropny« [szyk 12 : 5] (17): FalZioł I 122a; GlabGad N6v, Ov; BielKom B8v; Leop Eccli 20/29; W ſercu człowieká roſtropnego odpocżywa mądroſć BibRadz Prov 14/33, Eccli 10/1, 32/3, 33/20; BielKron 422v; RejZwierc 77, 84v, 97v, 111, 221v; BudBib Eccli 10/1; KlonFlis E4.

»człowiek (barzo) rozumny, dobrego, bystrego, wysokiego rozumu« [szyk 9 : 6] (11 : 2 : 1 : 1): Blogoſlawioné dziecię iakoby cżłowiek rozumny/ poglądalo na pannę Marią OpecŻyw 12; RejPs 142; káżdy dobrego rozumu cżłowyek to rozezna/ iż lepyey co vmyeć niż nic GliczKsiąż H4, E7v; BielKron 273; KwiatKsiąż E3; GórnDworz Dd7v; RejZwierc 77; BudBib Eccli 3/30, 29/33; SkarŻyw A3; CzechEp 87; PowodPr 61; kto im wierzy [...] ſzkodá go rozumnym człowiekiem zwáć. SkarKaz 418a, 3b.

»człowiek spokojny« [szyk 5: 1] (6): GlabGad O3v; Pacifica persona, Spokoyny człowiek Mącz 293b; RejZwierc 105, 105v, 274; ieden Aurelius Quintus cżłowiek ſpokoyny/ nie będąc nicżegoy winien Phil O.

»człowiek srogi« (9): Then będzie człowiekiem ſrogiem [ferus homo (marg) silvestris, vel tanquam onager (—)]/ ktory ſię będźie wſzytkim przykrzył BibRadz Gen 16/12, Matth 25/24; RejPos 164v; KochPs 87, 90; ReszPrz 63; bom ſię bał ćiebie/ żeś ieſt człowiek ſrogi [homo austerus] WujNT Luc 19/21, Matth 25/24, Luc 19/22.

»stateczny człowiek« [szyk 12 : 12] (24): Twarz poſrzągła [...] vkazuie cżłowieka ſtatecżnego poki ſobie niepodweſeli GlabGad N2; BielKom F5v; GliczKsiąż L8v; BielKron 136; KochSat C; Mącz 171d, 432a; Wół á Zóná/ ſą przednieyſzé rzeczy w Goſpodárſtwie ſtátecznégo człowieká OrzQuin P4, K2; RejZwierc 73, 124v, 136, 150, 165 (12); PaprPan T3; Te obycżáie [...] cżłowiekowi ſtátecżnemu nieprzyſtoyne [Mores ... viris indigni] ModrzBaz 60; OrzJan 35.

»(wielmi) szlachetny człowiek« [szyk 5 : 3] (8): PatKaz III 107v; KromRozm III C8v; RejWiz 155; OrzRozm O4; Homo omnium nobilissimus, Człowiek wielmi ſliáchetny Mącz 248c, 149b; OrzQuin Aa5; StryjKron 652.

»człowiek śmiertelny, śmierci poddány« [szyk 21 : 9] (29 : 1): BielŻyw 152; HistAl C5v; BielKom C7v; Iż ſie nigdi cżłowieká ſmiertelnego bać nie mamy/ gdyż cyáło yeſt LubPs O2, O5v marg, T6; BielKron 126, 204, 338v; ná iednym śmiertelnym człowieku wſzyſtká Polſká záwiſłá. OrzQuin Y3v; RejAp B7; GórnDworz Gg4; HistRzym 94v; RejPos 189v, 300v, 341; GrzegŚm 52; RejZwierc 42; błogosłáwieńſtwá/ ktore w tey śmiertelnośći cżłowiek śmierći poddány [ab animante morti obnoxio] mieć może ModrzBaz 101v; KochOdpr B2; KochPs 82 [idem] 83; CzechEp 100; KochPhaen 15; ArtKanc E5v; Calep 674b; LatHar 348; WujNT Rom 1/23; SiebRozmyśl G; SapEpit B4v.

»człowiek uć(z)ciwy« [szyk 8 : 6] (14): GlabGad N8v; GliczKsiąż L6v; Prot A3v; GórnDworz N2v; tho czo cżłowieku vććiwemu należy/ iáko ſie we wſzem wedle powinnośći ſwey rozważnie y pobożnie záchowáć [...] ma RejZwierc 106, [283], [283]v, 85, 97, 267; cżłowiekowi vcżćiwemu [ab homini acceptabili] będzieſz wdzięcżnym BudBib Eccli 3/18; KochOdpr B4v; GórnRozm H4v; Phil 13.

»człowiek umarły, zmarły« [szyk 8 : 6] (13 : 1): zęby vmarłego cżłowieka ſpalone/ á ná proch ſtarte [...] ranę tym prochem poſypować FalZioł V 88v, 76; SeklKat O3; HistAl M8; KrowObr 105; BibRadz Eccli 10/11, Ez 44/25; BielKron 37, 467v; Mącz 363d; BiałKat 233v; [św. Atanazyjus] każe v grobu cżłowieká zmárłego oley y woſk [...] zápáláć. WujJud 239v, 200v; NiemObr 139.

»wielki, serca wielkiego, wielkiej myśli, umysłu wielkiego człowiek« [szyk 23 : 12] (29 : 3 : 2 : 1): BielKom B2v; Serce/ rozum ſtátecżność/ cżłowieká wielkiego/ To z nim práwie ták roſło od młodośći iego. RejZwierz 51; OrzRozm P3; Fredruſz [...] iáko był cżłowiek ſercá wielkiego/ żywothá ni zacż ważąc BielKron 418, 11, 109v, 310, 464v; Mącz 340c; OrzQuin Z4; GórnDworz B6v, B7v, C8v, G8v, Hh5 (6); RejPos 12v, 13, 297v, 323; cżłowiek vmyſłu wielkiego/ ktory ſobie przypadki ty Fortuny lekce waży RejZwierc 22, 64, [203]; ModrzBaz 43v, 62, 140; SkarŻyw 31, 245; GórnRozm E4v; ActReg 164; GórnTroas 35; OrzJan 24, 76; Ian Olbrecht człowiek myśli wielkiey, Pełen mądrośći, pełen cnoty wſzelkiey. KlonKr F; GosłCast 10, 30.

»(dobrze, wielmi) zacny, (tak) wielkiej (takiej) zacności człowiek« [szyk 36 : 28] (62 : 2): FalZioł I 110b; RejPs 59; RejJóz E7v, I4; MurzHist E3v, K2; GliczKsiąż H4; GroicPorz A4v, f; KrowObr 39; RejWiz 20v, 47, 109; OrzList e, e2v; TRzecia roſkoſz w roſterkoch/ kiedy zacny cżłowiek/ Nie bywa/ lecż ſpokoiem/ wiedzie pocżćiwy wiek RejZwierz 134v, 23, 69v; BibRadz 1.Par 17/17; OrzRozm Pv; KwiatKsiąż B4v, F3; Illustris uir, Zacny człowiek Mącz 200d, 46c, 155b, 252b, 405a [2 r.]; GórnDworz Q7; RejPos 13, 152, 218, 243, 282 (11); KwiatOpis B4v; RejZwierc 96v, 203, 212v, 274, 274v (7); ſłowá/ ktore on zacny á święty cżłowiek vcżeń S. Ianá Ewángeliſty Polikárpus [...] zwykł był mowić WujJud A5; BiałKaz K4, L4; ModrzBaz 94v, 140; SkarŻyw 164; NiemObr 6, 136; ReszPrz 109; PaprUp B4; OrzJan 24, 66, 76; WujNT 625; wielkiéy zacnośći człowiek, y dowćipu bárzo wielkiego Stániſław Fogelweder [...] ſkończył téſpráwy SarnStat 1225.

»zdrowy człowiek« [szyk 16 : 4] (20): biała vrina v zdrowego cżłowieka FalZioł V 4v, 9v, 12v, 14, 54, 67 (11); GlabGad H8v, P3v; Lekárze lepſzy ći ſą/ ktorzy Człowieká zdrowego od choroby we zdrowiu záchowywáią OrzRozm Q4v; SienLek 6, 9v, 11v, 26, 26v; Oczko 12v.

»zły, złościwy, złośliwy, złośny człowiek« [szyk 135 : 59] (148 : 26 : 16 : 4): March1 A4; Nie towárzyſz też z łákomym/ Vcżyni ćię cżłowiekiem złym. BierEz F4v, I3v, M2, O3v; OpecŻyw 48v, 108v, 121 v, 124, 132 (8); BartBydg 126; BielŻyw 46; GlabGad L8v, N5; March3 V2v, V4, V6v; Eripe me domine ab homine malo [...] Wyrwi mie miły panie od cżłowieka złego WróbŻołt 139/2, 55/2, 100/3, k. C5v, Q5v, R2v (8); RejPs 26v, 64v, 147v, 207v; SeklWyzn g3v; we złym cżłowiecże też złe obycżaie RejJóz G3v, G8v, H2v, H4, I2v; RejKup e7; KromRozm I Cv; BielKom B7v, F7v; Złośćiwe á ſwowolne błuźnirſtwo [!] cżłowieká złośćiwego. II. Cudna mowá złoſnikowá pełná ieſt fáłſzu LubPs I4 marg, C3v, N5v, Q2v, R3, ee2 (12); GroicPorz c4v, 113; KrowObr 66, 134; RejWiz 94; Leop Ps 38/12, Prov 29/6, Eccli 6/1; BibRadz Prov 20/30, Eccli 9/14, 26/27, 32/19; BielKron 103v, 123, 265v, 467; Iákóm żyw gorſzego człowieká [hominem nequiorem] nie widźiał Mącz 245d, 232a, 257a, 266a; RejAp 36, 80v, 96v; GórnDworz Aa4, Bbv, Ee8v; HistRzym 21, 29v, 68v, 74v, 99; RejPos 44, 72v, 146v, 252v, 331 (19); GrzegŚm 36, 37; KuczbKat 330; RejZwierc 72, 75v, 95v, 220v, 221; WujJud 7, 98v, 108; BudBib Eccli 9/14; HistHel B4v, C4; zły cżłowiek [malus homo]/ ze złego ſkárbu (marg) Gr. y S. ſercá ſwego (‒) wynośi złe. BudNT Luc 6/45; CzechRozm 206v, 207, 219, 228, 229v (11); ModrzBaz 79v; KochOdpr Bv; KochPs 10, 12, 53, 82, 104 (20); SkarŻyw 188, 263; CzechEp 3; KochSz Bv; KochWz 139; ReszPrz 61; ReszHoz 119; KochPieś 14; GórnRozm D4, F2, G3v [2 r.], G4v; ZawJeft 39; GostGosp 146; ieſliżby [...] inácżey nie mogłá być popráwą Exceſsow w Rzecżypoſpolitey/ yedno zá przelaniem krwie iákiego złośnego cżłowieká Phil R3, K, K3; ieſli mnie w cżym tknie cżłowiek złośliwy/ Karz dobrotliwy. GrabowSet Pv, F3v, Nv, N2v, S, S3v; KochFrag 19, 51; OrzJan 27, 93; LatHar 119, 598; WujNT Matth 12/35, Luc 6/45, s. 354, 526; SarnStat 980; SiebRozmyśl H3; SkarKaz 315b; GosłCast 61 [2 r.], 67; KlonWor 59, 72 [2 r.].

»zwierzchny człowiek« (1): Hyppocrita [...] Przikrity/ Symulat álbo zwierzchny człowiek/ który ſie vmie łaśić Mącz 161a.

»człowiek żywy, żywiący« = homo vivens PolAnt [szyk 10 : 4] (13 : 1): vnaſch czlowyek ziwi ſchaczowan bicz nyemoze LibLeg 11/174v; BielKron 23v; ku wſzelákiey nauce [...] żywego cżłowieká obycżaie więcey pomagayą. KwiatKsiąż B4v; w ciele cżłowieká żywiącego ieſt s przyrodzenia oſądzon [!] rozum RejAp 68, 35; GrzegŚm 21 [2 r.], 22, 27, 34; WujJud 13v; BudBib Thren 3/39; CzechEp 87; LatHar 563.

Szeregi: »od cżłowieka aż do bydlęcia (a. bydlęcego wieka); (ani, tak) człowiek ((a)ni, jako) i bydlę (a. bydlątko); bez człowieka (i bez obywatela) i krom bydła (bez bydlęcia); bądź człowiek bądź bydlę« (10; 11; 2; 1): LubPs dd4; będzie ná tym mieyſcu puſthym/ bez cżłowieká/ y bez bydlęćiá [absque homine et absque iumento] [...] przybythek páſtherzow leżących trzod. Leop Ier 33/12, Gen 7/23, Ier 32/43, 33/10, Soph 1/2; BibRadz Gen 6/7, Ps 135/8, Ier 32/43, 33/10 [2 r.] (6); Wſzytko co otwarza żywot w káżdym ćiele [...] bądz cżłowiek bądz bydlę [tam de hominibus quam de animalibus]/ twoie będzie BudBib Num 18/15; áby w niem nie było obywátelá/ od cżłowieká áż do bydlęćiá [ab homine et usque ad animaI]/ że puſtyniámi wiecżnemi będzie. BudBib Ier 51/62, Gen 6/7, Ex 11/7, 12/12, Ier 50/3, Ez 14/13 (11); KochPs 198.

»(tak) człowiek (jako) i dobytek; od człowieka aż do dobytka« (5; 1): gdy przepuſzcżę ná Ieruzálem cżtery ćięſzkie plagi [...] ku wygłádzeniu z niey cżłowieka y dobytkow [hominem et iumentum PolAnt Montanus] BibRadz Ez 14/21, 14/13, 17, 19; zábije pirworodſtwo wſzelkie/ od cżłowieká począwſzy áż do dobytká BielKron 30, 30.

»ludzie albo człowiekowie« (1) : y dzis mogliby ludzye w ſię weyrzeć/ á vznawſſy tho że ſą ludźmi álbo cżłowyekámi/ nie myeliby thák hárdzye [...] ná ſwą ludzkość kázáć GliczKsiąż F5.

»człowiek albo serce człowiecze« (1): Wiedz [...] iż cżłoẃiek álbo ſerce cżłowiecże nie ma ſie żadnym obycżáiem w pychę podnoſić HistAl L7v.

»człowiek i skot« (2): niech obloką wory cżłowiek i ſkot [homo et iumentum (marg) homines et iumenta (–)]/ áby krzycżeli do Bogá mocnie BudBib Ion 3/7, 3/7.

»(tak) cżłowiek (jako) i źwierzę« [szyk 3 : 2] (5): RejPs 53v; BibRadz Gen 9/5; vmrze [...] ták źwierzę iáko cżłowiek BielKron 32, 105v; káżdy cżłowiek y káżde zwierzę ſkłáda ſie z cżterech żywiołow. HistRzym 110v.

»człowiek i też ine żywioły« (1): gdźie gorącość więcéy może/ w człowiecze y téż w inych żywieléch/ tedy w nich czyni ſádło SienLek Vv.

Wyrażenie przyimkowe: »nad człowieka« (1): Był też ten Socrates dziwnie [...] cznotami obdarzon tak iż go inny mędrci nad cżłowieka naziwali. BielŻyw 46.

Iron (1): Scitum hercle hominem hic, etc. I to cziſty człowiek/ yákoby rzekł błazen Mącz 372c.

Przen (4):
Wyrażenie: »człowiek jeden« = jednomyślnie, razem (4): żądoſcz/ przechyra zawżdy s nijm [młodzieńcem] za iednego cżłowieka ForCnR Cv; ty zemną będąc yeden cżłowiek [...] Ktoryś zemną ſpołu v ſtołu yednego Iadł LubPs O; iednem śię ćiáłem zſtawáli/ to ieſt/ cżłowiekiem iednym [hominem unum cordis et uoluntatis unius] iednego ſercá y iedney woli ModrzBaz 32v; Wſzyſcy ſię zebráli iákoby ieden mąż y człowiek ieden/ z iednym ſercem/ z iedną rádą SkarKaz 673a.
α. Miara wysokości: wzrostu człowieka (2): rzeká [...] gdy wyżſzeý wzbierze niż człowiek [prae homine] wyſycha BibRadz Iob 28/4; pocżyniwſzy z rozg koſze/ náſypáli w nie źiemie/ ná wzwyſz iáko cżłowiek BielKron 314v.
β. Postać zewnętrzna, ciało ludzkie (15): GrzegRóżn L4; Pectus [...] Pierśi przednieyſza zwłaſzczá część człowieká od ſziye áż do Brzuchá Mącz 285d; Pulpa in arboribus, Biel drzewna [...] to w człowieku/ y w mięſie Muſculus bywa zwano Mącz 331a, 264a, 408a; w práwym boku bol bywa ćięſzki/ á iedná połowicá człowieká bárzo ſchorzeie SienLek 88, 91v; Czy człowieká zrzućiwſzy y myśli dźiewiczé/ Wzięłáś ná ſye [...] piórká ſłowiczé KochTr 10; ſyn przedwiecżny: z iſtnośći oycowſkiey vrodzony/ ktory ſię złącżył z cżłowiekiem/ w iednę oſobę NiemObr 110, 119, 139; gdy duch z párą z człowieká wynidźie GórnTroas 30; GrabowSet K.
Frazy: »człowiek ociężeje« (1): známioná choroby żołądkowey/ iż [...] ćiáło mdleie [...] łyſty oćiężeią [...] wſzyſtek człowiek oćiężeie SienLek 96.

»człowiek opuszeje« (1): Gdy ſye żołądek nádyma/ tedy człowiek opuſzeie SienLek 96v.

γ. Człowiek jako „mały świat”, mikrokosmos (10): cżłowieká żowieſz mnieyſzym ſwiátem HistAl K; Microcoſmos [...] Paruus mundus, Máły ſwiát/ to yeſt cłowiek [!] Mącz 220d, 66d; mądrzy ná to prą/ y w rzeczy ſye okázuie/ iż człowiek ten máły świát/ w ſobie ták rozmáitość rzeczy ma iáko y wielki SienLek T3v, 28, T3v, T4, V; GórnDworz L16; Mędrcy ciáło cżłowiecże ábo cżłowieká názwáli być mnieyſzym ſwiátem RejPos 281.
f. Ktokolwiek z ludzi, bliżej nieokreślony; ktoś, każdy; z przeczeniem: nikt; anima, homo Vulg, unusquisque Modrz (322): Latwieć cżłowieká vłowić/ Kto iedno chce kogo zdrádzić BierEz I4v, A3v; miéy za ſſatana tego cżłowieka/ ktory odrádzá miloſcią cieleſną ſlużbę bożą. OpecŻyw [57], 12, 58v, 76, 88v, 125v (9); ForCnR C3, E3v; PatKaz I 10; PatKaz II 26, 65, 82v; PatKaz III 140v; żadny Cżłowiek niewidział [...] iako á gdzieby roſlo tho Drzewo Aloes FalZioł III 2d, I 50b, 66a; ſpytał Alexander ieſtli ieſzcże ktory cżłowiek z pokolenia tych ſiedmi krolow BielŻyw 165, kt, 59, 83 [3 r.], 129; BielŻywGlab nlb 10; GlabGad F4; iakis cżłowiek [...] ſthraſznim głoſſem iął wolać, biegaycie MiechGlab 11; oswiathczil sye [...] Boturzinski yz zadnemu czlowiekowi nycz nye ieſt vinyen MetrKor 59/75, 59/76; Człowiek ktory ſie vpiya winem/ ten niechowa tzáſu wmowieniu March3 V5; ComCrac 22; Znaydzieli teſz ieſſcze gdzie ⟨człowieká⟩ A by mie wżdy kto z łáſką w⟨ſpomionął⟩ RejRozpr K2; RejJóz F5, G8, I7, M5v, Q2v; MurzNT Matth 7/9, 12/11, Mar 11/2, 13/34, k. 88v; przed viſchczym cieſzyelczika zadni czlowyek zzanthuza nyevyſchedl LibMal 1554/194, 1553/177v, 1554/194 [3 r.]; Diar 58; DiarDop 113; BielKom Av; GliczKsiąż G5v, O; LubPs Y; Ták niechay rozumie o nas tzłowiek/ iako o ſlugách Kryſthuſowych KrowObr 3, 53, 124v, 128, 131v, 207 (9); Pátrz ná Száfir [...] oná w nim ſubtylność weſeli cżłowieká. RejWiz 113, 109, 112v; byłá ná kożdym cżłowieku [omni animae] boiázń Leop Act 2/43, Ruth 3/14, 4.Reg 7/10, 4.Esdr 8/15, Iob 38/26, Prov 6/27 (11); OrzList d2; RejZwierz 59, 107b; BibRadz Mar 11/2, Act 9/35; nieda Anglia [...] Boemia/ Gręcya/ Człowieká drugiego Hoſiuſowi Polakowi náſzemu [...] rownego OrzRozm P3v, C, T2v, V2; márna vtrátá/ gdy kto [...] pracą ſpráwiedliwie nábywſzy/ zoſtáwi cżłowieku ktory ná to ni cżym nie pomagał BielKron 79v, 21, 45v, 112, 322v, [3322]v (8); GrzegRóżn D3v, L4; KwiatKsiąż B3; LeovPrzep F4v; Nemo [...] Zaden człowiek Mącz 245b; Ab quiuis homine [...] Od któregokolwiek człowieká gdy potrzebá dobrodźieyſtwá ma być żądano Mącz 340c, 243e, 245b, 263c, 383a, 406a; OrzQuin A2v, H, Mv; ná ſtolec beſtiey. Nie rozumieymyſz ták/ áby to ná ten ſtolec ná ktorym cżłowiek ſiada RejAp 135v, 27v; Kto ma rozum ſtrzeże ſie tego cżłowiek wſzelki BielSat Ev [idem BielRozm 33]; bárzo nierad cżłowiek pátrzy ná zamek [...] w kthorym był kiedy więźniem GórnDworz H7; cżęſtokroć cżłowiek chcąc ominąć ieden doł/ wpádnie w drugi. GórnDworz N6, F, F5, L7v, M7v, Z6 (55); HistRzym 22, 30, 53, 63, 113; RejPos 23v, 61, 72v, 76v, 229 (16); BiałKat 73v; RejZwierc 91v, 151v, 153, 179; BielSpr b3v [2 r.]; Niech cżłowiek ták o was rozumie/ iáko o ſługach Páná Kriſtuſowych RejPosRozpr c3; BudBib Deut 1/17, Iob 21/33, 4.Esdr 16/33; BudNT Luc 19/30, a5v; CzechRozm 69, 207v, 248; By był [Krupski] miedzy Rzymiány [...] Snadźby go nie rownáli ná zyemi cżłowieku PaprPan S2v; KarnNap F2v; ieſliże káżdy cżłowiek [unusquisque] doſtawáiąc rzecży do żywnośći potrzebnych/ niekupuie tych ktore przedawcá chwali ModrzBaz 44, 6, 9, 28, 44, 96 (8); SkarJedn 368; KochOdpr B2, B2v; GDy z okrutnéy Bábilony Páńſki lud był wyzwolony/ Człowiekowi ták ſye zdáło/ Iákoby mu ſnić ſye miáło. KochPs 190, 58, 74, 101; przez kilá dziewięćdzieśiąć y dáley lat/ cżłowieká nie widał. SkarŻyw 51, 485; KochTr 24; CzechEp 6, 55; CzechEpPOrz **4v; NiemObr 123, 171; KIedy by worek bogátégo złotá Mógł człowiekowi przyſporzyć żywotá KochFr 31, 4, 32, 37, 56, 114 (8); KochDz 105; Bo kto człowiek ſię z nim [światem] bráći/ Ten iuż wieczny żywot tráći KochMRot A4; ReszPrz 34; WerGośc 246, 256; WisznTr 14, 32; Nie wié człowiek co dobrze KochPam 84; KochSob 69 [2 r.]; PudłFr 12; ArtKanc A8, A10v, Q11; BielRozm 33; Nie ieſt tęn czlowiek [!] ktoryby to vmiał wyliczyć GórnRozm I4, C; trudno o człowieka ktoryby chciał się murom opponere takiey nawałnosci ActReg 117, 173; GostGospSieb K3; KochFrag 14, 15; KochFragJan 4; OrzJan 15, 17, 26, 134; Ktory człowiek z was będźie [Quis erit ex vobis homo] ktoryby miał owcę iednę: á gdyby oná wpádłá w doł w ſzábát/ izali iey nie wyimie WujNT Matth 12/11, Luc 15/4, Ioann 2/10, 5/7, Gal 6/1, s. 184 (16); SarnStat 1305; CiekPotr 25, 66, 84; CzahTr C, C3v, D, G4v, K2; Słyſzę/ zda mi ſie/ mówiąc iákiégoś człowieká. GosłCast 63, 12, 39, 59; SzarzRyt C3v.

W połączeniu szeregowym (1): roſkazał bym [...] áby máły y wielki/ ſtáry y młody/ w Polſzce Człowiek wołał ták ku Pánu Bogu OrzRozm F2v.

W charakterystycznych połączeniach: każdy człowiek (30), ktory(ż) (16), wszelki (10), żadny (85).

Przysłowie: iáko ſie świát począł żaden człowiek ták fortunny niebył widzian/ áni ſie s ták ſzczeſliwym rozumem [...] vrodizł [!]/ ktoryby káżdemu iednemu zoſſobná wſzyſtkim rázem [...] vgodził StryjKron A6.
Wyrażenia: »namniejszy człowiek« (1): otochmy nienáleźli nikogo ták iż nie ſłycháć namnieyſzego człowieká [non est ibi quisquam nec vox hominis] BibRadz 2.Reg [4.Reg] 7/10.

»człowiek żywy, żywiący« [szyk 14 : 9] (21 : 2): OpecŻyw 87v; wſzak to wie cżłowiek kazdy żywy RejJóz G2v; LubPs bb6, ff; drzwi záwárte ſtoią/ Zywy cżłowiek nás nie widzi KochZuz A3; tám widźimy koniec wſzythkich ludźi/ á człowiek żywiący [vivens] będźie gi vważał w ſercu ſwoim. BibRadz Eccle 7/3; BielKron 35, 80v; RejPos 294; KochMon 35; WujJud 69, L14v; KochPs 207; KochPhaen 1; GrabowSet I4, P3v; żaden żywy cżłowiek przed oblicżnośćią twoią vſpráwiedliwion nie będźie LatHar 53, 158, 395, 644, 653; áni człowiek żywy W vſzy ſwé kiedy ſłyſzał głos móy GosłCast 50; CiekPotr 41.

2. Stwór człekopodobny, mitologiczny, postać literacka, zjawa (23): yuſz utonącz myal [opat]/ do panny naboznye uolal/ tam [na morzu] ſyą yako byſkup czlouyek ubrany ukazal PatKaz I 2v; PatKaz III 103; przyſzedł k nim cżłowiek niektory bárzo wielki dziki á koſmáty HistAl K6v, Lv; Rzecże mu wnet on cżłowiek [...] iamći to on Płánetá łáſkáwy/ Merkuryuſz RejWiz 143, 20, 107, 142v, 177v; Są theż Centary [...] co po ramioná cżłowiek/ á ná doł iáko koń. BielKron 462v; Gigas [...] Stoliman/ Wielki okrutny człowiek/ Stwolin álbo obrzim Mącz 145c, 47b; StryjKron [156]; Chiron [...] Wzgórę człowiek/ á ná dół kóń nieobieżdżony KochFr 99; WujNT przedm 32, s. 300, 850, 888.
Wyrażenia: »dziwny człowiek« (1): Vźrzał [...] dziwnego cżłowieká/ A tákiego nie widał zá ſwoiego wieká RejWiz 158.

»człowiek leśny« (1): Iako Alexander nalazł cżłowieka leſnego koſmatego/ á głos máiąc iáko wieprz HistAl K6v.

Zestawienie: »puł człowieka« (3): zbiegną ſie tám źli duchowie/ puł cżowieká [!] puł oſlá [daemonia onocentauris] Leop Is 34/14; Semihomo [...] Pół człowieká Mącz 381d; Calep 965b.
a. W sztuce, czarach figura, obraz itp. przypominające człowieka (11): Matacże tho s korzenia miecżykowego [...] vformuią iakoby cżłowieka/ á zaſię do ziemie wſadzą FalZioł I 86d; S Stałym ſercem pod Pálmą/ máluią cżłowieká RejZwierz 114; BielKron 101; RejAp 50; cżłowiek vcżyniony z gory [Athos]/ miał w lewey ręcze trzymáć miáſtho wielkie GórnDworz Ii3, Ii3; RejZwierc 169v; BielSpr 4; SkarŻyw 35; Bogá z głowy ſwey/ iáko iednego cżłowieká máluią CzechEp 255; KochSz B4.
α. W Ewangelii św. Mateusza o siewcy zła: diabeł (6):
Wyrażenie: »nieprzyjazny człowiek« (2): Panie/záżeś ty nieśiáł dobrégo naśięniá ſkątże tedy kąkolé má? A on im powiedźiał (marg) nieprzyiaciel (‒) nieprzyiazny człowiek [inimicus homo] to vczynił MurzNT Matth 13/28; WujNT Matth 13/28.
Szereg: »człowiek, (a) nieprzyjaciel« = inimicus homo PolAnt [szyk 3 : 1] (4): Nieprzyiaćiel człowiek tho vczynił BibRadz Matth 13/28; Słuchayże co [...] Pan powieda/ iż cżłowiek á nieprzyiaciel przyſzedſzy/ násiali kąkolu RejPos 52v, 52; BudNT Matth 13/28.
β. W Apokalipsie św. Jana o Antychryście (16): RejAp 115, 116v; nie iednego cżłowieká Antychryſtá opiſuiąc/ ále ſtolicę niezbożnośći NiemObr 164; nie miałći być ſzátan iáki bez ćiáłá/ ále cżłowiek [...] máiący dwá rożki/ iákoby báránkowe: lecż mowę ſmokową CzechEp [380]; Kto ma rozum; niech obliczy liczbę beſtyey. Abowiem liczbá ieſt człowieká [numerus enim hominis est] WujNT Apoc 13/18, s. 716, 869 [3 r.], k. Xxxxxv.
Wyrażenie: »człowiek grzechu (pełny)« (6): iż papyeż yeſt zwodźcá [...] ſlugá dyabelſki/ Ancykryſt/ człowiek grzechu KromRozm I G4; náſtánie cżłowiek grzechu pełny RejPos 261v; CzechEp 351; będźie obiáwion on człowiek grzechu [homo peccati]/ ſyn zátrácenia WujNT 2.Thess 2/3, s. 716 [2 r.].
*** Bez wystarczającego kontekstu (7): Homo [...] Cżłowyek Murm 44; Mymer1 22; cz/ iako/ człowiek/ czaſem MurzOrt Bv; Calag 347b; Calep 486a; WujNT Yyyyyv, Bbbbbb2.
*** Dubium: Prawdopodobnie błąd druku zamiast „członek” (1): W ćiele żaden człowiek/ nic dobrego ſobie nie obiecuie/ ieſli ſię z drugimi nie zwiąże (marg) Słáby każdy członek bez towárzyſzá. (–) SkarKazSej 676b.
[W BierEz A3v, B3, D3v, F4, I, I2v, M, O2, Rv - może zamiast człek, na co wskazuje struktura rytmiczno-rymowa].

Synonimy: 1.a. mąż, młodzieniec; αα. eunuch, kleszczeniec, kleśniec, niewieściuch, rzezaniec, trzebieniec, wałach, wnętr; β. biała głowa; γ. ja; b. obywatel, persona; α. chłop, dusza, kmieć, poddany; c. mieszczanin; d. ciało, mąż; γ. Bog, mąż, persona, »syn człowieczy«; e. ciało, dusza, żywot; f. kto.

Cf CZŁEK, LUDZIE

MK